Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Mury milczenia

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1532 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Drogi Czytelniku! Cieszę się,że zajrzałeś do moich przemyśleń. Mam nadzieje,że po przeczytaniu tych kilkunastu zdań, nasunie Ci się refleksja, która pozwoli na zrozumienie własnych działań w stosunkach z innymi, ale również uściśli zrozumienie samego siebie. Pozdrawiam 

„Mury milczenia” - rozważania
          
          Zastanawiając się nad tą kwestią bądź co bądź z zakresu przystosowania społecznego, doszłam do wniosku, że proces przystosowawczy dziecka, a nawet uogólniłabym – każdego człowieka uwarunkowany jest wieloma czynnikami, a jednym z nich jest - nauczyciel.

Kogóż zatem nazwiemy przystosowanym społecznie?

Otóż myślę, iż w ogólnym pojęciu możemy za „przystosowanego” uznać kogoś, kto bez trudu podejmuje role wyznaczone mu przez innych (- chociażby tak popularne role: matki, żony, kochanki, gospodyni, czy też damy), kto zachowuje się do ogólnie przyjętych norm.

Wszelkie odstępstwa są od razu wychwycone i należycie przez ogół – „wytykane”.

 A przecież wszystko to, co ulega w nas zmianie, czyli podejmowane role, zachowania, uzależnione są znacznie od zaspokojenia naszych potrzeb.

Z kolei te zależą znacznie od czynników socjokulturowych, czynników osobowości, a także od właściwości naszego organizmu, bo przecież na powstanie zaburzeń w przystosowaniu mogą również wpływać niekorzystne czynniki biopsychiczne każdego z nas..

Na podejmowanie jakiekolwiek ról, zachowań (konstruktywnych bądź destruktywnych) przez człowieka, a szczególnie dziecko - ma bezpośredni wpływ środowisko, w którym się znajduje, czyli szkoła, przedszkole,……nauczyciel.

Dlaczego się nie odzywasz, kiedy mówię do Ciebie?! – jakże często zadajemy to pytanie.

Zastanawiamy się – Dlaczego on milczy, nie tłumaczy się”?

Alice Miller twierdzi, iż wdrażanie do milczenia powstaje w wyniku urazów psychicznych.

Cóż to jest ten uraz psychiczny- otóż powstaje on w wyniku silnie stresogennego doświadczenia o charakterze traumatycznym.

Oto kilka przykładów na powstawanie takich urazów:

- blokujemy wyrażanie siebie, swoje potrzeby, uczucia, ponieważ …. nikt nas nie zauważa, ignoruje, nie rozumie; potrafi nas upokorzyć, okazać pogardę;

- wcześnie byliśmy przyuczani do posłuszeństwa, zależności i tłumienia uczuć;

- funkcjonujemy w „łańcuchu”: rodzice - ofiarami swoich rodziców itd.

A przecież wypierając fakty albo uczucia nie tylko oddalamy się od samych siebie, ale również zamykamy je ukrywając na zawsze w skrzynce, które tak naprawdę cały czas nas kontroluje, znajdując się w środku w nas, w naszym życiu,.

My najwyraźniej z takimi „skrzynkami” dajemy sobie radę, a i to nie wszyscy, bądź je bardzo, bardzo głęboko je ukrywamy.

Natomiast, kiedy dziecko napotyka na sytuację trudną, przerastającą jego możliwości poznawcze, emocjonalne, uogólnia. W następstwie tego uogólnienia są jego doświadczenia w postaci określonych sądów poznawczych o rzeczywistości, a zwłaszcza o sobie i powstaje stereotyp zachowania, które ma chronić przed kolejnymi przeżyciami.

Czyż o takie uogólnienie nam dorosłym chodzi?

Czy po to wychowujemy, by przekazywać te nasze skrzyneczki jako balast pokoleniowy naszych niespełnionych potrzeb?

Przecież już Freidenberg twierdził, iż należy – POMÓC CZŁOWIEKOWI ROZUMIEĆ ZNACZENIE WŁASNEGO ŻYCIA I ŻYCIA INNYCH LUDZI.
Czy my - dorośli, nauczyciele - nie oczekujemy tylko od naszych podopiecznych realizacji reguł związanych z czasem (powtarzających się schematów), reguł dotyczących postępowania, reguł związanych z realizacją danego przedmiotu, sytuacji edukacyjnej, a przede wszystkim „PRYWATNYCH REGUŁ” postępowania , naszych reguł?

Czy, aby u dziecka tworzymy pojęcia tego, co dobre a co złe?

Czy słusznie wskazujemy, za co można otrzymać nagrodę, a za co karę?

Czy swoim postępowaniem przypadkiem nie pomagamy realizować „ukrytego programu” każdego wychowanka, który wie, jakie działania musi wykonać, aby się nie narazić.

I cały czas ....... oczekujemy od dzieci, młodzieży odpowiednich postaw, a przecież to my – dorośli mówimy o sobie, że jesteśmy kulturalni, czyli tworzymy te najważniejsze wartości, przede wszystkim społeczne, zatem raczej w naszych postawach, zachowaniach powinniśmy szukać odpowiedzi. Moja mama mówi - przykład idzie z góry. I ma rację.

Wprawdzie na własne usprawiedliwienie wyszukujemy wśród najbliższych dziecku osób - tych z patologią, z brakiem umiejętności wychowawczych tzw. nieudolnością wychowawczą (fakt, że bycia rodzicem człowiek uczy się całe życie, nie ma reguł wg których  wychowamy każde dziecko). Każdy z nas jest swoistą indywidualnością, a z tych indywidualności powstaje kolejna – dziecko - jeszcze większa. Ileż to razy słyszałam wokół siebie wypowiedzi – on to wyniósł z domu, on jest z rodziny patologicznej, a tak naprawdę, który z nas znawców(?) potrafi się przyznać do błędu, że tyle lat się uczył, tyle podyplomówek, warsztatów pokończył, a nie jest w stanie poradzić sobie z negatywnymi zachowaniami dziecka?

I tak naprawdę wiemy, skąd to się bierze - nie słuchamy, co dzieciaki do nas mówią, my tylko oczekujemy, żądamy wg tego swojego „ukrytego programu”, zgodnie ze swoją „skrzyneczką”- tkwiącą głęboko.
Czy w ten sposób wychowamy, wskażemy drogę do zrozumienia siebie i własnego życia?- nie wiem.

Ja - chciałabym, aby chociaż jedno dziecko powiedziało o mnie, że byłam „dobrym wychowawcą”, „jej na nas zależało”, „lubiła mnie”, a nie tylko by widziało we mnie PANIĄ NAUCZYCIELKĘ, STARĄ JĘDZĘ, ........................itd..

A co o Tobie powiedzą po latach ? – MURY MILCZENIA?

 
 Opracowała Anna Kosmowska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie