Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Nauczyciel jako wychowawca

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 6792 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Nauczyciel jako wychowawca
„… dzieci są jak woda, która rozlewa się wszędzie, gdzie ma miejsce. A rolą dorosłych jest wykopanie koryta i sprawienie, żeby ta woda stała się rzeką płynącą w określonym kierunku, będąc życiodajną siłą dla innych”

W środowisku szkolnym istotnymi problemami są: zachowania agresywne, posługiwanie się wulgaryzmami, palenie papierosów jak również brak zainteresowania nauką. We współczesnym świecie widać wyraźnie upadek wartości moralnych. Uczniowie poszukują autorytetów, wartości o które mogliby oprzeć swoje życie i wybory. Dostarczycielami idoli dla nich są często twórcy programów TV, gier komputerowych czy filmów, niekoniecznie promujący godny obraz do naśladowania. Coraz większego znaczenia nabiera fakt, jaki będzie człowiek, jakie cele będzie sobie stawiał i jakimi środkami będzie je realizował, jaki system wartości będzie fundamentem jego indywidualnych i społecznych wyborów. Wobec tego należy tak kształtować wychowanków, aby potrafili w swoim życiu dokonywać wyboru wartości, i według nich kreować swoje postawy. Jednak przekaz wartości jest niezmiernie skomplikowany w społeczeństwie, w którym wszelkie autorytety są zachwiane.

Papież Jan Paweł II powiedział: Życie to ten czas, kiedy możemy realizować nasze potencjalne bogactwo i przyczyniać się do ogólnego postępu ludzkości. To jest ten czas dany nam, ażeby urzeczywistniać w sobie i w historii wartości miłości, dobroci, radości, sprawiedliwości, pokoju, za którym tęskni każdy człowiek. Powinniśmy dążyć do tego, żeby uczniowie odkryli prawdziwych siebie. Żeby byli świadomi tego, że prawda, wolność, życie, pokój, tolerancja, sprawiedliwość oraz miłość to wartości, przez które powinni odnosić się do drugiego człowieka.

Młody człowiek wymaga nie tylko nauczania, ale przede wszystkim wychowania, tj. formowania osobowości w taki sposób, aby umiał dokonywać wyborów. Każdy nauczyciel powinien być jednocześnie wychowawcą, dążąc do wszechstronnego rozwoju osobowego ucznia poprzez:
  • kształtowanie prawego charakteru,
  • budowanie poczucia odpowiedzialności za własny rozwój,
  • poznanie i przestrzeganie norm społecznych,
  • budowanie postawy miłości i życzliwości do ludzi,
  • stawianie sobie i realizowanie celów życiowych.
Młodzi bezsprzecznie potrzebują wychowawcy, ale stawiają jemu wysokie wymagania. Aby więc korzystnie oddziaływać w kierunku samorealizacji wychowanka i spełnić jego oczekiwania najpierw sam wychowawca musi zadbać o swój własny rozwój. Formacja wychowawcy jest niezmiernie istotna. Odpowiednio uformowany wychowawca, posiadając dojrzałą osobowość będzie mógł skutecznie i prawidłowo reagować na wszelkie zaistniałe sytuacje.

Według W. Okonia osobowość obejmuje dyspozycje do nauczania, wychowania, motywację pracy pedagogicznej oraz umiejętności instrumentalne, aby jego praca była efektywna. Ma ona charakter dynamiczny, jest czymś, co stopniowo nabywa się w toku rozwoju wyznaczonego przez różne czynniki. Autokreacja jest to proces, w którym człowiek kieruje rozwojem swojej osobowości. Autokreacja pojmowana wąsko, to samokształcenie, czyli nauczyciel rozwija się w wymiarze profesjonalnym, kształtując swoją osobowość zawodową poprzez samokształcenie, podwyższanie kwalifikacji, doskonalenie własnego warsztatu, poszukiwanie nowych terenów i zadań w pracy dydaktyczno - wychowawczej. Autokreacja pojmowana szerzej jest procesem, w którym człowiek kreuje siebie. Samodzielnie poznaje, kształtuje oraz rozwija swoją indywidualność. Wzbogacając swoją osobowość nauczyciel doskonali umiejętności wychowawcze i stwarza właściwe warunki rozwoju dla samorealizacji wychowanka. Autokreacja wydaje się być zadaniem i wyzwaniem stojącym dzisiaj przed każdym nauczycielem.

Dobry wychowawca zmierza, by wychowanek dostrzegł swoje miejsce i rolę w świecie, aby usiłował pozytywnie wnieść siebie w historię. Przygotowuje uczniów do czynnego uczestnictwa w życiu społecznym, w pracy zawodowej, do aktywnego udziału w życiu kulturalnym. Zapewnia im wszechstronny rozwój intelektualny, moralny i etyczny. Wskazane jest, aby wychowawca zauważał potrzeby uczniów oraz był zainteresowany ich wartościami i umiał o nich rozmawiać. Wytworzy się w ten sposób zrozumienie i komunikacja, będąca pełnym szacunku uznaniem się osób i podjęciem dialogu. Wychowawca musi umieć odnosić sukcesy i ponosić porażki.

Młody człowiek jest wrażliwy na prawdę, sprawiedliwość, piękno i na inne wartości duchowe. Pragnie on odnaleźć siebie samego, dlatego szuka prawdziwych wartości, ceniąc ludzi, którzy ich nauczają i według nich żyją. Nauczyciel wychowawca nie może być tylko drogowskazem, który wskazuje drogę, po której sam nie idzie.

Kształtowanie dojrzałych postaw wymaga stanowczego stawiania wychowankowi mądrych wymagań, dostosowanych do jego wieku i możliwości. Wychowanie jest przezwyciężaniem słabości, naiwności, oraz lenistwa. To zaprawianie się w dyscyplinie i dobru. Ważną metodą wychowawczą jest demaskowanie podstawowych zagrożeń, którym może ulec wychowanek. Należą do nich własna naiwność i słabość oraz antywychowawcze oddziaływanie cynicznych dorosłych. Wychowanie jest pokazywaniem związku między określonym zachowaniem a jego naturalnymi konsekwencjami. Dojrzały wychowawca nie pozwoli łudzić się wychowankowi, że może on być agresywny, nieuczciwy, a mimo to mieć pozytywne więzi międzyludzkie i być szczęśliwym człowiekiem.

Proces wychowania, to wsłuchiwanie się w ucznia, nie narzucanie i nie przymuszanie, lecz delikatna pomoc w budzeniu zainteresowania najwyższymi wartościami. Będąc partnerem ucznia, nauczyciel powinien traktować go indywidualnie, starając się rozumieć i wspomagać jego możliwości i potrzeby. Jednym z najtrudniejszych zadań, jakie stoją przed nauczycielem jest odkrywanie w uczniu wewnętrznych źródeł jego twórczych możliwości i zdolności oraz pomoc w poszukiwaniu i wyborze tego, co najlepsze dla jego osobowego rozwoju. Kompetentny wychowawca mobilizuje wychowanka do podjęcia słusznego wysiłku i jednocześnie pomaga mu zrozumieć, że stawianie mądrych wymagań jest podstawowym przejawem i sprawdzianem dojrzałej miłości wychowanka wobec samego siebie. Dobrym nauczycielem jest ten, kto potrafi maksymalnie zachęcić wychowanka do przyjęcia przekazywanych treści i obrania właściwego systemu wartości.

Nauczyciel nie powinien narzucać uczniowi swoich upodobań czy poglądów, lecz zachęcać do twórczej dyskusji. Umożliwi to wychowankowi dokonywanie samodzielnych wyborów, pomoże w rozwijaniu osobowości i realizowaniu marzeń. Do wychowawcy należy zauważenie i wydobywanie piękna u ucznia. Tylko od ucznia dowie się, czego ma go nauczyć oraz czego może oczekiwać. Tylko w uczniu zobaczy swój intelektualny, autentyczny obraz. Mądre wychowanie to maksimum rozsądnych i pozytywnych działań podejmowanych dla dobra ucznia. Osiąga się je przez konsekwencję i stosowanie odpowiednich zasad wychowawczych. Aby rozpocząć działania wychowawcze, należy bezwzględnie akceptować swoich uczniów oraz siebie w roli wychowawcy. Akceptacja, to ciągła gotowość zwrócenia się ku dziecku w przyjaźni. Przyjmujemy je takim, jakim jest. Akceptacja nie oznacza jednak tolerancji złych nawyków. Nigdy jednak nie należy potępiać całej osoby, krytyka może się odnosić tylko do konkretnych zachowań. Człowiek akceptowany jest szczęśliwy i wyraża gotowość realizacji stawianych zadań. Siłą tej zasady jest cierpliwa i wybaczająca miłość.

By móc podejmować odpowiednie działania wychowawcze, nauczyciel winien każde dziecko znać indywidualnie. Przez takie zaangażowanie indywidualne istnieje szansa dania uczniowi tego, czego być może nie ma w domu, tj. zainteresowanie jego osobą oraz poczucie akceptacji i szacunku. Utwierdzi go to w przekonaniu, że jest ważne i kochane. Młodzi ludzie potrzebują osobowego kontaktu z człowiekiem, który da im oparcie, wysłucha, nie będzie krytykował.

Dojrzały wychowawca przez swoją kompetencję, życzliwie i odpowiedzialnie przeprowadzi wychowanków z dzieciństwa w dorosłe życie.


Danuta Młyńska, nauczyciel religii

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie