Rozpoczynając pracę w przedszkolu wiele lat temu, nie myślałam, że jeszcze kiedyś trzeba będzie znów zasiąść do ławy szkolnej. Wydawało mi się, że już właściwie wszystko wiem. Człowiek młody i niedoświadczony myśli tak właśnie jak ja wtedy. Lata pracy i zdobyte dzięki temu doświadczenie uzmysłowiły mi, jak mądre jest stwierdzenie „człowiek uczy się przez całe życie”. I dziś mogę się pod tym podpisać obiema rękami. To prawda!!
Pracując z dziećmi trzeba być na bieżąco z ich zainteresowaniami, oglądać bajki, widzieć co jest na „topie” - wszystko po to by mieć o czym rozmawiać z dziećmi. I muszę tu przyznać, że zainteresowania dzieci są ogromne. Chłopcy przeważnie interesują się autami, komiksami, dinozaurami, nowościami klocków Lego, zajęciami technicznymi. Natomiast dziewczynki wolą bajki, lalki, śpiew, taniec, zabawę w dom, kolorowanki, malowanie.
Przeglądając zawsze propozycje szkoleń i kursów zwracałam uwagę na to, by przyniosły one nie tylko mi korzyść, ale by przede wszystkim by mogły być wykorzystane w pracy z dziećmi.
Bardzo lubię śpiewać i tańczyć, dlatego też staram się zainteresować tym dzieci. Będąc na jednym ze szkoleń p. Piotr Kaji miałam możliwość poznania nowych metod nauczania dzieci tańca, kształcenia słuchu muzycznego, poczucia rytmu. Kurs ten miał charakter typowo warsztatowy, dlatego też oprócz wiedzy teoretycznej trzeba było wykazać się też umiejętnościami praktycznymi. Takie szkolenia zapadają na długo w pamięci. Kurs ten wzbogacił moją pracę w nowe metody i techniki pracy. Były one tak ciekawe, że gdy po raz pierwszy zastosowałam je w pracy, moje dzieci siedziały jak zaczarowane. To było dla nich coś nowego. I to jest jedna z zalet wszelkich szkoleń – pozwalają one na odbieganie od rutyny. Dzięki tym zajęciom nabrałam na tyle pewności siebie, by nauczyć dzieci tańców „dorosłych”. Przygotowując program artystyczny na zakończenie roku szkolnego, a także z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej, ujęłam w nim tańce narodowe innych krajów europejskich. Dzieci zatańczyły taniec hiszpański i grecki. Poznały przy okazji stroje narodowe tych państw a także ich zwyczaje i tradycje.
Muszę tu zaznaczyć, że ogromną ochotę tańczenia przejawiały zarówno dziewczynki jak i chłopcy. Dzieci poprzez taniec rozładowują swoje napięcia, przekazują emocje, ale doskonalą swój zmysł orientacyjny, słuch muzyczny, pamięć i pracę w grupie. Doświadczenie zdobyte w trakcie wszelkich szkoleń muzycznych wykorzystałam nie tylko w czasie zajęć, ale także w przedstawieniu noworocznym. Co roku w styczniu w naszym przedszkolu są wystawiane przez wszystkie grupy wiekowe programy artystyczne. Moje dzieci 6 – letnie przedstawiły bajkę „Zaczarowany kufer” – przedstawiły w nim taniec Córek Króla Wiatru, taniec Rozbójników, taniec Księżniczki i taniec Balowy – dworski. Ale dzieci poznały nie tylko tańce innych kultur, nauczyły się też naszych tańców narodowych: oberka, tańca śląskiego. Zaprezentowały je na corocznych obchodach Dni Raciborza.
„ Muzyka łagodzi obyczaje” – dzięki niej moje dzieci wyciszyły się, rozśpiewały, nauczyły się wspólnej odpowiedzialności za wykonywane zadania, nabrały pewności siebie, udoskonaliły swoją pamięć i orientację w przestrzeni. Niektóre z moich pociech, rozpoczynając naukę w szkole podstawowej podjęły również naukę w szkole muzycznej lub grupach tanecznych prowadzonych przez Raciborskie Centrum Kultury „Strzecha”. Jestem z nich naprawdę dumna.
Opracowała: mgr Iwona Kroker
