Z boku sceny stoi stolik i przygotowane nakrycia dla 3 osób. W trakcie pastorałki „Jest taki dzień” Kobieta nakrywa do stołu, Mężczyzna przynosi opłatek i kładzie go na stole, zapala świecę i siada do stołu. Po skończonej pastorałce Kobieta rozgląda się i zauważa dziewczynkę siedzącą po drugiej stronie sceny, pod choinką. Dziewczynka jest biednie ubrana, nie ma butów. Kobieta podchodzi do niej.
Pastorałka: Jest taki dzień Kobieta
Dziewczynko małaczemu tu siedzisz nieboże?
Dziś w wigilijny wieczór
Nikt sam zostać nie może.
Chodź, podejdź do mnie kruszyno
Spójrz, widzisz domek w oddali?
Na dworze jest mroźno i zimno,
a w domku ogień się pali.
Dziewczynka
Jestem sierotą i nie mam domu,
Nie chcę przeszkadzać dzisiaj nikomu.
Dziś wieczór świąteczny,
Lecz nie dla wszystkich,
Bo ja sierotka, nie mam tu bliskich.
Ludzie się weselą, radują, wyśpiewują,
Serdeczne chwile zapamiętują,
Bombka o bombkę na choince stuka,
A ja wciąż dla siebie miejsca szukam.
Mężczyzna
Pójdź z nami do naszego domu,
ubranie ci włożymy,
na twoje bose nóżki
buciki założymy.
Ubierają dziewczynkę i podchodzą w stronę choinki.
Dziewczynka
Spójrzcie, jest też choinka z nami,
Świeci się światełkami,
Srebrne niteczki cienkie,
Zdobią ją jak panienkę.
Mężczyzna
Siadaj tu z nami,
Zaraz wieczerzę zaczynamy,
Będziemy dziś razem,
Będziemy blisko,
Aby ten wieczór wynagrodził wszystko.
Kobieta
Opowiemy Ci jak to było,
Kiedy się to wszystko wydarzyło,
Kiedy dawno temu w odległym świecie,
Bóg się zrodził w kobiecie.
Wszyscy siadają do stołu, spoglądają w stronę stajenki i zamyślają się.Zza sceny wychodzi Józef i Maryja.
Maryja
Józefie, zimno, Józefie, ciemno,
Józefie, Józefie, co będzie ze mną?
Tak strasznie zimno,
Tak ciemno wszędzie,
Józefie, Józefie, co ze mną będzie?
Bóg dał Ci w opiekę Pannę Maryję,
Gdzie jej dasz schronienie, czym ją okryjesz?
Buty pogubiłam, suknię porwał wiatr,
Józefie, Józefie, jak iść przez ten świat?
Józefie drogi, Józefie miły
Józefie, Józefie nie mam już siły.
Kamień nad głową, kamień pod nogą
Może zapukasz wreszcie do kogo?
Józef
Bóg dał mi w opiekę Pannę Maryję
A Ona biedactwo, już ledwo żyje.
Buty pogubiła, suknię porwał wiatr,
O mój Panie Boże, jak iść przez ten świat?
Józef puka do drzwi.
Chłop
Kto się tam po nocy włóczy?
Józef
Przyjmijcie Pannę Maryję,
Dajcie nocleg, choćby w sieni,
Jesteśmy bardzo strudzeni.
Chłop
Tu nie zajazd, nie gospoda,
Idźcie stąd bo czasu szkoda.
Narrator
I chodzili, i pukali,
Lecz gościny nie dostali.
Maryja
Każda odmówiła nam gospoda,
I nikt nie udzielił pomocy,
I nikt nam ręki nie podał,
Bezdomni jesteśmy wśród nocy.
Narrator
Maryja siadła już bez sił
i na Józefa czeka.
W dłoniach ukryta święta twarz.
między palcami łza ścieka.
Nikt nie chce przyjąć Matki Tej
co zamiast srebrników u proga
w zapłatę za marny niesie dach
- ludziom samego Boga.
Matka zmęczona siedzi wciąż -
I czeka - ciągle czeka.
Gdy się otworzą przed nią drzwi,
a może serce człowieka?
Józef
Pewno Ci zimno, drżysz cała,
Muszę coś znaleźć dla Ciebie,
Abyś choć trochę się przespała,
Nim gwiazdy zbledną na niebie.
Józef rozgląda się dookoła.
Józef
Czy liczysz Maryjo ilu już ludzi,
Odmówiło nam noclegu?
W kim się dzisiaj litość wzbudzi?
W nikim, musimy spać na śniegu.
Maryja
Słusznie mówisz mój Józefie,
Ludzie twardzi są jak głaz.
Byłoby o wiele lepiej
Gdyby gdzieś przyjęto nas.
Józef
Są gospody i gościńce,
Wiele mieszkań i pałaców,
Lecz gdy ma się puste ręce ...
Nie ma domu dla biedaków.
Maryja
Tylko pieniądz dziś się liczy-
Domy mają zamknięte drzwi.
Każdy dziś majątek liczy,
Gdzie prześpimy się dziś my?
Józef rozgląda się wokoło i znajduje stajenkę.
Józef
Spójrz, stajenka jakaś licha,
Nad nią gwiazda - Boży znak.
Noc jest mroźna, noc jest cicha
Stajnia ta przygarnie nas.
Maryja
Będziesz musiał mój syneczku
W żłobie leżeć, choć jesteś Bóg.
Wejdźmy prędzej, mój Józefie
Już nie czuję nóg.
Narrator
Gdy Pan Jezus się narodził w szopce w Betlejem,
Wielka gwiazda oświeciła jasnym blaskiem ziemię.
A Pan Jezus był maleńki – takie dzieciąteczko
Nie miał domu, ni kołyski i leżał w żłóbeczku.
Maryja
Już się Józefie nie smucę
I nawet nie jestem zmęczona,
Czyż mogą troski powrócić,
Gdy Jezus w moich ramionach.
Maryja bierze Dzieciątko na ręce i czule je tuli, kieruje wzrok na Jezuska
i mówi do niego
Nazar „Białe święta” (tylko płacz dziecka)
Maryja
Lulajże Jezuniu, Ty Boże Dziecię,
Lulajże na sianie w ubogim żłobie
Mróz trzaska na dworze i słońce nie świeci,
Lecz Tyś nam, Mały Boże, przyniósł światło w Sobie.
Kolęda: Północ już była
Na scenę wchodzą Pastuszkowie, rozglądają się dookoła i wchodzą
do stajenki.
Pasterz 1
Właśnie Anioł nam ogłosił,
Że się Zbawiciel narodził,
Więc idziemy do Betlejem,
Bo w sercu mamy nadzieję,
Że jeśli się pospieszymy,
To Dzieciątko zobaczymy,
Pięknie się przy Nim skłonimy,
Dary swoje mu złożymy.
Pastuszek 2
Jest stajenka! Jaka mała!
Jest i żłóbek, chłopczyk leży.
Maria przy nim w bieli cała
Józef ich pokoju strzeże.
Pasterz 3
Tak wielkiemu Panu cóż my biedni damy
Skoro nic godnego dla niego nie mamy?
Pasterz 1
Każdy da to co ma - czy mało czy wiele.
Pasterz 2
Ja dam Dzieciątku kilka pieluszek.
Pasterz 3
A ja trochę mąki i masła garnuszek.
Pasterz 1
Ja dam mu własny barani kożuszek.
Wszyscy Pasterze
Chociaż ubogie te nasze dary
Bóg patrzy na serce – a nie na ofiary.
Maryja
Rad jest Bóg Ojciec, patrząc na to z nieba
Lecz siądźcie tu w ciszy, bo spać chce Maluszek,
Ja kołysankę zaśpiewać mu muszę.
Maryja śpiewa: Gdy śliczna panna
Maryja
Podnieś rękę maleńką, błogosław im Dziecię,
Wszystkim dzieciom błogosław co żyją na świecie,
Niech od żłóbka w świat idzie braterstwo i miłość,
By już głodnych, bezdomnych na świecie nie było.
Pasterz 2
Pasterze! W nasze tropy
Jacyś królowie idą do szopy.
Z wielką paradą idą z darami
Ze służbą wielką i wielbładami.
Narrator
Trzej Królowie od wschodu przybyli
I dary Panu kosztowne złożyli.
Kacper
Przybyliśmy z naszych krain na Dalekim Wschodzie,
Szliśmy tu do Ciebie w wielkim korowodzie.
Tobie wiernie służyć chcemy,
Złoto w darze Ci niesiemy.
Melchior
Jesteś królem i najwyższym kapłanem,
Dobrze wiemy, co jest Tobie dane.
Przyjdzie czas, że ofiarę za nas złożysz,
Drogę do nieba nam otworzysz.
Kadzidło więc Ci ofiaruję,
Za Twoje przyjście bardzo dziękuję.
Baltazar
Panie: tak nas ukochałeś,
Że taki jak my się stałeś.
Tak samo cierpisz, tak samo Cię boli
I w takiej samej jak my niedoli.
W dowód miłości mirrę Ci daję,
Tobie wierny pozostanę.
Narrator
Schodziło się tutaj wielu,
by zobaczyć zbawiciela.
I zagrała tam muzyka
Na to Jezus tylko czeka.
Kolęda: Pójdźmy wszyscy do stajenki
Maryja
Dziękujemy wam królowie,
Pastuszkowie, wszyscy bracia mili,
Za wszystkie dary, miłość,
I miłe odwiedziny.
Pasterz 1
Dzięki, dzięki ci Maleńki! Żeś nam się objawił
Byś nas bronił i osłonił, i na wieczność zbawił
Więc dziś w darze Ci składamy – swe serca pastusze
Kochające i gorące,
Przyjmij nasze dusze.
Maryja
Składamy wam wszystkim podziękowanie.
Jezus patrzy na waszą wiarę, miłość i oddanie.
Bardzo ceni wasze męstwo,
Macie Jego błogosławieństwo.
Kobieta
A teraz na wieczerzę nadeszła już pora,
Proszę wszystkich do stołu, jest tu miejsca dość,
By przy wigilijnym stole zasiadł każdy gość.
Mężczyzna
Kładę na talerzu ten opłatek biały,
Znak pokoju i dusz zbratania.
Byśmy tu wszyscy o tym pamiętali,
Że jest to wieczór pojednania.
Kobieta
Gdy opłatkiem się łamiemy
To życzymy bliskim,
Żeby pokój był na ziemi
I niósł radość wszystkim.
Dziewczynka
Pamiętajcie, że są ludzie samotni,
Niepotrzebni nikomu
i nikt słowa z nimi nie zamieni,
Nie zaprosi do swego domu.
W Boże Narodzenie bądź dobry - pamiętaj!
Zajrzyj w swoje serce nim powitasz święta.
Narrator
Wszystkim pięknie dziękujemy
Za wizytę w naszej stajence
I składamy swe pokłony
I życzenia w podzięce.
Justyna Kuberska
