W dniu dzisiejszym obchodzimy Dzień Kombatanta. Z tej okazji gościmy dziś w naszej szkole panów i panie kombatantów. To oni 65 lat temu walczyli w obronie wolności naszej Ojczyzny. Dzięki ich odwadze, waleczności i poświęceniu możemy porozumiewać się w języku polskim, uczyć się historii Polski, kultywować polskie tradycje, po prostu być Polakami. Chcemy Wam drodzy kombatanci wyrazić naszą wdzięczność poprzez tę słowno – muzyczną inscenizację.
Harcerze i dzieci (ubrane na galowo lub przebrane za żołnierzy) siedzą dookoła ogniska.
Osoba 1:
Tak, tak, tak... ile to już lat?
Osoba 2:
Oj dużo... był rok 1939... a teraz mamy rok 2004, 65 lat!
Osoba 3:
Pamiętam jakby to było wczoraj...
(wstaje i recytuje)
„Pieśń o żołnierzach z Westerplatte”
lub
Westerplatte to maleńki na mapie znaczek
O nazwie jak zgrzyt noża o kryształ.
Lecz tyle ukrytych w nim znaczeń
Że nawet się nie domyślasz.
Znamy miejsca sławnych wiktorii:
Akcjum, Zamę i Salaminę,
Gdy skrzydlata Nike w zachwycie
Ozdabiała czoła wawrzynem.
Tu wawrzynu nie było wcale.
Blady świt dał karabin bez słowa,
Gdy pierwszego września pancernik
Schleswig – Holstein zaatakował.
I walczyli - wbrew wszelkiej logice
Chociaż szansy nie dawał im nikt.
Byli tacy, co widzieli poległych
Jak „czwórkami do nieba szli”.
Pieśń: Rota M. Konopnickiej
Osoba 4
Byliśmy tacy młodzi i pełni zapału...
(wszyscy wstają, os.4 recytuje)
P. Wiczyński „Hej!”
Hej! Młodzi naprzód żwawo
Stwórzmy pierwsze szeregi...
Zbudź się stara Warszawo,
Zbudźcie się Wisły brzegi!
Wszyscy: Naprzód! – My zuchy
W nadzieję – otuchy
Naprzód hej, żwawo
Toruniu, Warszawo!
Hej! Bracia pracy wiele
Pójdźmy na bitwy pole
„Odważnie, mężnie, śmiele”
wypiszemy na swym czole.
Wszyscy Naprzód! – My zuchy
W nadzieję – otuchy
Naprzód hej, żwawo
Toruniu, Warszawo!
Hej! Bądźmy Polakami
Bądźmy synami Lecha.
Bóg zawsze będzie z nami
I piękna, stara strzecha.
Wszyscy Naprzód! – My zuchy
W nadzieję – otuchy
Naprzód hej, żwawo
Toruniu, Warszawo!
(wszyscy siadają)
pieśń: „Hej chłopcy bagnet na broń”
osoba 5:
Ale nie było nam łatwo, o nie!
(wstaje i recytuje)
J. Milewski „List z bunkra do matki”
Wybacz, droga Mamo, jeśli tu
Wiersze polkę tańczą bez mała
Nasz bunkier stoi w ogniach stu,
Wierz mi – diabłów orkiestra cała.
Nie troszcz się o mnie. W życiu całym
Nigdy mi w sercu lżej nie było.
Jeszcze wczoraj wiele trosk miałem,
Dziś mi ich znacznie ubyło.
Może wnet padnę. Lecz bez męki
Przyjm to, gdyż Twój syn Polsce służy
I nigdy nie czuł boskiej ręki
Bliżej siebie, jak wśród tej burzy.
I jeżeli wrócić nie mam
Do Ciebie i mojej wioski chat,
Pamiętaj o ty: na próżno jam
Nie przyszedł na ten przepiękny świat.
Choć wróg silny, niezmordowany
Nasz zagajnik raz wraz szturmuje,
Dotąd mi, o Mamo, nieznany
Spokój w głębi serca panuje.
Pieśń: „Piechota”
Osoba 6
Jednak nasz trud nie poszedł na marne..
(recytuje dziecko)
W. Badalska „A dziadek szedł...”
Jak dziadek szedł na Berlin
płonęły lasy, domy
i czarno było wszędzie
od dymu i sadzy.
A łuna nad krajem w czerwieni stała.
Trawy i krzaki z żalu schły,
drzewa spękane bólem padały,
bo była wojna.
A dziadek szedł, a za nim pieśń:
że kwiaty zakwitną,
że drzewa z ziemi podniosą konary.
Szedł...
I zdobył Berlin.
Biało – czerwony
nad miastem się rozwiał sztandar.
i przyszła wolność.
(wszyscy wstają, dzieci trzymają w rękach kwiaty, podkład muzyczny „Szumi dokoła las”)
Dziecko1:
Drogami, polami
do ojczystej ziemi,
idzie wojsko w hełmach
z orłami białymi.
Wszyscy (machają kwiatami):
A ludzie ich witali kwiatami.
- Dziękujemy wam za wolność, kochani!
Dziecko2
Idą kościuszkowscy,
ludzie starzy, młodzi
z okrutnej niewoli
kraj swój oswobodzić.
Wszyscy (machają kwiatami):
A ludzie ich witali kwiatami.
- Dziękujemy wam za wolność, kochani!
Dziecko 3:
Idą kościuszkowscy
lasem, drogą polną.
Niosą polskiej ziemi
upragnioną wolność.
Wszyscy (machają kwiatami):
A ludzie ich witali kwiatami.
- Dziękujemy wam, żołnierze kochani!
(Dzieci wręczają kwiaty kombatantom)
koniec części I
CZĘŚĆ II
Pozwólcie, Drodzy Kombatanci, że my – dzieci XXI wieku, wyrazimy Wam, Drodzy Polscy Żołnierze, dzięki którym wszyscy możemy żyć w wolnej Polsce, swoją wdzięczność także piosenką i tańcem.
Pieśni i tańce w wykonaniu uczniów klas IV, V i VI. Pieśń: „Piechota”Osoba 6Jednak nasz trud nie poszedł na marne..Jak dziadek szedł na Berlinpłonęły lasy, domyi czarno było wszędzieod dymu i sadzy.A łuna nad krajem w czerwieni stała.Trawy i krzaki z żalu schły,drzewa spękane bólem padały,bo była wojna.A dziadek szedł, a za nim pieśń:że kwiaty zakwitną,że drzewa z ziemi podniosą konary.Szedł...I zdobył Berlin.Biało – czerwonynad miastem się rozwiał sztandar.i przyszła wolność.Dziecko1:Drogami, polamido ojczystej ziemi,idzie wojsko w hełmachz orłami białymi. Wszyscy (): A ludzie ich witali kwiatami.- Dziękujemy wam za wolność, kochani!Dziecko2Idą kościuszkowscy,ludzie starzy, młodziz okrutnej niewolikraj swój oswobodzić.Wszyscy ): A ludzie ich witali kwiatami.- Dziękujemy wam za wolność, kochani!Dziecko 3:Idą kościuszkowscylasem, drogą polną.Niosą polskiej ziemi upragnioną wolność.Wszyscy (): A ludzie ich witali kwiatami.- Dziękujemy wam, żołnierze kochani!CZĘŚĆ IIPozwólcie, Drodzy Kombatanci, że my – dzieci XXI wieku, wyrazimy Wam, Drodzy Polscy Żołnierze, dzięki którym wszyscy możemy żyć w wolnej Polsce, swoją wdzięczność także piosenką i tańcem.Pieśni i tańce w wykonaniu uczniów klas IV, V i VI.
