www.szkolnictwo.pl

UZASADNIENIE CELOWOŚCI REALIZACJI PROGRAMU
     Podjęcie przez dziecko nauki szkolnej łączy się z wejściem przez nie do nowej grupy rówieśników. Wspólna nauka, praca i zabawa stwarzają warunki do wzajemnego poznania się i nawiązania różnorodnych kontaktów, w wyniku czego kształtują się określone postawy wobec poszczególnych kolegów i całego zespołu, ustala się też ich pozycja społeczna w klasie. Określa ona miejsce dziecka w grupie rówieśniczej i świadczy o jego akceptacji bądź o odrzuceniu przez kolegów. Bardzo ważne staje się więc wspieranie zdrowego rozwoju psychicznego uczniów w tym trudnym okresie, zwłaszcza w klasie integracyjnej.
     Opracowany program wychowawczo – profilaktyczny dla klasy integracyjnej I b z Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 6 kładzie nacisk na tworzenie się poczucia własnej wartości i równowagi wewnętrznej uczniów, nabywanie umiejętności nawiązywania kontaktów, rozwiązywania konfliktów z rówieśnikami, odpieranie niekorzystnej presji otoczenia, przewidywanie zagrożeń, zdolności radzenia sobie ze stresem, umiejętności znajdowania zdrowych form spędzania wolnego czasu.
     Program rozwija u dzieci koncentrację uwagi i umiejętność obserwowania otoczenia i uczenia się od niego pozytywnych wzorców. Uczniowie mają możliwość wspólnej zabawy i odgrywania ról, uczestniczą w atrakcyjnych formach ruchowych, teatralnych, plastycznych i muzycznych.

CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

1. Podmiotowość – program ukierunkowany jest na osoby, a zwłaszcza na potrzeby i możliwości dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi.
2. Elastyczność – pozostawia dużą dowolność w zakresie doboru przez nauczyciela dróg realizowania celów i zadań oraz metod wspomagania uczniów.
3. Funkcjonalność – program przede wszystkim na kształtować podstawowe umiejętności przydatne w życiu.
4. Czynnościowość – nastawiony na działanie, na uczenie się przez gry i zabawy kształtujące.
5. Integralność – prowadzi do scalania oddziaływań wychowawczych szkoły i rodzin, w których funkcjonują uczniowie aby umożliwić im całościowe poznanie świata.

GŁÓWNE ZAŁOŻENIE PROGRAMU
     Organizacja alternatywnych form spędzania wolnego czasu oraz utworzenie grupy, w której normą jest zdrowy styl życia.
CELE

1. Zintegrowanie dzieci w grupie.
2. Rozwijanie umiejętności komunikowania się między uczestnikami.
3. Budowanie poczucia własnej wartości.
4. Docenianie potrzeb i wartości innych.
5. Umiejętność rozwiązywania konfliktów.
6. Redukowanie wysokiego poziomu stresu.
7. Wytworzenie atmosfery wzajemnego wsparcia i zaufania.
8. Rozwijanie aktywności twórczej.
9. Promowanie zdrowego stylu życia.
10. Rozwijanie uniwersalnych umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach życiowych.
11. Dostarczenie podstawowej wiedzy na temat uzależnień.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
     Aby zainteresować uczniów, należy realizować program metodami aktywizującymi. Wskazane jest praca indywidualna, ćwiczenia w parach oraz w małych grupkach. Należy stosować różne techniki, dostosowując je do zainteresowania tematem, umiejętności radzenia sobie z przedstawionymi problemami i poziomu aktywności uczniów.

1. Krąg uczuć
2. Psychodramy
3. Piosenki
4. Rysunki
5. Przedstawienia kukiełkowe
6. Chmurki
7. Rozwiązywanie konfliktów
8. Uzupełnianie zadań
9. Krótkie opowiadania
10. Gry i zabawy

PROPOZYCJE PROGRAMOWE

MIŁO

1. „Tworzymy zgraną grupę”
   • Zapoznanie uczniów z tematyką i metodami pracy w grupie,
   • stworzenie regulaminu.
2. „Jesteśmy niepowtarzalni”
   • Uwrażliwieni dzieci na indywidualność każdego człowieka,
   • dostrzeganie i akceptowanie różnic między nimi.
3. „Lubimy pomagać innym”
   • Rozwijanie wrażliwości uczniów na potrzeby innych,
   • utwierdzenie w przekonaniu, że warto służyć pomocą innym.
4. „Rozwiązujemy konflikty”
   • Wczuwanie się w sytuacje innych,
   • wskazywanie sposobów dobrego rozwiązywania konfliktów.

ZDROWO

1. „Uprawiamy sport”
   • Promowanie zdrowego stylu życia,
   • wyrabianie poczucia odpowiedzialności za kondycję fizyczną.
2. „Unikamy słodyczy”
   Wyrabianie odpowiedzialności za zdrowie,
   • przezwyciężanie własnych słabości.
3. „Telewizja w naszym życiu”
   • Wyrabianie umiejętności krytycznego i refleksyjnego odbioru telewizji,
   • wypowiadanie własnych sądów i opinii.
4. „Komputer w naszym życiu”
   • Wyrabianie umiejętności właściwego korzystania z komputera,
   • uczulenie na zagrożenia.

KOLOROWO

1. „Nasze marzenia”
   • Umiejętność dzielenia się swoimi przemyśleniami,
   • rozbudzanie aktywności twórczej.
2. „Lubimy czytać książki”
   • Rozbudzanie ciekawości poznawczej w zakresie literatury,
   • wyrażanie własnych sądów i opinii.
3. „Jesteśmy kolekcjonerami”
   • upowszechnianie pozaszkolnych zainteresowań,
   • pogłębianie wiedzy z danej dziedziny.
4. „Przygotowujemy wypoczynek na łonie przyrody”
   • uwrażliwienie na piękno przyrody i jej walory
   • wykazanie wyższości odpoczynku czynnego nad biernym.
5. „Organizujemy kolorowy dzień”
   • Rozwijanie odpowiedzialności uczniów za powierzone zadania,
   • wskazywanie walorów estetycznych.
6. „Nasze wakacyjne plany”
   • akcentowanie korzyści dobrze zorganizowanego wypoczynku,
   • wzmacnianie zachowań zdrowotnie właści

Ewaluacja przeprowadzona będzie pod koniec realizacji programu.
Metody ewaluacji:

• rozmowy z dziećmi
• rysunki
• obserwacja nauczyciela

Na ostatnich zajęciach przeprowadzona zostanie ankieta sprawdzająca stopień zintegrowania zespołu.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat zajęć: Jesteśmy niepowtarzalni.

Cele zajęć: Uświadomienie uczniom, że każdy z nich jest wyjątkowy i różny od innych.

Metody: obserwacja, rozmowa kierowana, dyskusja, czynnościowa.

Formy: praca zbiorowa – jednolita, praca indywidualna.

Środki dydaktyczne: kartony z bloku rysunkowego format A-5, flamastry, Poduszka do pieczątek nasączona tuszem, lupa.

Przebieg zajęć

1. Dzieci siedzą na wykładzinie. N. proponuje zabawę Kto to jest?
   Wszyscy zamykają oczy, dotknięty przez N. uczeń wypowiada słowo (zapisane na kartce).
   U.- Odgadują imię i nazwisko dziecka.
2. Ustalenie wniosku:
   N.- Po czym poznaliście kolegów, koleżanki?
   U.- Po. Głosie. Każdy ma inny głos charakterystyczny dla siebie.
   N.- Czy różnimy się tylko głosem?
   U.- Nie tylko, każdy inaczej wygląda.
   Uczniowie obserwują się wzajemnie, mówią o różnicach dotyczących twarzy, koloru włosów, oczu, wzrostu, karnacji, itp.
   Wniosek: Każdy jest wyjątkowy, różni się od innych.
   U. zawierają to w słowach: „ „Jestem jedyna niepowtarzalna”
   Jestem jedyny niepowtarzalny”
   Do tych słów tworzą prostą melodię. N. koncentruje uwagę dzieci na wyglądzie kciuka.
   U. odkrywają linie w kształcie spirali, ślimaka.
   N. proponuje obejrzenie linii przez lupę i wyjaśnia, że są to tzw. linie Papilarne, też wyjątkowe i niepowtarzalne, inne u każdego człowieka.
   Następnie prosi o wykonanie odcisku kciuka na papierze – w prawym dolnym rogu.
3. Uczniowie zajmują miejsca przy stolikach, rysują na tych samych kartonach swoje portrety i dekorują je.
   Po zakończeniu pracy uczniowie wracają z rysunkami do kręgu i oglądają je wzajemnie.
4. Rozmowa o zajęciach ukierunkowana pytaniami:
   • Czy zajęcia podobały się? Dlaczego?
   • O czym przekonaliśmy się?
   • Czym się różnimy?
   Wniosek: Różnimy się wyglądem zewnętrznym, głosem, odciskami palców. Każdy jest wyjątkowy i niepowtarzalny.
5. Wypowiedzi w związku z pytaniem: Co łączy uczniów danej klasy? (Ta sama szkoła, ta sama klasa, wychowawczyni, klasowe przyjaźnie….)
   Wszyscy stoją w kręgu i trzymają się za ręce, śpiewają wspólnie ułożoną piosenkę. Jestem jedyny, niepowtarzalny,
   Jestem jedyna, niepowtarzalna,
6. Na zakończenie zajęć nauczyciel kieruje uwagę uczniów, na fakt, że każdy człowiek ma swoją historię i proponuje stworzenie książeczki o sobie.
   Pierwszą stroną tej książeczki będzie wykonany na lekcji portret.