Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Analizy osobowości

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2073 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

W mojej pracy nauczyciela spotkałam się z rożnymi osobowościami uczniów. Nie zawsze wiedziałam jak sobie z nimi radzić. Mam nadzieje, ze ta publikacja, pomoże w rozwiązaniu wielu szkolnych problemów

Jak przeżyć lekcjęróżne osobowości uczniów.
 
                Aby efektywnie prowadzić nauczanie i wychowanie, nauczycielowi potrzebna jest wiedza o uczniu, dotycząca jego cech emocjonalnych i intelektualnych. Wiedza ta jest potrzebna do zrozumienia niepowodzeń i trudności ucznia w szkole, jego zachowań, potrzeb i motywów. W mojej długoletniej praktyce nauczyciela spotkałam się z różnymi osobowościami uczniów. Każdy z nich był wyjątkowy. Istnieje jednak kilka zasadniczych typów uczniów. Oto najważniejsze z nich:
 
Uczeń wybitnie zdolny
                Ucznia wybitnie zdolnego charakteryzują wysokie osiągnięcia w nauce oraz osiągnięcia twórcze .Do cech, które w dużej mierze charakteryzują uczniów zdolnych należą: zdolność do wytężonej pracy, łatwość skupiania się przez dłuższy czas nad danym problemem, stosunkowe duże zrównoważenie emocjonalne, często tzw. szybki styl pracy. Niektóre z tych cech powodują, że wielu uczniów zdolnych niezbyt dobrze czuje się w szkołach, w których nie indywidualizuje się kształcenia  i w których panuje zbyt autokratyczny styl nauczania. Niechętny stosunek do szkoły i czasem słabe - w porównaniu z możliwościami - wyniki szkolne uczniów zdolnych są często spowodowane nieodpowiednią dla nich organizacją procesu kształcenia. Uczniowie ci dobrze funkcjonują w sytuacjach, gdy stawia się im określone nawet trudne zadania.
                Bardzo ważną rolę w kształceniu uczniów zdolnych odgrywa indywidualizacja nauczania oraz indywidualizacja tempa uczenia się. Umożliwienie uczniom zdolnym szybszego uczenia się i wcześniejszego zaliczania partii materiału należy uznać za rozwiązanie sprzyjające stwarzaniu odpowiednich warunków rozwoju.                   
 
Uczeń mający trudności w nauce.
                Niektórzy uczniowie nieustannie borykają się z nauką, aby dotrzymać kroku kolegom, ponieważ ich ograniczone szkolne zdolności spowalniają postępy. Im bardziej tacy uczniowie odstają, tym trudniej uczyć ich przy użyciu materiałów dydaktycznych i  metod przeznaczonych dla uczniów zdolnych. Odpowiednio nauczani, słabi uczniowie mogą czynić systematyczne postępy, nawet, jeśli ich ogólne wyniki są gorsze niż pozostałych uczniów. Gdyby zaczęli często popadać we frustrację, nie mogąc poradzić sobie z zadaniami lub nie otrzymując pomocy, mogą zacząć wykazywać objawy syndromu porażki. Mogą utracić motywację do uczenia się i rezygnować przy pierwszych niepowodzeniach. Niektórzy zaprzestaną udziału w lekcji i pogrążą się w bierności. Nie będą uczestniczyć w zajęciach lub będą źle się zachowywać. Bardzo ważne w pracy z uczniami mającymi trudności w nauce jest indywidualizowanie czynności i zadawanych zadań. Nauczyciel powinien zmniejszać poziom trudności zadań stawianych uczniom zmagającym się z nauką. Uczniowie powinni otrzymywać krótkie zadania, a ich pierwsza część powinna być łatwa lub na tyle uczniom znajoma, żeby już na wstępie doświadczyli sukcesu. Uczniowie powinni mieć możliwość poprawienia prac niewystarczająco dobrych. Nauczyciel powinien zachęcać i pozytywnie komentować pracę uczniów. Można zwiększyć prawdopodobieństwo powodzenia uczniów mających trudności w nauce, stawiając zadania, którym uczeń podoła. W razie potrzeby, uczniowie mogą skorzystać z pomocy indywidualnej nauczyciela lub dobrego ucznia z klasy. Takimi metodami budujemy wiarę ucznia we własne siły i dodajemy zniechęconym uczniom chęci do nauki. Słabi uczniowie potrzebują częstego sprawdzania osiągnięć. Nauczyciel powinien w każdym dziale programowym wyszukać podstawowych i koniecznych do nauczenia wiadomości. Uczniowie słabi powinni wiedzieć, że nauczyciel uzna ich pracę za wystarczającą, pod warunkiem, że przykładają się do niej, choćby pozostawali za resztą klasy.   
 
Uczeń nadpobudliwy psychoruchowo.
                Wśród uczniów nadpobudliwych można rozpoznać trzy podtypy:
 
  • Podtyp z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi – uczeń nie może skupić się na tym, co mówi nauczyciel, zapomina, o czym przed chwilą mówiono.
  • Podtyp z przewagą nadpobudliwości psychoruchowej – uczeń jest niezmordowany, ciągle zmienia miejsce. Najprzyjemniejszą dla niego rozrywką jest wszystko, co kojarzy się z ruchem lub szybkością.
  • Typ mieszany – u ucznia występują zarówno objawy niepokoju ruchowego, jak i objawy zaburzeń koncentracji uwagi.
 
                Nauczyciel tak powinien pokierować przebiegiem lekcji, aby umożliwić dziecku z ADHD jak najlepsze i efektywne przyswajanie wiedzy. Zajęcia lekcyjne powinny być tak zorganizowane, aby uczeń mógł opanować materiał w czasie odpowiadającym jego zdolności skoncentrowania uwagi. Program pracy nauczyciela z uczniem z ADHD powinien uwzględniać stymulację działania ruchowego, czyli po każdym wykonaniu czynności wymagających dużego skupienia, powinno ono rozładować swój nadmiar energii poprzez kontrolowany rodzaj ruchu (np. starcie tablicy, podlanie kwiatków).
 
 
Spowolniały
                Zachowanie uczniów spowolnianych charakteryzuje – trudny kontakt, małomówność, często onieśmielenie a czasami nawet apatia. Uczniowie ci są mało ruchliwi, wszystkie ich reakcje wydają się spowolnione, myślą także powoli, niełatwo opanowują nowe zadania, w grupie często nie nadążają za rówieśnikami, a w związku z tym uchodzą przeważnie za niezdolnych. Nierzadko robią wrażenie będących jakby w półśnie. Wywołani przez nauczycielkę do odpowiedzi, są bezradni, natarczywe powtarzanie pytania, czyli wzmacnianie bodźca, który wywołał zahamowanie, daje rezultaty wręcz przeciwne do zamierzonych – pogłębia zahamowanie.
                Podstawowym elementem procesu dydaktycznego powinna stać się indywidualizacja tempa pracy uczniów spowolniałych. Wiedząc o tym, że uczniowie ci uczą się o wiele wolniej, należy przeznaczyć im więcej czasu na opanowanie określonych wiadomości, umiejętności i nawyków. Ten prosty sposób pozwoli na znaczne podniesienie poziomu osiągnięć szkolnych uczniów o  takim temperamencie. Jednocześnie z indywidualizacją tempa pracy musi być związany wybór momentu, w którym sprawdza się efekty uczenia się. Nie uwzględnianie różnego czasu trwania procesu uczenia się, z góry skazuje tych uczniów na uzyskiwanie gorszych wyników. Stałe zaniżanie ocen często wpływa ujemnie na motywację uczenia się uczniów, może wywołać poczucie krzywdy, bądź poczucie niższości, a to z kolei prowadzi do załamań psychicznych, nerwic i innych zaburzeń osobowości. Starania o wzbudzenie motywacji do nauki powinny być konsekwentne, ale subtelne. Nie wiele dadzą, jeżeli uczeń odbierze je jako nękanie, manipulowanie czy zmuszanie. Lepiej, żeby uczniowie patrzyli na nauczyciela jak na kogoś, kto chce by umieli i mogli więcej, kto uczy jak wykorzystywać drzemiący w nich, bo nieuświadomiony potencjał.    
 
Uczeń niedostosowany społecznie
                Inną grupę stanowią uczniowie niedostosowani społecznie. Najczęstsze przejawy nieprzystosowania to: niepowodzenia szkolne, konflikty, postawa opozycji i agresji, lęk, zamknięcie w sobie. Zachowanie zaburzone tym różni się od normalnego, że cechuje je brak stałości i destrukcyjny (a nie twórczy) charakter. Efektem tego stanu rzeczy są wszelkie formy nieposłuszeństwa, brak zdyscyplinowania, aroganckie zachowanie, brak szacunku dla rodziców i nauczycieli, konfliktowe współżycie z rówieśnikami, jak i – kłamstwa, ucieczki z domu, wagary, niszczenie mienia społecznego. Zaburzenia życia emocjonalnego przenoszą się na teren szkoły i tam dezorganizują życie szkolne ucznia. Upośledzają one zdolność do współżycia z zespołem rówieśników, zdolność do nawiązywania prawidłowych kontaktów  z nauczycielami. Najgorszą metodą – w sensie skutków wychowawczych – bywa metoda oparta na karze. Postawą autorytatywną można zmusić do wykonania takiego czy innego czynu, do określonego zachowania. Daje ona złudzenie skuteczności oddziaływania, jest jednak zawodna. Wszystkie bunty młodzieżowe, konflikty miedzy nauczycielami a młodzieżą, najczęściej są wyrazem aktywnego wyłamywania się spod postawy autorytatywnej nauczycieli. Nauczyciel niechętnie odnoszący się do dziecka trudnego, podkreślający jego niższość w stosunku do reszty klasy wpływa ujemnie na stosunek innych uczniów do niego. Natomiast nauczyciel obdarzony autorytetem i taktem pedagogicznym, który odnosi się życzliwie, z wyrozumiałością  do swoich uczniów, może sprawić, że stosunek klasy do takich uczniów,  nawet początkowo negatywny, ulegnie zmianie na korzyść. Przy stawianiu oceny nauczyciel powinien uwzględnić nie tylko wyniki nauczania, jakie uczeń osiąga, ale również stopień włożonej pracy. Pewne zaburzenia w zachowaniu mają wpływ na ocenę wiadomości ucznia z danego przedmiotu. Poczucie niesprawiedliwości i krzywdy najczęściej powoduje nasilenie się tych objawów i wtórnie wpływa na obniżenie postępów w nauce.
 
Uczeń lękliwy
                Niektórzy uczniowie odczuwają sytuacje szkolne jako wyraźnie nieprzyjemne i zagrażające. Objawy lęku można zauważyć obserwując ucznia. Uczeń lękliwy wywołuje wrażenie, że bodźce zewnętrzne uaktywniają tylko napięcie lękowe. Częste postępowanie ucznia w tego rodzaju sytuacjach to: wycofywanie się, ucieczka, zaprzestanie mówienia, zaniechanie wykonywanej czynności. Gdy takie nastawienie ucznia występuje bardzo często, może on starać się odgrodzić od świata zewnętrznego, unikać nowych zajęć, izolować się od nowych doświadczeń. Uczniowie tacy często odczuwają lęk bez realnych powodów, bądź też bardzo przykry stan oczekiwania lęku. Jedną z odmian „lęku przed lękiem” jest lęk przed „pytaniem w szkole”. Lęk przed znalezieniem się na oczach klasy, przeczuwanie możliwego wstydu w razie złej odpowiedzi utrudnia skupienie uwagi na wykładanym przedmiocie i powoduje poddanie się rosnącemu napięciu lękowemu.
                Najbardziej wartościowe wyniki w pracy z uczniem lękliwym można osiągnąć poprzez zachowania życzliwe – uśmiech, serdeczny zwrot, wyrażenie troski o ucznia, rozładowanie napięć lub strachu, uspokojenie, dodawanie odwagi i wiary we własne siły, pocieszanie, zainteresowanie uczniem oraz nagradzanie
go – pochwałą, stwierdzeniem właściwego wykonania polecenia, wyrażeniem aprobaty, stawianiem oceny dobrej lub bardzo dobrej.
 
                Mam nadzieje, że moja publikacja pomoże w rozwiązaniu niektórych problemów szkolnych, oraz pozwoli spojrzeć na młodzież z innej perspektywy. Najważniejsze jest jednak by zawsze starać się zrozumieć ucznia i próbować postawić się w jego sytuacji.
 
Opracowała: Marzena Nitszke 
 
 
 
 
 
Bibliografia
1. J. Brophy.: Motywowanie uczniów do nauki. Wydaw. PWN Warszawa 2002 ISBN 83-01-13655-3
2. A. Janowski.: Poznawanie uczniów. Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne Warszawa 1985 ISBN 83-02-02850-9
3. T. Lewowicki.: Kształcenie uczniów zdolnych. Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne Warszawa 1986 ISBN 83-02-00412-X
4. T. Lewowicki.: Psychologiczne różnice indywidualne a osiągnięcia uczniów. Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne 
5. M. Milkowska.: Dziecko z zespołem ADHD. Nowa Szkoła 9/2005
6. S. B. Rimm.: Bariery szkolnej kariery Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne Warszawa 1994 ISBN 83-02-05395-3
7. H. Spionek.: Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Wydaw. PWN Warszawa 1985  

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie