Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Klasa integracyjna w szkole - Szansa dla wszystkich

 

Do napisania tego artykułu skłoniła mnie chęć podzielenia się swymi doświadczeniami, jakie nabyłam pracując w gimnazjum, w klasach objętych programem integracji.
Słowo integracja jest dzisiaj bardzo modne, używamy go w różnych kontekstach, np. integracja europejska, integrować się z grupą czy nowym środowiskiem, wyjazdy integracyjne, nauczanie integracyjne, klasy integracyjne. Integrować oznacza łączyć w całość, dopełniać, jednoczyć, scalać, składać.
Integracja jest nowym modelem oświaty, przeciwieństwem segregacji dzieci sprawnych i niepełnosprawnych. Dążąc do tego by, nasze społeczeństwo było humanitarne, musimy zachować szacunek dla każdego człowieka. Niepełnosprawność nie oznacza, że ktoś nią dotknięty jest z gruntu mniej wartościowy jako człowiek, czy ma mniejsze prawa do równych szans edukacyjnych. Wszyscy powinniśmy o tym pamiętać.
Pierwsze klasy integracyjne powstały w Polsce już w 1990 roku (Europa ma znacznie dłuższe doświadczenie w tej dziedzinie) i z roku na rok ich liczba ciągle rośnie. Powstają integracyjne oddziały przedszkolne oraz klasy integracyjne w szkołach podstawowych, gimnazjach, a od kilku lat również w szkołach ponadgimnazjalnych.
Klasa integracyjna jest klasą 15 – 20 osobową, w której 3 – 5 uczniów posiada orzeczenie poradni psychologiczno – pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego. Rodzaje niepełnosprawności, z którymi można się spotkać ucząc w takim zespole to na przykład:
- zaburzenia wzroku i słuchu,
- zaburzenia emocjonalne,
- nadpobudliwość psychoruchowa,
- zaburzenia koncentracji uwagi,
- porażenie mózgowe,
- zaburzenia zachowania,
- zaburzenia narządu ruchu,
- obniżone możliwości intelektualne,
- padaczka,
- ADHD,
- i inne rodzaje niepełnosprawności.
Pozostałe osoby w klasie to dzieci zdrowe. Taka struktura grupy powinna być przestrzegana, a zwiększanie liczby dzieci z różnymi deficytami rozwojowymi prowadzi do tego, że tak naprawdę mamy nie pięcioro, lecz np. dziesięcioro niepełnosprawnych uczniów. Czy pracując z taką grupą będziemy umieli stworzyć dobre warunki do nauki i wychowania?
Do klas integracyjnych powinniśmy przyjmować tylko takie dzieci, którym jesteśmy w stanie pomóc. Dla dzieci niepełnosprawnych ta instytucja nie może być tylko „przechowalnią” , lecz miejscem, gdzie zdobywają umiejętności, wiedzę i otrzymują niezbędne wsparcie.
Zanim podejmiemy decyzje o przyjęciu dziecka do klasy integracyjnej ważne jest, aby odpowiedzieć sobie na następujące pytania:
- Czy dziecko z konkretnymi problemami uzyska pomoc i wsparcie jakiego potrzebuje?
- Czy zasoby jakimi dysponuje szkoła (umiejętności nauczycieli i specjalistów, warunki lokalowe, posiadane pomoce naukowe) umożliwią prawidłowe funkcjonowanie dziecka w szkole?
- Czy zaburzenia i problemy dziecka nie uniemożliwiają pracy innym uczniom?
Są placówki specjalistyczne, w których uczniowie z różnymi zaburzeniami rozwojowymi uzyskają zdecydowanie lepszą, profesjonalną pomoc. Może zdarzyć się, że dziecko przebywa w takiej placówce przez pewien czas, a potem wraca do klasy integracyjnej.
W klasie integracyjnej zatrudnionych jest dwóch nauczycieli (nauczyciel przedmiotowy i wspomagający). Jeden prowadzi zajęcia z całą klasą, drugi w tym czasie wspomaga dzieci o specyficznych potrzebach edukacyjnych, dostosowując zakres materiału i stopień trudności oraz zadania do ich możliwości i potrzeb. Nauczyciele mogą zamieniać się rolami, a ich działania uzupełniają się. Nauczyciele w klasach integracyjnych muszą być bardzo elastyczni. Ważne jest, aby ciągle szukali nowych, lepszych rozwiązań. Pomocne w tym są studia podyplomowe, kursy, warsztaty w zakresie nauczania w klasach integracyjnych lub pedagogiki specjalnej oraz wzajemna wymiana doświadczeń w szkole czy między szkołami.
Bardzo ważna jest prawidłowo zorganizowana współpraca miedzy nauczycielami. To właśnie jakość współpracy decyduje o atmosferze panującej w klasie oraz uzyskiwanych efektach, zarówno w odniesieniu do uczniów pełnosprawnych, jak i tych o specjalnych potrzebach.
Na pierwszym etapie edukacyjnym (klasy I – III szkoły podstawowej) współpraca pomiędzy nauczycielami dotyczy tylko dwóch osób. Trochę inaczej sytuacja ta przedstawia się w klasach IV- VI i w gimnazjum. Tu nauczyciel wspomagający musi współpracować nie z jednym, ale z wieloma nauczycielami przedmiotowymi.
Niezwykle ważne jest wypracowanie programu współpracy. Ważniejsze jednak od precyzji sformułowań takiego programu jest wzajemne porozumienie pracujących razem nauczycieli i ich relacje interpersonalne.
W każdej placówce integracyjnej powinni być zatrudniani specjaliści: psycholog, logopeda, reedukator, rehabilitant i inni w zależności od potrzeb. Ich obecność jest korzystna zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców, którzy często korzystają ze specjalistycznej pomocy i wsparcia.
W klasie integracyjnej wszyscy uczniowie realizują ten sam program ( taki sam jak w klasach, które nie są objęte programem integracji), natomiast szczegółowe treści programowe są dostosowywane do indywidualnych możliwości i potrzeb każdego dziecka niepełnosprawnego zgodnie z zaleceniami poradni psychologiczno – pedagogicznej. Jeżeli w klasie jest uczeń, który ma realizować program szkoły specjalnej, to nauczyciel wspomagający powinien postarać się wpasować tematykę z tego programu w treści realizowane w klasie, aby, na ile to możliwe, uczeń pomimo odrębnego programu mógł uczestniczyć w procesie dydaktycznym klasy w sposób dostosowany do jego możliwości.
Wszyscy uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinni realizować indywidualne programy edukacyjne. Zaś ich ocenianie powinno odbywać się na zasadzie konsultacji nauczyciela przedmiotowego ze wspomagającym.
Istotne wydaje się podkreślenie, że idea integracji nie dotyczy tylko sfery edukacji przedmiotowej. Integracja odbywa się nie tylko na lekcjach, ale w każdym momencie przebywania dzieci ze sobą: podczas wycieczek, wspólnej zabawy, imprez klasowych, wyjść do teatru czy kina.
O zaletach klas integracyjnych można mówić dużo. Współpraca dwóch pedagogów i mała liczebność uczniów pozwala na pełną indywidualizację pracy dydaktycznej, stałe dostosowywania treści programowych do możliwości ucznia, stopniowanie trudności zadań, stosowanie ciekawych metod aktywizujących. Indywidualizacja pracy dotyczy również uczniów zdolnych , dla których opracowuje się dodatkowe zadania. Na lekcji uczniowie mają szansę częściej wypowiadać się i poruszać interesujące ich zagadnienia. Uczniowie zdrowi, przeciętni, zdolni i ambitni wspierają, pomagają, tłumaczą , ale najczęściej motywują do pracy uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi.
Badania prowadzone wśród rodziców dowodzą, że dziecko uczące się w klasie integracyjnej:
- osiąga wysokie wyniki w zakresie swoich możliwości,
- przychodzi chętnie do szkoły,
- chętnie odrabia zadawane prace domowe,
- łatwiej nawiązuje kontakty z rówieśnikami,
- ma dobry kontakt z osobami niepełnosprawnymi,
- uczy się współpracy, zrozumienia, tolerancji,
- ma większą możliwość korzystania z pomocy nauczycieli,
- ma większe zaufanie do nauczycieli,
- na lekcjach jest bardziej skoncentrowane, dopilnowane,
- ma możliwość radzenia sobie z własnymi trudnościami.
Klasa integracyjna na tle innych klas w szkole jest podobna do innych, ale jednocześnie wyróżnia się pod wieloma względami. Właściwy dobór uczniów wpływa na prawidłowy przebieg procesu nauczania i uzyskanie optymalnych wyników pracy dydaktycznej dla wszystkich uczniów. Wieloaspektowość oddziaływań wpływa na pełny rozwój osobowości każdego dziecka.
Doświadczenia pokazują, że zapotrzebowanie na klasy integracyjne jest coraz większe. We wszystkich naszych działaniach myślą przewodnią powinny być słowa Marii Grzegorzewskiej: „Każdy ma prawo do szczęścia i swego miejsca w społeczeństwie”. Nikt z nas nie jest idealny. Jeden jest za gruby, drugi zdecydowanie za chudy, inny ma odstające uszy, jednak nie powinni być z tego powodu izolowani. Możemy wiele nauczyć się od niepełnosprawnych, przede wszystkim wytrwałości, cierpliwości, poszanowania dla zdrowia i pracy jaką codziennie muszą wkładać w to, by znaleźć swoje miejsce w świecie.

Obecnie pracuję 7 rok jako nauczyciel wspomagający w klasie integracyjnej.


mgr Bożena Smoleń

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:39:52
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:39:52) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie