Będąc częścią przyrody czujemy się za nią odpowiedzialni. Świat przyrody ze względu na swoje bogactwo, różnorodność i zmienność jest interesującym obiektem poznania dla dzieci w wieku przedszkolnym. Stanowi dla nich bogate źródło wrażeń, przeżyć i aktywnego działania. Poprzez bezpośredni kontakt z przyrodą, oddziałujemy na wrażenia estetyczne i uczucia dzieci. Poznawanie świata roślin i zwierząt, przyswajanie wiadomości na temat ich życia, wzbudza stosunek uczuciowy i wywołuje gotowość do chronienia wszystkiego, co żywe. Dzięki temu, już u dzieci przedszkolnych można wprowadzić podstawowe elementy ochrony naturalnego środowiska.
Ziemia naszą planetą
Wstęp:
Będąc częścią przyrody czujemy się za nią odpowiedzialni. Świat przyrody ze względu na swoje bogactwo, różnorodność i zmienność jest interesującym obiektem poznania dla dzieci w wieku przedszkolnym. Stanowi dla nich bogate źródło wrażeń, przeżyć i aktywnego działania. Poprzez bezpośredni kontakt z przyrodą, oddziałujemy na wrażenia estetyczne i uczucia dzieci. Poznawanie świata roślin i zwierząt, przyswajanie wiadomości na temat ich życia, wzbudza stosunek uczuciowy i wywołuje gotowość do chronienia wszystkiego, co żywe. Dzięki temu, już u dzieci przedszkolnych można wprowadzić podstawowe elementy ochrony naturalnego środowiska.
Poznając przyrodę i naturalne prawa rządzące nią, dziecko poznaje współzależności występujące w tym świecie, dostrzega czynniki sprzyjające i zagrażające rozwojowi przyrody. W toku dokonywania takich operacji umysłowych jak analiza, synteza i porównywanie, dziecko dochodzi do uogólnień. Tym uogólnieniem wynikającym ze zdobycia wiedzy ekologicznej jest stwierdzenie, że przyroda staje w obliczu zagrożenia wynikającego z działalności człowieka.
Dziecko odkrywając świat „zapisuje” nas seriami typu: dlaczego, po co, co to jest? itp. Nie wystarczy dziecku odpowiedzieć na pytanie, aby zrozumiało ono istotę rzeczy zapomniało ją. Trzeba stworzyć warunki, w których będzie mogło zastanowić się nad przyczynami i skutkami zanieczyszczenia środowiska naturalnego.
Nauczyciel musi kierować procesami poznawczymi dzieci, gdyż formują one, przedwcześnie często fałszywe wnioski i uogólnienia. Tylko dobrze przemyślana praca wychowawcza może pozytywnie oddziaływać na rozwój i całą osobowość dziecka. Poznanie i rozumienie zjawisk przyrodniczych, świata i zwierząt, dbanie o czystość naszego środowiska może się odbywać w czasie zaplanowanych wycieczek, spacerów, zajęć dydaktycznych i zabaw. Zanim zapoznamy dziecko ze skutkami niewłaściwego gospodarowania człowieka na ziemi, uczymy je dostrzegać piękna dostrzegającego otaczającego nas, świata przyrody, uczymy podziwiać to piękno i cieszyć się nim.
Rozumienie znaczenia czterech podstawowych czynników takich jak: słońce, powietrze, ziemia i woda dla życia każdego organizmu na naszej planecie, jest punktem wyjścia w edukacji ekologicznej. Okres przedszkolny w życiu dziecka to czas kształtowania się zalążków właściwych postaw i przekonań. Zadaniem edukacji jest kształtowanie postawy proekologicznej i przekonania , że człowiek nie tylko niszczy przyrodę, ale może ją także uratować. Uczenie się jest procesem aktywnym, dlatego dużą rolę w procesie edukacji środowiskowej odgrywają metody aktywizujące. Dostrzeganie i poznawanie przez dziecko skutków niewłaściwego gospodarowania człowieka na Ziemi, należy zaplanować z dużym taktem i wyczuciem. Zbędnym faktem jest przedstawienie katastroficznej wizji przyszłości świata. Alternatywą jest przecież poznanie sposobów zapobiegania dalszej degradacji naturalnego środowiska.
Celem edukacji ekologicznej jest nabywanie opiekuńczego stosunku do świata flory i fauny, kształtowanie mądrego i umiejętnego współżycia człowieka z przyrodą, rozwijanie poczucia troski i odpowiedzialności o obecną i przyszłą jakość życia na Ziemi.
Referat opracowała:
mgr Aniela Piątek
wychowawca klasy „0”A.
