Szkoła Podstawowa nr 21
w Częstochowie
Prowadzaca: Dorota Gąsiorek
klasa: V b.
KONSPEKT SPOTKANIA Z RODZICANI NA TEMAT WYCHOWAWCZEGO TRUDU.
TEMAT SPOTKANIA – SZUKAMY ODPOWIEDZI NA PYTANIE:”CZY ZNAM WŁASNE DZIECKO ?”
Cel: Wspomaganie dziecka i ucznia zarazem, w działaniach budujących poczucie własnej wartości, pogłębianie wzajemnych kontaktów.
Cele operacyjne.
Po zebraniu rodzice:
- wiedzą z czym związane jest właściwe poczucie wartości;
- znają zdanie dzieci na swój temat;
- potrafią określić, jakie są potrzeby ich dzieci konieczne do osiągnięcia wewnętrznego spokoju;
- umieją wyczytać sobie zadania wspomagające rozwój psychiczny i społeczny dziecka.
Metody pracy: pogadanka, aktywna praca w grupie, metaplan.
Wstęp i wprowadzenie do tematu.
Przed rozpoczęciem nauczyciel rozdaje rodzicom paski papieru, na których jest napisany początek zdania ”Moje dziecko jest jak.”.Teraz na tablicy odsłania rozsypankę wyrazową z której rodzic ma wybrać wyraz najbardziej pasujący do swojego dziecka (np.: jak wiatr, burza, słońce, motyl, kwiat, dopisuje i odsuwa otrzymane zdanie na bok, wrócimy do niego na koniec spotkania).
Teraz nauczyciel bezpośrednio wprowadza w temat mówiąc np.:
W pracy wychowawczej szkoły istotna rolę odgrywa przekazanie rodzicom wiadomości dotyczących dokumentów, na których opierają się jej działania, tj. programu wychowawczego, statutu szkoły, wymagań i kryteriów oceniania itp. Również istotna rolę odgrywa przekazanie rodzicom wiadomości z dziedziny pedagogiki i psychologii, które ułatwiają nawiązanie kontaktu z dziećmi, a przez to zaspokojenie jego potrzeby samorealizacji.
Rozwinięcie:
Nauczyciel pobudza rodziców do refleksji i aktywności, rozdaje dwustronne ankiety przygotowane dla rodziców, prosi o wypełnienie, tu na miejscu. Pozwolą one przemyśleć – ocenić stosunki intrpersonalne w rodzinie.
Po wypełnieniu rodzice mają chwilę na ciche wyciąganie pierwszych wniosków, jeżeli zechcą mogą podzielić się refleksją.
Zajęcia aktywne rodziców. Praca w grupach.
Rodzice dzielą się na grupy robocze. Każda grupa ma opracować odpowiedź na pytanie: „Co jest potrzebne dziecku, by mogło czuć się ważne i bezpieczne psychicznie w domu?”.
Prezentacja prac grup liderów.
Przyczepiam na tablicy plansze z metaplanem. Przedstawienie wniosków ze wspólnej pracy.
Podsumowanie spotkania.
Celem było przemyślenie problemu i próba znalezienia rozwiązania poprzez wspólna analizę i wyciąganie Wniosków do dalszego działania, mając cały czas na względzie dobro dziecka- ucznia.
Przykładowe pomysły rodziców:
- zwiększenie ilości pochwał kierowanych pod adresem dziecka,
- poświęcanie więcej czasu na rozmowy z dzieckiem,
- kierowanie procesami uczenia się,
- wspólna organizacja czasu ( czasu pracy i czasu nauki),
- głośna mówienie o sprawach dnia codziennego,
- praca nad umiejętnością porozumiewania się dziecka z osobami dorosłymi i odwrotnie ( zwalczenie obawy przed opinia innych: „ co pomyślą, czy nie wyjdę na niewydolnego rodzica”),
- wychodzenie ze swoim problemem do specjalistów,
- zaprzestanie udawania, że wszystko jest w porządku.
Zakończenie.
- Rozdanie rodzicom kopert z zawartością „ List do mojej mamy (taty)”. Rodzice na mija prośbę czytają tu na miejscu, treść listu.
- Po przeczytaniu listu rodzice powtórnie spoglądają na zdanie, od którego zaczęliśmy spotkanie pt. „ Moje dziecko jest jak.”, może teraz pod wpływem dzisiejszego spotkania, po przeczytaniu zwierzenia – listu, zakończyliby je inaczej. Może porozmawiają o tym z dzieckiem w domu ? Może zrozumieją, że ten rozbiegany Jaś, który zdawać mogłoby się na nic nie zwraca uwagi poza piłką i komputerem, tek naprawdę ma problemy na miarę swojego wieku i musimy znaleźć czas, aby mu je rozwiązać.
- Wolne wnioski, podanie innych informacji oraz terminu i tematu następnego spotkania.
- Dziękuję rodzicom za przybycie. W miarę potrzeb zapraszam na indywidualne rozmowy.
Przy opracowaniu scenariusza spotkania korzystano: Rodzice w szkole. Kurs ODN Zielona Góra, Praca nauczyciela i ucznia pod red. M. Leonka i T. Wróbla, E. Kościk: Rodzice a szkoła.
Ankieta dla ucznia:
Opisz sytuacje, kiedy byłeś szczególnie samotny w domu.
Co się wydarzyło? Opisz swoje zmartwienie. Co wtedy czułeś, myślałeś? Opisz swoje obawy, lęki na przyszłość.
............................................................................ ..................................................
(odpowiedz szczerze na pytania, uzasadnij swoją odpowiedź)
Cieszę się gdy.
Cieszę się, gdy moja mama.
......................................................
.......................................................
Nie lubię, gdy mój tata.
.......................................................
.......................................................
Chciałbym, żeby moi Rodzice.
.......................................................
.......................................................
Ankieta dla rodzica.
Ja i moje dziecko.
Teraz jest godzina 17.00, minęło 10 godzin od poranka, kiedy rozstałeś się z własnym dzieckiem, pomyśl i odpowiedz na pytania:
Ile w ciągu tego dnia czasu poświęciłeś swemu dziecku?
.......................................................
Ile razy powiedziałeś mu, że jest dla ciebie ważne?
.......................................................
Jak pokazałeś, że czekałeś na spotkanie z nim po cały dniu?
.......................................................
Czy lubisz otrzymywać pochwały od szefa, męża, żony, do czego cię one motywują, co wtedy czujesz? A ile razy w ciągu dnia pochwaliłeś dziecko?
.......................................................
czy dziecko wie, że kochasz je bez względu na wszystko?
.......................................................
Pozycja dziecka w rodzinie.
Czy traktujecie dziecko jak partnera, zwierzając się mu z własnych trosk i radości?
.......................................................
Czy wysłuchujecie jego zdania w sprawach ważnych dla całej rodziny, np.: w planowaniu wydatków, urlopu?
.......................................................
Czy czuje ono, że jego zdanie jest brane pod uwagę w codziennych sprawach?
.......................................................
Czy okazujecie mu zaufanie pozwalając decydować o niektórych sprawach dotyczących wyboru kolegów, ubrania, spędzania wolnego czasu (takie postępowanie nie świadczy o braku zainteresowania rodzica. Jeżeli znamy towarzystwo dziecka, gdy ma do mas zaufanie samo nam powie o tym, gdzie idzie i z kim przebywa).
.......................................................
Co wiecie o zmartwieniach dziecka, a może sądzicie, że wcale ich nie ma?
.......................................................
opracowała: Dorota Gąsiorek
nauczyciel SP 21 w Częstochowie
