Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Gimnastyka korekcyjno - kompensacyjna dla grup przedszkolnych

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 12173 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Prawidłowa postawa ma znaczący wpływ na prawidłowy rozwój dziecka. Na podstwie kilkuletniej pracy z dziećmi z wadami postawy stworzyłam program gimnastyki korekcyjno - kompensacyjnej, który wykorzystuję na zajęciach z grupami przedszkolnymi.
Program powstał na potrzeby własne i placówki przedszkolnej i stanowi kompensum wiedzy na temat wad postawy.

PROGRAM GIMNASTYKI KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJ DLA GRUP PRZEDSZKOLNYCH

Opracowała: Mgr Katarzyna Mierzwińska-Cichosz
WSTĘP
Szybki rozwój współczesnej cywilizacji, pociąga za sobą przeobrażenia w środowisku otaczającym dziecko. Tryb jego życia ulega dość istotnej zmianie, następuje spadek udziału ruchu w życiu codziennym. To zjawisko wpływa niekorzystnie na prawidłowy rozwój dziecka. Powoduje ono obniżenie sprawności, wydolności fizycznej, i odporności organizmu. Konsekwencją tego są również odchylenia od prawidłowej postawy ciała.
Przedstawienie zagadnienia wad postawy wymaga określenia, co rozumiemy pod pojęciem prawidłowej postawy ciała.
Z anatomicznego punktu widzenia, przez postawę ciała rozumiemy układ przestrzenny poszczególnych odcinków, to jest: głowy, tułowia, nóg, w pozycji pionowej. Postawa ciała, to sposób trzymania się w pozycji pionowej. Zewnętrznym jej wyrazem jest sylwetka.
Z fizjologicznego punktu widzenia postawa ciała jest nawykiem ruchowym, kształtującym się na określonym podłożu morfologicznym i funkcjonalnym, oraz związanym z codzienną działalnością danego osobnika. Wiadomo, że postawę ciała cechuje indywidualność, oraz zmienność nie tylko w rozwoju osobniczym, ale i w ciągu dnia.
Określenie postawy prawidłowej nie jest proste, i łatwe. Najogólniej można ją zdefiniować następująco: przez postawę prawidłową rozumiemy każdą taką postawę, która występuje w dostatecznie dużym odsetku, aby uznać ją za charakterystyczną dla danej kategorii płci, oraz wieku, a jednocześnie jest atrybutem ludzi zdrowych, o poprawnym rozwoju fizycznym i umysłowym.
Opisując bardziej szczegółowo prawidłową postawę, możemy wskazać na pewne cechy, które przyjmuje się za charakterystyczne dla tej postawy, mianowicie:

  • proste ustawienie głowy;
  • fizjologiczne wygięcia przednio-tylne kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, i prosty kręgosłup w płaszczyźnie czołowej;
  • dobrze wysklepiona klatka piersiowa, i plaski brzuch;
  • miednica prawidłowo podparta na głowach kości udowych;
  • proste kończyny dolne. Postawę prawidłową możemy scharakteryzować także za pomocą pionu, który odnosi się głównie do płaszczyzny strzałkowej ciała, i przebiega przez następujące punkty na ciele:
  • wyrostek sutkowy kości skroniowej,
  • środek stawu barkowego,
  • szczyt krętarza wielkiego kości udowej, nieco do przodu od linii środkowej stawu kolanowego i skokowego, padając na środek stępu.

W dobrej postawie podstawowe odcinki ciała zachowują harmonię we wzajemnym ułożeniu, zapewniając płynność ruchów, i stabilność podporu, z najmniejszym zużyciem energii. Każda zmiana ułożenia odcinka względem drugiego, wywołuje na drodze mechanizmów kompensacyjnych zmiany w odcinku sąsiednim.
Przez wadę postawy rozumiemy odchylenie od ogólnie przyjętych cech prawidłowej postawy, właściwej danej kategorii wieku i płci, oraz budowy somatycznej. Pojecie wada postawy nie jest jednoznaczne z postawą wadliwą.
Wystąpienie jednej czy nawet kilku wad, nie musi przekreślić jeszcze postawy prawidłowej. Przez postawę wadliwą rozumiemy taką, w której na skutek wystąpienia wad doszło do deformacji w ukształtowaniu kręgosłupa klatki piersiowej, miednicy czy kończyn dolnych. Postawę wadliwą charakteryzują wiec odchylenia złożone, powodujące zaburzenia w pracy narządu ruchu, a czasem także narządów wewnętrznych.
Zaliczamy do nich wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, skoliozy, wady klatki piersiowej i kończyn dolnych.
Do grupy wad zalicza się najczęściej:

  • niewłaściwe ustawienie głowy - głowa pochylona lub wysunięta do przodu;
  • nieprawidłowe ułożenie barków - barki wysunięte do przodu lub asymetryczne;
  • wadliwe ułożenie łopatek.

Do analizy wad postawy ciała włącza się również takie defekty budowy, jak płaskostopie, czy koślawość kolan.
Wady postawy ciała mogą mieć swą przyczynę tak w dysfunkcji układu nerwowego, jak i w zaburzeniach hormonalnych, lub w zniekształceniach rozwojowych i pourazowych tułowia względem kończyn. Patologiczne zmiany napięcia mięśniowego prowadzą do ograniczenia ruchomości w stawach i zniekształceń w narządzie ruchu.
Szczególną rolę w postawie ciała odgrywa kręgosłup, który jest nie tylko głównym wspornikiem tułowia, ale ma decydującą rolę w ekonomii wysiłku fizycznego i aktywności mięśniowej.
Asymetryczny rozkład napięcia mięśniowego, rozluźnienie aparatu stawowo-więzadłowego, nadmierne pogłębienie się lub spłaszczenie krzywizn kręgosłupa, niedostateczny rozwój siły mięśniowej, i zaburzona koordynacja mogą zniekształcić sylwetkę ciała i obniżyć wydolność czynnościową organizmu.
Jeżeli postawie ciała przypisuje się znaczenie zdrowotne, estetyczne - to sprawa rozpoznania, a następnie zapobiegania i korekcji wad postawy nabiera pierwszorzędnego znaczenia.
Obowiązujący aktualnie program profilaktyki i korekcji jest złożony i zawiera szereg elementów zarówno przyczynowych jak i objawowych. Profilaktyka w zakresie wad postawy polega na wyrównywaniu niedoborów ruchu u dziecka, zabezpieczeniu odpowiednich warunków higieniczno- zdrowotnych w rodzinie i w szkole, właściwym odżywianiu, ochronie przed chorobami, urazami. Wszystko to ma na celu niedopuszczenie do powstawania wad. Zasadniczym elementem postępowania korekcyjnego jest likwidacja istniejącej wady lub zahamowanie jej rozwoju. Wymaga to postępowania ukierunkowanego na rozwój siły i wytrzymałości mięśni odpowiedzialnych za postawę ciała oraz kształtowanie nawyku prawidłowej postawy.

Podsumowanie:
Postawa ciała to- swobodny układ poszczególnych odcinków ciała, który uwidacznia się i jest charakterystyczny w pozycji stojącej.
Postawa prawidłowa – zależy od prawidłowo ukształtowanego układu kostno – stawowego, dobrze rozwiniętego i wydolnego układu mięśniowego i od sprawnie działającego układu nerwowego szczególnie w zakresie koordynacji nerwowo – ruchowej.
Postawa wadliwa to- nieduże czynnościowe odchylenie, odwracalne zaburzenie w ustawieniu i zrównoważeniu ciała i tylko poszczególne elementy w postawie wadliwej ulegają odchyleniu od wzorca i są błędami w trzymaniu się.
Wady postawy to – zmiany utrwalone w układzie mięśniowym lub kostnym, mają one charakter patologiczny i odchylenie dotyczy wielu elementów właściwych postawie prawidłowej w danej grupie wiekowej i danego typu budowy.
Postawa nawykowa to – rzeczywista, swobodna i naturalna postawa danego człowieka. Jej przeciwieństwem jest postawa baczna.
Najczęściej poprawę w zakresie korekcji wad postawy ciała wyrażają:

  1. W zakresie cech funkcjonalnych:
    • wzrost pojemności płuc,
    • wzrost maksymalnego zużycia tlenu,
    • poprawa ruchomości w stawach,
    • wyższa siła mięśni posturalnych i ich zdolność do pracy;
  2. W zakresie cech morfologicznych i postawy ciała:
    • zmniejszenie kąta bocznego skrzywienia kręgosłupa,
    • redukcja nadmiernej masy ciała przy otyłości,
    • spadek częstości występowania wad postawy ciała i płaskostopia,
    • wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała.

KLASYFIKACJA WAD POSTAWY

Klasyfikacja wad postawy przebiega następująco:

  1. Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej.
    Istotą wad kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej jest pogłębienie lub zmniejszenie fizjologicznych wygięć kręgosłupa.
    Najczęściej występują cztery postacie tych wad:
    1. Pogłębienie kifozy piersiowej, tzw. plecy okrągłe.
    2. Pogłębienie lordozy lędźwiowej, tzw. plecy wklęsłe.
    3. Pogłębienie kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej - plecy okrągło – wklęsłe.
    4. Brak fizjologicznych wygięć kręgosłupa – plecy płaskie.
    5. Boczne skrzywienie kręgosłupa tzw. skoliozy (w płaszczyźnie czołowej).
  2. Wady klatki piersiowej:
    1. Klatka piersiowa lejkowata.
    2. Klatka piersiowa kurza.
  3. Odchylenia w ustawieniu głowy i szyi.
    W wadach postawy spotyka się często nieodpowiednie ustawienie głowy. Skutkiem zwiększonej kifozy piersiowej, lub niedbałej postawy przy różnych czynnościach, niemal zawsze występuje wysunięcie głowy do przodu.
    Uchodzą też czasami uwadze wady wzroku i słuchu, które również mogą być istotną przyczyną ustawienia głowy. Oprócz wyżej wymienionych błędów, w ustawieniu głowy rzadziej występuje kręcz karku.
  4. Wadliwe ułożenie łopatek.
    Asymetryczne ułożenie łopatek przysparza rodzicom wielu trosk, nie zawsze uzasadnionych. Do rzadkości należą osoby posiadające symetrycznie ułożone łopatki, niemal u każdego człowieka daje się stwierdzić choćby nieznaczne odchylenia.
    Uniesienie łopatki może być jednym z wczesnych objawów tworzącej się skoliozy, ale wtedy uwagę należy skierować na nieprawidłowości kształtu kręgosłupa.
  5. Wady kończyn dolnych.
    Zniekształcenia kończyn dolnych pogarszają w znacznym stopniu statykę ciała i zmieniają postawę. Są one wadami wrodzonymi lub powstają w wyniku asymetrii w budowie wyżej położonych odcinków ciała, przeciążeń pracą statyczną, albo na skutek innych przyczyn.
    Wyróżniamy następujące deformacje kończyn dolnych, dające się w początkowym stadium wyrównywać:
    1. Kolano koślawe.
    2. Kolano szpotawe.
    3. Stopa płaska.
    4. Stopa płasko-koślawa.
    5. Stopa wydrążona.
    6. Zniekształcenia palców stóp:
      • paluch koślawy.
      • paluch sztywny.
      • palce młoteczkowate.
    Ukształtowanie szpotawe utrzymuje się do około 3 roku życia, po czym przechodzi w fizjologiczną koślawość. Proste kończyny dolne występują u dzieci w 7 roku życia. Pojawienie się koślawości w okresie pokwitania może mieć już charakter trwały.

METODY OCENY POSTAWY CIAŁA
Postawa ciała jest indywidualna i zmienna w ciągu życia i filogenezie trudno jest znaleźć wzorce, które jednoznacznie określałyby prawidłową postawę ciała. Podstawą właściwej oceny jest znajomość prawidłowego rozwoju dziecka, oraz znajomość fizjologicznych i morfologicznych granic zmienności osobniczej.
W ocenie postawy ciała wyodrębnia się sześć grup metod subiektywnych i obiektywnych.

  1. Metody wzrokowej oceny sylwetki- kryterium oceny stanowią wzorce postawy jako całości, do których porównuje się badanego. Nie ma tu oceny poszczególnych elementów ciała. Wzorce dotyczą krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej.
  2. Metody oceny sylwetek zarejestrowanych za pomocą fotografii, cieniografii i konturografii.
  3. Metody oceny poszczególnych elementów postawy przy użyciu aparatury pomiarowej i rysunkowej.
  4. Metody oceny linii poziomych, pionowych i kątów, uwzględniając równowagę i symetrię ciała.
  5. Metody nowoczesne przy użyciu komputera.
    Postawa podlega ocenie nie tylko w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, ale i poprzecznej, jest również możliwość określenia stopni odchyleń i różnic po prawej i lewej stronie ciała.
  6. Metody subiektywne.
    Najczęściej stosowana metoda wzrokowej oceny wybranych elementów postawy polega na opisie bądź punktowaniu poszczególnych elementów postawy. Jest ona uzupełniana badaniem dotykowym. Daje dużo informacji i określa z czego nieprawidłowość wynika.

PRZYCZYNY POWSTAWANIA WAD POSTAWY CIAŁA
Odpowiadając na pytanie, jakie są nieprawidłowości postawy i jakie są tego przyczyny, należy stwierdzić, że źródła bywają różne.
Oprócz przyczyn takich jak wady wrodzone, zniekształcenia spowodowane przez nabyte choroby, ogólne złe warunki bytowe, istnieje grupa przyczyn, które powodują, że dziecko nabywa wadliwą postawę podczas pobytu w szkole. Jednym z największych niebezpieczeństw jest siedzący tryb życia oraz jednostajność pozycji.
Postawę dziecka kształtuje środowisko, w którym najistotniejszą rolę odgrywa dom i szkoła. Oddziaływanie domu na organizm dziecka przypada głównie na okres niemowlęcy i wczesne dzieciństwo, wówczas, gdy jest on jeszcze bardzo plastyczny i podatny na wpływy zewnętrzne.
Jedną z przyczyn powstawania wad, jest nieuświadomienie rodziców, co do stosowania metod i środków wychowawczych. Ponadto, nieprzemyślany dobór zabawek i przyborów może przeciwdziałać prawidłowemu kształtowaniu się postawy.
Drugim problemem będą warunki szkolne.
Jednostronność siedzącego trybu życia w połączeniu z objawami znużenia, które wywołuje wysiłek umysłowy, powoduje typową nawykową wadliwą postawę szkolną. Nieodpowiedni wymiar mebli, niewłaściwy sposób siedzenia w czasie pisania, nieprawidłowa postawa stojąca, a także przyczyny natury psychicznej mają także ujemne oddziaływanie na postawę ciała.

Sumując całość zagadnienia można sformułować najistotniejsze wnioski:

  1. Sprawa prawidłowej postawy dziecka powinna być ustawiczną i wspólną troską ogółu wychowawców i rodziców.
  2. W miarę możliwości należy unikać lub ograniczać przyczyny, które powodują możliwość powstawania błędów i wad postawy.
  3. Postawę dziecka trzeba planowo i systematycznie kształtować.
  4. Każda lekcja ćwiczeń ruchowych musi zawierać momenty kontroli i kształtowania postawy.
  5. W razie potrzeby należy rodzicom wskazać ćwiczenia zmierzające do wzmocnienia osłabionych grup mięśniowych oraz zachęcić do stosowania ich w domu.
  6. Należy wdrażać dziecko do poprawnego trzymania się we wszystkich okolicznościach życia codziennego.
  7. Postawę dziecka trzeba kontrolować.
  8. Zaobserwowane przypadki poważniejszych zniekształceń, należy natychmiast kierować do lekarza.

CELE GIMNASTYKI KOREKCYJNO - KOMPENSACYJNEJ
CEL GŁÓWNY:
Przeciwdziałanie istniejącym wadom i wyrównywanie odchyleń fizjologicznych.

Cele Szczegółowe:

  • wdrażanie dzieci do dbałości o higienę i zdrowie;
  • wdrażanie dzieci do samoegzekwowania nawyku prawidłowej postawy;
  • wdrażanie dzieci do samodoskonalenia sprawności i kondycji fizycznej;
  • wdrażanie do rozumienia potrzeby i konieczności czynnego uczestnictwa w różnych formach aktywności ruchowej w życiu codziennym;
  • wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu;
  • kompensacja ujemnych skutków nieodpowiedniego trybu życia;
  • integracja środowiska przedszkolnego;
  • korygowanie zaburzeń statyki ciała i przeciwdziałanie ich utrwalaniu i pogłębianiu się;
  • wyrównywanie zaburzeń w rozwoju motoryczności;
  • zapobieganie powstawaniu zaburzeń statyki ciała oraz wyrównywanie niedoboru ruchu dzieci z odchyleniami w stanie zdrowia lub rozwoju, które ograniczają ich udział w obowiązkowych zajęciach wychowania fizycznego, lub w których ćwiczenia fizyczne są istotnym elementem ich leczenia lub korekcji.

GENERALNE ZAŁOŻENIA I ZASADY GIMNASTYKI KOREKCYJNO - KOMPENSACYJNEJ
Zasady postępowania korekcyjnego:

  • wszechstronne oddziaływanie;
  • równoległe wyrównywanie dystonii mięśniowej i więzadłowej w kształtowaniu nawyku prawidłowej postawy;
  • racjonalne dawkowanie wysiłku;
  • powiązanie ćwiczeń z prawidłowym oddychaniem;
  • przestrzeganie poprawnych pozycji do ćwiczeń;
  • egzekwowanie dokładności wykonywania ćwiczeń;
  • dążenie do wyrobienia nawyku przybierania prawidłowej postawy;
  • wprowadzanie momentów ożywiających , odprężających w postaci gier i zabaw ale o charakterze korekcyjnym.

Założenia organizacyjne:

  • wymiar godzin: pół godziny tygodniowo w każdej grupie wiekowej;
  • miejsce ćwiczeń : sala gimnastyczna;
  • baza: przybory i przyrządy dostępne na terenie placówki;
  • uczestnictwo: grupy 10 – 12 osobowe;
  • przygotowanie do zajęć : strój sportowy;

ZADANIA I TREŚCI GIMNASTYKI KOREKCYJNO - KOMPENSACYJNEJ
Zadania:

  • poznanie możliwości własnego ciała;
  • wdrażanie do higieny osobistej;
  • kształtowanie nawyku prawidłowej postawy;
  • rozwijanie wrażliwości wobec zagrożeń związanych z wadami postawy.

Treści:
Ćwiczenia ogólnorozwojowe, korygujące i kompensujące powinny podnosić sprawność ogólną dziecka, która jest podstawą właściwego rozwoju młodego organizmu i jego adaptacji do wysiłku.
W związku z tym trzon główny zajęć stanowią:

  • ćwiczenia oddechowe i kompensacyjne;
  • ćwiczenia kształtujące i korygujące postawę ciała;
  • ćwiczenia na zmiennych dystansach z wykorzystaniem przyborów i przyrządów;
  • ćwiczenia zwinnościowe;
  • marsze , biegi ,wspinanie , zwisy, podpory;
  • ćwiczenia poprawiające kondycję , koordynację i gibkość;
  • ćwiczenia wzmacniające określone grupy mięśniowe;
  • ćwiczenia rozciągające określone grupy mięśniowe;
  • ćwiczenia ożywiające – typu gry, zabawy, tańce.

METODYKA ZAJĘĆ GIMNASTYKI KOREKCYJNO - KOMPENSACYJNEJ
Wybór metody stosowanej podczas prowadzenia ćwiczeń powinien zależeć od właściwości organizmu i jego funkcji na określonym etapie rozwoju fizycznego dziecka. Wiek przedszkolny charakteryzuje się dużą plastycznością aparatu ruchowego, ale jeszcze słabą koordynacją ruchów. W tym wieku dzieci są zdolne do intensywnego, lecz krótkotrwałego ruchu.
Uwzględniając ten fakt należy stosować ćwiczenia intensywne, ale o małej częstotliwości i krótkim czasie trwania. Unikać należy ćwiczeń wytrzymałościowych, siłowych, oraz intensywnych, o wydłużonym czasie trwania ćwiczenia.
Dzieci w wieku trzech, do siedmiu lat znajdują się jeszcze na niskim poziomie intelektualnym i realizują się ruchowo raczej spontanicznie. Dlatego też należy w takiej grupie wiekowej w większości przypadków stosować metodę zabawowo-naśladowczą. Opieramy się w niej na wyobrażeniach zdobytych przez dzieci, w wyniku własnych obserwacji lub wyobrażeniu wywołanym przez nauczyciela.
Ruchy dziecka nie muszą dokładnie i ściśle odwzorowywać podanych treści. Należy umożliwić dzieciom maksimum swobody w ruchach, pobudzając ich fantazję i inicjatywę. Przestrzegać jednak należy zasad fizjologiczno- higienicznych oraz przyjęcia poprawnej pozycji wyjściowej do ćwiczenia.

SPOSÓB REALIZACJI PROGRAMU:
Realizując program uwzględnia się następujące czynności:

  1. Badanie postawy ciała za pomocą Nowojorskiego Klasyfikacyjnego Testu Postawy.
  2. Realizacja ćwiczeń z podziałem na grupy.
  3. Opracowanie zestawu ćwiczeń dla rodziców, do pracy z dziećmi w domu

W programie wykorzystywane są formy zaprawy ogólnorozwojowej, zaadaptowane do potrzeb własnych:

  • forma wszechstronności ruchowej z zastosowaniem różnych pozycji wyjściowych;
  • forma wszechstronności ruchowo-lokomocyjnej;
  • forma wszechstronności ruchowej w małych zespołach;
  • forma obwodowa zespołowa;
  • forma obwodowo-stacyjna;
  • forma strumieniowa;
  • forma zabaw i gier ruchowych;
  • forma terenowa.

Wybór odpowiedniej formy zależy od:

  • zaawansowania sprawnościowego dzieci;
  • miejsca, w którym prowadzone są zajęcia;
  • możliwości wykorzystania sprzętu, urządzeń, i przyborów;
  • planowanego akcentu motorycznego.

W programie stosowane są ćwiczenia o charakterze korekcyjnym. Wykorzystywane są metody uwzględniające właściwości organizmu i jego funkcje na określonym etapie rozwoju fizycznego dziecka.
Przykłady ćwiczeń o charakterze korekcyjnym:

  • stanie jak żołnierz na warcie;
  • idą karły i olbrzymy;
  • milicjant regulujący ruchem ulicznym;
  • leci mały ptak i duży;
  • w leżeniu przodem unieść przednią część tułowia;
  • w siadzie rozkrocznym wiosłowanie oburącz;
  • w zwisie tyłem unoszenie kolan;
  • ustawianie się według wzrostu;
  • ustawianie się według koloru szarf wokół chorągiewek, i stanie prosto jak posąg;
  • siad skrzyżny z ramionami w bok;
  • w klęku podpartym uginanie ramion i prostowanie;
  • toczenie piłki na czworakach

EWALUACJA
Ewaluacja ma na celu kontrolę efektywności realizowanego programu poprzez:

  1. przeprowadzenie Nowojorskiego Klasyfikacyjnego Testu Postawy trzy razy w roku (wrzesień, styczeń, czerwiec);
  2. przeprowadzenie prób sprawności fizycznej,(wrzesień, styczeń, czerwiec);
  3. zebranie informacji z ankiet dla rodziców, dzięki którym uzyskano informacje na temat:
    • akceptacji zajęć korekcyjnych, w których dzieci uczestniczą;
    • jakości realizacji ćwiczeń domowych;
    • kontaktu rodziców z lekarzem kontrolującym postawę ciała.
    WZÓR ANKIETY DLA RODZICÓW
    1. Czy jesteście Państwo zadowoleni z prowadzonych na terenie przedszkola zajęć gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej?
      ............................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ .......................................................................
    2. Czy dzieci ćwiczyły w domu według otrzymanych instrukcji?
      ............................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ .......................................................................
    3. Czy dziecko było badane przez lekarza specjalistę celem potwierdzenia diagnozy?
      ............................................................................ ................................................................................ ................................................................................
    BIBLIOGRAFIA
    1. Kołodziej J, Kołodziej K, Momola I.: "Gimnastyka Korekcyjno-kompensacyjna w szkole.";
    2. Kasperczyk T: "Poradnik ćwiczeń korekcyjnych";
    3. Kutzner-Kozińska M: "Korekcja wad postawy";
    4. Czerska E: " Wybierz sam";
    5. Notatki własne z wykładów i ćwiczeń: studia magisterskie AWF Warszawa, studia podyplomowe AWF W-wa " Fizjoprofilaktyka i korektywa".
    Opracowała mgr Katarzyna Mierzwińska - Cichosz

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie