Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Pomagamy dzikim zwierzętom

 

Edward de Bono, autor metody sześciu myślowych kapeluszy zauważył, iż człowiek stojący przed określonym problemem stosuje różne narzędzia myślenia. Sześciu różnym sposobom myślenia przypisał sześć kapeluszy w różnych kolorach.
W każdym kapeluszu myśli się inaczej.
W opracowanym i przedstawionym przeze mnie poniżej scenariuszu zajęć
z kształcenia zintegrowanego zaprezentowałam możliwość zastosowania tej metody w klasie III szkoły podstawowej. Zaistniały problem – Czy i jak pomagać dzikim zwierzętom? – przemyślany zostaje w różnych aspektach, uczniowie nie pozostają wobec niego bezradni, wiedza, iż mają w ręku odpowiednie narzędzie. Znajomość różnych typów myślenia ułatwia rozwiązanie problemu.
Dodatkowo praca w małych grupach, która niejako narzuca się przy stosowaniu tej metody, sprawia, iż uczniowie mają poczucie bezpieczeństwa, mogą w swobodny sposób prezentować wyniki własnych przemyśleń. W mniejszej grupie śmielej można wypowiadać myśli, bez narażania się na stres i wyśmianie.


Opracowanie scenariusza zajęć: mgr Wioletta Ruszczyńska

Ośrodek tematyczny: Narodziny w przyrodzie
Temat dnia: Pomagamy dzikim zwierzętom
Dłuższe, wielozdaniowe wypowiedzi na temat pomocy dzikim zwierzętom z wykorzystaniem metody sześciu myślowych kapeluszy. Ciche czytanie ze zrozumieniem tekstu pt. „W nowym domu”. Redagowanie ogłoszenia.

Cele zajęć:
Uczeń:
Potrafi myśleć twórczo;
Współdziała w zespole podczas rozwiązywania problemu;
Wypowiada się stosując odpowiedni sposób myślenia;
Zna kolory sześciu kapeluszy odpowiadające określonym sposobom myślenia;
Stosuje dłuższe wypowiedzi na określony temat;
Przestrzega kolejności wypowiadania się;
Wie, jak zachować się w przypadku kontaktu z obcym zwierzęciem;
Redaguje tekst ogłoszenia;
Czyta tekst ze zrozumieniem;
Układa z puzzli postać zwierzęcia leśnego;
Odczuwa potrzebę udzielenia pomocy zwierzęciu znajdującemu się w potrzebie.

Metody pracy:
Słowna – pogadanka, opis;
Praca z tekstem;
Metoda aktywizująca - sześciu myślących kapeluszy;
Oparta na działalności praktycznej uczniów.

Formy pracy:
Indywidualna;
Zbiorowa;
Grupowa.

Pomoce dydaktyczne:
układanka matematyczna, kapelusze w sześciu kolorach – białym, czerwonym, żółtym, czarnym, zielonym i niebieskim, ilustracja sarny, rozsypanka zdaniowa – duża na tablicę oraz mała dla każdego dziecka, puzzle z postaciami zwierząt, tekst czytanki pt. „ W nowym domu” (Wesoła Szkoła P. s. 19 ).


Przebieg zajęć:
Powitanie

1.Wprowadzenie- obliczanie działań na mnożenie i dzielenie w zakresie 100.
Po obliczeniu działań uczniowie odwracają kartoniki, odczytują hasło:

Zgubiłam się w lesie.
Pomóżcie mi dzieci.
Sarenka


2. Pogadanka z wykorzystaniem metody sześciu myślowych kapeluszy na temat:
Czy należy pomagać dzikim zwierzętom znalezionym w lesie?
( Uczniowie w grupach , zakładając kapelusze w określonych kolorach odpowiadają na pytania, pozostali uczniowie mogą uzupełniać wypowiedzi)

Biały: Co wiemy?
U: Zgubiła się sarenka;
U: Wiemy jak wygląda;
U: Nie wiemy gdzie jest jej mama.


Czerwony: N: Co czujecie, co chcielibyście zaraz zrobić?
N: Czy chcecie pomóc sarence?
N: Czy chcecie ja pogłaskać, przytulić?
N: Czy nie jest wam żal sarenki?
N: Czy chcecie ją nakarmić ? ( czy wiecie jak)

U: Chcemy ją przytulić , pogłaskać, nakarmić;
U: Chcemy, żeby się dobrze czuła, żeby nie była głodna, jest nam jej żal, itp.

Żółty: N: Jakie są zalety i korzyści z tego, że pomożemy sarence?

U: Uratujemy jej życie, pomożemy;
U: Sarenka nie będzie głodna, nie zginie z głodu;
U: Można jej pomóc, gdy jest mała a potem puścić wolno do lasu.


Czarny: N: Czego boimy się ? Co może stać się złego wtedy, gdy będziemy pomagać sarence?

U: sarenka może ugryźć;
U: Może mieć robaki;
U: Może być chora (np. na wściekliznę);
U: Może za bardzo przyzwyczaić się do ludzi i potem nie poradzi sobie na wolności, itp.

Zielony: N: Jak bezpiecznie pomóc sarence?

U: Obserwować jak zachowuje się zwierzę
U: Ostrożnie zbliżyć się do niego.
U: Poprosić o pomoc dorosłych.
U: Zapytać o sposób dokarmiania małej sarny, np. leśniczego, weterynarza, dorosłych, itp.

Niebieski: Podsumowanie – do czego doszliśmy.

N: Jak uważacie, czy znalezionej małej sarnie należy pomóc, czy jednak nie?

U: Sarence należy umiejętnie pomóc, zachować środki ostrożności, zwrócić uwagę na własne bezpieczeństwo, itp.

3. Redagowanie ogłoszenia – porządkowanie rozsypanki zdaniowej.

N: Co robimy, gdy zginie nam zwierzę, np. pies lub kot?
U: Piszemy ogłoszenie ( po to, aby odnaleźć zgubę).

N: Jakie ogłoszenie mogłaby napisać sarnia mama, żeby odnaleźć swoje sarniątko?

N: Jakie informacje powinno zawierać ogłoszenie?

U: Jak wygląda zwierzę? (wielkość, kolor sierści, cechy charakterystyczne – ustny opis sarenki) – opis ilustracji sarny.
U: Gdzie zaginęło?
U: Kto pisze ogłoszenie (prośba o kontakt), gdzie należy odprowadzić dziecko;
U: Można umieścić zdjęcie zaginionej;
U: Powinno być krótkie.


Uczniowie układają (zbiorowo na tablicy oraz indywidualnie z kopert) tekst ogłoszenia z rozsypanki zdaniowej, eliminują zdania według nich niepotrzebne w ogłoszeniu.

Zaginęło dziecko!!

Jest małe. Ma krótką, rudą sierść. Na grzbiecie ma dużo białych plamek. Wczoraj kopało wesoło kopytkami. Odłączyło się od matki koło leśniczówki. Czasami jest nieposłuszne. Uprzejmego znalazcę proszę o kontakt w lesie.


Zaniepokojona
mama sarna


Wspólne odczytanie z tablicy.

4.Przepisywanie tekstu ogłoszenia do zeszytu – podkreślenie czasowników w czasie przeszłym.

5. Zabawa ruchowa: Widzę, coś widzę.

N: Wybrałam się na wycieczkę do lasu i widzę, coś widzę:
Widzę dzieci, które bezszelestnie poruszają się po lesie;
Widzę i słyszę ptaki, które pięknie śpiewają;
Widzę leśne żabki skaczące po trawie;
Widzę ptaszki, które noszą w dziobkach źdźbła traw i budują gniazda;
Widzę zaskrońca, który wije się po ziemi;

6. Ciche czytanie ze zrozumieniem czytanki pt. „ W nowym domu”.
Porównanie treści z wnioskami uzyskanymi na zajęciach.

N: Czy podobało wam się zachowanie wujka? ( W jakim kapeluszu myślał, czym się kierował – emocjami – kapelusz czerwony).
N: W jaki sposób dzieci pomogły sarence ?
U: Zorganizowały jej pożywienie – butelkę ze smoczkiem i mleko.
U: Zachowały się podobnie jak i my byśmy się zachowali.

7. Układanie z puzzli postaci leśnych zwierząt- praca w grupach.
Redagowanie ogłoszeń w grupach ( w imieniu mamy zgubionego zwierzęcia leśnego) – głośne odczytanie.
Uczniowie słabsi uzupełniają tekst z lukami, np.:


Zaginęło dziecko!!
Jest małe. Ma czarne futerko. Od czoła po grzbiecie biegną mu dwa białe paski.
Zgubiło się w lesie. Proszę o kontakt pod korzeniem dębu.
Zmartwiona borsucza mama


8. Zadanie domowe: wykonaj ilustrację sarenki pod rozsypanką zdaniową.

9. Podsumowanie.
Czego dowiedzieliśmy się dzisiaj na zajęciach?
W jaki sposób należy pomóc sarnie?

Pożegnanie


Bibliografia
E. de Bono – „Naucz swoje dziecko myśleć” Wyd. PRIMA W- wa 1994

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:30:15
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:30:15) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie