Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Neurolingwistyczne programowanie przyszłością nauczania?

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2902 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Neurlingwistyczne programowanie przyszłością nauczania?


NLP jest sztuką i nauką tworzenia indywidualnej doskonałości. Jest to sposób badania reguł , jakimi kierują się ludzie odnoszący sukcesy w różnych dziedzinach. Można również stwierdzić , że NLP jest praktyczną umiejętnością kreowania rezultatów, jakich szczerze pragniemy. NLP zajmuje się strukturą subiektywnego doświadczenia ludzkiego; bada, w jaki sposób organizujemy to , co widzimy , słyszymy i czujemy oraz jak opracowujemy i filtrujemy zewnętrzny świat poprzez zmysły. Bada również, jak wyrażamy to w języku i jak działamy.
NLP narodziło się na początku lat siedemdziesiątych ze współpracy Johna Grindera (lingwisty) , Richarda Bandlera (psychologa) oraz Miltona Ericksona (hipnoterapeuty).
SKĄD NAZWA?
W nazwie neurolingwistyczne programowanie zawierają się trzy proste idee: „neuro” wyraża ideę, że wszystkie nasze zachowania wypływają z naszych neurologicznych procesów widzenia, słyszenia, węchu, smaku oraz dotyku i uczuć (nauczanie holistyczne). Część „lingwistyczne” wskazuje , iż do podporządkowania naszych myśli i zachowań oraz do komunikacji z innymi ludźmi używamy języka. „Programowanie” odnosi się do sposobu, w jaki decydujemy się organizować nasze idee i działania służące uzyskaniu określonych rezultatów.
PROCES UCZENIA SIĘ – PRZECHODZENIE CZTERECH ETAPÓW
Chociaż świadomie możemy przyjąć tylko niewielką ilość informacji, to poza naszą kontrolą odbieramy i reagujemy na znacznie więcej.
Nasza nieświadomość natomiast jest całością stanowiącą ogół procesów naszego ciała, jest tym, czego się nauczyliśmy, naszymi przeszłymi doświadczeniami i wszystkim, co moglibyśmy zauważać, lecz nie zauważamy w obecnej chwili. Nieświadomość jest znacznie bystrzejsza, niż świadoma myśl. Pojęcia „świadome” (conscious) i „nieświadome” (unconscious) są bardzo ważne w tym modelu obrazującym sposób, w jaki się uczymy.
Tradycyjne podejście do uczenia się dzieli się na cztery etapy. Pierwszy to nieświadoma niekompetencja- nie tylko nie wiesz, jak coś zrobić, ale też nie zdajesz sobie sprawy , że tego nie wiesz. Drugi etap, to świadoma niekompetencja. Następnie występuje świadoma kompetencja. Na samym końcu nieświadoma kompetencja- czyli nawyk. Właśnie język jest takim systemem nawyków , który należy wykształcić u ucznia.
PĘTLA UCZENIA SIĘ
Na naszych błędach uczymy się więcej, niż na osiągnięciach. Dostarczają one cennych informacji zwrotnych, więc na myślenie o nich poświęcamy sporo czasu. Rzadko osiągamy coś za pierwszym razem, chyba że jest to coś bardzo prostego, ale nawet wówczas pozostaje miejsce na udoskonalanie. Uczymy się poprzez serię sukcesywnych przybliżeń. Robimy to, co możemy (stan obecny) i porównujemy z tym, co chcemy osiągnąć (stan pożądany). Wynik zostaje wykorzystany jako informacja zwrotna. To porównywanie nadaje pęd i kierunek naszej nauce na każdym poziomie, od świadomej niekompetencji po nieświadomą kompetencję.
Dzieci uczone są w szkołach wielu przedmiotów i większość z nich zapominają. Zazwyczaj jednak nikt nie uczy, jak się uczyć. Uczenie się uczenia jest umiejętności wyższego rodzaju niż opanowywanie jakiegoś konkretnego materiału. NLP zajmuje się tym , jak stać się lepszym uczniem, niezależnie od przedmiotu. Najszybszy i najbardziej efektywny sposób uczenia się to zastosowanie tego, co dokonuje się w sposób naturalny i łatwy. Uczenie się i zmiana są często postrzegane jako wolny i bolesny proces. To nieprawda. Istnieją wolne i bolesne sposoby uczenia się i dokonywania zmian , ale NLP do nich nie należy.
POZIOMY UCZENIA SIĘ
Uczenie się na najprostszym poziomie to próba i błąd dokonywane z/lub bez pomocy przewodnika (nauczyciela). Uczeń w procesie uczenia się rozpoczyna od nieświadomej niekompetencji zmierza do świadomej kompetencji poruszając się w pętli. Gdy odpowiedź zaczyna być nawykiem, nauka kończy się. Nawyki są wyjątkowo użyteczne, formują tę część naszego życia, o której nie chcemy myśleć.
Tak zwany „ukryty program szkół” jest dobrym przykładem wyższego poziomu uczenia się . Niezależnie od tego , czego się naucza, ważne jest jak się naucza. Nikt świadomie nie przedstawia charakteru „ukrytego programu”. Szkoła jest kontekstem i ma większy wpływ na zachowanie dzieci, niż same lekcje. Jeśli dzieci nigdy nie uczono, że istnieje inny sposób uczenia się niż pasywny, przez powtarzanie, w grupie rówieśniczej i od jakiegoś autorytetu, są w analogicznej sytuacji na wyższym poziomie co dzieci, które nauczyły się , że np. dodanie 4 do 4 jest jedynym sposobem uzyskania 8.
Jeszcze wyższy poziom uczenia się powoduje dogłębne zmiany w naszym sposobie myślenia o sobie samych i o świecie. Obejmuje on zrozumienie konsekwencji i paradoksów płynących z różnych sposobów uczenia się.
PRZEKONANIA
Nasze przekonania silnie wpływają na nasze zachowania. Motywują nas i kształtują to, co robimy. Trudno uczyć się czegokolwiek, nie mając przekonania, że będzie to przyjemne i przyniesie nam korzyść. Gdy w coś wierzymy, działamy tak , jakby to była prawda. To sprawia, że trudno jest dowieść czegoś innego; przekonania oddziałują jak silne filtry percepcji. Wydarzenia są interpretowane na korzyść naszych poglądów, a wyjątki potwierdzają reguły. Przekonania nie są właściwie mapą tego, co się stało, ale schematem dla przyszłych działań.
Przeprowadzono kiedyś badania nad dziećmi, które podzielono na dwie grupy o podobnym ilorazie inteligencji I.I. Nauczycielom powiedziano, że jedna z nich wykazuje wyższy poziom I.I., wobec czego oczekuje się od niej lepszych wyników. Chociaż jedynym , co je w rzeczywistości różnicowało, były oczekiwania (przekonania) nauczycieli, grupa o „wyższym I.I.” istotnie okazała się lepsza. Ten typ samospełniającej się przepowiedni nazywany jest czasami „efektem Pigmaliona”.
ZNACZENIE SŁÓW
Jaka jest siła języka?
Słowa są tanie: mowa płynie, nic nie kosztując, a przecież ma ona siłę wywoływania obrazów, dźwięków i uczuć. Mogą one tworzyć i niszczyć relacje, zrywać kontakty dyplomatyczne, prowokować pojedynki i wojny.
Słowa mogą wywoływać w nas dobre i złe stany, są kotwicą dla złożonych serii doświadczeń. Jedyną więc odpowiedzią na pytanie „ Co słowo naprawdę znaczy?” jest pytanie „dla kogo?”
Język jest narzędziem komunikacji i dlatego słowa znaczą tylko to, co ludzie uzgodnili, że znaczą. Jest to wspólny sposób komunikowania sensu naszych doświadczeń. Bez niego nie byłoby podstawy dla społeczności takiej , jaką znamy. Polegamy na intuicji posługujących się tym samym językiem od urodzenia i na fakcie, że nasze doświadczenia znaczeń są wystarczająco podobne.
Każdy jednak doświadcza świata na swój niepowtarzalny sposób.
WYPOWIEDZIEĆ WSZYSTKO- STRUKTURA GŁĘBPOKA
Język nigdy nie może dokładnie oddać prędkości, różnorodności i wrażliwości naszego myślenia. Zawsze będzie tylko przybliżeniem. Mówiący ma spójną i pełną wizję tego, co chce powiedzieć; w lingwistyce nazywa się to strukturą głęboką. Nie jest ona jednak świadoma. Język istnieje na bardzo głębokim poziomie w naszym systemie nerwowym. Aby mówić w sposób jasny, upraszczamy strukturę głęboką, a to, co rzeczywiście wypowiadamy zostało nazwane strukturą powierzchniową.
Aby przebyć drogę ze struktury głębokiej do powierzchniowej, robimy świadomie trzy rzeczy.
- wybieramy tylko niektóre z dostępnych informacji na poziomie głębokim- większość jest usuwana,
- podajemy uproszczoną wersję, co nieuchronnie zniekształca znaczenie,
- dokonujemy generalizacji (wyszczególnienie wszystkich wątków uczyniłoby rozmowę nudną)



Na podstawie wiedzy wyniesionej z kursu neurolingwistycznego programowania i w oparciu o materiały źródłowe opracowała mgr Cecylia Matosek

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie