Scenariusz uroczystości ślubowania klas pierwszych.
(Dzieci siedzą na podłodze, podłodze przed nimi leżą podręczniki, zeszyty,
piórnik tornister)
Dziecko 1 - Tornister, książki…
Dziecko 2 – Karty pracy i zeszyty…
Dziecko 3 – No i elementarz.
Dziecko 4 – Jak się tego wszystkiego nauczyć?
Jak to zapamiętać?
Dziecko 1 – Chyba nie dam rady i jedynki będę zbierać.
Dziecko 2 – Ja też się bardzo boję, dlatego chyba lepiej będzie rzucić szkołę!
Dziecko 5 – Ale dokąd uciekniemy?
Dziecko 6 - Gdzie się mamy ukryć?
Dziecko 7 – Może pani Danka przyjmie nas z powrotem do zerówki?
Dziecko 2 – Pamiętacie jak tam było miło? Chociaż czasem się broiło.
Klocki, lalki albo misie, jeszcze nam się marzą dzisiaj.
Dziecko 7 - Nasi chłopcy, wiadoma sprawa, w piłkę grać lubili.
Dziecko 1 – A dziewczętom oczywiście tylko lalki w głowie były.
Piosenka „ Zuzia lalka nieduża” lub „ Moja mała Calineczka”
Dziecko 8 – A gdy pogoda nam sprzyjała Pani nas wyprowadzała
na spacery, no i na boisko szkolne,
tam się bawić w różne gry nam było wolno.
Dziecko 9 – W berka, w gąski, w chowanego
każdy lubił co innego,
a tych zabaw było chyba ze sto może,
no bo przecież najprzyjemniej bawić się na dworze!
Piosenka „ Misia A, Misia B”
Dziecko 10 – Dni przedszkolne nam mijały
na pracy, zabawie
co nas czeka w pierwszej klasie
nikt nie myślał prawie.
Dziecko 11 – Chociaż Pani ostrzegała nas,
że zabawy minie czas
i prosiła byśmy lepiej się uczyli,
a nam jednak tylko psoty w głowie były.
Dziecko 12 – Dziś urwisy, ananasy
muszą iść do pierwszej klasy
chociaż chętnie do zerówki by wrócili!
Ale co to? Ktoś do nas idzie!
Dziecko 13 – O, jaki dziwny!
Dziecko 14 – I jaki wesoły!
Dziecko 1 - On, to na pewno nie boi się szkoły!
Pinokio – Czołem dzieciaki! Co macie takie smutne miny?
Dziecko 8 – No bo my, bo my szkoły się boimy!
Dziecko 7 – A ty? Kim ty jesteś?
Pinokio - Jestem Pinokio.
Dziecko 10– Ach tak, pamiętam, to ty jesteś ten pajac,
który sprzedał swój elementarz?!
Pinokio - To prawda, wstyd się przyznać – ale
elementarz sprzedałem,
bo do szkoły iść nie chciałem.
Wolałem się wyprawić z łobuziaków zgrają
do krainy, gdzie cały rok wakacje trwają!
Dziecko 2 - Tylko, że w końcu ośle uszy Ci wyrosły?!
Dziecko 10 – Jeśli dobrze pamiętam
mój Pinokio,
wylądowałeś potem chyba
w brzuchu wieloryba!
Dziecko 14 – Później musiałeś za błędy swe odpokutować?!
Pinokio - Tak, musiałem się uczyć i ciężko pracować,
ale potem ucieszył się mój tata Dżepetto,
gdy z samymi piątkami przyniosłem świadectwo!
Dziecko 9 - Za to z drewnianego pajaca
nicponia i leniuszka
W prawdziwego chłopca
zamieniła go wróżka.
Dziecko 1 - Mógł drewniany pajacyk zdziałać takie cuda,
więc i nam koledzy na pewno też się uda!
Dziecko 15 – My nie jesteśmy przecież z drewna kukiełkami
i na wyspę osłów się nie wybieramy!
Dziecko 13 – Pokażemy zaraz wszystkim co warci są pierwszacy!
Dziecko 16 – A więc teraz raźno zabieramy się do pracy!
Piosenka „Idę do szkoły”
Dziecko 17 – Chociaż jestem taka mała
wiem, że szkoła jest wspaniała.
Mamy ładną salę, a w niej dużo dzieci
i czas nauki tak nam jakoś leci.
Dziecko 6 – W szkole przez tydzień cały plan lekcji mamy wspaniały.
Jest język polski, matematyka, w-f, rysunki, a nawet technika.
Dziecko 3 – Na muzyce śpiewać, grać i tańczyć się uczymy,
dlatego teraz chętnie dla was zatańczymy.
Taniec „Polka”
Dziecko 12 – Macie rację zupełną, w szkole nasze marzenia na pewno się spełnią!
Dziecko 11 – Tutaj czytać mogę ile chcę, Pani za to chwali mnie.
Dziecko 11 – Piękne literki piszę w zeszycie
proszę, pokażę jak nie wierzycie!
Dziecko 10- Ja się głoskować już nauczyłem,
a na lekcjach grzeczny cały czas byłem.
Dziecko 3- Na lekcjach często zgłaszać się trzeba,
wtedy problemów nauką nie masz!
Dziecko 8 - Ja mam na imię Ola i przyszłam tutaj prosto z przedszkola
bo chcę jak komputer nauczyć się liczyć,
żeby swą Panią rodziców zachwycić.
Dziecko 2 –Ja komputera nie potrzebuję,
bo jak ryba w wodzie w matmie się czuję.
Wiem, że jeden i jeden – daje dwa,
dwa i dwa – to cztery da,
trzy i trzy – to będzie sześć,
cztery i cztery – to osiem jest.
Dziecko 7 – Jeden, dwa, trzy cztery i tak do dziesięciu
dodajemy, rachujemy, liczymy w pamięci.
Piosenka „Umiem liczyć do dziesięciu”
Dziecko 9 – Nauka jest bardzo ważna każdy z nas w to wierzy,
ale jak w szkole się zachowywać też wiedzieć należy.
Dziecko 5 – Grzeczność, na co dzień, to bardzo ważna sprawa!
Wspomnieć o niej też tutaj wypada.
Dziecko 14 – Gdy powiesz: „dziękuję”, to słowo nic cię nie kosztuje.
Dziecko 13 - A gdy słów: „proszę” i „przepraszam”często używasz,
zawsze radosne buzie wokół siebie spotykasz.
Dziecko 6 – Niechaj uśmiech często gości na twej twarzy,
wtedy każdy przyjaźnią cię będzie darzył!
Dziecko 11 – Nie hałasuj też na przerwie!
Każdy ci to powie, że krzyki i hałasy bardzo niszczą zdrowie!
Dziecko 9 – Nigdy nie przezywaj innych kolego,
bo brzydkie słowa mogą uczynić wiele złego!
Dziecko 17 – Plotkowanie jest naganne może skończyć się fatalnie.
Dziecko 8 – Usłyszycie tu za chwilkę jak plotkowano o Emilce.
Emilka stłukła nogę na schodkach, a z tego w szkole urosła plotka.
Dziecko 12 – Wiecie?! Emilka miała wypadek, złamała nogę!
Wiem, to od sąsiadek. Spadła ze schodów, z piętra…
Dziecko 6 – Z którego?
Dziecko 12 – Nie wiem dokładnie.
Dziecko 16 – A ja wiem – z trzeciego! Chyba wypadła z okna.
Daję słowo honoru! Widziałam, że było u niej czterech doktorów!
Dziecko 12 – I pielęgniarka! I pogotowie!
Dziecko 16 – Ma nogi w gipsie!
Dziecko 6 – I guz na głowie!
Dziecko 16 – Biedna Emilka! Okropne rzeczy,
na pewno szybko się nie wyleczy!
Dziecko 8 - Gdy nad Emilką klasa biadała,
wchodzi Emilka zdrowa i cała,
tylko plasterek a na kolanie.
I po co było to całe gadanie?!
Dziecko 1 - Skarżenie uczniu mały też nie przynosi ci chwały!
Dziecko 7 - Piotruś nie był dzisiaj w szkole,
Antek zrobił dziurę w stole.
Wanda obrus poplamiła,
Zosia szyi nie umyła.
Jurek zgubił klucz, a Wacek
zjadł ze stołu cały placek!
Razem - Któż się ciebie o to pyta?!
Dziecko 7 – Nikt. Ja jestem skarżypyta!
Dziecko 1 - Skarżenie przyznacie sami, to brzydka wada,
tak zachowywać się nie wypada!
Dziecko 4 – Droga Pani Dyrektor, my już wiemy wiele,
niech ocenią nas rodzice i nauczyciele.
Dziecko 5 – Wiemy, że Polska – to nasza Ojczyzna,
piękna, wspaniała i wszystkim bliska.
Dziecko 10 -Jej godłem jest Orzeł Biały,
który w czerwonym tle, błyszczy cały.
Dziecko 11 -Flaga nasza jest biało- czerwona,
przez wieki była krwią naznaczona.
Dziecko 8 – Wiemy, że Bałtyk to polskie morze
zaś Wisła - nasza największa rzeka,
swym pięknem wszystkich urzeka!
Dziecko 9 – To, że stolicą jest Warszawa
wspomnieć tu też wypada.
Pinokio - Co ja słyszę?! Wy już dużo wiecie,
więc chyba mnie trochę oszukujecie?
Wcale się szkoły nie boicie,
tylko czasem pożartować lubicie.
A teraz żegnajcie!
Miło, że was poznałem
i chęć do nauki w serca wasze wlałem.
Wróżka - Witam was pierwszaki wesołe.
Widzę, że Pinokio przekonał was,
że warto lubić szkołę.
Wróżka, więc wam życzy byście przez rok cały
zbierały w szkole zewsząd pochwały.
I oczekuję od was cenzurek:
bez żadnych dwójek, bez żadnych trójek.
A teraz: Baczność! Pierwszacy drodzy
bo ślubowania moment nadchodzi.
A wam miłe dzieci, nauczyciele
i rodzice wiele pociechy z pierwszaków życzę!
Proszę, teraz wszystkich powstanie
bo rozpoczyna się ślubowanie!
(Uczniowie powtarzają tekst ślubowania)
Jestem małym Polakiem i kocham swoją Ojczyznę.
Pragnę dbać o dobre imię klasy i szkoły.
Będę dobrym kolegą, będę przyjacielem zwierząt i roślin.
Swoim zachowaniem i nauką,
będę sprawiać radość rodzicom i nauczycielom. Ślubuję!
Opracowała: mgr Mirosława Szymanek
Szkoła Podstawowa w Dragaczu
|
