Uroczystość ślubowania uczniów klas pierwszych to bardzo ważny moment w życiu zarówno tych dzieci, jak również całej szkoły. W naszej placówce dzień ten obchodzony jest bardzo uroczyście.
Na uroczystość zapraszani są rodzice najmłodszych uczniów.
Uczniowie klas starszych przygotowują humorystyczny program artystyczny, który jest niespodzianką dla ich młodszych kolegów.
Cel: Uświadomienie dzieciom, iż są Pełnoprawnymi Uczniami Szkoły
Cele szczegółowe:
- integracja zespołu klasowego,
- poznanie dzieci w różnych sytuacjach zadaniowych,
- prezentowanie się na forum szkoły,
Metody: słowna, praktycznego działania, ekspresyjna-działanie przez przeżywanie,
Prowadząca:
Pierwsze dni w szkole są dla każdego dziecka wielkim przeżyciem. Dotyczy to w szczególności tych uczniów, którzy po raz pierwszy przekraczają próg szkoły. Dla nich to, początkowe tygodnie nauki przynoszą wiele nowych doświadczeń i niespodzianek, jednak zdecydowanie najważniejszym wydarzeniem w tej fazie nauki szkolnej pierwszoklasistów, jest ich pasowanie na ucznia. Właśnie taką uroczystość świętujemy dziś w naszej szkole. Serdecznie witamy wszystkich zgromadzonych i zapraszamy do obejrzenia części artystycznej.
Dekoracja Sali gimnastycznej przypomina fragment miasteczka „rodem z Westernu”. Wszyscy uczestnicy części artystycznej tańczą przy muzyce Country śmiejąc się.
Szeryf:
Barman!!!
Martyna 1 (wbiegając na scenę) :
Hej! Co wam tak wesoło? Wy tutaj tańczycie, dobrze się bawicie, a po naszym miasteczku buszuje stado jakichś nieznośnych dzieciaków. Plotka głosi, że te marne istotki nieźle się już u nas zadomowiły i planują pozostać tutaj, co najmniej przez 6 następnych lat.
Szeryf :
Niemożliwe! Jak udało im się pokonać tak dobrze strzeżoną granicę naszego miasteczka? Musieli nieźle oszukać naszych stróżów porządku. No kowbojska brać! Ruszajcie, sprowadźcie mi tu natychmiast te dzieciaczyska. Zaraz się przekonamy, co to za cwaniacy. Nikomu nie ujdzie bezkarnie buszowanie po moim terytorium. W drogę.
Wszyscy na „koniach”- (szczotkach do zamiatania podłogi) jadą i przyprowadzają związanych liną pierwszoklasistów.
Łukasz 1:
Mamy ich szeryfie. Przechytrzyli stróżów, ale nas nie potrafili. To Oni!
Szeryf:
Za kratki ich!
Kowboje umieszczają więźniów za kratkami z papieru.
Szeryf:
Doszły mnie słuchy, że chcecie pozostać u nas na dłużej?
Piotr:
Myślę szeryfie, że to niemożliwe. Naszemu miastu potrzeba prawdziwych kowbojów, a nie takich nędznych niedorostków!
Łukasz 1:
A może najpierw powinniśmy sprawdzić, na co ich stać. Nieraz już się przekonaliśmy, że pozory mylą.
Piotr.:
Tak, tak szeryfie. Skoro udało im się przechytrzyć naszych doskonałych stróżów porządku to pewnie nie są oni aż tacy głupi.
Szeryf:
Macie rację. Muszą nam pokazać, co potrafią, a wtedy zobaczymy.
Podchodzi do kraty.
No kowboje! Wy wiecie, jakie umiejętności ja sobie cenię, więc sprawdźcie ich.
(Do więźniów). A wam z góry oświadczam, że jeśli okażecie się tchórzami i niedołęgami, zgnijecie za tymi kratkami. Odechce się wam wkraczania na czyjeś terytorium.
Artur.:
Każdy kowboj znakomicie jeździ konno. W naszym mieście ja jestem w tym zdecydowanie najlepszy. (daje pokaz jazdy konnej na szczotce do zamiatania podłogi)
Pokażcie jak wy czujecie się na koniu!
NAGRODA – GWIAZDA
Łukasz 2:
O mnie pewnie też już słyszeliście. Jestem tu najlepszym strzelcem! Pokażcie chrabąszcze, jak wy posługujecie się koltem!
(Pierwszoklasiści strzelają z papierowej strzelby do butelki plastikowej. W trakcie „strzelania” jeden z kowboi pociąga za nić umocowaną do butelki imitując jej zestrzelenie.)
Łukasz 2:
W nagrodę za wyborowe strzelanie, dostajecie od szeryfa własne kolty. (wycięte z kartonu)
Ewa.:
Z całego kowbojskiego grona, ja tu najlepiej tańczę, przy naszej ulubionej muzyce „kantry”. Wy też musicie dobrze tańczyć, by zostać w mieście.
(pierwszoklasiści tańczą z kowbojami)
Nieźle, nieźle. Szeryf jest zadowolony i nagradza was za doskonały taniec kapeluszami.
Karolina.:
Codziennie prawie przychodzi nam posługiwać się lassem. To właśnie ja jestem w tym najlepszy. Pokażcie słabeusze, czy potraficie celnie zarzucić lasso?
(pierwszoklasiści próbują złapać konia na lasso)
Brawo! Doskonale! Zaczynacie się nam podobać. Szeryf znów was nagradza. (dzieci otrzymują miniaturowe lassa).
Monika.:
Po ciężkim dniu, cała kowbojska brać przychodzi do mojego „saloonu”, wtedy to jest wesoło. Wszyscy tańczą, opowiadają ciekawe historie i popijają nasz tradycyjny napój. Jeśli zostaniecie u nas, też będziecie go popijać, co wieczór. A dzisiaj, na koszt firmy musicie go spróbować. Za wypicie szklaneczki z uśmiechem na twarzy otrzymacie całą beczkę gratis.
(Piją sok z cytryny)
Szeryf:
Widzę, że nie jesteście takimi niedołęgami, za jakich was mieliśmy. Może i przekonacie mnie do tego, bym pozwolił wam zostać w naszym miasteczku. Jesteście sprytni, sprawni, ale ciekaw jestem, czy macie, chociaż trochę wiedzy w tych swoich makóweczkach…
(Kl. I rozwiązuje zagadki, śpiewają piosenki i recytuje wiersze)
Klasa pierwsza (razem):
Piosenka: Idę do szkoły…..
Uczeń kl. I -1:
Idą pierwszaki śmiałe maluchy,
jeden z drugiego to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste,
każdy na plecach niesie tornister.
Z bijącym sercem staja przed szkołą!
Jak im tu będzie? Chyba wesoło!
Uczeń kl. I -2:
Dzisiaj rano wcześnie wstałem,
by zdążyć do szkoły.
Już z daleka usłyszałem
szum i gwar wesoły.
Uczeń kl. I -3:
Ulicami spieszą ludzie,
każdy gdzieś przed siebie gna.
Idą grubi, idą chudzi
Ktoś na smyczy wiedzie psa.
Uczeń kl. I -4:
Jadą auta i tramwaje,
dyliżansów tylko brak…
Ale oto wszystko staje,
pan policjant daje znak.
Uczeń kl. I -5:
Światło zielone jak młode listki,
na drugą stronę zaprasza wszystkich.
Światło czerwone jak mak, jak ogień
wszystkim przechodniom zamyka drogę.
Uczeń kl. I -6:
Dźwięczy dzwonek dźwięczy,
na lekcję nas wzywa.
Każdy pierwszak z raźną miną
do klasy przybywa.
Jest tablica ,kwiatów rządek
i regał z książkami.
By tu zawsze był porządek,
zadbamy już sami.
Uczeń kl. I -7:
Choć dzwonek nie dzwoni,
chociaż w klasie pusto,
Już starłem tablicę
i świeci jak lustro.
Podlałem roślinki,
niech nam rosną zdrowe
Gdy przyjdą koledzy,
wszystko już zrobione.
Klasa pierwsza (razem):
Piosenka: Raz, dwa to jest gra….
Uczeń kl. I -8:
Mamy elementarz nowy,
w nim jak ziarnek maku,
pod obrazkiem kolorowym
czarnych pełno znaków.
Uczeń kl. I -9:
Ten ma brzuszek, ten laseczkę,
inny mały haczyk –
trzeba szybko się dowiedzieć,
Co to wszystko znaczy.
Klasa pierwsza (razem):
Piosenka: Na spotkanie w Literkowie….
Szeryf:
Nieźle! Nieźle! Została wam ostatnia próba - test na odwagę.
Sylwia:
Każdy, kto wykaże się wielką odwagą, będzie mógł z nami pozostać.
Musicie pogłaskać węża naszego szeryfa. Nic się nie bójcie, to tylko boa dusiciel. Jeśli nawet któregoś z was ukąsi, to jeszcze nie tragedia, przecież zostanie mu jeszcze całe 15 minut życia. Do dzieła!
(Pierwszoklasiści głaszczą węża wykonanego z tkaniny)
Szeryf:
Znakomicie! Jesteście doskonali.
Wszyscy:
Pozostańcie z nami! Będzie nam razem dobrze, miło i wesoło!!!!
WITAMY WAS!!!
Prowadząca:
Poprosimy teraz Panią dyrektor o wyrażenie opinii, czy nasi pierwszoklasiści zasługują na miano „Prawdziwego ucznia”?
Pani Dyrektor:
……………..
Prowadzaca:
Baczność! Proszę o wprowadzenie pocztu sztandarowego!
Do hymnu! Klasa pierwsza do ślubowania wystąp!
(ślubowanie)
Po ślubowaniu! Baczność! Poczet sztandarowy wyprowadzić!
-Pasowanie uczniów przez Panią Dyrektor,
-Wręczenie dyplomów i drobnych upominków przez wychowawcę
-Dokonanie pamiątkowego w wpisu do Kroniki Szkoły,
-Wykonanie pamiątkowego zdjęcia.
Prowadząca:
Dziękujemy wszystkim za uwagę. Do widzenia.
mgr Agnieszka Szymańska
PSP w Konopkach-Pokrzywnicy
|
