Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Jak zachęcić dzieci do nauki?

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2845 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Rola rodziców w motywowaniu dzieci do nauki jest bardzo duża. Systematyczna pomoc i zrozumienie to klucz do sukcesów dziecka.
1. Dzieci są z natury ciekawe i żądne wiedzy, ale prawie połowa z nich osiąga wyniki poniżej swoich możliwości. Przyczyny tego są różne, a jedną z nich jest brak motywacji dziecka do nauki. Rodzice czasem ograniczają się do poleceń typu : Zabierz się wreszcie za lekcje! Natychmiast wyłącz telewizor i ucz się! Rodzice się pozłoszczą i na tym koniec. Dziecko zostaje samo ze swoimi problemami, bez wsparcia, pomocy, nie wie jak i właściwie po co ma się uczyć.
     2. Motywację do nauki powinni dziecku przekazać rodzice. To oni są dla niego największym autorytetem, mogą sprawić, że szkoła i odrabianie lekcji nie będą nudnym obowiązkiem. Dzieci są świetnymi obserwatorami. Jeśli widzą nasze zadowolenie z pracy i zaangażowanie w to, co robimy, lepiej zrozumieją sens uczenia się i sumiennego wykonywania swoich obowiązków. Jeśli tata lub mama narzekają przy dziecku: "Tyle lat się uczyłem i guzik z tego mam!", niech nie wymagają potem, że po przyjściu ze szkoły dziecko rzuci się z entuzjazmem do nauki. Obecna trudna sytuacja na rynku pracy wymaga, aby młodzi ludzie byli wykształceni, jak najbardziej wszechstronni i zdobyli odpowiedni zawód. Należy to swoim dzieciom uświadamiać na co dzień, nawet, jeśli nam się w życiu nie udało.
     3. Rozmawiajmy z dzieckiem jak najwięcej, interesujmy się jego sprawami, starajmy się wyjaśniać różne sytuacje, zaglądajmy do zeszytów i książek. Niech dziecko wie, że się nim interesujemy, że on i jego sprawy są dla nas ważne. Jeśli jesteśmy zmęczeni lub nie mamy akurat czasu, nie mówmy: "Daj mi święty spokój! Radź sobie sam!" Poprośmy, aby zajęło się czymś innym, aż będziemy mogli mu pomóc. Jeśli jest samodzielne, może odrobić zadanie samo, ale obiecajmy, że je sprawdzimy później.
     4. Pozwólmy, aby dziecko wyraziło co czuje. Jeśli np. mówi "Nie cierpię historii"- powiedz: "Nie musisz lubić wszystkich przedmiotów, ja też nie lubiłam matematyki. Ale to nie znaczy, że nie trzeba się tego uczyć. Każdy człowiek robi rzeczy, na które nie ma ochoty. Nie zawsze chce mi się iść do pracy, ugotować obiad, posprzątać, ale wiem, że muszę. Ja mam swoje obowiązki, a ty swoje. Im lepiej je wykonasz, tym mniej będziesz miał problemów w dalszej nauce i w życiu".
     5. Zachęcajmy dziecko do aktywności podczas lekcji. Dzięki temu będzie bardziej skupione, więcej zapamięta, a nauczyciel pozytywniej je oceni. Jeśli dziecko jest nieśmiałe, zaproponujmy, aby zgłosiło się chociaż raz dziennie i pytajmy w domu, czy to zrobiło.
     6. Postarajmy się, aby nasze dziecko miało możliwość rozwijania swoich zainteresowań i zdolności na zajęciach pozalekcyjnych, nie tylko w szkole. Zachęcajmy do udziału w nich, ukazujmy zalety i korzyści. Dziecko nie jest na tyle dojrzałe, aby wiedzieć, co jest dla niego dobre, co mu się w życiu przyda. Czasem trzeba je popchnąć w odpowiednim kierunku, a nawet zmusić do podjęcia próby. Dzięki temu nauczy się podejmować ryzyko w dorosłym życiu i nie oceniać bez sprawdzenia.
     7. Główne grzechy rodziców, które osłabiają u dziecka motywację do nauki to : rodzicielska nadgorliwość (rodzice wykonują część zadań za dzieci, na co one coraz chętniej przystają), wygórowane ambicje (kiedy dziecko nie może im sprostać, boi się nawet prostych zadań, jest cały czas spięte, popełnia błędy, boi się reakcji rodziców), brak wymagań (rodzice z góry zakładają, że dziecko sobie nie poradzi, nie wierzą w jego możliwości lub w ogóle nie interesują się jego nauką albo biorą niezdrowy przykład ze swoich rodziców, którzy też nie pomagali), brak zgodności postaw i zdań obojga rodziców ( każde mówi i wymaga co innego, tylko jedno okazuje zainteresowanie i radość z osiągnięć dziecka).
     8. Pamiętajmy! Motywacja do nauki i zrozumienie przez dzieci potrzeby uczenia się są podstawą i kluczem do sukcesów w nauce, na miarę możliwości każdego dziecka.

Opracowała Ewa Jarzemska- Nowak
Nauczyciel w SP w ZPO w Drzycimiu
październik 2003

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie