Artykuł zawiera scenariusz akademii szkolnej dla klas I-III pt. "W świecie książek". Móżna znaleźć w nim teksty wierszy i piosenek oraz tekst inscenizacji opracowanej na podstawie opowiadania zawartego w podręczniku pt."Wesoła szkoła". Można wykorzystać również sugeste dotyczące dekoracji oraz propozycje występu grupy tanecznej.
Scenariusz akademii „W świecie książek”
Autor scenariusza: Irena Springwald
Data przedstawienia: 30.05.2003 r.
Czas trwania występu: ok.30min
Dekoracja: regały biblioteczne namalowane na fliselinie, katalog alfabetyczny,
stary dąb i sowa wykonane z kartonu, Kubuś Puchatek- maskotka,
Stroje: uczniowie przebrani za postacie z bajek( król, żołnierzyk, tancerka, pirat,
ptaszek, księżniczka, wróżka),uczeń przebrany za M. Kopernika, grupa
baletowa w strojach pszczółek,
Przebieg akademii
1. Powitanie zebranych nauczycieli i uczniów klas I-IV, zapoznanie
z tematem apelu, zaproszenie do wspólnej zabawy.
2. Recytacja wiersza E. Szymańskiego pt. „ Książka”.
Książka nas uczy, książka cieszy,
czasem zadziwi
nas niemało
albo po prostu tak rozśmieszy,
jakby się dobry żart słyszało.
Książka też dobrze nam doradza,
różne wskazówki,
wzory daje.
Książka w szeroki świat wprowadza,
dalekie z nami
zwiedza kraje.
Lubimy książkę - przyjaciółkę.
Wiesz, co ci powiem?
Nie odwlekaj.
Masz trochę czasu? Spójrz na półkę,
sięgnij po książkę!
Książka czeka.
3. Śpiew piosenki pt. „Książki”.
1.Gwar i hałas dziś od rana,
rzecz się stała niesłychana.
Sklep z książkami moi mili
puchacz z sową otworzyli.
Ref. W książkach mądrość,
w książkach wiedza,
więc księgarnię czas odwiedzać.
Co dzień w każdej wolnej chwili
dużo czytać moi mili.
2.Książki piękne, kolorowe,
historyczne, przygodowe.
W każdej nowe opowieści,
wszystkich w głowie nie pomieścisz.
Ref. W książkach mądrość…
3.Do nas, do nas zapraszamy,
moc ciekawych książek mamy.
Dla tych dużych i tych małych
zbiór powieści doskonałych.
Ref. W książkach mądrość…
4. Inscenizacja pt. „Przygoda w bibliotece”.( Inscenizację opracowano
w oparciu o tekst pt. „Przygoda w bibliotece” zamieszczony
w podręczniku: Wesoła Szkoła, kl. II, cz. 3.)
Występują: bibliotekarka, Marysia, pirat, ptaszek, król, Mikołaj Kopernik,
Scena I.
Marysia – Dzień dobry. Czy mogę zaczekać w bibliotece do obiadu?
Bibliotekarka – Dzień dobry. Usiądź sobie w czytelni. Dam ci coś do poczytania, a ja wyjdę na chwilkę. Chyba mogę ci zaufać?
Marysia – Dopilnuję wszystkiego. Poproszę o książkę „Co słonko widziało”.
Nie dokończyłam jej ostatnio.
Bibliotekarka – Cieszę się, że ci się podoba. Gdy skończysz, zostaw ją na moim biurku, albo odłóż ją na półkę.
Scena II.
( Marysia przeczytała kilka wierszy, wpisała się do zeszytu osób korzystających
z czytelni i postanowiła odłożyć książkę na półkę.)
Marysia – Na który regał odłożyć książkę? Oj, dużo tego. Może tu? Powieści przyrodnicze i przygodowe.(Marysia wyciąga rękę w stronę regału. Zza półki wyskakuje pirat.)
Pirat – A ty, czego tu szukasz, do stu tysięcy beczek prochu?! Precz! Bo posiekam na kawałki!
Marysia – Ale moja książka…?
Pirat – Nie tutaj! Tu się zdobywa fortece, tropi, ucieka z niewoli, walczy. Ty masz inną książkę!
( Marysia odsunęła się na bezpieczną odległość. Pirat zniknął.)
Scena III.
( Marysia rozgląda się. Zauważyła napis.)
Marysia – „Powieści przyrodnicze”, to chyba tutaj. W tej książce dużo jest drzew i zwierząt.
Ptaszek – To nie tu tututu!
Marysia – A dlaczego?
Ptaszek – Bo te książki kikiki opowiadają o przyrodzie, ale tak bardziej naukowo owo, owo, a ty masz wierszyki kikiki.
Marysia – To ja już sobie pójdę.
Scena IV.
( Marysia wędruje między regałami. Zobaczyła napis:Historia)
Król – Kogo szukasz, śliczna panienko?
Marysia – Chcę odłożyć tę książkę na właściwą półkę. Ma tytuł: „ Co słonko widziało”. A ja nazywam się Marysia.
Król – Bardzo mi miło, jestem Kazimierz Wielki, ostatni z Piastów. Jakby ci tu pomóc. Słonko.. to na niebie…Wiem! Trzeba zapytać Kopernika. To wielki człowiek. Znajdziemy go w dziale „Astronomia”.
Kopernik – Słyszę,że o mnie plotkujecie.
Król – O, Mikołaj! Dobrze, że cię widzę! Ta mała ma kłopot. Nie wie gdzie odłożyć książkę o Słońcu.
Kopernik – To proste. Wystarczy zajrzeć do katalogu.(Wziął dziewczynkę za rękę i zaprowadził ją do katalogu.)Kto to napisał? Aha, Maria Konopnicka. Trzeba szukać pod literą „K”. Konopnicka Maria, „ Co słonko widziało”, BW, czyli bajeczki
i wierszyki. Wszystko się zgadza: autor, tytuł, numer książki. To proste. Wiedza to potęga!
Marysia – Jestem dopiero w drugiej klasie. Nie potrafię jeszcze szukać książek
w katalogach.
Kopernik – Nauczysz się szybko. Przecież znasz już alfabet, potrafisz czytać.
Marysia – Tak, dziękuję.
Kopernik – Słyszę kroki.
Bibliotekarka – Dałaś sobie radę sama?
Marysia – Tak, sama, prawie sama.
Bibliotekarka – Świetnie, a teraz idź na obiad. Ja muszę jeszcze wymyślić hasło do gazetki. Może: „ Wiedza to potęga”.
Marysia – Kopernik też tak mówił. To ja już lepiej sobie pójdę. Do widzenia.
5. Śpiew piosenki pt. „Czytaj wiele”.
1.Jeśli lubisz czytać książki, musisz wiedzieć,
z książek wielu rzeczy można się dowiedzieć.
Nowych poznasz ludzi, nowe poznasz kraje,
Jakie jest w nich życie, jakie obyczaje.
Ref. W każdej książce
ogrom wiedzy
zawsze ci się przyda.
Czytaj książki w każdej chwili-
czy lato, czy zima.
2.Wciąż zostają w głowie twojej nowe słowa,
mądre myśli, powiedzenia i przysłowia.
I przenosi w świat bajkowy, kolorowy
Byś się nudził, o tym nigdy nie ma mowy.
Ref. W każdej książce…
6. Recytacja wiersza J. Strusińskiego pt. „ Biblioteka”.
Czasem piękne wiersze
w sosnowym rosną lesie
i zbiera je do książek
złocista, barwna jesień.
Do wierszy przychodzą z łąki
naręcza kwiatów polnych
i konwaliowe dzwonki
obudzą braci śpiących.
Zaczną się opowieści,
a lato zimą wstanie
i ledwo się pomieści
na bibliotecznej ścianie.
Sięgnij po złoty promyk
z pachnącej lasem półki,
a z owej książki w twym domu
wylecą śmigłe jaskółki.
I chociaż mróz na polu,
a śnieg wybielił świat,
to tęczą siedmiu kolorów śmieje się tęcza i kwiat.
7. Recytacja wiersza D. Gellner pt. „ Stara sowa”,
W starym dębie stara sowa
mruży żółte oko, na dnie dziupli księgi chowa
ukryte głęboko.
W księżycowe noce jasne
otwiera je czasem.
Czyta wówczas stare baśnie, stare jak las lasem.
Aż się dziwi księżyc w górze,
choć jest też wiekowy, na błękitnej siada chmurze,
słucha starej sowy.
Wiatr też usiadł na chwil parę
i nadstawił ucha.
Sześciu bajek sowy starej
za dębem wysłuchał.
8. Recytacja wiersza J. Kulmowej „ List do Andersena”.
9. Taniec do melodii walca w wykonaniu tancerki i żołnierzyka.
Uczeń w stroju cynowego żołnierzyka i dziewczynka w stroju baletnicy tańczą do melodii walca.
10. Recytacja wiersza J.Jałowiec pt. „ Wiersze”.
Wiersze – to przecież dzieci poetów.
I one lubią - jak wszystkie dzieci -
bawić się w chowanego.
Często kryją się w listowiu,
w deszczu kroplach,
w polnych makach,
w soplach,
w balkonowych skrzynkach,
w obłoku nad szklanką herbaty,
w ptasich gniazdach,
w jeżynach.
Wreszcie dają się znajdować poetom.
Dają się za ręce prowadzić,
ustawiać w rymy i zwrotki.
A kiedy utrudzeni poeci
chcą zasnąć snem słodkim,
to wreszcie wołają:
Jeszcze nie jesteśmy gotowe,
aby można było nas czytać,
aby można było nas zrozumieć,
aby można było nad nami się zadumać.
12. Śpiew piosenki pt. „Książka- przyjaciel”.
1.Gdy zabawki się znudziły, gdy na dworze pada deszcz,
kiedy wieczór jest niemiły – to z półeczki książkę weź
Ref. W książce świat jest kolorowy, w książce kryją się przygody,
książka bajkę swą opowie mnie i tobie, mnie i tobie.
2.Gdy zapragniesz podróżować, na dywanie lecieć gdzieś,
kiedy trochę boli głowa, to z półeczki książkę weź.
Ref. W książce świat jest kolorowy?
3.Kto przeczytał książek wiele, ten nie nudził nigdy się,
razem z książką-przyjacielem miał słoneczny, dobry dzień!
Ref. W książce świat jest kolorowy…
13. Recytacja fragmentu wiersza W. Chotomskiej pt. „Do widzenia”.
(…)
Świat jest wielki,
a po drodze tyle pytań...
Odpowiedzi poszukajcie
w kartach książek.
Książki mówią:
-Nie zabłądzi ten, kto czyta!
Książki mówią, że ciekawscy
żyją mądrzej.
14. Taniec grupy baletowej do piosenki pt., „ Co nieco, co nieco”.
(kaseta do podręcznika: Wesoła Szkoła, kl. II, cz. II)
Taniec grupy baletowej do utworu pt. „Marzenia Misia Puchatka”,
śpiew piosenki przez wszystkich uczestników apel.,
(grupa baletowa to 6 dziewczynek w strojach pszczółek, które tańczą
w rytmie polki dookoła siedzącej ogromnej maskotki przedstawiającej Kubusia Puchatka)
15. Zakończenie występu. Podziękowanie za udział w apelu.
|
