Scenariusz apelu poświęconego Janowi Pawłowi II.
Opracowała:
Elżbieta Sokołowska
nauczyciel języka polskiego
Szkoła Podstawowa nr 1 w Łosicach
SCENARIUSZ APELU POŚWIĘCONEGO JANOWI PAWŁOWI II
WPROWADZENIE
/Recytacja wiersza Juliusza Słowackiego "Pośród niesnasek Pan Bóg uderza...." wykonana na tle podkładu muzycznego ?Cercate il suo volto? nr 1 (z płyty ?Abba Pater?)/
Pośród niesnasek Pan Bóg uderza
W ogromny dzwon,
Dla słowiańskiego oto papieża
Otworzył tron.
(...)
Twarz jego, słowem rozpromieniona,
Lampa dla sług,
Za nim rosnące pójdą plemiona
W światło, gdzie Bóg.
Na jego pacierz i rozkazanie
Nie tylko lud -
Jeśli rozkaże, to słońce stanie,
Bo moc - to cud!
(...)
A trzeba mocy, byśmy ten pański
Dźwignęli świat:
Więc oto idzie papież słowiański,
Ludowy brat; -
Oto już leje balsamy świata
Do naszych łon,
A chór aniołów kwiatem umiata
Dla niego tron.
On rozda miłość, jak dziś mocarze
Rozdają broń,
Sakramentalną moc on pokaże,
Świat wziąwszy w dłoń;
(...)
Wnętrze kościołów on powymiata,
Oczyści sień,
Boga pokaże w twórczości świata,
Jasno jak dzień.
WSTĘP
NARRATOR - Nasz apel rozpoczęliśmy wierszem Juliusza Słowackiego, który pochodzi z 1848 roku. 130 lat później to, o czym pisał poeta, stało się prawdą. Papieżem został Słowianin, w dodatku Polak - Karol Wojtyła, który przyjął imię Jan Paweł II. Przez te wszystkie lata jego pontyfikatu byliśmy z niego dumni, był dla nas oparciem w trudnych chwilach, był naszym kochanym Ojcem. Dzisiaj spotykamy się z okazji Jego 85 rocznicy urodzin nie po to, aby mówić o nim podniośle. Gdyż jak mówili o nim znajomi księża ?Wojtyłę szczegóły nużyły. Chyba, że chodziło o jakiś dobry wic. Na dobry dowcip nigdy nie żałował czasu?. Chcemy pokazać jak wiele było w nim radości i jak bardzo kochał nas dzieci i młodzież.
Jan Paweł II był tak jak my uczniem, posłuchajcie anegdoty o nim oraz tego, co sam o sobie mówił podczas pamiętnego spotkania w Wadowicach /i weźmy to sobie do serca./.
UCZEŃ 1
Świadkowie z tamtych lat powtarzają, że Karol był dobrym kolegą; choć ?podpowiadania i odpisywania nie uznawał, ale był tolerancyjny, gdy ktoś z sąsiadów >?
Kiedy nadszedł dzień egzaminu maturalnego, Kluger siadł tuż za Wojtyłą, choć doskonale wiedział, że Karol nie ma zwyczaju podpowiadać ani podawać ściąg. Dlaczego więc zajął to właśnie miejsce?! Bo miał intuicję.
To był egzamin z łaciny: należało przetłumaczyć na język polski odę Horacego. A Jurek tego nie potrafił. Gryzł obsadkę, patrzył w sufit, a czas mijał. Wreszcie zaczął rozpaczliwie wpatrywać się w plecy przyjaciela, niemo błagając o pomoc. I nagle? Karol powoli przesunął się na bok, odsłaniając kartkę ze swoim tłumaczeniem.
Po egzaminie Jerzy Kluger podziękował przyjacielowi, który w odpowiedzi tylko uśmiechnął się przekornie.
Wspomnienia Ojca Świętego ? Wadowice /nagranie z płyty ?Śpiewomy i gromy Tobie Święty Ojcze/ nr 7
UCZEŃ 2
Liliana i Bogusław Sonikowie spędzali kiedyś wakacje w Castel Gandolfo. Gdy wyszli z porannej Mszy świętej odprawianej przez Jana Pawła II, ich czteroletni syn Jacek zapytał Papieża:
- Zaprosisz nas na śniadanie?
Papież przytaknął. Ale matka uznała, że Jacek zaproszenie wymusił i cała rodzina zamiast iść z Ojcem Świętym na śniadanie, wrócił do hotelu.
Po kilku dniach nadeszło oficjalne zaproszenie na obiad. Kiedy wszyscy usiedli przy stole, Jan Paweł II zwrócił się do chłopca:
- Czemu nie przyszedłeś wtedy na śniadanie?
- Bo mama nie pozwoliła ? odparł chłopiec.
- No, no ? pokręcił głową Ojciec Święty.- Papieżowi się nie odmawia.
W czasie obiadu malec trochę rozrabiał: podszedł z tyłu do krzesła, chwycił je za poręcz i zaczął się na nie wspinać. A na krześle siedział Papież.
Tego dla mamy było już za wiele. Zamierzała synka uspokoić i wtedy usłyszała:
- Zostawić, zostawić. Tu cały rok jest tak smutno.
UCZEŃ 3
Podczas powitania w Monachium Ojciec Święty spytał liczne obecne dzieci: "Dano wam dziś wolne w szkole?" "Tak" - wrzasnęły z radością dzieci. "To znaczy - skomentował Jan Paweł II - że Papież powinien częściej tu przyjeżdżać".
UCZEŃ 4
Podczas jednej ze swoich niedawnych wizytacji rzymskich parafii Ojciec Święty - jak to ma w zwyczaju - wdał się w dialog z dziećmi: - Wy jesteście młodzi, a ja już jestem stary - powiedział. - Nie, nie jesteś stary - gromko zaprotestowały dzieci. - Tak, ale jak jestem z wami, to dziecinnieje - odpowiedział Papież.
UCZEŃ 5
Jeden z watykańskich prałatów chciał się nauczyć polskiego, więc sprowadził sobie "Nasz Elementarz". Nauka była jednak pospieszna. Kiedy chciał pochwalić się Ojcu Świętemu nową umiejętnością pomylił się i zamiast: "Jak się czuje Papież?", rzekł: "Jak się czuje piesek?". Jan Paweł II spojrzał na niego zdumiony, po czym odpalił: "Hau, hau".
NARRATOR
Do historii przeszły spotkania Ojca Świętego z młodzieżą w oknie kurii biskupiej na Franciszkańskiej w Krakowie. Posłuchajmy jednego z nich. /Czy wy macie zamiar spać? nr 13/
UCZEŃ 6
Pomimo samotności, wielu obowiązków i dużej odpowiedzialności, papieża nie opuszczało poczucie humoru.
Jeszcze jako kardynał ? na widok (bardzo szczupłego) ojca Leona z Tyńca ? mówił: oto definicja mnicha, ?kupa kości owiniętych w czarny materiał?. Już w Watykanie odwiedził go ksiądz Mieczysław Maliński. Podano obiad: gość dostał kurczaka, a gospodarz rybę. ?Dlaczego ja jem kurczaka?? ? zapytał Maliński. ? ?Bo kurczak jest tańszy?.
UCZEŃ 7
Bezpośredni sposób bycia Jana Pawła II nieraz bywała źródłem prawdziwej ?komedii pomyłek?. No bo kto to słyszał, żeby Papież osobiście odbierał telefony?!
Pewnego razu Jan Paweł II zadzwonił do Szwajcarii, gdzie leczył się jego ciężko chory przyjaciel. Telefonistka, zanim połączyła go, chciała wiedzieć, kto mówi.
- Papież ? Odpowiedział jej zgodnie z prawdą.
Po drugiej stronie zapadła cisza. Po chwili słuchawka z trzaskiem opadła na widełki. Ale wcześniej Jan Paweł II zdołał usłyszeć:
- Z pana taki papież, jak ze mnie chińska cesarzowa!
UCZEŃ 8
Najczęściej poczucie humoru Jana Pawła II doceniamy podczas jego pielgrzymek, kiedy prowadził dialog z wiernymi, a czasem przedrzeźniał i żartował z ich okrzyków.
Tak też było podczas podróży do Polski, w 1999 r. W Licheniu Papież opowiadał, że kiedy wjeżdżał do sanktuarium, okrzyki ludzi "Witaj w Licheniu" skojarzyły mu się z "Witaj, ty leniu!".
UCZEŃ 9
Prace kardynała Wojtyły ? teksty homilii i przemówień, a także książki przepisywały na maszynie siostry zakonne. Jedna z nich miała rozpocząć pracę z ?Szefem? o 9 rano. Spóźniła się nieco. Kiedy weszła do gabinetu Kardynała, on zaczął śpiewać: ?Umówiłem się z nią na 9, tak mi do niej tęskno już?.
UCZEŃ 10
Kiedyś Karol Wojtyła przyjechał z wizytacją do jednej z podhalańskich parafii. W progu kościoła przywitała go jakaś góralka: ?Eminencyjo, najprzystojniejszy Księże Kardynale?. A on na to: ?No, coś w tym jest?.
UCZEŃ 11
Innym razem arcybiskup Wojtyła przyjechał na pogrzeb sufragana częstochowskiego. "Witając się ze zgromadzonymi biskupami, pominął jakoś biskupa z Siedlec. Rychło jednak się spostrzegł, wrócił, podszedł do pominiętego i powiedział po prostu: - Świnia jestem, nie przywitałem Księdza Biskupa".
NARRATOR
Zachowajmy w pamięci ten radosny obraz Karola Wojtyły i myślmy o nim zawsze ciepło tak, jak nasz kolega, dwunastoletni Adrian Kwiatkowski z Warszawy, który na wieść o śmierci Ojca Świętego napisał taki oto list:
Dla kochanego Papieża!
Kochany Papieżu, napisałem do Ciebie list, żebyś wiedział, że cała rodzina Kwiatkowskich była z Tobą na dobre i na złe, przeżywała Twój kryzys, Twoje cierpienie, Twój ból. Oglądaliśmy TVN 24, żeby cały czas być z Tobą. Proszę Cię, żeby moja rodzina była zdrowa, żeby nie miała żadnych chorób. Dziękuję Ci też za to, że mój brat zdrowy się urodził. Chciałbym zostać piłkarzem i zdać test 6 klasy, mieć dużo punktów. I mój brat żeby też został piłkarzem.
Adrian Kwiatkowski, który też bardzo przeżywał.
Pa, pa. Wszystkiego najlepszego. Chciałbym, żebyś zmartwychwstał tak jak pan Jezus i żebyś do mnie przyszedł do bloku, ul. Odkryta 51, czwarte piętro. Dziękuję, ze mnie wysłuchasz.
NARRATOR
Na zakończenie apelu posłuchajmy słów Ojca Świętego, jakie wypowiedział podczas ostatniej pielgrzymki, przed powrotem do Watykanu.
Wspomnienia Ojca Świętego ? Kraków /nagranie z płyty ?Śpiewomy i gromy Tobie Ojcze Święty?/ nr 13 oraz piosenka Magdy Anioł ?Nie ma lepszego od Jana Pawła II? z płyty ?Lolek?.
Bibliografia:
?Kwiatki Jana Pawła II?, oprac. Janusz Poniewierski, Wydawnictwo Znak, Kraków 2003
Płyty: ?Abba Pater?, ?Śpiewomy i gromy Tobie Święty Ojcze?, ?Lolek?
|
