Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Efektywność pracy wychowawców świetlic szkolnych

 

Świetlica jako placówka opiekuńczo – wychowawcza jest tematem wielu opracowań.
Problem tego typu był poruszany na łamach prasy i wydawnictw książkowych już w okresie międzywojennym. Literatura ta nie posiada jednak wyraźnego charakteru naukowego. Brak jest naukowych opracowań oceniających pracę świetlic. Określenie funkcji i zadań świetlicy nie wystarcza, aby prawidłowo organizowała pracę w zakresie wychowania, opieki i pomocy dydaktycznej.

Badania o szerszym zakresie przeprowadził w połowie lat sześćdziesiątych Jan Konopnicki. Za pośrednictwem kierowanych przez siebie prac magisterskich starał się uzyskać dane na temat pedagogicznej wartości świetlicy szkolnej. Wyniki jakie uzyskał były w większości pesymistyczne. Tylko w 3 świetlicach na 9 badanych udało się zainteresować dzieci, jak również podnieść wyniki nauczania. Przyczyny, jakie miały wpływ na niewłaściwe funkcjonowanie świetlic, lokalizowały się wokół dwóch źródeł:

1/ natury organizacyjno – materialnej,
2/ natury dydaktyczno – wychowawczej.

Ogromna większość wychowawców w niepowodzeniu pracy opiekuńczo – wychowawczej widziała czynnik pierwszy. Takie stanowisko jest słuszne tylko częściowo.
Z zebranego materiału wynika ,że średnio na jedno dziecko przypada 1 m.2 przestrzeni. Istnieją dowody, że w tych warunkach niektóre placówki całkiem nieźle wypełniają swoją rolę.

Przyczynę drugą można usunąć pod warunkiem, że pracą świetlic poważnie zajmą się poza wychowawcami i kierownikami świetlic również szkoły, władze szkolne itp. Jan Konopnicki stwierdza, iż „ personel wychowawczy w badanych świetlicach nie jest słaby. Oznacza to, że wśród wychowawców większość to jednostki wykwalifikowane.”

Słaba strona pracy personelu wychowawczego tkwi zatem w nagannym stosunku do wykonywanej pracy. Ludzie ci nie wierzą w wartość swych wysiłków, permanentnie są sfrustrowani. Aby praca wychowawców w świetlicach szkolnych była bardziej efektywna, należy według badacza zmienić dotychczasowe przepisy kierujące pracą personelu, poszerzyć współpracę z kierownictwem szkoły, radą pedagogiczną i komitetem rodzicielskim.

Problematyka pedagogiczna, rozpatrywana w aspekcie opiekuńczo-wychowawczym podejmowana była także przez Maksymiliana Maciaszka, Kazimierza Czajkowskiego, Janinę Maciaszkową, Irenę Jundziłł, Stanisławę Nowaczyk, Albina Kelma, Helenę Łubieńską
i innych. Badania te przeprowadzono w latach 1963-1964. Janina Maciaszkowa wyodrębniła trzy podstawowe czynniki warunkujące powodzenie w pracy pedagogicznej: wiedzę, umiejętności i dyspozycje osobowościowe. Podkreśliła ona szczególnie fakt, iż „wiedza wychowawcza powinna być funkcjonalna, umożliwiać skuteczną organizację procesu opiekuńczo-wychowawczego oraz prawidłowy stosunek do dzieci i młodzieży”.


Na potrzebę wiedzy i jej aktualizacji zwrócił uwagę także K. Czajkowski, który
w oparciu o przeprowadzone badania stwierdza: „nie będzie dobrym wychowawcą, kto nie czyta książek pedagogicznych, literatury pięknej, czasopism społeczno kulturalnych.”

Według I. Jundziłł: „współczesny wychowawca powinien odznaczać się specyficzną postawą wychowawczą, polegającą na umiejętności pozyskiwania wychowanków do współdziałania w procesie opiekuńczo - wychowawczym.”

Przytoczone wyżej wnioski z badań świadczą o złożoności omawianego problemu oraz o trudnościach w dobrze jednoznacznie czytelnej terminologii dla określenia charakteru wykonywanych czynności, jak i społecznej rangi omawianej specjalizacji zawodowej.
W latach 1982-1985 przeprowadzono badania dotyczące poziomu wychowania dzieci
i młodzieży w placówkach wychowaniach pozalekcyjnego i pozaszkolnego.

W tym celu przebadano działalność wychowawczą na terenie 8 miast i 4 wsi położonych w południowej części naszego kraju. Badania wykazały, że w pracy opiekuńczo-wychowawczej efektywne są następujące oddziaływania wychowawcze:

- indywidualne formy pracy z dziećmi,
- zajęcia grupowe,
- działalność imprezowa,
- uwzględnienie problematyki regionalnej w programach opiekuńczo-wychowawczych,
- stosowanie metod słownych, obserwacyjnych i praktycznych ,
- kultywowanie własnej obrzędowości,
- szeroko pojęta współpraca z różnego rodzaju kręgami społecznymi środowiska oraz placówkami,
- doskonalenie się.

Na przełomie 1995 i 1996 r. prowadziłam badania nad efektywnością pracy wychowawczej w świetlicy wiejskiej i miejskiej. Wykazałam, że w pracy obu świetlic szkolnych istotną rolę odgrywają następujące czynniki:

l planowanie działalności opiekuńczo-wychowawczej i dydaktycznej
l zaspakajanie potrzeb dzieci
l wykorzystanie uzdolnień i zainteresowań wychowanków
l stosowanie urozmaiconych form i metod wychowawczego oddziaływania
l właściwa atmosfera wychowawcza
l stan bazy lokalowej i zaplecza materialnego
l współpraca z rodzicami i nauczycielami uczącymi

Systematyczna opieka ze strony wychowawców nad dziećmi sprawia, że zdecydowanie poprawia się ich sytuacja szkolna. Poczynania wychowawcze świetlicy wiejskiej są jednak osłabione. Przyczyn tego zjawiska należy szukać zarówno w niewłaściwym oddziaływaniu środowiska rodzinnego, jak i w stronie finansowej świetlicy.

Badania z 1985 r. na temat poziomu wychowania dzieci i młodzieży w świetlicach szkolnych dowodzą, że nie potrzeba odpowiedniego wykształcenia, lecz pełnego poświęcenia dla dobra każdego dziecka.

Reasumując-praca wychowawcza w świetlicy może być jednym z głównych środków profilaktycznych w walce o powodzenie ucznia w szkole, w domu i w otaczającym go środowisku społecznym. Aby tak się stało, konieczne jest nadanie wysokiej rangi społecznej wychowawcy świetlicy szkolnej, aby wiedział on po co pracuje i miał jak najlepszy stosunek do wykonywanej pracy.

Świetlicami szkolnymi powinien ktoś się właściwie zaopiekować. Przepisy są mgliste, sponsorów niewielu. Nikła jest współpraca między dyrekcją szkoły, radą pedagogiczną, rodzicami a świetlicą. Praca świetlicy wymaga gruntownej rewizji.
Mając na uwadze prawidłowy i wszechstronny rozwój wychowanków oraz zaspokajanie ich różnorodnych potrzeb, należałoby w dalszej pracy opiekuńczo-wychowawczej i dydaktycznej świetlic szkolnych zwrócić szczególną uwagę na:

1) polepszenie warunków lokalowych, co umożliwiłoby wychowawcom prowadzenie ciekawszych i różnorodniejszych zajęć – angażujących całą osobowość podopiecznych;
2) organizowanie zajęć socjoterapeutycznych łagodzących lub wyciszających przykre stany emocjonalne, co stymulowałoby wychowanków do podejmowania aktywności twórczej.
3) poszerzenie frontu współpracy z rodzicami i nauczycielami uczącymi oraz radą pedagogiczną szkoły.
4) objęcie wychowawców doskonaleniem zawodowym organizowanym przez WOM.


Bibliografia:

1.Jan Konopnicki: Powodzenia i niepowodzenia szkolne, Warszawa 1966, s. 170

2. Janina Maciaszkowa: Problemy i propozycje dotyczące modelu
wychowawcy. Problemy opiekuńczo – wychowawcze, 1975, nr8

3. Kazimierz Czajkowski: Wychowanie zespołowe w domach dziecka,
Warszawa 1964, s. 129
4. Irena Jundził: Zarys pedagogiki opiekuńczej, Gdańsk 1975, s. 185.




Opracowanie: mgr Beata Rajca

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:19:23
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:19:23) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie