Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Regres sprawności umysłowej ucznia

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 11805 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Uczniowie rozpoczynający naukę w gimnazjum borykają się z wieloma problemami. Niektórzy znają się ze szkoły podstawowej, niektórzy z kolei dołączają do grupy z zupełnie innego środowiska. To powoduje, że często następuje swoista walka o zajęcie dogodnego miejsca w grupie. Każdy z trzynastolatków jest inny, stanowi indywidualność, która w konfrontacji z inną indywidualnością jest przyczyną wielu starć i nieporozumień.

Uczniowie na początku nauki nie mają poczucia bezpieczeństwa i często zamykają się w sobie lub stają się agresywni, a swoją agresję przenoszą na środowisko rówieśnicze. Dla niektórych uczniów nowa szkoła i klasa to samo pasmo sukcesów, a dla drugich źródło nieprzyjemnych doznań, niepewności, konfliktów i porażek. Jednym z zasadniczych przejawów zaburzonego funkcjonowania jednostki w grupie jest sytuacja taka, gdy uczeń zamyka się w sobie i nie stara się nawiązać kontaktu z rówieśnikami, ale podporządkowuje się ich woli.

OPIS I ANALIZA PRZYPADKU PEDAGOGICZNEGO:
REGRES SPRAWNOŚCI UMYSŁOWEJ UCZNIA

IDENTYFIKACJA PROBLEMU
     Zaobserwowany przeze mnie problem dotyczy mojego wychowanka- Łukasza. Łukasz ma 18 lat. Mieszka w Wałczu. Obecnie ukończył gimnazjum i uczy się w szkole rzemiosła. Marzy, by w przyszłości zostać tapicerem. Jest dzieckiem niepełnosprawnym z powodu upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim. Łukasz choruje na epilepsję. U chłopca zostały przeprowadzone badania psychologiczno-pedagogiczne. Na ich podstawie stwierdzono, że aktualna sprawność intelektualna ucznia jest na poziomie upośledzenia intelektualnego w stopniu lekkim.
     Łukasz wychowuje się w pełnej rodzinie. Wychowywaniem trojga dzieci zajmuje się mama- Maria i ojciec- Zbigniew. Mama posiada wykształcenie zawodowe. Do tej pory pracowała w żłobku jako sprzątaczka, potem handlowała na rynku, obecnie jest na rencie. Dwa razy chorowała na zapalenie opon mózgowych. Stan jej zdrowia ciągle się pogarsza. Traci wzrok i ma napady depresyjne. Już dwa razy próbowała popełnić samobójstwo.
     Ojciec Łukasza posiada wykształcenie zawodowe. Pracował na budowie. Obecnie po przebytych dwóch operacjach na kręgosłup jest na rencie. Razem z rodziną mieszka starszy 26-letni brat Łukasza- Arkadiusz, z zawodu stolarz, który jest bezrobotny. Krzysztof, 31-letni brat Łukasza, opuścił dom rodzinny i przebywa w nieznanym miejscu. Porzucona przez niego żona i troje dzieci mieszkają poza Wałczem.
     Rodzina mieszka w małym trzypokojowym domku jednorodzinnym, warunki bytowe można określić jako wystarczające. Mama dba o Łukasza i interesuje się nim, jego nauką i postępami. Martwi się o jego przyszłość. Ojciec troszczy się o rodzinę, ale całą sytuacje obserwuje jakby z boku. Chłopiec jest schludny, zadbany, czysty. Łukasz nie ma żadnych obowiązków. W domu najczęściej ogląda telewizję, bawi się komputerem lub grami komputerowymi. Czas spędza z rodziną lub sam. Nie ma kolegów i przyjaciół.
     Główne objawy wskazujące na zaistnienie problemu zauważyłam w klasie I, gdy zostałam wychowawcą klasy, w której był Łukasz. Był on chłopcem cichym, potulnym i spokojnym. Charakteryzował się uległością wobec kolegów. Nie przejawiał cech przywódczych, a w grupie rówieśniczej podporządkowywał się innym. Był uczniem, z którego zdaniem liczyło się niewielu. Umiarkowanie solidaryzował się z zespołem klasowym. Łukasz chętnie wykonywał z kolegami wspólne zadania, lecz wybierany był przez rówieśników jako jeden z ostatnich.
     Chłopiec miał trudności w nauce. Na zajęcia uczęszczał niechętnie. Często się spóźniał lub opuszczał je bez usprawiedliwienia. Wykazywał brak zainteresowania wszystkimi przedmiotami. Nie nosił zeszytów, książek i potrzebnych przyborów. Pracował tylko dzięki staraniom nauczycieli.
      Wobec otoczenia prezentował postawę obronną w postaci wycofywania się, bądź biernego podchodzenia do zadań. Podczas wykonywania zadań chłopiec wymagał ciągłej kontroli i wzmocnień, gdyż często rozpraszał się i zajmował się czymś innym Zaobserwowałam też, iż coraz częściej na przerwach uczeń wychodził poza teren szkoły. Dowiedziałam się, iż pali papierosy. Zaczęły się wagary, ale uczeń zaczął nawiązywać kontakty z grupami chłopców, którzy mieli poważne kłopoty z nauką.
     Łukasz chętnie pomagał w porządkowaniu klasopracowni, dbał o kwiaty, zwierzęta i chętnie wykonywał powierzone mu prace niezwiązane z nauką.
     Chłopiec z wielkim wysiłkiem ukończył szkołę podstawową i rozpoczął naukę w gimnazjum. Chodził do ogólnodostępnej klasy pierwszej. W drugim półroczu został objęty nauczaniem indywidualnym. Nauka na tych zajęciach nie dawała większych rezultatów, ale udało mu się ukończyć warunkowo tę klasę. Niepowodzenia szkolne pogłębiały się i Łukasz powtarzał klasę drugą. W klasie trzeciej nastąpił dalszy regres sprawności umysłowej i chłopiec został przeniesiony do klasy dla dzieci o obniżonych potrzebach edukacyjnych. Funkcjonował na poziomie upośledzenia umysłowego stopnia lekkiego.

GENEZA PROBLEMU
     Łukasz urodził się jako trzecie dziecko w rodzinie. Ciąża przebiegała prawidłowo. 38-letnia matka urodziła siłami natury. Łukasz ważył 3, 5 kg. Dziecko było zdrowe, rozwijało się prawidłowo.
     W pierwszym roku życia, podczas standardowego badania, zauważono, że dziecko ma drobną wadę wrodzoną, tzw. stulejkę. Postanowiono pozbyć się tej dolegliwości, wykonując zabieg. Niestety zabieg nie powiódł się. Pojawiły się dolegliwości. Dziecko nie trzymało moczu, narzekało na ból w cewce moczowej, w podbrzuszu i na bóle nerek. Rodzina podjęła walkę o ratowanie zdrowia. Łukasz przechodził kolejne, poważne już teraz, operacje, mające na celu naprawienie błędu lekarskiego. W ten sposób dziecko przeszło sześć operacji, z których ostatnia zakończyła się powodzeniem. Mimo dobrego samopoczucia dziecko pozostawało nadal pod stałą opieką lekarzy.
     Po przebytych operacjach chłopiec powracał bardzo szybko do zdrowia. Fizycznie rozwijał się prawidłowo.
     Chodził do przedszkola, nie chorował więcej niż przeciętne dziecko. Miał niski poziom wiadomości podstawowych, nie znał pór roku, dni tygodnia, niektórych kolorów. Zalecono badanie na dojrzałość szkolną, niestety nieznane są wyniki badań i zalecenia z tego badania.
     Planowo rozpoczął naukę w szkole masowej. Miał jednak trudności w nauce. Ze względu na swoją chorobę i częste pobyty w szpitalach powtarzał klasę pierwszą szkoły podstawowej. Wtedy zauważono, ze Łukasz ma problemy z koncentracją, zapamiętywaniem informacji i ich odtwarzaniem. Momentami sprawiał wrażenie nieobecnego. Po badaniach neurologicznych stwierdzono epilepsję. Przyczyną tej choroby prawdopodobnie było wielokrotne podawanie narkozy podczas przebytych operacji.

ZNACZENIE PROBLEMU
     W szkole mimo licznych klas każdy uczeń musi być zauważony. Najszybciej zauważamy ucznia agresywnego, nadpobudliwego, gdyż ten za wszelką cenę chce zwrócić na siebie uwagę. Bardzo często jednak najwięcej pomocy potrzebują uczniowie zamknięci w sobie. Ten cichy i skromny uczeń oraz jego rodzina potrzebowali mojej pomocy. Zespół klasowy to przede wszystkim środowisko wychowawcze. Każdy tam musi czuć się dobrze, każdemu należy pomagać. Klasa szkolna jest zespołem składającym się z uczniów wzajemnie na siebie oddziaływujących, którzy różnią się od siebie zajmowanymi w nim pozycjami i rolami. To w niej dokonuje się proces przekazywania wzorów, kształtowanie postaw. Brak kolegów, wagary, niechętny stosunek do nauki może wpłynąć na pozostawienie ucznia na drugi rok w tej samej klasie. Nie wpływa to dobrze na uczniów i nie daje gwarancji, że nadrobią braki w wiadomościach i umiejętnościach. Nieraz pozostawienie ucznia w tej samej klasie pomaga, niekiedy jednak jeszcze bardziej zniechęca. Wtedy należy szukać innych sposobów, takich, które pomogą w ukończeniu szkoły i zdobyciu zawodu w celu znalezienia swojego miejsca w społeczeństwie.

PROGNOZA NEGATYWNA
     Zaniechanie działań przez nauczyciela pogłębi brak wiary we własne siły i możliwości. Uczeń nadal będzie wobec otoczenia prezentować postawę obronną w postaci wycofywania się, bądź biernego podchodzenia do zadań. Brakować będzie mu motywacji do dalszej pracy. Jego słaba odporność na sytuacje stresowe wzmocni napięcie wewnętrzne, przez co reagować będzie niewspółmiernie silnie do bodźca. Przerodzi się to w postawę lękową wobec nowych zadań i skłonnością do załamań nerwowych. Niepowodzenia szkolne być może pogłębią się i Łukasz nie ukończy szkoły i nie zdobędzie zawodu. Uciekając z lekcji, nawiąże kontakty z uczniami z rodzin patologicznych i sam popadnie w nałóg, co osłabi jego zdrowie. Ponadto takie warunki funkcjonowania ucznia mogą negatywnie oddziaływać na zespół klasowy.

PROGNOZA POZYTYWNA
     Po wprowadzeniu moich działań spodziewałam się:
  • stopniowego nadrobienia zaległości przez ucznia,
  • mobilizacji dziecka do samodzielnego wysiłku,
  • zwiększenia poczucia własnej wartości,
  • nabycia przez chłopca umiejętności współpracy w zespole,
  • znalezienia kolegów i przyjaciół,
  • lepszej komunikacji ucznia z grupą rówieśniczą,
  • umiejętności radzenia sobie w grupie w różnych sytuacjach,
  • odreagowania napięcia emocjonalnego,
  • ukończenia gimnazjum i zdobycia zawodu.
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ
     Cele do zrealizowania –integracja chłopca z klasą, nadrabianie zaległości w nauce, zmiana w zachowaniu chłopca z pozycji podporządkowania na jednostkę aktywnie i chętnie współpracującą w grupie.

Działania wychowawcze:
  • skierowanie ucznia na badania do Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej,
  • zorganizowanie nauczania indywidualnego w celu nadrobienia braków programowych,
  • zapewnienie kontaktu z klasą i wspólne działania, zabawy w celu zjednania mu przyjaciół i rówieśników,
  • zorganizowanie wszelkich zadań grupowych tak, by Łukasz mógł mieć swój wkład w pracę grupy i był doceniony przez innych, aby uwierzył, że jest atrakcyjnym kolegą i można z nim współpracować,
  • ciągłe wspierania i wzmocnienie ucznia, aby wykonywał i doprowadzał do końca rozpoczęte zadanie,
  • dbałość o przystępny i atrakcyjny sposób podawania treści dydaktycznych, by zainteresować Łukasza tokiem lekcji,
  • dopasowanie treści zadań do zainteresowań i możliwości chłopca,
  • stopniowe uzupełnianie i utrwalanie wiadomości szkolnych z poszczególnych przedmiotów,
  • wzbogacanie słownictwa poprzez zachęcenie chłopca do czytelnictwa i dłuższych wypowiedzi na różne tematy,
  • ciągłe motywowanie ucznia do podejmowania efektywnego wysiłku umysłowego.
Taki sposób postępowania pokaże chłopcu, że ma swoje mocne strony, za które może się cenić i mogą go cenić inni.

WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ
     Widząc trudności i kłopoty ucznia skierowałam go na badania w Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej. Po badaniach uczeń otrzymał opinię o nauczaniu indywidualnym. Był to drugi semestr I klasy. Sama podjęłam się nauczania Łukasza. Uczyłam go biologii i geografii. Wraz z innymi nauczycielami dbałam, aby zalecenia poradni były solidnie wdrażane. Zapewniłam mu także kontakt z rówieśnikami. Był na lekcjach plastyki, muzyki, na imprezach klasowych, wspólnie wychodziliśmy do kina i na wycieczki. Przeprowadziłam kilka zajęć, które miały na celu integrację zespołu klasowego. Były to lekcje wychowawcze. Ponadto często przeprowadzałam indywidualne rozmowy z chłopcem, starałam się okazywać zrozumienie dla jego problemów, namawiałam do kontaktów z kolegami z klasy, wspierałam jego działania, chwaliłam za najmniejsze osiągnięcia. Stwarzałam sytuacje wychowawcze pozwalające dziecku odzyskać wiarę we własne możliwości, zdobyć akceptację zespołu klasowego. Mimo postępującego regresu umysłowego uczeń ukończył klasę I. Utrzymywałam stały kontakt z domem rodzinnym, na bieżąco informowałam matkę o postępach dziecka, zachęcałam do rozmów z nauczycielami innych przedmiotów. Matka chłopca wykazywała ogromne zaangażowanie w rozwiązywaniu problemów dziecka. Niestety w klasie II postępy w nauce nie były takie jak się spodziewaliśmy. Uczeń pozostał na drugi rok. Mój kontakt z nim nie urwał się gdyż zostałam wicedyrektorem szkoły i nadal obserwowałam Łukasza. Miałam kontakt z matką i wspólnie doszłyśmy do wniosku, by ucznia ponownie przebadać w poradni. Zdrowie chłopca pogorszyło się. Nie chciałam by znowu pozostał w klasie. Wtedy otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności umysłowej. Został przeniesiony do klasy II o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Łukasz nie chciał chodzić na zajęcia, bo się wstydził. Po wielu rozmowach ze mną i nauczycielkami uczącymi w tej klasie zaczął chodzić do szkoły. Ukończył ją zdając egzamin z wynikiem dobrym.

EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
     Rozpoznanie problemów dziecka, współpraca z nauczycielami, pedagogiem szkolnym, poradnią i domem rodzinnym przyniosły pozytywne efekty. Niewielką różnicę zauważyłam również w traktowaniu Łukasza przez kolegów i koleżanki z klasy. Stopniowe wyciszanie emocji chłopca, praca na zajęciach indywidualnych oraz systematyczna praca matki pozwoliła chłopcu ukończyć szkołę. Może nie była to wymarzona szkoła, którą chce ukończyć każde zdrowe dziecko, ale dla Łukasza, mimo choroby, była to ostatnia szansa na zdobycie zawodu.
     W 2004 roku ukończył szkołę z wynikiem dobrym. W tym też roku Łukasz stawał przed komisją do orzekania o inwalidztwie, lecz jego wniosek o przyznanie inwalidztwa i renty został odrzucony.
     Obecnie uczy się w szkole rzemiosła, spełnia swoje marzenia, chce zostać tapicerem.
     Nie wiadomo jak potoczyłby się los Łukasza gdyby pierwszy zabieg zakończył się powodzeniem. Prawdopodobnie dzisiaj Łukasz byłby zdrowym młodzieńcem, uczącym się w szkole średniej. Może miałby dużo przyjaciół, kolegów i nie zamykałby się w domu. Dzisiaj tego nie wiemy, dzisiaj możemy mu tylko pomóc.

Elżbieta Malingowska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie