Spotykamy ludzi potrzebujących, wobec których musimy zając jakąś postawę. Jesteśmy wezwani do roztropnej pomocy na miarę naszych możliwości. W konkretnych sytuacjach pojawia się pytanie: co mam czynić?
Temat :"Nauczycielu, co mam czynić?"
Cel : Uwrażliwić na potrzebujących ludzi w otoczeniu, przestrzec przed społeczną „ znieczulicą”, wezwać do świadczenia roztropnej pomocy.
Pomoce: Pismo Święte, nagranie R. Rynkowskiego, tekst opowiadania, kartki A4 z wypisanym pytaniem
Metoda i forma pracy: Wykład, analiza tekstu, rozmowa, praca w grupach
I Wprowadzenie
1.Modlitwa i czynności organizacyjne.
2.Czasem możemy obserwować ludzi potrzebujących pomocy. Jedni wyciągają rękę po wsparcie, inni swoją postawą, ubraniem są niemą prośbą.. Dla nas chrześcijan pomoc drugiemu człowiekowi jest obowiązkiem, jest również weryfikacją naszej religijności. Jezus powie: „wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych Mnieście uczynili” Mt 25, 40.
II Rozwinięcie
1.Wiemy, że naszym zadaniem jest praktykowanie miłosierdzia przez czyn, słowo i modlitwę. Przyjrzyjmy się konkretnym sytuacjom.
2. Odczytanie opowiadania.
Dorota wracała ze szkoły. Szła szybko, było jej zimno. Od kilku dni trzymał ostry mróz . Spieszyła się również dlatego, że wszyscy wokół się spieszyli. Każdy zajęty swoimi sprawami mijający obojętnie przechodniów. Pokonała odcinek dzielący budynek szkolny od przystanku i z niecierpliwością czekała na swój autobus. Na przystanku zebrała się spora grupka ludzi. Nagle zobaczyła podchodzącego mężczyznę. Ubrany był w cienką, zniszczoną kurtkę, bez szalika, czapki, w butach, które musiały mu służyć już nie jedną zimę. On się nie spieszył, choć pewnie było mu bardziej zimno niż innym. Podchodził do przechodniów prosząc o pieniądze.
Dorota stała z boku, obserwowała reakcje ludzi. Jedni przechodzili jakby w ogóle nie słyszeli prośby, inni odwracali się oburzeni. Niektórzy rzucali jakieś pieniądze, w geście, który mówił: masz, nie zawracaj mi głowy.
Nagle Dorota zrozumiała, że mężczyzna jest coraz bliżej, za moment właśnie ją poprosi o wsparcie. Jak ma się zachować?
3. Jakie jeszcze pytania mogły nurtować Dorotę? Ustalenie na czym polegał dylemat Doroty. (Sprowadzał się do pytania: co mam czynić). Zapis na tablicy tematu: Nauczycielu, co mam czynić? pod tematem zanotowanie pytań „ wzięcie ich w klamrę z nagłówkiem „pyta człowiek wrażliwy”
Niewątpliwie trzeba wziąć pod uwagę pytanie czy ten człowiek jest rzeczywiście potrzebujący, czy nie jest to oszust łatwo wyłudzający pieniądze od naiwnych ludzi. Trzeba wziąć pod uwagę, że Dorota jest uczennicą, ma niewiele pieniędzy. Powinna się jednak kierować miłością bliźniego, słowami Jezusa: „cokolwiek uczyniliście jednemu ...” oraz roztropnością, szczególnie dlatego, że mężczyzna prosił o pieniądze, które można różnie wykorzystać.
4. Chcę wam zaproponować nie tyle roztrząsanie pytania jak powinna postąpić Dorota, bo trudno jest w takich sytuacjach podać gotową receptę. Na pewno z jednej strony trzeba wziąć pod uwagę nakaz miłości bliźniego a z drugiej - roztropność. Chciałabym się wspólnie z wami zastanowić nad postawą ludzi, którzy nie mają dylematów przy spotkaniu z człowiekiem potrzebującym. Takich ludzi obserwuje nasza bohaterka. Takich ludzi jest wiele, może coraz więcej.
5. Na pewno jest wam znana płyta R. Rynkowskiego Dary losu. Na niej właśnie znajduje się piosenka pt.
„Nazwij to snem”. przypomnimy ją sobie. Proszę zwrócić uwagę jakie sytuacje Rynkowski proponuje włożyć w sny. Rozmowa zmierzająca do zrozumienia tekstu piosenki.
6. Ludzie odwracają głowę, nie chcą widzieć cudzej biedy, reagują nerwowo, niegrzecznie,agresywnie. Dlaczego?Młodzież w grupach ustala powody dla których ludzie nie reagują na biedę innych. Odczytanie efektów pracy. Zebranie wszystkich wniosków.
7. Wśród ewangelicznych przypowieści jest i taka, bardzo piękna, które porusza problem wrażliwości człowieka na potrzebę bliźniego. Odczytajmy Łk 10,30 - 37.
Chrystus zostawia na boku niewrażliwość kapłana i lewity i jednoznacznie wskazuje wzór postępowania: idź i ty czyń podobnie.
III Zakończenie.
1. Zapis do zeszytu. Pytania z tablicy. Wnioski z pracy w grupach.
2.Pomódlmy się na koniec abyśmy my byli wolni od społecznej znieczulicy, byśmy umieli dostrzec potrzebującego człowieka i właściwie zaradzić jego biedom oraz by ludzie obojętni zobaczyli swoje ograniczenie. Polecajmy się Temu, który jest bogaty w miłosierdzie.
S. Aurelia Stańczyk
Katechetka w Zespole Szkół im. B. Prusa w Częstochowie
