www.szkolnictwo.pl

Często organizuję dla moich uczniów różne konkursy chemiczne. Zachęcam uczniów gimnazjum, aby poszerzali swoją wiedzę na temat pierwiastków chemicznych. Jednym ze sposobów nauki przez zabawę jest konkurs „Rymowanki, zgadywanki o siarce”.

REGULAMIN KONKURSU

1) W konkursie biorą udział uczniowie klas III gimnazjum.
2) Konkurs polega na samodzielnym zebraniu wiadomości o siarce.
3) Zebrane informacje i wiadomości należy uporządkować według następujących zagadnień:
a) Występowanie i rozpowszechnienie pierwiastka w przyrodzie.
b) Właściwości fizyczne i chemiczne.
c) Metody otrzymywania siarki i opis sposobu wydobycia.
d) Ważniejsze połączenia z innymi pierwiastkami.
e) Zastosowanie.
f) Inne ciekawe informacje.
g) Wierszyk, który pozwoli zapamiętać jakąś ważną informację o opracowywanym pierwiastku. Jeżeli autor pracy przedstawi kilka rymowanek będą one dodatkowym atutem pracy i decydująco wpłyną na uzyskaną ocenę.
h) Literatura.
4) Prace należy oddawać do nauczyciela chemii.
5) Ostateczny termin oddawania prac upływa ..... .
6) Wskazane jest aby odpowiednio zadbać o wygląd i estetykę pracy.
7) Prace należy wykonać na formacie A – 4.
8) Prace podlegają ocenie. Po konsultacji z uczniem biorącym udział w konkursie oceny zostaną wpisane do dziennika w rubryce „aktywność”.
9) Z najciekawszych prac będzie zorganizowana wystawa. Wierszyki zostaną zamieszczone w zbiorowym opracowaniu, które wykorzystam na lekcjach chemii.

Efektem organizowanego od kilku lat konkursu jest opracowany komputerowo zbiorek wierszyków o siarce. Wykorzystuję te wierszyki na lekcjach chemii. Często umieszczam je również na gazetce szkolnej.

Oto przykłady wierszyków o siarce napisanych przez moich uczniów.


Odkryte w starożytności, nieduże, niemałe –
żółte ciało stałe.
„16” – to jego liczba atomowa,
bardzo zresztą wybuchowa.
Można z niej robić malutkie kawałki,
bo muszą ją mieć wszystkie zapałki.
Lecz dość opisywania – przebrała się miarka,
mój ulubiony pierwiastek to po prostu…
…SIARKA!
M.I


Siarka jest bardzo znana,
występuje w kilku odmianach.
Alotropiami je zwiemy,
bo niegrzeczni być nie chcemy.
A.T

Beata Mendak