www.szkolnictwo.pl

Dzieci na Śląsku nie znają już gwary swoich dziadków. W mało których domach mówi się, czyli godo po śląsku. Dzieci język swoich przodków, traktują jak język obcy. Chciałam zaproponować nauczycielkom nie tylko przedszkoli,ale i szkoły podstawowej, aby może wykorzystały tę inscenizację do uświetnienia różnych uroczystości ( np.: Dnia Górnika , Dnia Babci czy Dnia Matki)

SCENARIUSZ INSCENIZACJI
Czerwony Kapturek
Czyli bojka o dziołszce w czerwonyj czopeczce

NARRATOR
W jednyj wsi miyszkała mało dziołszka keryj mama usztrykowała fajno czerwono czopeczka. A było to downo, kiedy takie staromodne czopeczki nazywali kapturkami. Dziołszka dycki chodziła w tym kapturku i bestoż ludzie zaczli godać na nia „Czerwony Kapturek”.
Kiedyś mama zawołała Czerwonego Kapturka i tak mu godo:

MAMA
-Czerwony Kapturku, Czerwony Kapturku.!!!!!!!!!!!.....................
Pójdziesz dzisioj łodwiedzić babcia i zaniesiesz jej coś do pomaszkecenio. Mosz tukej koszyk z konckiym kołocza Ale nikaj się nie rozglondej i dej se pozor jak pódziesz bez las .

NARRATOR
Dziołszka drapko łoblykła swoja czerwono czopeczka, wziyna koszyk i poszła. Na drodze w lesie trefiyła jednak wilka, kery padoł:

WILK
- Kaj tak drapko lecisz dziołszko

CZ. KAPTUREK
-Ida tam za las, do babcie

WILK
-niy godej , do babcie idziesz, ale kwiotków nie mosz

CZ. KAPTUREK
-Mosz racjo musza pryntko nasrywać kwiotków
......................................................
NARRATOR
Dziołszka stanyła na chwila i napoczyna srywanie leśnych kwiotków. Ale szprytny wilk wiedzioł co robi i drapko polecioł pod babcina chałupa. Zaklupoł i czeko.

BABCIA
-Kto tam?

WILK
-To jo Czerwony Kapturek

BABCIA
-Jakoś żech dzisioj tako słabo i nie mom siły stanąć z łóżka. Klucz leży pod wycieraczką Łotwórz se sama Kapturku i wlazuj

NARRATOR
Na to yno wilk czekoł. Wskoczoł do chałpy, roz mlasnął i boroczka babcia zeżar na poczekaniu. Potym wilk przeblyk się za babcia, legnył do łóżka i czeko na Kapturka.
..............................
CZ. KAPTUREK
- Szczynść Boże. Jak się mocie babcia?
pozdrowioł Kapturek na progu

WILK
(tylko pomrukuje)

CZ. KAPTUREK
- Ale babcia, czamu Wy mocie takie wielgie łoczy ?

WILK
-Coby lepiej widzieć

(NARRATOR) zaś łocyganioł przebleczony za babcia wilk.

CZ. KAPTUREK
- A czamu mocie takie wielge uszy?

WILK
-Cobych poradziła cie lepiej słyszeć!

CZ. KAPTUREK
-A na co Wom takie wielgie zymbiska?

WILK
-Żeby cie zjeść!!!!!!!!

NARRATOR
pedzioł wilk i zeżar Kapturka na drugie danie.

Na szynście przełazioł kole tyj chałpy myśliwiec i usłyszoł głośne wilkowe chrapanie.

WILK
(chrapanie)

NARRATOR
Myśliwiec wejrzoł bez łokno i ryknął:
....................................
MYŚLIWY
-A to co? Mom cie nareście ty szkodniku !!!!!!!!!!

NARRATOR
Wzion flinta i wilka uszczeloł. Potym przeciął mu bas, z kerego wyskoczyła uratowano babcia i Czerwony Kapturek. A potym wszyjscy żyli dugo i szczynśliwie !


Literatura: „Elementarz Śląski” - Marek Szołtysek




opracowała: Barbara Kosińska
nauczycielka Przedszkola Miejskiego nr 3
w Bytomiu