Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemu wychowawczego "Integracja zespołu klasowego"

 

 

1. Identyfikacja problemu

Problem - Integracja zespołu klasowego
Analiza dotyczy klasy II

W roku szkolnym 2001/ 2002 zostałam wychowawczynią klasy łączonej 0-I. W klasie I było 9 uczniów, do klasy O zgłosiło się 7 osób. Relacje między dziećmi początkowo były prawidłowe, pierwszoklasiści w czasie zajęć łączonych często przychodzili młodszym kolegom z pomocą, dzieci wspólnie się bawiły, spożywały posiłki. W grupie pojawiały się konflikty, kłótnie, czasem przezwiska, ale nie były to sytuacje częste i zwykle rozmowa z dziećmi, zwrócenie uwagi na niewłaściwe zachowanie odnosiły skutek.

Sytuacja zmieniła się od nowego roku szkolnego. Zauważyłam narastającą wrogość w klasie. Uczniowie nie potrafili ze sobą rozmawiać, bawić się w czasie przerw. Ciągle były kłótnie, obrażanie się i dokuczliwe skarżenie. W czasie wykonywania wspólnych prac plastycznych, gier sportowych, zabaw ruchowych dzieci miały problemy z tworzeniem grup, przepychały się i obrażały.

Wiem, że w pierwszych latach pobytu dziecka w szkole najważniejszym zadaniem w obszarze psychospołecznego rozwoju jest znalezienie takiego miejsca w klasie szkolnej, które umożliwia zaspokojenie potrzeby przynależności oraz dalszy rozwój społecznych kompetencji dziecka.

Zatem celem moich działań stała się integracja dzieci, budowanie pozytywnych stosunków interpersonalnych między nimi oraz umożliwienie im odnalezienia własnego miejsca w klasie.

2. Geneza i dynamika zjawiska

W klasie I kłótnie, przezwiska, obrażanie się i dokuczliwe skarżenie nie występowały tak często i nie wywoływały widocznego podziału między dziećmi. Problem pojawił się w klasie II. Zaczęłam uważniej przyglądać się postawom uczniów, obserwować ich zachowania. Zauważyłam, że dzieci nie spędzają przerw razem, jedni stoją na korytarzu, drudzy siedzą w ławkach. Jeżeli ktoś wystąpi z propozycją zabawy, najczęściej spotyka się z docinkami lub obojętnością. Skoro już wspólna zabawa się zaczyna, po chwili zaczynają się pretensje i stawianie warunków. W czasie wykonywania wspólnych prac na zajęciach, musiałam tworzyć sztuczne grupy, ponieważ dzieci nie potrafiły same ustalić z kim chcą pracować. Często musiałam interweniować, gdy wymiana zdań w trakcie pracy zamieniała się w kłótnie. Rozmowy z innymi nauczycielami potwierdziły moje spostrzeżenia o niewłaściwych stosunkach panujących w klasie.

3. Znaczenie problemu

Właściwe kontakty dziecka z rówieśnikami są istotne dla jego prawidłowego rozwoju. Przez udział w życiu grupowym dokonuje się między dzieckiem, a jego otoczeniem ciągła wymiana: informacji, doświadczeń, bodźców, rzeczy materialnych. Istnieje ścisły związek pomiędzy pozycją dziecka w grupie rówieśniczej i szansami jego rozwoju społecznego. Właściwe relacje interpersonalne wśród uczniów wiążą się trwale z osiąganymi przez nich wynikami w nauce, a także z ich nastawieniem do innych ludzi.

4. Prognoza

Prognoza negatywna - Jeśli zostaną zaniechane działania naprawcze, sytuacja w klasie nie poprawi się. Pogorszą się stosunki dzieci. Uczniowie będą przejawiać wobec siebie agresję zarówno słowną jak i fizyczną. Wyniki w nauce pogorszą się. Dzieci utwierdzą się w przekonaniu, że kłótnie, przezwiska i skarżenie są właściwymi zachowaniami. Klasa nie będzie zgranym zespołem. Uczniowie nie będą mieli możliwości zaspokojenia kontaktów i uznania w grupie, co w okresie dojrzewania i w życiu dorosłym wywoła problemy psychospołeczne.

Prognoza pozytywna - Podjęcie stosownych działań doprowadzi do integracji klasy. Dzieci zwiększą swoje społeczne kompetencje, zaspokoją potrzeby przynależności i uznania. Będą osiągać lepsze wyniki w nauce. Wśród uczniów nastąpią właściwe relacje interpersonalne. Każde dziecko odnajdzie własne miejsce w klasie.

5. Propozycje rozwiązania

Korzystając z literatury pedagogicznej oraz własnych doświadczeń postawiłam sobie do realizacji następujące zadania:
1. Zbadanie stosunków społecznych w klasie.
2. Dążenie do likwidacji niewłaściwych postaw uczniów.
3. Stwarzanie sytuacji, w których uczniowie będą wspólnie rozwiązywać problemy.
4. Angażowanie wszystkich uczniów w życie klasy.
5. Dokumentowanie życia klasy.
6. Organizowanie zajęć pozalekcyjnych integrujących klasę.

6. Wdrażanie oddziaływań

Przeprowadziłam badania socjometryczne, żeby poznać stosunki społeczne w klasie. Posłużyłam się testem socjometrycznym, w którym dzieci odpowiedziały na pytania:
1. Kogo w klasie najbardziej lubisz ?
2. Jeżeli jest ktoś w klasie kogo nie lubisz, napisz kto to taki ?

Dzieci podały po dwa imiona. Uzyskane wyniki opracowałam w formie tabeli. Dowiedziałam się, że w klasie liczącej 9 osób aż 2 osoby są izolowane a 1 osoba jest odrzucona.

Na zebraniu z rodzicami przedstawiłam swoje spostrzeżenia dotyczące uczniów i zapoznałam ich z założeniami programu profilaktycznego "Spójrz inaczej", którego realizacja wpływa korzystnie na poprawę kontaktów interpersonalnych, uczy dzieci nawiązywania satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami. Po uzyskaniu akceptacji ze strony rodziców, wdrożyłam realizację programu na dodatkowej godzinie lekcyjnej.

Zaangażowałam wszystkich uczniów w życie klasy. Powołaliśmy mini sekcje: porządkową i dekoracyjną do których należeli wszyscy uczniowie i każdy z nich miał przydzielone zadanie. Uczniowie z własnej inicjatywy zorganizowali w klasie trzeciej pomoc koleżeńską. Założyłam kronikę klasową, którą początkowo prowadziłam sama, później uczniowie zaczęli w niej zamieszczać swoje notatki i ilustracje, w klasie III kronikarzami byli już wszyscy.

Moje działania nie kończyły się na zajęciach lekcyjnych i programie profilaktycznym. Zaproponowałam dzieciom zajęcia pozalekcyjne. Dużym zainteresowaniem cieszyło się kółko matematyczne, na którym zajmowaliśmy się matematyką "na wesoło", kółko taneczne oraz zbiórki zuchowe - do gromady wstąpiła prawie cała klasa. Wszystkie zajęcia wykorzystywałam, żeby wzmocnić pozycję dzieci izolowanych i odrzuconych, pokazać, że każde dziecko jest niepowtarzalne i wyjątkowe.

Integracji klasy sprzyjały również imprezy klasowe: Andrzejki, Mikołajki, zabawa karnawałowa, Walentynki, Dzień Dziecka oraz wycieczki, na które jeździliśmy przynajmniej dwa razy w roku.

7. Efekty oddziaływań

Dzięki współpracy z uczniami, ich rodzicami, a wreszcie dzięki własnej konsekwencji osiągnęłam zamierzone efekty. Kontrolne badanie socjometryczne ujawniły korzystne zmiany pozycji dzieci w strukturze popularności. Dzieci w widoczny sposób zmieniły swoje nastawienie do koleżanek i kolegów w klasie i zyskały ich sympatię. Uczniowie nawiązali ze sobą kontakty. Spotykali się po lekcjach, odwiedzali w czasie choroby. W klasie zniknął problem skarżenia. Dzieci nauczyły się konstruktywnego rozwiązywania problemów, przepraszania i przebaczania. Klasa stała się zgranym zespołem, gotowym do kompromisu i wzajemnego poszanowania.

mgr Rena Sochacka

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Bożena Nagórna.
IP autora: 83.8.54.159
Data utworzenia: 2009-04-27 09:56:54
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Bożena Nagórna (83.8.54.159) - Prezentacja (2009-04-27 09:56:54) - Edytuj prezentację.
Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:47:43) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie