Celem nauczania matematyki w klasach początkowych jest przyczynianie się do wszechstronnego rozwoju osobowości uczniów przede wszystkim do rozwoju ich ogólnych zdolności poznawczych i samodzielnego, logicznego myślenia. Nauczanie matematyki powinno także wdrażać uczniów do rzetelnej i sumiennej pracy własnej i współdziałanie w zespole oraz przyczyniać się do wyrabiania pożądanych postaw i cech, takich jak: umiejętność koncentracji, wytrwałość w przezwyciężaniu trudności, staranność, krytyczny stosunek do wykonywanej pracy.
Geometria wyrosła z obserwacji i potrzeb życia. Poznawanie figur geometrycznych w klasach I-III odbywa się bezpośrednio na podstawie ich obserwacji. Uczniowie obserwując daną figurę, dokonują jej analizy, wskazują jej elementy i jednocześnie mówią o wykonywanych czynnościach.
Prawidłowe kojarzenie słów ze spostrzeżeniami i działaniami ma doniosłe znaczenie w rozwoju myślenia i mówienia. Częsty błąd w nauczaniu geometrii polega na tym, że poznawanie uczniów jest bierne: zbyt często i dużo pokazuje nauczyciel, a uczniowie tylko mówią tym, co widzą. Uczeń poznaje najlepiej figury geometryczne i ich własności we własnym działaniu, a więc jeśli je sam kreśli, rozkłada, składa, wycina, modeluje, mierzy itp. opisując jednocześnie w ścisły sposób swe spostrzeżenia i działania.
U uczniów należy rozbudzić świadomość celów uczenia się. Osiągniemy to wskazując często związek opracowywanych zagadnień z dostępną dla uczniów praktyką codziennego życia. Można to zrobić w klasach I-III niekiedy w formie zabawowej: stawiamy przed uczniami zadanie, a uczniowie rozwiązują je w przekonaniu, że wykonują coś praktycznego i potrzebnego np. mierzą listewkę w celu dowiedzenia się, czy jest wystarczająco długa, aby można jej użyć do naprawy zepsutej ramki. Duże znaczenie ma w klasach I-III rozwiązywanie zadań o tematyce zaczerpniętej z praktycznego życia. Uczeń powinien mieć świadomość, że jeśli się uczy, to nie po to, by sprawić nauczycielowi i rodzicom radość, lecz że wiadomości zdobywane w szkole będą mu potrzebne w życiu.
Świadomy i aktywny udział uczniów w procesie nauczania polega głównie na tym, że opierając się na dokładnej obserwacji poszczególnych figur dochodzą do odpowiednich pojęć.
(...)
Urszula Kasiak |
