Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że piłka nożna jest jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportowych nie tylko w naszym kraju, ale i na całym świecie. Można się doszukać różnych przyczyn jej popularności. Fascynacji piłką nożną ulegają setki tysięcy kibiców w różnych punktach naszego globu, obserwując "elastyczną kulę toczącą się przez zielone boisko w różnych, trudnych do przewidzenia ewolucjach, których końcowym dążeniem jest zawsze bramka drużyny przeciwnej - biały prostokąt otoczony siatką z ruchliwą postacią bramkarza". Popularność piłki nożnej wynika również z faktu, iż jest to typowo męska i twarda gra zespołowa, w której bierze udział równocześnie duża ilość zawodników, prezentujących nie tylko swoją młodość i piękno męskiej sylwetki oraz temperament sportowy, ale przede wszystkim zbiorową chęć sportowej rywalizacji, szlachetnej i zespołowej walki.
Głównymi walorami rywalizacji są nie tylko siła fizyczna, czy pragnienie pokonania przeciwnika, lecz doskonała zespołowa technika, kondycja, koleżeństwo w duchu walki sportowej i sprawność myślenia całego zespołu.
Jeżeli uwzględnimy, że to wszystko odbywa się na stadionie, w obecności podnieconej widowni, reagującej błyskawicznie na każdą zmianę układu na boisku, co równocześnie oddziaływaj e na stan pobudzenia emocjonalnego zawodnika, na jego wolę walki koncentrację myślenia i świadomość działania, wówczas dostrzegamy jak wiele czynników wpływa na prowadzenie zespołu w grze, na jego spostrzegawczość, szybkość reakcji, sprawność fizyczną.
Mimo to cały czas nasuwa się pytanie - dlaczego właśnie ta dyscyplina sportowa pozyskała sobie tylu sympatyków i wielbicieli? Dlaczego właśnie nią zajmują się zawodowo i naukowo ludzie będący autorytetami w dziedzinie sportu, psychologii, socjologii, medycyny, sztuki i nawet polityki? Być może znajdziemy odpowiedź dopiero wówczas, gdy cofniemy się myślami wstecz do lat dzieciństwa i wczesnej młodości, do wspomnień o małej kolorowej piłce, której okrągła nieobliczalność wypełnia świat dziecięcych marzeń, rodziła pierwsze odruchy współzawodnictwa, chęć popisami się własną zręcznością i odruchowego, nieuświadomionego jeszcze koleżeństwa. Niewielu z nich zdaje sobie sprawę z faktu, że aby być pełnowartościowym piłkarzem, nie wystarcza jedynie kopać piłkę, że należy opanować podstawowe elementy techniki piłkarskiej, na której dopiero będzie można budować praktyczną znajomość taktyki. Techniki piłkarskiej, która obok sprawności fizycznej i znajomości taktyki jest podstawowym elementem gry, młodzież powinna się uczyć od najwcześniejszych lat.
Niestety, mimo wielu sukcesów reprezentacji Polski, zainteresowania ze strony społeczeństwa i dzieci, piłka nożna nie cieszyła się do tej pory uznaniem autorów programów wychowania fizycznego. Spychana była wręcz na dalszy plan, ponieważ program wychowania fizycznego w szkole podstawowej (należy przypomnieć, że gimnazjum to dawne klasy VII - VIII szkoły podstawowej i I średniej, a więc dzieci w wieku 13-16 lat) nie zawierał w ogóle piłki nożnej, natomiast w szkole ponad podstawowej traktował ją jako dyscyplinę nadobowiązkową. Często nauczyciele wychodząc naprzeciw uczniom, którzy przejawiali zainteresowania tą dyscypliną wprowadzali piłkę nożną do planów realizacji na lekcjach do dyspozycji nauczyciela i zajęciach pozalekcyjnch SKS-u . Obecnie jednak od roku szkolnego 1986/87 w programach wychowania fizycznego pojawiła się piłka nożna jako gra zespołowa stwarzająca możliwości do wielokierunkowego rozwoju.
Należy więc stwierdzić, że obecnie programy wychowania fizycznego spełniają oczekiwania i zaspokajają zainteresowania nauczycieli i uczniów. Jeżeli istnieje potrzeba rozszerzenia podstaw programowych dotyczących piłki nożnej, ponieważ grupa przejawia większą chęć doskonalenia techniki i taktyki gry to istnieje taka możliwość poprzez utworzenie klas sportowych w gimnazjach o profilu piłki nożnej, bądź rozszerzenie programu o dodatkowe elementy w ramach godzin wychowania fizycznego (godzin do dyspozycji nauczyciela) lub godzin SKS-u bądź UKS-u.
(...)
W publikacji zawarto program nauczania piłki nożnej w gimnazjum oraz przykładowe standarty wymagań. Wskazano również systematykę i metodykę techniki i taktyki piłki nożnej.
Krzysztof Tyszka
Publiczne Gimnazjum w Czerwinie |
