Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Zdrowie człowieka

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1491 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

W ostatnich dziesięcioleciach jesteśmy świadkami dynamicznego rozwoju nauki i techniki. Ludzie pochłonięci troską o wygodniejsze życie, coraz częściej zapominają o swojej biologicznej egzystencji. Technika ułatwia człowiekowi życie, czyni je bardziej wydajnym, jej stały postęp jest nieodwracalny. Rozwojowi techniki i urbanizacji towarzyszą czasem zjawiska niekorzystne dla ludzkiej egzystencji. Ich agresywność w stosunku do człowieka polega na eliminowaniu z ludzkiego życia ruchu i pracy fizycznej, a także na dewastacji i zanieczyszczaniu naturalnego środowiska. Ten stale zmieniający się styl życia i środowisko, w którym człowiek żyje, ujemnie oddziaływują na ludzkie zdrowie i rozwój fizyczny.

Udogodnienia cywilizacyjne, środki komunikacji, automatyzacja, różnego rodzaju maszyny - zmniejszają do minimum aktywność fizyczną w życiu codziennym ludzi. Również środki masowego przekazu, szczególnie telewizja, z roku na rok zabierają człowiekowi coraz więcej wolnego czasu i zmuszają go do siedzącego trybu życia.

Postępujący proces urbanizacji i uprzemysłowienia powoduje zmniejszenie się terenów zielonych, zanieczyszczenie gleby, wód i powietrza oraz kurczenie się przestrzeni wykorzystywanych do rekreacji.

Zmiany warunków społeczno-ekonomicznych, rozwój higieny i medycyny przyczyniły się do spadku umieralności. Znacznie też zmalała liczba zachorowań na choroby zakaźne, głównie wśród dzieci. Niektóre choroby mają dziś przebieg łagodniejszy, nie powodują tak częstych, jak dawniej powikłań i następstw.

Czas życia człowieka w Europie wydłużył się średnio o około 30 lat od początków naszego stulecia. Dzisiaj w Polsce kobiety żyją przeciętnie 76,1 a mężczyźni 67,5 lat. Ten przeciętny przyrost długości życia, jaki wykazują statystyki, nie idzie w parze z ogólną poprawą ludzkiego zdrowia. Badania lekarskie wykazują, że liczba osób w wieku produkcyjnym nie wykazujących patologicznych zmian jest niewielka.

Badania przeprowadzone przez Lubelską Akademię Medyczną wśród młodzieży ze wschodnich województw Polski wykazały, że już u 17-19-latków występują podstawowe czynniki ryzyka decydujące o zawałach serca. Siedem procent nastolatków ma nadciśnienie tętnicze, trzy procent podwyższony poziom cholesterolu, a jeden procent cierpi na otyłość. W starszych grupach wiekowych wskaźniki te wzrastają dwukrotnie.

Polacy zajmują pod tym względem jedno z czołowych miejsc w Europie.

Wśród młodzieży szkolnej co czwarty uczeń lub uczennica wykazuje odchylenia od prawidłowego stanu zdrowia. Plagą stają się coraz częściej występujące u dzieci i młodzieży wady postawy ciała.

Współczesne tempo życia i zmieniające się środowisko w jakim żyjemy stają się częstą przyczyną powstawania niekorzystnych zmian w postawie ciała. Dodatkowo, nieprawidłowo wykonuje się czynności dnia codziennego - niewłaściwie wykorzystując możliwości swojego ciała. Pewne jego części pracują za dużo inne za mało. Odzwierciedla się to, po czasie, w zaburzeniach układu ruchu (zwłaszcza kręgosłupa). Ciało ludzkie, aby mogło być w pełni sprawne i zdrowe potrzebuje przez całe swoje życie odpowiedniej dozy wysiłku fizycznego.

Postawy Polaków wobec własnego zdrowia są wysoce niepokojące. Około 3/4 dorosłych twierdzi, że nie dba o zdrowie tak długo jak długo nie czują się chorzy. Takie postawy przejmują także ich dzieci! Świadczy to o niskim poziomie wychowania zdrowotnego naszego społeczeństwa.

Na tę sytuację wpływa postęp cywilizacyjny, warunki bytu, sposób odżywiania, warunki mieszkaniowe i pracy, stresy psychiczne, system wartości, sposób spędzania wolnego czasu. Głównie formy spędzania czasu wolnego to: oglądanie telewizji, czytanie gazet, czasopism i książek, rozmowy z rodziną, spotkania towarzyskie, słuchanie radia. Dzieci najczęściej spędzają czas przed telewizorem, komputerem zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Na 12-15 godzinny dzień dziecka przeciętnie przypada: 4-7 godzin siedzenia w szkole, 2-4 godziny odrabiania lekcji, 3 godziny wypoczynku, 1 godzina na posiłki.

W Polsce w wieku od 11 - 18 lat tylko 25% młodzieży uprawia systematyczne zajęcia sportowe czy rekreacyjne. W grupie 18 - 24 lat tylko 5 % uprawia zajęcia ruchowe - codziennie. W późniejszym wieku l% - 0,2%.

Dla chłopców w wieku przedszkolnym przyjmuje się 6 godzin dzienne i 5 godzin 15 minut dla dziewcząt (w tym samym wieku). Przy czym jako minimum uznaje się 4 godziny. A tymczasem w naszych przedszkolach przeznacza się przeciętnie 1 godziny na dowolne zabawy na świeżym powietrzu, i około 30 minut na zorganizowane zajęcia ruchowe.

W czasie pobytu w przedszkolu zmusza się dzieci do zastępowania gier ruchowych zabawami manipulacyjnymi i konstrukcyjnymi - odbywanymi w miejscu, zwykle w pozycji siedzącej. Toteż powszechnie fizjolodzy uważają, że dzieci przebywające w przedszkolu nie zaspakajają naturalnego w tym wieku "głodu ruchu".

Dla 60% dzieci i młodzieży szkolnej 3 godziny lekcji WF w tygodniu są jedyną formą uczestnictwa w zorganizowanych ćwiczeniach ruchowych.

W ostatnich latach szczególnie jaskrawo pojawiać się zaczyna zjawisko tak zwanych "chorób cywilizacyjnych". Coraz częściej medycyna staje też przed problemem chorób nowotworowych u dzieci i młodzieży.

Masowe występowanie chorób i odchyleń związane jest z szybko zmieniającymi się warunkami egzystencji współczesnego człowieka, głównie ze zmianą trybu życia i warunków środowiskowych oraz z nienadążaniem procesów adaptacyjnych do tych zmian. W przeszłości zmiany warunków życia człowieka dokonywały się powoli i adaptacja do nich odbywała się stopniowo, w ciągu setek, a nawet tysięcy lat. Powietrze, woda, gleba i rodzaj pożywienia, środowisko społeczne, a szczególnie lokomocyjna funkcja narządu ruchu nie ulegały zmianom w ciągu wielu pokoleń

Jednym z najważniejszych czynników powodujących choroby cywilizacyjne jest zmniejszona aktywność ruchowa człowieka, siedzący tryb życia, a także brak kontaktu z przyrodą i nadmierne przeciążenie układu nerwowego.

Rozwój zaburzeń i chorób, którym sprzyja współczesna cywilizacja, dokonuje się powoli. Choroby te ujawniają się często dopiero w wieku dojrzałym w postaci ciężkich i groźnych dla życia objawów, jak: zawału, wylewu krwi do mózgu, choroby wieńcowej serca, zarostowych zmian w tętnicach kończyn dolnych, miażdżycy, cukrzycy itp. Śmiertelność z powodu chorób układu krążenia wysunęła się na pierwsze miejsce w statystykach zgonów we wszystkich krajach o wysokim poziomie rozwoju cywilizacji technicznej.

Wiele tak zwanych chorób cywilizacyjnych zaczyna się dość wcześnie, często w pierwszej dekadzie życia.

Tak więc, pomimo przedłużania życia, starzejemy się szybciej niż poprzednie pokolenia, a stan zdrowotny naszego społeczeństwa jest niezadowalający.

Przywrócenie pracy fizycznej, uprawianie sportu i turystyki, rekreacja fizyczna, zintensyfikowane wychowanie fizyczne, a także wszelka aktywność ruchowa w formie codziennych dawek profilaktycznych staje się dzisiaj koniecznością.

Doskonałą okazję dostarczania dzieciom i młodzieży odpowiedniej dawki ruchu stwarzają zajęcia wychowania fizycznego w szkole, a także sport i rekreacja w ramach zajęć pozalekcyjnych. Zwłaszcza szkolne lekcje wychowania fizycznego powinny mieć tu decydujące znaczenie w zapewnieniu wszystkim uczniom dostatecznej dawki ruchu i ukierunkowaniu na samodzielną działalność w tym zakresie.

Dzisiejsze wychowanie fizyczne, jak sądzi profesor J. Drabik, jest jedną z przyczyn złego stanu zdrowia naszej młodzieży. Obecne programy i ich realizacja nie mają lub mają nikłe przełożenie na zdrowy i aktywny fizycznie styl życia człowieka w dorosłości. Zajęcia lekcyjne charakteryzują się często małą efektywnością i niską intensywnością. W wielu przypadkach są mało atrakcyjne dla młodzieży, co powoduje rosnącą z wiekiem absencję uczniów na tych zajęciach. Szkolne wychowanie fizyczne traktowane jest przez niektórych nauczycieli, jako proces przygotowania uczniów do sportu, do rozgrywek i udziału w zawodach i w związku z tym nauczyciele ci koncentrują swoją uwagę na uczniach najsprawniejszych, pozostawiając na uboczu tych, którym ruch jest najbardziej potrzebny.

To wszystko stwarza swoistą barierę dla inwencji uczniów, dla zaspokajania potrzeby ruchu, dla rekompensaty obniżonego na co dzień wydatku energetycznego, dla radości płynącej z ćwiczeń, gier i zabaw oraz dla poprawy zdrowia.

Zwiększenie liczby godzin wychowania fizycznego nie wpłynie na poprawę sytuacji zdrowotnej dzieci i młodzieży, jeśli nie zmieni się podejście nauczycieli do lekcji, jeśli nie ulegnie zmianie orientacja na promowanie zdrowia i nie poprawią się warunki dla potrzeb wychowania fizycznego.

Ruch, ćwiczenia siłowe oraz sposób odżywiania są najważniejszymi czynnikami modelującymi budowę i czynności mięśni. Szczególnie cenne są te formy aktywności ruchowej, które człowiek może kultywować przez całe życie. Należą do nich: pływanie, narciarstwo, łyżwiarstwo, gimnastyka piesza, rowerowa, żeglarstwo, jeździectwo, tenis. Dbałość o postawę ciała powinna być ustawiczna. Sen dziecka powinien trwać około 10-11 godzin. Łóżko powinno być dość twarde i równe. Wysokość krzesła i stolika podczas nauki musi być dostosowana do wzrostu. Ważne jest również oświetlenie. Tornister powinien mieć symetrycznie rozstawione szelki, a zawartość rozłożoną równomiernie. Odżywianie powinno być pełnowartościowe.

Przyswojenie sobie nawyków higieny pracy i czynnego wypoczynku, konieczności intensywnej pracy nad samym sobą stanowią dla dziecka i jego rodziny trwały dorobek nie tylko o charakterze zdrowotnym, lecz również wychowawczym. Jest to jednak proces żmudny i trudny.

LITERATURA:
1. Bejnarowicz J.: Zmiany zdrowia Polaków i jego uwarunkowań. Wyzwania dla promocji zdrowia. (W:) Promocja zdrowia - nauki społeczne i medycyna. Instytut Kardiologii, Warszawa 1994.
2. Drabik J.: Potrzebna zmiana filozofii lekcji wychowania fizycznego i kształcenia nauczycieli. "Lider" 1996, nr 9.
3. Kasperczyk T.: Wady postawy ciała, Kraków 1998,
4. Kutzner-Kozińska M.: Dbaj o prawidłową postawę ciała dziecka, Warszawa 1995, WSiP
5. Raport o kulturze fizycznej w Polsce. PAN, 1991.
6. Rehabilitacja medyczna, pod red. W. Degi, K. Milanowskiej, Warszawa 1993

Wiesława Jarzębowska
Zespół Szkół w Cedrach Małych

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie