Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Grupa klasowa uczęszczająca na zajęcia świetlicowe

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5110 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
OPIS I ANALIZA PRZYPADKU
opracowała Małgorzata Zaczyńska

l. IDENTYFIKACJA PROBLEMU

NAZWA ZJAWISKA
      Brak umiejętności pozytywnego wykorzystania wolnego czasu podczas pobytu w świetlicy szkolnej przez grupę uczniów uczęszczających do jednej klasy, co w konsekwencji prowadzi do częstych konfliktów, agresji i zakłócania spokoju innym, dzieciom przebywającym w świetlicy.

PODSTAWOWE INFORMACJE NA TEMAT GRUPY KLASOWEJ
     Grupa dzieci uczęszczających do klasy III i IV szkoły specjalnej. 5 dziewcząt i 3 chłopców w wieku od 11 do 13 lat. Dzieci uczące się w jednym oddziale klasowym, osiągające przeciętne wyniki w nauce, często angażowane do udziału w imprezach szkolnych. Większość grupy należy do zespołu zuchowego.
     Wychowawczyni grupy jest osobą lubianą przez dzieci. Stawia im konkretne wymagania i jest konsekwentna w ich realizacji. Grupa na zajęciach lekcyjnych jest dość zdyscyplinowana, uczniowie wspierają się w realizacji wspólnych celów. Konflikty i agresja ujawnia się głównie podczas przerw lekcyjnych i podczas pobytu w świetlicy szkolnej. Konflikty te mają na ogół charakter przejściowy. Chodź w grupie są osoby stale atakowane. Pełnią one rolę tzw.: "kozłów ofiarnych". Klasa wyładowuje swoją agresję w sytuacjach trudnych najczęściej na tych osobach. W zespole dominuje dwóch liderów, którzy posiadają silną psychicznie osobowość. Liderzy ci na ogół starają się podporządkować sobie innych członków grupy. Osoby, które nie poddają się dominacji liderów są wyśmiewane i atakowane.

GŁÓWNE OBJAWY ZABURZEŃ

  • mała zdolność do empatii większości członków grupy,
  • brak umiejętności słuchania siebie nawzajem,
  • zaburzenia w komunikacji wynikające z braku umiejętności prawidłowego wnioskowania,
  • brak pozytywnych liderów w sytuacjach konfliktowych.
  • niedojrzałość emocjonalna osób dominujących w grupie i pozostałych jej członków,
  • nieumiejętność pohamowania agresji w momencie powstania sporu,
  • brak tolerancji wobec odmienności innych,
  • nieumiejętność rozładowywania. złości w sposób pozytywny i nieszkodliwy dla innych.
UZASADNIENIE WYBORU ZJAWISKA DO BADANIA
     Odział klasowy III-IV niejednokrotnie powodował sytuacje konfliktowe podczas zajęć świetlicowych. Większość dzieci uczęszczających do tej grupy posiada ograniczoną ale wystarczającą umiejętność analizy własnego zachowania. Z tego względu wydaje się zasadne podjęcie działań diagnostycznych i terapeutycznych z tą grupą.

2. GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
HISTORIA POWSTANIA ZJAWISKA
     Według moich obserwacji prowadzonych podczas zajęć świetlicowych mogę stwierdzić, iż w badanym, zespole wzrasta ilość konfliktów i ataków agresji w momencie pozostawienia jej bez kontroli osoby dorosłej. Dzieci z tej grupy wymagają stałej obecności nauczyciela. Ciągła asystencja wygasza w zespole konfliktowość i agresję. Nie jest to jednak sposób na rozwiązanie problemu. Grupa jest na takim etapie, że po odpowiedniej terapii jest w stanie sporadycznie bez asystencji dorosłego funkcjonować bezkonfliktowo. Podczas obserwacji stwierdziłam, że dzieci uczęszczające do zespołu podczas pobytu w świetlicy bardzo często atakują wybrane, najczęściej te same słabe osoby. Brak interwencji prowadzi do tego, iż osoba słabsza jest niejednokrotnie wyśmiewana, uderzana i poniżana. Konflikt rozpoczynają najczęściej liderzy do których bardzo szybko dołącza pozostała część grupy i inne dzieci ze świetlicy.
     Wywiad przeprowadzony z poszczególnymi członkami grupy dowiódł, że istnieje w mej wyraźna hierarchia ważności osób. Negatywni liderzy są nieformalnymi przywódcami, którzy podporządkowują sobie innych. Na końcu ważności są uczniowie będący tzw. ."kozłami ofiarnymi". W środku grupy funkcjonuje około czterech uczniów, którzy na ogół podporządkowują się liderom negatywnym. Osoby będące przywódcami są niedowartościowane w środowisku rodzinnym, które jest patologiczne ze względu na alkoholizm rodziców. Przewodzenie w grupie daje im możliwość redukcji stresu spowodowanego ich poniżaniem w rodzinie. Osoby będące na końcu ważności w zespole pochodzą z rodzin niewydolnych wychowawczo i są zdecydowanie słabsze psychicznie od liderów.
     Wychowawczyni grupy twierdzi, że konflikty nasilają się w momeiicie kiedy do grupy wchodzi nowy członek. Początkowo jest wypróbowywana jego uległość. W sytuacji braku podporządkowania się z jego strony jest atakowany słownie i fizycznie. Według wychowawczyni ilość konfliktów maleje w momencie kiedy grupa jest zaangażowana do udziału w jakiejś imprezie szkolnej. Z tego powodu uczniowie przynależący do grupy często biorą udział w imprezach szkolnych i pozaszkolnych.
     Pani pedagog uważa, iż konfliktowość w grupie ma swoje podłoże w braku empatii i nieumiejętności słuchania siebie nawzajem. Według niej niezbędna jest praca socjoterapeutyczna z zespołem mająca na celu zwiększenie umiejętności interpersonalnych poszczególnych członków grupy.

WNIOSKI DOTYCZĄCE POWSTANIA ZJAWISKA
     Problem konfliktowości i agresji w grupie ma swoje podłoże szersze. Dzieci uczęszczające do zespołu wywodzą się głównie z rodzin patologicznych i niewydolnych wychowawczo. Negatywne wzory zachowania rodziców od, dzieciństwa towarzyszyły większości dzieci z tej grupy. Środowisko szkół masowych dostarczyło im podstaw do poczucia małej wartości. Wieloletni wpływ środowiska rodzinnego i szkoła masowa wytworzyły w nich patologiczne wzory zachowania w których dominują niedojrzałe sposoby na zapewnienie sobie pozycji w grupie. Szkoła specjalna stworzyła silniejszym szansę na dominację wobec słabszych.

3. ZNACZENIE PROBLEMU
     Według teorii każda osoba do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje akceptacji środowiska. Dzieci pozbawione tego czynnika z czasem za wszelką cenę poszukują jej nawet w środowiskach przestępczych czy patologicznych. Jednostki wybitnie słabe pozbawiane nieustannie "głasków" alienują się popadając w depresję, która w ostrej formie prowadzić może do zaburzeń, psychicznych. Z tego względu wydaje się, że problem badanej grupy ma znaczenie istotne. Brak podjęcia jakichkolwiek działań terapeutycznych może mieć bardzo przykre konsekwencje dla przyszłego funkcjonowania w środowisku poszczególnych członków zespołu.

4. PROGNOZA

NEGATYWNA
     Nie podjęcie działań, wychowawczych i terapeutycznych wobec badanego zespołu, może pogłębić poczucie małej wartości u słabszych członków i wzmocnić negatywne wzorce zachowań, u członków silniejszych psychicznie. Rozwój takiego zjawiska nie pozostaje obojętny wobec przyszłego losu członków zespołu i wobec samopoczucia dzieci z innych grup przebywających w świetlicy.

POZYTYWNA
     Podjęcie działań terapeutycznych zmierzających do nabycia przez członków grupy właściwych umiejętności interpersonalnych w oparciu o sztukę origami może znacznie zahamować negatywny rozwój zjawiska.

5. PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA
     Wdrożenie programu terapii sztuką origami z uwzględnieniem treści terapeutycznych skierowanych na kształcenie umiejętności interpersonalnych w badanym zespole miało na celu:
  • skoncentrowanie aktywności grupy na konkretnej, praktycznej umiejętności,
  • nauczenie zespołu wykonywania papierowych modeli w celu dostarczenia wzorców pozytywnego wykorzystania wolnego czasu w świetlicy,
  • wytworzenie sytuacji dającej sukces każdemu z członków zespołu w momencie wykonania przez niego papierowej figurki,
  • wprowadzenie treści socjoterapeutycznych przy okazji składania papierowych modeli,
  • wdrożenie do aktywnej i zgodnej współpracy podczas zajęć z origami,
  • częste nagradzanie słowne członków zespołu za udział w zajęciach prowadzonych sztuką origami,
  • doprowadzenie do tego aby osoby słabsze z grupy stały się autorytetami w dziedzinie origami w zespole.
     Powyższe, cele realizowałam konsekwentnie i sukcesywnie podczas pobytu zespołu w świetlicy. Dążyłam do tego aby zajęcia bez udziału dzieci z innych klas. Takie warunki były możliwe dwa razy w tygodniu, kiedy zespól w godzinach rannych oczekiwał na zajęcia lekcyjne. Terapia sztuką origami prowadzona była przeze mnie z zespołem przez okres czterech miesięcy. Wcześniej rozpoczęłam pracę indywidualną z jednym uczniem, która, miała za zadanie wprowadzenie go do terapii grupy jako autorytetu w dziedzinie origami.

6. WDRAŻAME ODDZIAŁYWAŃ
     Praca terapeutyczna była prowadzona sukcesywnie i systematycznie. Początkowo duży problem stanowili negatywni przywódcy, którzy próbowali dominować. Z czasem wygaszałam negatywne zachowania demonstrując kolejne etapy wykonywania papierowych modeli. Negatywni liderzy nie chcieli być gorsi w sztuce origami od osób słabszych dlatego stopniowo wycofywali swoją agresję na rzecz koncentracji uwagi na składaniu papierowych figurek. Uczeń "kozioł ofiarny" jako autorytet w dziedzinie origami stał się z czasem doradcą dla pozostałych członków zespołu. Negatywni liderzy stopniowo też zasięgali jego rad. W ten. sposób sukcesywnie ulegała likwidacji negatywna hierarchia ważności w grupie. Na każdych zajęciach zespół poznawał sposób składania nowego papierowego modelu.. Każdorazowo papierowe figurki były umieszczane na wystawie w świetlicy. Ponadto członkowie grupy brali udział w wykonaniu, ponad 100 papierowych piesków przeznaczonych do dekoracji zaproszeń z okazji trzydziestej rocznicy powstania szkoły. Do zgodnej i efektywnej pracy mobilizowała dzieci nie tylko chęć zaimponowania innym umiejętnością składania ciekawych modeli, ale również to, że miały się znaleźć na trzech wystawach pozaszkolnych. Grupa wraz z wychowawczynią odwiedziła wystawy co stało się okazją do odczucia sukcesu, przez jej członków.

7. EFEKTY ODZIAŁYWAŃ
     Z perspektywy czasu wydaje się, że realizowany przeze mnie program terapii sztuką origami całego zespołu, przyniósł zamierzony efekt. Obecnie zespół przebywający w świetlicy coraz rzadziej prezentuje konfliktowe zachowania. Jego członkowie w momencie przekroczenia progu świetlicy od razu. zasiadają do stołów z pytaniem "co dziś będziemy składać ?". Zawsze w pogotowiu, przygotowany jest papier do origami. Niektórzy członkowie grupy sami przynieśli do świetlicy pokaźną ilość tapet z których można składać duże modele. Dzieci z zespołu mają obecnie coraz mniej okazji do agresji podczas zajęć świetlicowych gdyż nabyły cennej umiejętności składania papierowych figurek Nawet wtedy gdy nie mogę tylko z nimi prowadzić zajęć samodzielnie siadają do stołów i składaj ą poznane wcześniej modele. Piękne kwiaty, samoloty, ozdoby niejednokrotnie zanosiły do domów aby pochwalić się nimi przed rodzeństwem i rodzicami.
    Nieprzewidzianym efektem moich oddziaływań było w pewnym momencie to, że dzieci które poznały sposoby składania papierowych figurek zaczęły to robić w sposób szybki i nieestetyczny. Z czasem musiałam więc skupić dużo uwagi na tym aby wygaszać tempo pracy na rzecz dokładności. Obecnie większość grupy wie, że bardzo ważna w ongami jest nie szybkość wykonywania modeli ale dokładność i umiejętność dzielenia się swoją wiedzą z innymi.

Małgorzata Zaczyńska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie