www.szkolnictwo.pl

 Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych

Gry i zabawy językowe są lubiane przez dzieci, młodzież i dorosłych. Wynika to z możliwości pewnego odprężenia spowodowanego odpowiednią atmosferą, możliwością współpracy z innymi oraz rywalizacją w duchu fair play. Oddziałowują one na rozwój ogólny i społeczny, przyczyniają się do zwiększenia efektywności uczenia się i nauczania języka. Potrafią połączyć zabawę i naukę. Gry i zabawy językowe pomagają urozmaicić lekcję, ale nie mogą być traktowane jako przerywnik w monotonii prowadzonych zajęć. Są doskonałym środkiem w nawiązywaniu komunikacji pomiędzy uczącymi się języka i nauczającym. Wywołują one pragnienie realnego mówienia. Ułatwiają one uczącym się użycie ‘ żywego ‘ języka. Co więcej, takie gry potrafią motywować.
Wierzę, że pracując w relaksującej atmosferze i biorąc spontaniczny udział w tego typu ćwiczeniach uczący się zapominają, że z większym powodzeniem przyswajają język obcy.

Cele stosowania gier i zabaw:
1. osiągnąć przewidziany cel
2. poznać zasady
3. rywalizacja pomiędzy uczestnikami
4. komunikacja pomiędzy uczestnikami poprzez mówienie lub pisanie
5. dbanie o zasady fair play
6. promowanie zabawy i zainteresowań

Rodzaje gier i zabaw:
1. gry psychologiczne
2. sztuczki magiczne
3. karty i gry planszowe
4. gry dźwiękowe
5. opowiadania
6. leksykalne
7. prawda / fałsz
8. pamięciowe
9. pytanie / odpowiedź
10. struktury

Gry i zabawy językowe:
- umożliwiają koncentrację na uczniu i jego potrzebach
- rozwijają poznawczą i emocjonalną sferę osobowości ucznia
- motywują
- zwiększają zainteresowanie
- uczą współpracy
- rozwijają umiejętność negocjowania, przewidywania, samodzielnego myślenia
- wymuszają użycie języka obcego do osiągnięcia zamierzonego celu
- stymulują naturalne sytuacje językowe
- pozwalają uczniom mniej kompetentnym językowo na współudział w dążeniu do wyznaczonego celu

Kiedy należy stosować gry i zabawy językowe?
Gry językowe mogą być użyte na niemal każdym etapie lekcji. Mogą one stanowić rozgrzewkę językową /a warm-up activity/, utrwalać poznany materiał, ułatwiać przyswojenie nowych wiadomości i umiejętności. Najpraktyczniej i najefektywniej jednak jest stosować gry językowe w środkowej i końcowej części lekcji. Są „lekarstwem” na zmęczenie i nudę i pozwalają zwiększyć koncentrację uwagi i aktywność uczniów w nauce języka obcego. Aby gry i zabawy językowe spełniły swoje zadanie, wymagają one uprzedniego przygotowania przez nauczyciela i powinny one być dostosowane do wieku, możliwości intelektualnych i językowych uczniów. Gry zbyt łatwe lub zbyt trudne nie satysfakcjonują. Poza tym muszą być ściśle sprecyzowane reguły gry, aby uniknąć chaosu i niepowodzenia w trakcie tejże gry.

Bibliografia:
Allen 1983, Techniques in Teaching Vocabulary
Lee 1979, Language Teaching Games and Contests
Siek-Piskozub 1994, Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych


Gimnazjum w Karlinie
mgr Jacek Kiwilsza