Każdy nauczyciel wie, że właśnie w wieku przedszkolnym następują u dziecka ogromne postępy językowe i poznawcze. Wzbogaca ono słownik, podejmuje wypowiedzi wielozdaniowe. Warto dawać dziecku to, co najlepsze. Dlatego właśnie przygotowałam program artystyczny z okazji Dnia Babci i Dziadka w Domu Pomocy Społecznej we Włocławku. W programie wzięły udział dzieci z grupy 4- latków z Przedszkola Publicznego Nr 36 we Włocławku, w którym pracuję.
Bardzo ważnym wydarzeniem dla dziecka jest wprowadzenie go w świat artysty. Wiek przedszkolny to niepowtarzalny okres w rozwoju człowieka. Jest to czas, w którym kształtują się jego nawyki, w tym artystyczne. Współcześni psychologowie i pedagodzy uważają dzieciństwo za bardzo ważny etap w rozwoju dziecka. Dziecko w sposób naturalny jest twórcą. Mogą temu zaprzeczyć jedynie ci, którzy nigdy nie obserwowali swobodnej zabawy małych dzieci, albo ci, którzy ją oglądali w postaci już wytyczonej przez przymusowe oddziaływania otoczenia. U dziecka umysł przejawia się swobodnie i wielokierunkowo. Aktywność dziecka należy do strefy rozwoju i jest całkowicie zwrócona w kierunku badania siebie. Twórcza aktywność dziecka zyskuje swój istotny sens biologiczny właśnie dzięki tej życiowej potrzebie wzrastania, całkowicie zwróconego ku przyszłości i będącego przekroczeniem samego siebie. Nie można w istocie poznać twórczości dziecięcej jeśli pominie się podstawowe działania otoczenia ludzkiego i materialnego. Dziecko ma w sobie naturalna potrzebę wyrażania sobie samemu i innym tego, co myśli, co czuje. Po to, by dziecko mogło wyzwolić swój wewnętrzny świat i posługiwać się właściwymi mu sposobami ekspresji – gestem i mimiką, słowem mówionym, aktywnością plastyczną i muzyczną - trzeba uszanować jego spontaniczność, czuwać nad tym, by unikać wszystkiego, co może pociągnąć za sobą zahamowanie ekspresji. Sztuka dziecka nie pociąga za sobą konsekwencji natury społecznej. Będąc następstwem twórczości spontanicznej, pozostaje wszakże czystą twórczością. Bez względu na to, czy ma charakter indywidualny czy zbiorowy, jest faktycznie dla dziecka rodzajem pracy. Aktywność dziecka składa się z cierpliwości, dokładności i powagi. Moja rola jako nauczyciela przygotowującego program artystyczny na tę uroczystość polegała na dostarczaniu dzieciom wiadomości możliwie bogatych i różnorodnych. Upodobanie do muzyki jest u dzieci czymś naturalnym., lubią one śpiewać, słuchać muzyki, podobnie jak śpiewu ptaków. Muzyka jest językiem uniwersalnym, pełnym , czystym, intuicyjnym i może stanowić najbardziej odpowiedni sposób na wyrażanie spontaniczności. Dzieci, z którymi pracuję obecnie, już w ubiegłym roku brały udział w różnych uroczystościach przedszkolnych, miedzy innymi z okazji Dnia Mamy. Recytowały wiersze i śpiewały piosenki. Były bardzo zaangażowane w swoje role. Obserwując duże postępy, chęć i radość z takich uroczystości postanowiłam rozwijać ich uzdolnienia, zamiłowania i pracę. Należy pamiętać, że takie czynniki, jak muzykalność najbliższego otoczenia a także, postawy nauczycieli i grona rówieśników kształtują muzykalność dziecka. Te dwie grupy czynników wzajemnie się przeplatają i warunkują.
Wcześniej odwiedziłam Dom Pomocy Społecznej, przeprowadziłam rozmowę z panią kierownik Działu Terapeutyczno- Opiekuńczego i spytałam, czy życzą sobie, aby dzieci przedstawiły taki program. Wiadomość została przyjęta z ogromną radością. Ustaliłyśmy więc termin naszej wizyty i rozpoczęły się prace przygotowawcze. Poświęcając swój wolny czas przygotowałam program, wyuczyłam dzieci wierszy, piosenek, życzeń. W opisywanej grupie wiekowej zróżnicowanie dzieci pod względem umiejętności, oczekiwań czy potrzeb jest bardzo duże, stąd konieczność organizowania pracy na wielu poziomach. Często są to propozycje kierowane tylko do jednego dziecka. Duże zaangażowanie dostrzegałam w wykonywaniu laurek dla dziadków. Ze względu na porę roku i anomalia z nią związane wyjazd odbył się autokarem, który bezpiecznie dowiózł nas do celu. Do pomocy nad opieką dzieci zaproszone zostały inne koleżanki z naszego przedszkola. Wcześniej przygotowałam dekorację, rekwizyty i pomoce potrzebne do występu. I tak 21.01.2005r dzieci grupy 4 – latków z Przedszkola Publicznego nr 36 we Włocławku prezentowały swój program artystyczny w Domu Pomocy Społecznej. Zauważyłam, że przeżywały ogromną radość i zaszczyt z tego powodu. Pragnęły jak najlepiej wypaść i popisać się swoimi umiejętnościami. Dzieci występowały w strojach galowych, po prezentacji programu artystycznego wręczały laurki mieszkańcom Domu Pomocy Społecznej. Dostrzec można było wzruszenie zarówno ze strony dzieci jak i dziadków. Na tę uroczystość zaprosiłam również siostrę zakonną ze Zgromadzenia „Wspólna Praca”, która po występach przedszkolaków wspólnie kolędowała z mieszkańcami, ja w tym czasie wpisałam się do kroniki Domu Pomocy Społecznej, a dzieci były częstowane słodyczami przez Panią kierownik. Wróciliśmy do przedszkola pełni wrażeń, zadowolenia i bogactwa w nowe doświadczenia. Takie pojęcia jak życzliwość, przyjaźń i tolerancja czynią świat lepszym , ludzi bliższymi sobie, czego doświadczyły dzieci dzieląc się swoimi uczuciami, wyrażanymi poprzez zaprezentowany program artystyczny.
Anna Rapsiewicz |
