|
Korespondencja międzyszkolna
|
Najważniejszym celem edukacji polonistycznej jest wdrożenie uczniów do korzystania z języka pisanego na jak najwyższym poziomie. Chciałabym, aby moi uczniowie samodzielnie odczuli znaczenie tworzenia poprawnych i zrozumiałych wypowiedzi oraz zrozumieli konieczność estetycznego ich zapisywania. Korespondencja międzyszkolna wydała mi się najlepszą metodą osiągnięcia tych celów. Dodatkowo stworzyłaby niepowtarzalną motywację do pracy. Szukałam partnerki wśród nauczycielek równoległych klas z innych szkół. Wiedziałam, że musimy mieć podobne podejście do pracy z dziećmi oraz chęć poświęcenia własnego czasu. Nie ukrywam, że prowadzenie korespondencji międzyszkolnej wymaga wielu poświęceń. Efekty, które przynosi są jednak tego warte. Wraz z nauczycielką klasy II c Iwoną Skibą stworzyłyśmy program kształtujący umiejętność tworzenia dłuższych wypowiedzi pisemnych poprzez korespondencje międzyszkolną. Okazało się, że uczniowie z własnej inicjatywy wkładają wiele wysiłku w tworzenie kolejnych listów. Początkowo było to kilka stron. Wspólnie układaliśmy wstęp i zakończenie, a część właściwą listu uczniowie opracowywali w grupach. Każda z grup wybierała dowolne wydarzenie z życia klasy lub szkoły i tworzyła kilkuzdaniowa wypowiedź, którą odczytywała na forum klasy. Zapisu na kartce dokonywali przedstawiciele grup. Z czasem uczniowie tworzyli coraz dłuższe i ciekawsze wypowiedzi. Wzrósł poziom motywacji do pracy nawet wśród uczniów mających duże problemy w nauce. W drugim półroczu uczniowie tworzyli fragmenty listów w parach a nawet niektórzy samodzielnie podejmowali się tego zadania. Ostatni list napisany w drugiej klasie składał się z wielu indywidualnie napisanych stron. Uczniowie byli z niego bardzo dumni. Stał się on także motywacją do pracy dla naszych przyjaciół, którzy również pokusili się o podobne wypowiedzi. Ogromnym przeżyciem dla uczniów było głośne odczytywanie listów od przyjaciół. Początkowo czynili to uczniowie najlepiej czytający. Z czasem chętnie zgłaszali się pozostali uczniowie. Od kiedy zaczęliśmy otrzymywać listy z indywidualnymi wypowiedziami, siadaliśmy w kręgu i uczniowie po cichu samodzielnie je odczytywali. Później rozmawiamy na temat treści listów. W klasie trzeciej mamy zamiar kontynuować korespondencję. Rozwiniemy ją – zgodnie z programem nauczania – o opisy przedmiotów i osób. Będzie to okazja do zebrania i zapisania informacji o poszczególnych uczniach. Planujemy także samodzielne tworzenie sprawozdań z wydarzeń szkolnych i osobistych spraw uczniów. Mam nadzieję, że metoda odkryta i propagowana przez Celestyna Freineta znajdzie miejsce w wielu szkołach. Z pewnością zabiera wiele czasu, ale efekty w obu klasach przerastają nasze oczekiwania.
mgr Beata Śliwa nauczycielka nauczania początkowego Szkoły Podstawowej nr 8 w Policach
| |
INFORMACJE O PREZENTACJI Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl. IP autora: 83.21.195.174 Data utworzenia: 2008-09-01 23:28:33 Edycja: Edytuj prezentację. HISTORIA PREZENTACJI Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:28:33) - Edytuj prezentację.
|
|
|