Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Przemoc seksualna wobec dzieci

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 11942 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
Opis zjawiska

Istnieje wiele definicji przemocy seksualnej wobec dzieci, które nie zawsze są zgodne ze sobą. W literaturze przedmiotu obok "przemocy seksualnej wobec dzieci" stosuje się zamiennie takie terminy, jak: "wykorzystywanie seksualne", "krzywdzenie seksualne", "molestowanie seksualne", czy też "nadużycie seksualne". Światowa Organizacja Zdrowia proponuje używanie terminu "przemoc seksualna", przez którą rozumie się wykorzystywanie dzieci dla uzyskiwania przyjemności seksualnej przez osoby dorosłe.
Różne aspekty przemocy seksualnej łączy w sposób wyczerpujący definicja proponowana przez Standing Committe on Sexually Abused Children; zgodnie z nią za dziecko wykorzystane seksualnie można uznać każdą jednostkę w wieku bezwzględnej ochrony (wiek ten określa prawo – w Polsce 15 lat), którą osoba dojrzała seksualnie naraża na jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, w celu seksualnego zaspokojenia. Należy podkreślić, że seksualna aktywność pomiędzy dorosłym a dzieckiem traktowana jest zawsze jako nadużycie
Trudno jest ustalić zasięg tego zjawiska, gdyż przemoc seksualna to temat tabu. Na utrzymaniu tajemnicy zależy nie tylko sprawcy, ale także dziecku, które boi się, wstydzi, jest po prostu zagubione i nie wie, do kogo zwrócić się o pomoc. Zależy na tym także pozostałym domownikom zwłaszcza, jeśli sprawcą był ktoś z rodziny.
Rodzaje przemocy seksualnej
Istnieje wiele typologii przemocy seksualnej wobec dzieci; najczęściej badacze wyróżniają następujące jej rodzaje:
Bez kontaktu fizycznego:
· Rozmowy o treści seksualnej: Sprawca wyraża wprost swoje pragnienia seksualne wobec dziecka (np. Popatrz na mojego siusiaka, pokaż mi to, co masz pod majteczkami), wyraża opinie na temat atrakcyjności erotycznej dziecka lub własnej (Masz ładną pupę, chcę ją lepiej obejrzeć, masz piękne cycuszki, chcę je pocałować itp.) albo opowiada dziecku o swojej aktywności seksualnej z innymi osobami.
· Ekspozycja anatomii i czynności seksualnej Sprawca pokazuje dziecku swoje intymne części ciała, może też masturbować się w jego obecności
· Podglądactwo Dziecko jest podglądane w czasie kąpieli, czynności fizjologicznych; towarzyszy temu podniecenie i masturbacja sprawcy.
Kontakty seksualne polegające na pobudzaniu intymnych części ciała:
· Dotykanie ciała dziecka
· Całowanie intymnych części jego ciała
· Ocieractwo
· Pobudzanie ręczne narządów płciowych dziecka
Kontakty oralno-genitalne
Stosunki udowe
Penetracja seksualna (oralno-genitalna)
Komercyjne seksualne wykorzystywanie dzieci (np. dziecięca pornografia czy prostytucja) Seksualne wykorzystywanie dzieci powiązane z innymi formami przemocy (np. dewiacyjne formy przemocy seksualnej)
Nadmienię tu, że do nadużyć tych dochodzić może w drodze użycia siły, groźby lub władzy lecz także przy pomocy przekupywania i uwodzenia dziecka.



Sprawcy i ich ofiary

Wbrew powszechnym mniemaniom sprawcami większości nadużyć seksualnych nie są ludzie dziecku obcy – częściej są to członkowie rodziny, sąsiedzi, przyjaciele domu, nauczyciele i znajomi. Takie przypadki stanowią 75 - 80% ogółu. Sądzi się, że nadużyć seksualnych wobec dzieci dokonują osoby ,,zboczone”, tymczasem tylko 1/3 przypadków wiąże się z dewiacją seksualną. Sprawcami są tzw. normalni ludzie, których otoczenie nigdy by o to nie podejrzewało. Najczęściej są to ludzie młodzi – średnia wieku wynosi 31 lat
Ofiarami czynów lubieżnych są najczęściej dzieci w wieku 7 – 12 lat, przy czym wiele przypadków dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym, nie wyłączając niemowląt. Dziewczęta znacznie częściej niż chłopcy są obiektami zachowań seksualnych, choć liczba przypadków zgłaszanych przez chłopców wyraźnie rośnie.

Oznaki nadużyć seksualnych

Źródłem informacji o nadużyciach są same dzieci. Ważne jest, by dorośli byli w stanie rozpoznać ich symptomy.
Objawy somatyczne
Najczęściej mają charakter pośredni. Należą do nich:
· Ciąża
· Choroby weneryczne
· Wirus HIV
· Infekcje dróg moczowo-płciowych
· Urazy zewnętrznych narządów płciowych
· Urazy odbytu, pochwy
· Przerwanie błony dziewiczej
· Krwawienie z narządów rodnych
· Ból przy oddawaniu moczu czy kału, krwawe stolce
· Infekcje jamy ustnej
Wymienione objawy (oprócz ciąży, choroby wenerycznej) wyłącznie sugerują, iż są konsekwencją nadużycia seksualnego. Mogą one powstać z innych powodów. Same w sobie mają niewielką wartość diagnostyczną, ale stanowią ważny element rozpoznania wykorzystania seksualnego, w powiązaniu ze stwierdzonymi objawami psychologicznymi i behawioralnymi.
Objawy psychologiczne i behawioralne
· Nadmierna erotyzacja dziecka: prowokacyjne i uwodzicielskie zachowania seksualne, erotyczne rysunki lub zabawy, agresja seksualna wobec rówieśników, wczesna lub nasilona masturbacja dziecięca, nieadekwatna do fazy rozwoju psychoseksualnego, nieadekwatny do poziomu rozwoju dziecka język dotyczący sfery seksualnej
· Obniżony nastrój
· Lęk, niepokój (dziecko może bać się iść do szkoły, boi się kontaktów z ludźmi, boi się spać samo itd.)
· Poczucie winy, niska samoocena
· Myśli samobójcze
· Koszmary
· Lęki nocne
· Nadpobudliwość psychoruchowa
· Trudności w koncentracji uwagi
· Wtórne moczenie nocne
· Zachowania regresywne (np. powrót do ssania palca czy smoczka)
· Picie alkoholu, narkotyzowanie się
· Prostytucja
· Zaburzenia łaknienia - anoreksja, bulimia
· Problemy szkolne, złe relacje z rówieśnikami
· Dolegliwości psychosomatyczne: bóle brzucha, głowy, nudności, wymioty. Większość z tych zachowań może mieć związek z innymi problemami dziecka, choć na pewno zawsze trzeba je poważnie rozważyć pod kątem nadużycia seksualnego.
Objawy wykorzystywania seksualnego należy odróżnić od skutków, które mogą wystąpić po upływie pewnego czasu.

Skutki

To konsekwencje jakie poniesie dziecko w późniejszym życiu, Zależą one między innymi od takich czynników, jak: wiek, jego osobowość, formy i przebieg przemocy seksualnej, więź z rodzicami.
Są to: długotrwały lęk, poczucie bycia oszukanym, krzywda, nieufność, wstyd i poczucie współwiny, samotność, niepokój, nadwrażliwość, apatia, depresja. Role jakie przyjmują dzieci to: "wściekłe dziecko", które swoją złość kieruje przeciwko całemu światu, bo nie może jej skierować przeciwko sprawcy. Takie dzieci sprawiają poważne kłopoty wychowawcze w szkole, a gdy dorosną sami stają się sprawcami seksualnych nadużyć. Druga wersja to "dziecko żebrzące", proszące o ratunek, opiekę, miłość wzięło na siebie odpowiedzialność za tę relację z dorosłymi, czuje się współwinne za zło, a jednocześnie pragnie być akceptowane i chciane. Dzieci wypracowują różne strategie radzenia sobie z urazem, którego doznały. Są takie, które wypierają wszystko z pamięci i cierpią na wybiórczą amnezję. Inne padają ofiarą rozdwojenia osobowości: to "ktoś inny" za nich to wszystko przeżywa. Jeszcze inni podejmują zachowania niszczące dla samych siebie, utrzymują się w roli ofiary lub same stają się sprawcami. Niektóre ofiary rezygnują z przeżywania czegokolwiek – są emocjonalnie " zamrożone", inne przeciwnie – stają się "nadwrażliwe". Inna próba radzenia sobie z nadużyciem to chorobliwa potrzeba zadośćuczynienia, "odpracowania" za to, że się powiedziało "nie".
Długofalowe skutki emocjonalne to: wysoki poziom poczucia winy, obniżone poczucie własnej wartości, niski poziom zaufania do ludzi, trudności w kontaktach społecznych, a wreszcie tendencja do powtarzania patologicznego związku w swym późniejszym życiu.

Pomoc
Dziecko wykorzystane seksualnie zazwyczaj potrzebuje wszechstronnej pomocy. Osoby, które zajmują się sprawą, powinny ze sobą współpracować. Z reguły pomocy potrzebuje również rodzina dziecka, które doświadczyło przemocy seksualnej.
Pomoc dziecku, które zostało seksualnie wykorzystane musi mieć podwójny charakter:
1. należy zapewnić fizyczne bezpieczeństwo,
2. należy udzielić emocjonalnego poparcia.
Rolą rodziców jest, aby napastujący nie miał do dziecka żadnego dostępu. Dziecku potrzebna jest też pomoc psychologiczna – kontakt z kimś, komu można zaufać, kto pomoże zrozumieć, co naprawdę się stało, wytłumaczy koszmarne sny, złe samopoczucie, napady lęku.
Dziecko powinno usłyszeć:
nie jest winne temu, co się stało,
nie ponosi winy za to, że nie powiedziano mu o tym od razu,
jego złe samopoczucie, lęki, napady płaczu czy złości są całkowicie zrozumiałe i miną,
jego ciało jest nadal niewinne,
nie jest jedyne – co roku to samo spotyka wiele dzieci.
Pierwszy etap w pracy z ofiarą przemocy seksualnej to diagnoza, a dalej odpowiednia terapia.



Profilaktyka

Profilaktyka przemocy seksualnej wobec dzieci powinna się odbywać od najwcześniejszych lat. W rodzinie, w szkole, w świetlicy. Powinna ona polegać nie tylko na dostarczaniu informacji o czyhających zagrożeniach, ale przede wszystkim uczyć dzieci mówienia NIE, czyli tzw. asertywności. Ponadto należy dziecku wskazać, gdzie i u kogo należy szukać pomocy.
Zajęcia takie do przeprowadzenia w szkołach podstawowych proponuje Alicja Pacewicz w opracowanym przez siebie programie ,,Przemoc wobec dzieci”
Z własnego doświadczenia prowadząc zajęcia w świetlicy socjoterapeutycznej z powodzeniem wykorzystywałam propozycje z ww. programu.

Bibliografia:
Czernikiewicz W., Pawlak-Jordan B., Wykorzystywanie seksualne dzieci, Fundacja Dzieci Niczyje, Warszawa 1998.
Glaser D., Frosh S., Dziecko seksualnie wykorzystane, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995.
Lew-Starowicz Z., Przemoc seksualna, Jacek Santorski & CO, Warszawa 1992.
Lew-Starowicz Z., Seksuologia sądowa, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1988.
Pacewicz A., O nadużyciach seksualnych wobec dzieci, IPZ, Warszawa 1992.
Przemoc seksualna wobec dzieci zajęcia edukacyjne dla szkół podstawowych, oprac. A Pacewicz, PARPA 1996

Oprac. mgr Agnieszka Drechsler
pedgaog szkolny

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie