Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Metody aktywizujące - warsztaty

 

 Wdrażana reforma systemu edukacji zakłada, że w nowoczesnej szkole nauczyciel powinien być organizatorem procesu nauczania – uczenia się. Jego najważniejszym zadaniem nie powinno być tylko przekazywanie wiedzy, ale przede wszystkim kształtowanie umiejętności, zachowań i postaw, czyli stymulowanie ucznia do stosowania zdobytej wiedzy w praktycznym działaniu.
Każdy nauczyciel powinien postawić sobie nie tylko pytanie
• czego należy uczyć,
• ale także – w jaki sposób i jakimi metodami.

Właściwy wybór metody umożliwia lepsze zaktywizowanie uczniów do twórczej pracy i pozwala na efektywniejszy rozwój procesów poznawczych. Przy wyborze metody nauczyciel powinien kierować się:
a) problematyką lekcji,
b) zakładanymi celami,
c) wiekiem uczniów
d) baza dydaktyczną, którą dysponuje
e) własnymi predyspozycjami.

Jak wykazały badania prowadzone w wielu krajach świata, stosowana metoda decyduje często nie tylko o:
• zdobytej wiedzy,
• kształtowaniu nowych umiejętności samodzielnego poszukiwania informacji,
• twórczego korzystania z już posiadanej wiedzy,
• rozwijaniu postawy poszukującej.

Mając to wszystko na uwadze, wraz z koleżanką przeprowadziłam warsztaty dla zespołu matematyczno – przyrodniczego w naszym gimnazjum poświęcone metodom aktywizującym.

Plan warsztatów

1. Informacje o metodach nauczania i ich podział.
2. Podział metod aktywizujących na:
• PROBLEMOWE
• METODY EKSPRESJI I IMPRESJI
• GRAFICZNEGO ZAPISU.
3. Dyskusja dydaktyczna i jej przykłady.
4. Omówienie:
• BURZY MÓZGÓW
• DRAMA
• METAPLAN
• ŚNIEŻNA KULA.
5. Przedstawienie metody aktywnego opisu.
6. Przedstawienie metody seminarium.

Sposób przeprowadzenia lekcji metodą BURZY MÓZGÓW (giełda pomysłów):

I. Faza wprowadzająca
1. Nauczyciel zapisuje problem, nad którym będą pracować uczniowie na tablicy.
2. Przygotowuje środki pomocnicze (tablice, arkusze papieru, flamastry).
3. Podaje reguły metody burzy mózgów i krótko je omawia:
• zgłaszane są wszystkie, nawet najbardziej śmiałe pomysły rozwiązania
• pomysły zgłasza cała klasa (podzielona na grupy 4 – 6 osobowe)
• czas wykonania zadania 10 minut
• nie wolno krytykować pomysłów w trakcie ich zgłaszania, nie komentować i nie uzasadniać
• im bardziej oryginalne rozwiązania, tym lepiej
• „pierwsza myśl” najlepsza

II. Faza realizacyjna (praca w zespołach)
1. Zespoły podają możliwe rozwiązania problemu – powstaje tzw. lista rozwiązań.
2. Pomysły z listy są porządkowane i dopracowywane.
3. Uczniowie analizują pomysły i wybierają ten, który ich zdaniem jest najlepszy.

III. Faza podsumowująca
1. Liderzy zespołów przedstawiają propozycję rozwiązania problemu na forum całej klasy.
2. Wybrany wcześniej zespół ekspertów ocenia pomysły i wybiera najlepszy.

Wynikiem zajęć prowadzonych tą metodą jest opracowanie wniosków, np. w postaci raportu – krótkiej, zwięzłej, konkretnej informacji.

Przykład problemu do rozwiązania:
- Czynniki wpływające na rozwój gospodarczy każdego kraju.
- Na czym polega gospodarka wolnorynkowa?


Sposób przeprowadzenia lekcji metodą DRAMY:

I. Faza wprowadzająca
1. Nauczyciel podaje uczniom temat i przedstawia cele zajęć.
2. Wprowadza uczniów w sytuację dramy poprzez opowiadanie zdarzenia lub przedstawienie sytuacji (może być fikcyjna).
3. Nauczyciel przedstawia uczniom scenariusz i rozdziela role, które będą odgrywać. Pozostali uczniowie są obserwatorami.
4. Wspólnie z klasą przygotowuje potrzebne rekwizyty.

II. Faza realizacyjna
1. Uczniowie wcielają się w role i odgrywają scenki, wyrażając swoje uczucia.
2. Po zakończeniu „aktorzy” wspólnie z obserwatorami dyskutują nad przedstawioną sytuacją. Obserwatorzy dzielą się swoimi spostrzeżeniami.

III. Faza podsumowująca
1. Nauczyciel wspólnie z uczniami podsumowuje całą dramę.
2. Nauczyciel ocenia uczniów, którzy najlepiej odegrali swoje role.

Przykład:
1. Współpraca gospodarcza państw graniczących z Polską.
Drama: Z klasy przenieśmy się do hali międzynarodowych targów, gdzie 6 państw sąsiadujących z polską będzie zawierać umowy handlowe.
Cel:
• zna sąsiadów Polski;
• potrafi je lokalizować na mapie;
• pamięta główne cechy gospodarki tych państw;
• wymienia towary będące przedmiotem eksportu i importu w poszczególnych państwach;
• rozumie potrzebę integracji państw sąsiadujących itd. …………


Sposób przeprowadzenia lekcji metodą ŚNIEŻNEJ KULI:

I. Faza wprowadzająca
1. Nauczyciel podaje uczniom zagadnienie, które będzie tematem lekcji (problem, pytanie) i zapisuje je na tablicy.
2. Uczniowie na podstawie dotychczas zdobytej wiedzy i własnych doświadczeń indywidualnie rozważają dany problem, a odpowiedzi zapisują na kolorowej kartce (np. niebieskiej).

II. Faza realizacyjna
1. Uczniowie w parach wymieniają się swoimi poglądami.
2. Pary uwzględniają jedno stanowisko na dany temat i zapisują je na kolorowej kartce (np. czerwonej).
3. Następnie dobierają się czwórkami, dyskutują nad wcześniej zaprezentowanymi rozwiązaniami, uzgadniają jedno wspólne rozwiązanie i zapisują je na kartce (np. zielonej).
4. Czwórki łączą się w ósemki i uczniowie ponownie dyskutują. Wybierają jedno wspólne rozwiązanie i przedstawiają je na plakacie.

III. Faza podsumowująca
1. Liderzy prezentują plakat wykonany przez ich grupę. Ma on być ilustracją wspólnego stanowiska (rozwiązania).
2. Uczniowie w formie plakatu opracowują jedno wspólne stanowisko (rozwiązanie).


Przykład problemu do rozwiązania:
1. Z jakimi problemami borykają się mieszkańcy Twojego regionu?
2. Sformułuj definicję PKB.

Sposób przeprowadzenia lekcji metodą METAPLANU (plakatu):

I. Faza wprowadzająca
1. Nauczyciel przygotowuje duży arkusz papieru i trzy bloczki z karteczkami samoprzylepnymi – każdy w innym kolorze.
2. Formułuje problem, który będzie rozważany na lekcji. Informuje uczniów, że będą wykonywać wspólny plakat.
3. Rozdaje uczniom po 3 samoprzylepne karteczki, każdą innego koloru.

II. Faza realizacyjna (praca w grupach 5 – 6 osobowych) – 20 min.
1. Uczniowie dyskutują nad przedstawionym problemem. Poszukują odpowiedzi na pytania;
• Jak jest?
• Jak powinno być?
• Dlaczego nie jest tak, jak powinno?
2. Nauczyciel poleca uczniom zapisać odpowiedzi na trzy zadane pytania, każdą na innej karteczce np. pytanie 1 – kartka żółta, 2 – różowa, 3 – niebieska). Odpowiedzi powinny być krótkie. Mają przedstawić tylko jeden argument, który uczeń uzna za najważniejszy.
3. Nauczyciel przedstawia uczniom plakat podzielony na cztery pola. Trzy z nich są miejscem odpowiedzi na jedno z pytań.

Temat:
Jak jest? Jak powinno być?
...........................................................................
...........................................................................
...........................................................................
Dlaczego nie jest tak, jak powinno?
………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………….
Wnioski:
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………

4. Odpowiedzi uczniów na karteczkach są kolejno odczytywane, a następnie naklejane na odpowiedniej części plakatu. Jeżeli argumenty się powtarzają, karteczki naklejane są jedna na drugą. W trakcie dyskusji niektóre kartki mogą zostać wycofane lub przesunięte do innej części plakatu.

III. Faza podsumowująca
1. Liderzy przedstawiają wnioski będące próbą odpowiedzi na pytanie; „Co zrobić, aby było tak, jak być powinno?”.
2. Nauczyciel wspólnie z uczniami ocenia zapisane przez liderów wnioski przewartościowując je i wspólne ustalenie wniosków końcowych – zapis w zeszytach.

Przykład problemu do rozwiązania:
1. W jaki sposób człowiek wykorzystuje warunki naturalne Australii?
2. Jaki jest stan środowiska geograficznego powiatu piskiego?


METODA SEMINARIUM:

To metoda oparta na tematyce kompetentnych wypowiedzi. Wymaga ona wcześniejszej pracy ucznia, powtórzenia przerobionego materiału lub jego zebrania, w celu kompetentnego wypowiadania się na zaplanowanej przez nauczyciela lekcji.

W TEJ METODZIE LICZY SIĘ WIEDZA UCZNIA, ZDOBYTA NA LEKCJACH LUB SAMODZIELNIE (np. w domu).
1. Do seminarium uczeń musi się przygotować, wykorzystując dostępne mu źródła i materiały.
2. Przygotowuje się przed lekcją ze źródeł podanych mu wcześniej przez nauczyciela.
3. Seminarium jest bardzo dobra metodą powtórzeniowo – utrwalającą materiał nauczania po przeanalizowaniu pewnej partii treści kształcenia.
4. W trakcie seminarium nauczyciel:
• wprowadza temat,
• organizuje i kieruje dyskusją,
• porządkuje, podsumowuje wypowiedzi uczniów,
• ocenia uczniów.

Przykład:
1. Dlaczego Azję można nazwać kontynentem kontrastów?
2. Oceniamy środowisko geograficzne naszego województwa pod kątem rozwoju gospodarczego.


Przygotowała:
mgr Jolanta Nazarczuk - Pupek

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:20:16
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:20:16) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie