Grupa wiekowa: 5- latki
Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności swobodnego wypowiadania się
- doskonalenie różnych form narracji
Cele szczegółowe:
- dziecko zna kolory
- dziecko prawidłowo przyporządkowuje do siebie elementy o wspólnej cesze
- dziecko potrafi „wejść w rolę” (elementy dramy)
- dziecko potrafi układać proste teksty do obrazka
Metody:
- słowna
- oglądowa
- czynna
Formy pracy:
- indywidualna
- grupowa
Środki dydaktyczne:
Skrzynia skarbów, emblematy liści o różnych kształtach i w 4 kolorach, ilustracje przedstawiające las, pole i sad, pacynka, magnetofon, mikrofon, maski różnych zwierząt, 5 arkuszy papieru z narysowanymi konturami liści, liście „wesołe” i „smutne”, drzewo z papieru.
PRZEBIEG ZAJĘCIA
1. Powitanie: dzieci stoją w dwóch kołach .
Wszyscy są (2x o dłonie kolegi)
Witam was (2x o swoje uda)
Zaczynamy (2x o prawa dłoń kolegi)
Już czas (2x o lewą dłoń kolegi)
Jestem ja (wskazanie na siebie)
Jesteś ty ( wskazanie na kolegę)
Raz, dwa trzy ( klaśnięcie w dłonie)
2. Losowanie ze skrzyni skarbów emblematów liści o różnych kształtach w 4 kolorach.
3. Bieg przy muzyce. W czasie przerwy witanie się ze sobą liści o takich samych kształtach i kolorach.
4. Pokaz 3 ilustracji przedstawiających : las, pole, sad. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat tych ilustracji.( przekazywanie
pacynki dziecku wypowiadającemu się w myśl –mam pacynkę mówię ,a inni słuchają).
5. Zabawa w poetę. Układanie zwrotek do każdej ilustracji.
Na przykład:
Na polach zboża rosną
A sady kwitną wiosną
W lasach rosną grzyby
W rzekach pływają ryby
W sadach kwitną grusze i jabłonie
I to już wierszyka koniec.
6. Ekspresja ruchowa „Liście i wiatr”
Dzieci siedzą w kole. Wywołany kolor liścia biegnie po kole i wraca na swoje miejsce po obiegnięciu koła.
7. Jesienna drama. Dzieci naśladują zachowanie się liści.
Był zimny jesienny poranek. Liście leżały pod drzewami smutne i opuszczone. Nagle powiał leciutki wiaterek. Liście zaczęły delikatnie przesuwać się. Było im lekko i miło. Wiaterek ucichł i znów liście leżały nieruchomo czekając na następne podmuchy.
Nagle poczuły ciepło to słoneczko wyjrzało zza chmurki. I znowu zaczął wiać lekki wiaterek, liście zaczęły się powoli unosić do góry jak lekkie motylki leciutko leciały i wirowały.
Nagle zerwał się porywisty wicher, liście zaczęły lecieć coraz to szybciej i szybciej. Podskakiwały, wirowały to unosiły się do góry i opadały. Wiatr jak nagle się zerwał tak nagle ucichł i liście opadły spokojnie znów pod drzewa. I chyba zasnęły. Śpią i marzą że znów latają jak motylki.
8. Zabawa „ Co to za zwierzę?”
Dzieci naśladują głosem lub ruchem znane sobie zwierzę, inne dzieci próbują odgadnąć . Nauczyciel proponuje po kilku zagadkach przeprowadzenie wywiadu z jakimś zwierzątkiem.
Dzieci maja do dyspozycji mikrofon i magnetofon gdzie rejestrują wywiad. Jedno dziecko gra rolę zwierzątka , (wykorzystując maskę )inne gra rolę reportera, który przeprowadza wywiad.
9. Zaproszenie do zabawy. Na 4 arkuszach dużego formatu dzieci dopasowują liście do konturów. Wklejają na odpowiednie miejsca pasujące liście. Podają nazwy utworzonych przez siebie drzew np. klon, dąb, grusza itp.
10. Przypinanie listka „wesołego” lub „smutnego” do drzewa.
Liść „wesoły” oznacza że dziecku podobały się zajęcia.
Liść „smutny” oznacza że dziecku zajęcie się nie podobało.
Magdalena Górna
|
