Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Praca z dzieckiem nadpobudliwym

 

 
Coraz częściej w swojej pracy jako nauczyciel matematyki i wychowawca w szkole podstawowej spotykam się z dziećmi nadpobudliwymi. Praca w tym zawodzie wymusiła na mnie konieczność poszukiwań i rozwoju w tym kierunku. Dokształcanie się poprzez szkolenia , analizowania literatury poszerzyły moją wiedzę w tym zakresie. Chciałabym w nieznacznym zakresie podzielić się swoją wiedzą na ten temat.

Każdy człowiek charakteryzuje się indywidualnym, właściwym sobie poziomem pobudzania i hamowania procesów nerwowych. Bywa, że jeden z tych procesów przeważa nad drugim. Jeżeli dominują procesy pobudzania nad procesami hamowania to mamy do czynienia z nadpobudliwością psychoruchową.
Jako podstawowe przyczyny nadpobudliwości
naukowcy wymieniają uszkodzenia powstałe w życiu płodowym lub w trakcie porodu oraz błędy wychowawcze, a także nerwowy tryb życia dziecka.
Planując pracę z dzieckiem nadpobudliwym warto znać pełen obraz objawów zespołu i wiedzieć, jakie zachowania dziecka są spowodowane nadpobudliwością, a jakie nieposłuszeństwem czy niechęcią.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi można rozpoznać na podstawie objawów , które są pogrupowane w trzy główne grupy:
a)zaburzenie koncentracji uwagi
b)nadruchliwość
c)impulsywność
(klasyfikacja wg DSM-IV)
Każde dziecko może przejawiać inne objawy. Część z nich może być bardzo nasilona, natomiast inne mniej, lub mogą wcale nie wystąpić. Z tego powodu wyróżnia się trzy podtypy ADHD:
a)podtyp z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi- dziecko nie może się skupić na tym, co się do niego mówi, zapomina o czym przed chwilą rozmawiało, ma trudności ze zorganizowaniem sobie nauki, łatwo się rozprasza , w czasie odrabiania lekcji interesuje się wszystkim dookoła, tylko nie pracą. Nie jest to jednak zwykle dziecko nadruchliwe.
b)podtyp z przewagą nadpobudliwości psychoruchowej- dziecko jest bardzo często w ruchu, ,,biega jak nakręcone ”, ma trudności ze spokojnym bawieniem się czy odpoczywaniem, wstaje z miejsca w czasie lekcji, macha nogami, wierci się i kręci, jest nadmiernie gadatliwe, ma trudności z zaczekaniem na swoją kolej.
c)typ mieszany - u dziecka występują zarówno objawy niepokoju ruchowego , słaba kontrola impulsów oraz objawów zaburzeń koncentracji uwagi
(klasyfikacja wg DSM-IV)
Pracę z dzieckiem nadpobudliwym zawsze zacząć trzeba od akceptacji jego odmienności i uznania tego, że być może nigdy nie będzie idealnym, wymarzonym dzieckiem lub uczniem, którego chciałoby się mieć w domu lub klasie. Aby pomóc dziecku z ADHD należy zrozumieć i zaakceptować, że zachowania związane z nadpobudliwością psychoruchową nie wynikają z umyślnego nieposłuszeństwa dziecka. Zespół ten związany jest z odmiennym funkcjonowaniem niektórych części mózgu, w wyniku czego dziecko nie jest w stanie w pełni panować nad pewnymi swoimi zachowaniami , a więc także kontrolować uwagi i ruchów.
Dziecko nadpobudliwe żyje w nieustannym chaosie, wymaga, więc przyjaznego, uporządkowanego i stałego otoczenia. Podstawą leczenia jest więc uświadomienie sobie niemożności dziecka i dostarczenie mu pomocy z zewnątrz, stworzenie stałego planu dnia, stałych reguł obowiązujących w domu i szkole, przypominanie o tym, co jest zadane i co trzeba zabrać do szkoły, pomoc w zorganizowaniu nauki i ustaleniu kolejności wykonywania zadań podczas odrabiania lekcji.
Jeśli jest to konieczne niezbędna jest terapia rodziny, leczenia farmakologiczne, terapia indywidualna dziecka ukierunkowana na poprawę obrazu siebie.
Podstawą postępowania w zespole nadpobudliwości psychoruchowej jest postępowanie wielokierunkowe ze szczególnym uwzględnieniem poradnictwa rodzinnego i treningu umiejętności rodzicielskich. ADHD to zespół objawów, z których czasami się wyrasta, ale które są i nie można ich zmienić, można natomiast modyfikować otoczenie, stwarzając dziecku korzystniejsze warunki zdobywania wiedzy i przebywania w grupie.

Wskazania do pracy z dzieckiem nadpobudliwym w szkole:

Prezentacja nowego materiału
• Prezentuj materiał na konkretnych przykładach, zanim sformułujesz bardziej ogólne twierdzenie.
• Na początku lekcji przedstaw uczniom jej ramowy plan (streszczenie).
• Sprawdzaj, czy uczniowie rozumieją język używany do wytłumaczenia nowego materiału.
• Przedyskutuj poszczególne punkty prezentacji zaraz po ich zaprezentowaniu.
• Podkreśl najważniejsze fragmenty w prezentowanym materiale, zwróć uwagę na ich ważność.
• Formułuj pracę domową w jasny i przejrzysty sposób, wytłumacz ją na konkretnym przykładzie.

Zmiany dotyczące czasu
• Zaznaczaj, które elementy zadania są najważniejsze, najpilniejsze, w jakiej kolejności należy się nimi zająć.
• Wprowadź jasne wymagania, określające czas, do jakiego należy ukończyć poszczególnych zadania.

Koordynacja wzrokowo-ruchowa
• Ustal realistyczne wymagania związane z utrzymaniem schludności i porządku, będące do przyjęcia przez obie strony (m. in. wymagania związane z charakterem pisma, prowadzeniem zeszytu).
• Zmniejsz ilość materiału przepisywanego z tablicy lub z książki.

Przetwarzanie wzrokowe, wizualizacja
• Przygotowuj gotowe, czytelne materiały (np. kserokopie) dotyczące prezentowanych treści).
• Sprawdź, czy uczeń rozumie materiał przekazywany za pomocą technik wizualnych (w całości, jak również jego poszczególne elementy).
• Unikaj sytuacji, kiedy uczeń musi przepisywać z tablicy.
• Poproś ucznia, żeby przed rozpoczęciem wykonywania zadania, powiedział, jakie jest polecenie.

Rozumienie i posługiwanie się językiem
• Ustne polecenia dodatkowo przekazuj pisemnie.
• Parafrazuj przekazywane informacje, mów o nich jeszcze raz innymi słowami.
• Zachęcaj uczniów do pytań i komentarzy, ilustrujących w jaki sposób uczniowie rozumieją przekazywane im treści.
• Zawsze odnoś nowo prezentowane treści do wcześniej przyswojonego przez uczniów materiału.

Zmiany organizacyjne
• Wprowadź i stosuj plan dnia, plan zajęć.
• Wprowadź jasne i zrozumiałe reguły postępowania (dotyczące zachowania w różnych klasowych sytuacjach) i konsekwentnie je stosuj.
• Sprawdzaj notatnik ucznia, żeby mieć pewność, że korzysta on z kalendarza, zapisuje prace domowe.
• Planuj i informuj uczniów o terminach, w jakich muszą złożyć prace
• Utwórz specjalne miejsce, gdzie uczniowie mogą składać wykonane zadania.
• Sprawdzaj często zeszyty i notatnik ucznia.
• Sprawdzaj zeszyty ucznia pod względem ich poprawności i kompletności (prace domowe, notatki z lekcji).

Wskazania do pracy z dzieckiem nadpobudliwym w domu:
- stworzenie atmosfery akceptacji i spokoju, zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa
-konsekwentne przestrzeganie reguł i zasad rządzących życiem dziecka, począwszy od rozkładu dnia, po system praw i obowiązków dla każdego członka rodziny
-pomoc w kończeniu czynności przez dziecko, zanim przejdzie do następnej
-ukierunkowanie nadmiernej ruchliwości dziecka na wykonanie pożytecznych czynności w celu odreagowania napięcia emocjonalnego
-stała kontrola działalności dziecka oraz przypominanie o zobowiązaniach
-załatwianie wszelkich problemów związanych z dzieckiem w momentach jego wyciszenia, bez stosowania agresji oraz kar fizycznych
-organizowanie dziecku takich zajęć, aby były one atrakcyjne i silnie angażowały jego uwagę
-ograniczenie czasu oglądania telewizji i wyeliminowanie programów o treści agresywnej
-poświęcenie w każdym dniu czasu na rozmowę i wspólną zabawę z dzieckiem

Przystępując do pracy z dzieckiem nadpobudliwym, należy pamiętać o podstawowych zasadach:
-wyznaczać niezbyt odległe cele działania i wskazywać sposób ich realizacji
-konsekwentnie przestrzegać, co dziecku wolno, a czego nie może wykonać
-systematycznie wdrażać do kończenia rozpoczętej czynności
-kontrolować i przypominać o obowiązkach dziecka
-kierować się wyrozumiałością i cierpliwością

Na świecie dzieci nadpobudliwe objęte są prawną ochroną, mają prawo ubiegać się o specjalną pomoc w nauczaniu. U nas nie jest to jeszcze usankcjonowane, wszystko zależy od postaw nauczycieli i rodziców. Trzeba jednak podkreślić, że dziecko nadpobudliwe w komfortowych dla siebie warunkach może osiągnąć wiele,ale potrzebuje spójnych reguł, dokładnego planowania tego, co ma robić, jasnych oczekiwań ze strony dorosłych.


Literatura:

1.Bogdanowicz M., Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa 1985
2.Nartowska H., Wychowanie dziecka nadpobudliwego, Warszawa 1982
3.Spionek H., Psychologiczna analiza trudności i niepowodzeń szkolnych, Warszawa 1970
4. (Materiał dostarczony przez organizatorów konferencji "Nadpobudliwe Dziecko wyzwaniem dla oświaty i medycyny")
5.Tomasz Wolańczyk, Magdalena Skotnicka, Artur Kołakowski, Agnieszka Pisula - Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego Akademii Medycznej w Warszawie

Opracowała: Grażyna Poreda

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:07:55
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:07:55) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie