Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju nauczyciela kontraktowego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2581 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 „Jest to złota zasada w życiu:
wymagać mało od świata a dużo od siebie”
Władysław Biegański

Autorefleksja

Pracę zawodową rozpoczęłam 1 września 1990 roku jako nauczycielka katechezy w Szkole Podstawowej. W tymże roku podjęłam naukę w Studium Katechetycznym na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu.
Będąc nauczycielem katechezy wielokrotnie angażowałam się w przygotowywanie dekoracji, gazetek okolicznościowych i tematycznych oraz oprawę imprez szkolnych. Co rocznie przygotowywałam jasełka, które wystawiane były dla społeczności lokalnej. Cieszyły się one popularnością wśród dzieci, każdy chciał brać w nich udział.
Ściśle współpracowałam z probostwem ............. przygotowując dzieci do Pierwszej Komunii św. i Bierzmowania. Odpowiedzialna byłam nie tylko za część merytoryczną, ale także za wystrój kościoła i przebieg ceremonii.
Pomagałam w redagowaniu pierwszego „Mixera” – gazetki szkolnej oraz, przez okres pięciu lat, prowadziłam Kronikę Szkolną.
Brałam czynny udział w akcjach charytatywnych dla rodzin ubogich i wielodzietnych. Wraz z ówczesnym dyrektorem szkoły i proboszczem organizowaliśmy zbiórki żywności, odzieży sezonowej, organizowaliśmy pieniądze na zakup wyprawek dla dzieci nowonarodzonych i szkolnych.
W 1997 roku podjęłam studia na kierunku wychowanie techniczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej.............. Chciałam w ten sposób doskonalić swój warsztat pracy i wzbogacić zasób swych wiadomości i umiejętności. Studia te ukończyłam z tytułem magistra w 2002 r.
Od trzech lat uczę techniki i informatyki w szkole podstawowej oraz gimnazjum.
Pogłębiam wiedzę z tej dziedziny na studiach podyplomowych „Techniki komputerowe w edukacji”. Staram się doskonalić mój warsztat informatyka, zdobyłam Certyfikat Lidera programu Intel – Nauczanie ku przyszłości, który upoważnia mnie do przeprowadzania szkoleń z zakresu Microsoft Office.
Od roku szkolnego 2001/2002 pełnię funkcję wychowawcy klasy w Gimnazjum ................ W mojej pracy zawodowej rozwój osobisty odbywa się na różnych płaszczyznach. Nową wiedzę i umiejętności czerpię poprzez różne formy doskonalenia oraz wymianę doświadczeń z kolegami w pracy, lekturę fachowej literatury, śledzenie informacji o edukacji w Internecie, a głównie poprzez codzienne obcowanie w środowisku wychowawczym. Pracując z dziećmi i młodzieżą koncentruje się na rozwoju ich osobowości, szczególnie w zakresie rozwoju intelektualnego i emocjonalnego.
Uczę ich zamiłowania do sztuki, estetyki, techniki, informacji komputerowej. Z nimi dzielę się wiadomościami i swoimi zamiłowaniami, o sposobach pozyskiwania nowych umiejętności, informacji i sposobach docierania do nich. Dla chętnych uczniów organizuję także dodatkowe zajęcia popołudniowe. Jestem świadoma tego, jak ważna jest działalność pozalekcyjna, dlatego traktuje ją z zaangażowaniem, włączając się w realizację różnych zadań na rzecz szkoły, klasy i pojedynczych uczniów. Na płaszczyźnie wychowawczej związana jest ona z różnymi zadaniami wynikającymi z pełnienia obowiązków wychowawcy, ale i nauczyciela, który zawsze powinien być wychowawcą. W mojej pracy z dziećmi kieruje się sentencją: „Żeby nauczyć Jasia czytać, trzeba znać litery, ale przede wszystkim trzeba znać Jasia”.
Duża część mojej pracy dydaktycznej zorientowana jest na rozwój zdolności „uczenia się”, a więc poznawania różnych technik i metod samodzielnej pracy, naukę poszukiwania tych najbardziej odpowiednich dla danej osoby, zdobywanie umiejętności docierania do źródeł informacji i pokonywania technicznych problemów związanych z samodzielnym kształceniem.
1 września 2000 r. rozpoczęłam staż zawodowy na nauczyciela mianowanego. Mój plan rozwoju zawodowego stanowi kontynuację realizowanych wcześniej zadań dydaktyczno – wychowawczych. Przez cały okres stażu starałam się, aby jego realizacja przebiegała zgodnie z harmonogramem i złożonymi wcześniej terminami.
Dotychczasowe doświadczenia w środowisku szkolnym, zadowolenie i entuzjazm, jakie towarzyszą mi każdego dnia, pozwalają z optymizmem patrzeć w przyszłość i planować następne lata mojej pracy, dając mi siłę do pokonywania trudności, błędów i problemów, które są nieodłączną częścią pracy nauczyciela.


1. Wykształcenie:
Od 1990 do 1992 – Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu – dwuletnie studium katechetyczne
Od 1997 do 2000 – Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Bydgoszczy – studia licencjackie na Wydziale Matematyki, Techniki i Nauk Przyrodniczych – w zakresie wychowanie techniczne
2000 – Akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela – stopień nauczyciela kontraktowego
Od 2000 do 2002 – Akademia Bydgoska im. K. Wielkiego w Bydgoszczy – studia magisterskie na Wydziale Matematyki, Techniki i Nauk Przyrodniczych – w zakresie wychowanie techniczne
Od 2002 r. – Studia podyplomowe na Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy z zakresu „Techniki komputerowe w edukacji” – ukończę w roku 2003.

2. Formy doskonalenia zawodowego:
1991 – Zakład Doskonalenia Zawodowego w Poznaniu – kurs przygotowujący i nadający uprawnienia do pracy na sprzęcie komputerowym typu PC – 50 godzin
2001 – Kurs doskonalący „Nauczyciel – Wychowawcą” w Pracowni Edukacyjnej K & K w Złotowie – 36 godzin
2001 – Szkolenie Liderów zorganizowane przez Ogólnopolską Fundację Edukacji Komputerowej w ramach programu Intel – Nauczanie ku przyszłości – 40 godzin
2001 – Uzyskanie Certyfikatu – rozwiązywanie problemów związanych z Microsoft Backoffice Small Business Server 4.0 – 24 godziny
2001 – Zespół Szkół Ekonomiczno – Technicznych w Ratajach – kurs komputerowy I stopnia – podstawy obsługi komputera PC IBM – 30 godzin
2002 – Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Pile – kurs doskonalący „Profilaktyka uzależnień” – 44 godziny
2003 – Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Pile – kurs doskonalący „Profilaktyka w szkole z uwzględnieniem potrzeb środowiska” – 30 godzin
2003 – Uzyskanie Certyfikatu Lidera Programu Intel – Nauczanie ku przyszłości realizowanego przy wsparciu firmy Microsoft




3. Uzyskane nagrody:
1996 – nagroda Wójta Gminy
1999 – nagroda Dyrektora Szkoły
2000 – nagroda Dyrektora Szkoły
2001 – nagroda Dyrektora Szkoły
2002 – nagroda Dyrektora Szkoły

4. Ocena pracy pedagogicznej:
30 maja 2003 r.– wyróżniająca

5. Przeprowadzone kursy:
1997 – zorganizowanie kursu „Opiekun kolonii i obozów” dla Ośrodka Kształcenia Zawodowego ZDZ w Ratajach
2001 – przeprowadzenie kursu dla społeczności wsi Zacharzyn z zakresu obsługi komputera i programów informatycznych
2002 – przeprowadzenie kursu dla nauczycieli Szkoły Podstawowej w Strzelcach w ramach programu Intel – Nauczanie ku przyszłości
2003 – przeprowadzenie kursu dla nauczycieli Gminnego Gimnazjum w Zacharzynie w ramach programu Intel – Nauczanie ku przyszłości


Sprawozdanie z realizacji zadań określonych na czas stażu przedstawiam poniżej w zaplanowanych wcześniej obszarach.

I. Sfera organizacyjna rozwoju zawodowego

Przed przystąpieniem do tworzenia własnego planu rozwoju zawodowego i również w trakcie jego realizacji zapoznawałam się z obowiązującymi przepisami prawa oświatowego, a przede wszystkim:
· Ustawą o Systemie Oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. Nr 67 poz. 329) z późniejszymi zmianami, które śledziłam w trakcie stażu szczególnie od zmiany z dnia 6 kwietnia 2000r. (Dz. U. Nr 19 poz. 239) do ostatniej zmiany wprowadzonej 1 stycznia 2003r. (Dz. U. 44 Nr 200 poz. 1683);
· Kartą Nauczyciela wprowadzoną ustawą z dnia 26 stycznia 1982r. (Dz. U. Z 1997 Nr 56 poz. 357)i późniejszymi zmianami, do ostatniej wprowadzonej 1 stycznia 2003r. (Dz. U. Nr 240 poz. 2052;
· Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, z dnia 3 sierpnia 2000 r. (Dz. U. Nr 70 poz. 825) i jego zmianą wprowadzoną przez MENiS z dnia 29 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 82 poz. 744).
Pomocne okazały się także materiały zamieszczone na stronach internetowych Ministerstwa Edukacji Narodowej, Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, Kuratorium Poznańskiego, oraz czasopismach pedagogicznych np.: „Głos Nauczycielski” – wkładka „Plan Rozwoju Zawodowego Nauczycieli – propozycje rozwiązań”. Brałam udział w szkoleniu Rady Pedagogicznej oraz szkoleniu prowadzonym przez dyrektora Szkoły dotyczących awansu zawodowego nauczycieli.
W październiku 2000 r. złożyłam do Dyrektora szkoły plan rozwoju zawodowego, który został zatwierdzony do realizacji dnia 15 października 2000r. Starałam się, by uwzględniał on specyfikę i potrzeby szkoły, a jednocześnie mobilizował mnie do rozwoju zawodowego, aktywnej i twórczej pracy oraz skutecznego oddziaływania na wychowanków. Tworząc własny plan opierałam się na założeniach Programu rozwoju szkoły, a także potrzebach i oczekiwaniach uczniów, rodziców i współpracowników. W trakcie jego realizacji dokonywałam bieżącej analizy własnych dokonań i skuteczności realizowanych zadań. Analizowałam osiągane cele szczegółowe, formułowałam wnioski i sugestie do dalszej pracy. Uczyłam się lepszej samokontroli i samooceny. Zanim jednak przystąpiłam do realizacji zadań zawartych w planie rozwoju zawodowego wspólnie z opiekunem stażu opracowaliśmy i podpisaliśmy kontrakt, który określał zasady współpracy i wzajemnej obserwacji zajęć.
Uczestniczyłam w pracach organów szkoły (dyrektor, Rada Pedagogiczna, Rada Rodziców, Samorząd Uczniowski) związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań. Aktywnie brałam udział w posiedzeniach Rady Pedagogicznej oraz Zespołu Samokształceniowego oraz w procesie wewnątrzszkolnego doskonalenia nauczycieli. Brałam udział w tworzeniu Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania, Programu Wychowawczego, Programu rozwoju szkoły oraz w projektowaniu zmian do Statutu Szkoły.
W okresie odbywania stażu systematycznie gromadziłam dokumentację dotyczącą mojego doskonalenia zawodowego, dokształcania, prowadzonych przez siebie kursów i warsztatów oraz pracy dydaktyczno wychowawczej.
Dokumentowanie przebiegu stażu znacznie ułatwiły mi już posiadane umiejętności wykorzystywania w pracy technologii komputerowej i informacyjnej. Mam tu na myśli opracowywanie pomocy dydaktycznych, sprawdzianów, ankiet, dokonywanie zestawień, statystyk i wykazów, dyplomów, zaświadczeń, zaproszeń, gazetek szkolnych, scenariuszy imprez itp.
Aktywnie i systematycznie współpracuję ze strukturami samorządowymi biorąc czynny udział w imprezach i konkursach dla dzieci i młodzieży przez nich organizowanych. Pomagam w organizacji wszelkich imprez organizowanych przez Radę Sołecką wsi (gwiazdki, festyny, itp.)
Od roku 2000 prowadzę zajęcia informatyczne dla dzieci i młodzieży w ramach świetlicy socjoterapeutycznej. Program z zakresu zajęć informatycznych w świetlicy socjoterapeutycznej zakłada zapoznanie dzieci i młodzieży z budową, obsługą i korzystaniem ze sprzętu komputerowego. Zajęcia obejmują także wdrażanie do posługiwania się edytorami grafiki i tekstów.
Nauka odbywa się na drodze zabawy i praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy, ma to odzwierciedlenie w wykonywanych przez dzieci i młodzież pracach. Uczestnicy zajęć korzystają z sieci internetowej. Umiejętności te bardzo często przydatne okazują się w czasie odrabiania prac domowych, z wykorzystaniem Internetu i innych środków multimedialnych. Młodzież podkreśla, że taki sposób pracy znacznie skraca czas, jaki poświęcają na wykonanie zadania, oraz wdrażają do umiejętności czytania i wyszukiwania potrzebnych zagadnień.
Jako instruktor świetlicy socjoterapeutycznej służę dzieciom pomocą i wsparciem w sytuacjach trudnych i problemowych.


II. Sfera osobista rozwoju zawodowego

Diagnoza własnych kompetencji na początku stażu umożliwiła mi zrozumienie, na jakim etapie mojej kariery się znajduję. Uświadomiłam sobie swoje mocne i słabe strony, jasno określiłam zasoby posiadane i te, które jeszcze powinnam uzupełnić.
Na początku stażu każdemu z uczniów założyłam arkusz obserwacji i postaw, w którym dokonywałam oceny jego zachowań na koniec każdego miesiąca. Badałam jego nawyki w pracy, zachowanie w grupie, przestrzeganie zasad bhp. Na koniec każdego semestru wystawiałam również ocenę opisową, którą potwierdzał uczeń oraz rodzice. Arkusze pomogły mi bliżej przyjrzeć się każdemu dziecku i bardziej je poznać. Również wśród uczniów musiała wyzwolić się samodyscyplina i umiejętność kontrolowania i współżycia w grupie.
Uważam, że był to bardzo dobry pomysł, który zbliżył mnie do ucznia, choć było to zadanie bardzo trudne i czasochłonne.
Wprowadziłam również karty samooceny ucznia po bloku tematycznym. Uzyskane wyniki pozwoliły mi dokonać ewaluacji najpierw swych poczynań, a potem także stosowanych metod i wykorzystywanych środków nauczania.
Dokumentując swoją pracę wychowawczą założyłam swoim wychowankom teczki, w których gromadzę przeprowadzone ankiety, badania, uwagi, pochwały, karty pracy, wnioski do dalszej pracy. W pierwszym roku ankietowałam dzieci pod kątem nauki: chęci, możliwości, predyspozycji, sposobu uczenia się. Po omówieniu wniosków odpowiadaliśmy na pytanie: „Czy warto się uczyć, czy nie?” Wypełniając drzewo decyzyjne.
Kolejne ankiety to:
- kwiatek Marianny „Najważniejsze wartości w życiu”
- poznaj mnie
Zgromadzone materiały wykorzystuję podczas spotkań z rodzicami, na lekcjach wychowawczych i w rozmowach indywidualnych w rozwiązywaniu problemów.
Pomocne stało się także diagnozowanie rodziców w celu lepszego poznania dzieci i w poszukiwaniu źródeł ich problemów
Wszystko to stało się pomocne w sporządzaniu oceny opisowej osobowości dziecka i ucznia na koniec roku szkolnego.
Znajomość przepisów oświatowych, nowoczesnych metod nauczania, wymianę doświadczeń z innymi nauczycielami realizowałam przez cały okres stażu. Odbywało się to poprzez prace w zespołach nauczycieli w szkole i na zewnątrz, aktywny udział w nauczycielskich firmach dyskusyjnych, sieciowa korespondencję z nauczycielami z całej Polski.
W drugim roku odbywania stażu ukończyłam studia magisterskie z zakresu wychowania technicznego na Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy. W celu podniesienia własnych kwalifikacji podjęłam studia podyplomowe z zakresu „Techniki Komputerowe w Edukacji” na Akademii Bydgoskiej, których słuchaczką nadal jestem. Dają mi one uprawnienie do nauczania informatyki. Zdobyta podczas studiów wiedza i umiejętności pozwalają mi w praktyce rozwijać problemy edukacyjne i wychowawcze dzieci.
Ponadto ukończyłam kurs szkoleniowy dla Liderów programu Intel „Nauczanie ku przyszłości”, w efekcie końcowym otrzymałam Certyfikat Lidera Programu Intel „Nauczanie ku przyszłości” realizowanego przy wsparciu firmy Microsoft. Uzyskałam również Certyfikat po szkoleniu dotyczącym rozwiązywania problemów związanych z Microsoft Backoffice Small Business Serwer 4.0, przeprowadzonym przez Combidata Poland Sp. Z o. O. Ukończyłam również kurs komputerowy I stopnia organizowany przez zespół Szkół Ekonomiczno Technicznych w Ratajach.
W ramach doskonalenia swoich umiejętności wychowawczych uczestniczyłam w kursie doskonalącym „Nauczyciel – Wychowawcą” w Pracowni Edukacyjnej K & K w Złotowie. Uważam je za bardzo owocne i doskonalące mój warsztat pracy. Specyfika społeczności wiejskiej, niejednokrotnie bardzo ubogiej i nie przywiązującej wagi do edukacji, rzutuje na postawę dziecka w szkole, jego zachowanie, postępy w nauce, całą karierę szkolną. Umiejętność znalezienia przyczyn i zrozumienia takiego dziecka jest niezbędna dla każdego nauczyciela. Jestem przekonana, że szkolenie to ułatwi mi dalszą pracę i zaowocuje lepszym kontaktem z każdym uczniem naszej szkoły. Współpracując z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną uczestniczyłam w konsultacjach nt. postępowania z uczniem osiągającym słabe wyniki w nauce i sprawiającym kłopoty wychowawcze. Odbyłam także szkolenie w zakresie profilaktyki uzależnień „Profilaktyka uzależnień – alkohol, nikotyna, narkotyki”, oraz „Profilaktyka w szkole z uwzględnieniem potrzeb środowiska”. Wysoko oceniam prowadzone w czasie warsztatów dyskusje, wymianę poglądów i doświadczeń z innymi nauczycielami.
Swoja wiedzę i umiejętności doskonaliłam także poprzez czytanie literatury pedagogicznej, psychologicznej i metodycznej. Dużo wskazówek, rad, sugestii, ciekawych rozwiązań metodycznych znalazłam w czasopismach pedagogicznych „Życie Szkoły”, „Nowa Szkoła”, „Biblioteka w Szkole”, „Technika w szkole”. Na bieżąco śledziłam publikacje w Internecie związane z zagadnieniami dotyczącymi awansu zawodowego nauczycieli oraz metodyki nauczania techniki i informatyki.
Uczestniczyłam w konferencjach metodycznych nauczycieli informatyki organizowanych przez Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Pile, oraz w spotkaniach z przedstawicielami edukacyjnych wydawnictw informatycznych z Krakowa i Warszawy, WSiPu i Czarnego Kruka.
Przez cały okres stażu dzieliłam się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami.
W sierpniu 2001 roku prowadziłam pokazowe zajęcia dla trenerów i nauczycieli z zakresu stosowania technologii informacji i komunikacji w nauczaniu. Realizacja tych zajęć przedstawiona została w sferze dydaktycznej planu rozwoju.
W październiku 2002 r. i styczniu 2003 r. zorganizowałam kursy dla nauczycieli Szkoły Podstawowej oraz Gimnazjum wdrażając ich w metody aktywnego stosowania technologii informacji i komunikacji w nauczaniu i pracy własnej. Kursy te trwały po 6 tygodni i miały na celu wskazanie rozwiązań informatycznych mających zastosowanie w czasie lekcji oraz do potrzeb indywidualnych. Nauczyciele posiedli umiejętności w dziedzinie pisania, tworzenia tabel, wykresów, publikacji, prezentacji. Szkolenia te zakończyły się ankietą, podsumowującą moją pracę jako wykładowcy. W wyniku tego ocena mojej pracy wypadła bardzo dobrze. Wyniki ankiety dostępne są na stronie internetowej, pod adresem www.ofek.com.pl.
Brałam udział w tworzeniu Szkolnego Systemu Oceniania, Programu Wychowawczego Szkoły i Programu Rozwoju Szkoły
W ramach spotkań z rodzicami zorganizowałam pedagogizację rodziców w zakresie „Jak podnieść wyniki kształcenia” - (rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki), „Jak rozmawiać z dzieckiem”, „Stres – jak z nim walczyć”, „Jak efektywnie planować swój czas”, „Telewizja w życiu dziecka”. Wypracowane wcześniej materiały zostały przekazane rodzicom.
Brałam udział w wewnatrzszkolnych warsztatach dla nauczycieli nt. „Metody aktywne w nauczaniu” przeprowadzony przez koleżankę mgr ......................., „Jak radzić sobie ze stresem” – przez koleżankę mgr .................................., „Samoocena pracy nauczyciela” – przez koleżankę mgr ................................. oraz „Szkoły wiejskie w Unii Europejskiej” – przez koleżankę mgr ........................ Przedsięwzięcia te oceniam bardzo wysoko, wypracowane materiały aktywnie wdrażam do codziennej swojej pracy.
Podejmowałam dodatkowe zadania wykraczające poza obowiązki zawodowe. Aktywnie włączam się w przedsięwzięcia realizowane na terenie szkoły: pozyskiwanie sponsorów na loterię fantową podczas festynów, zabaw (Bal Karnawałowy, Halloween - szkoła podstawowa i gimnazjum), przygotowywanie prac plastycznych i technicznych na aukcje ikeban, ozdób świątecznych, kartek okolicznościowych, przygotowywanie oferty szkoły (gimnazjum) dotyczącej naboru absolwentów szkół podstawowych, dyplomów i wyróżnień (konkursy przedmiotowe, zakończenie roku), listy pochwalne, gratulacje, śpiewniki, życzenia i pozdrowienia okolicznościowe. Również zaprojektowałam okładkę do kalendarza pod hasłem „Przemocy – Stop” na rok 2002, która została wydana przez Gminę. Przeprowadziłam wspólnie z moimi wychowankami remont naszej klasy: malowanie szaf, stołów, krzeseł.
Mam nadzieję, iż mój rozwój osobisty i dorobek zawodowy dobrze służy innym nauczycielom. Za swoją pracę i wkład włożony w rozwój szkoły otrzymałam nagrodę Wójta Gminy, 4 razy nagrodę Dyrektora Szkoły oraz jedno Podziękowanie.
W najbliższych latach chciałabym w dalszym ciągu rozwijać moje umiejętności dydaktyczne i zawodowe. Chciałabym podjąć kolejne studia podyplomowe z zakresu resocjalizacji (oligofrenopedagogika), co pozwoli mi rozszerzyć kwalifikacje zawodowe.
W ramach poszerzenia swojej wiedzy w zakresie technologii komputerowej i informatycznej chciałabym ukończyć kurs tworzenia stron www. Poza tym chciałabym również dalej uzupełniać swoje umiejętności wychowawcze i dydaktyczne przez doskonalenie się na kursach ODN: „Doskonalenie kompetencji interpersonalnych w szkole”, „Umiejętność komunikowania się”, „Praca z dzieckiem trudnym”, „Praca z dzieckiem nadpobudliwym”


III. Sfera dydaktyczna rozwoju zawodowego.

Pierwszym zadaniem w tym zakresie, jakie podjęłam w okresie stażu było obserwowanie zajęć prowadzonych przez opiekuna. Zobaczyłam jak wygląda praca dydaktyczno – wychowawcza z uczniami na lekcjach fizyki – praca grupowa oraz tradycyjne metody, jak również lekcje ćwiczeniowe z wykorzystaniem programu komputerowego, płyt CD oraz internetu.
Oprócz zajęć opiekuna stażu hospitowałam także lekcje historii i WOS-u, które były prowadzone z wykorzystaniem encyklopedii multimedialnych jak również internetu. Obserwowałam godziny wychowawcze, które były prowadzone metodami: burzy mózgów, myślących kapeluszy, drzewa decyzyjnego, metaplanu. Dało mi to obraz jak powinna wyglądać aktywizacja uczniów na godzinach wychowawczych. Udało mi się zaobserwować lekcje informatyki prowadzone przez koleżankę z zaprzyjaźnionej szkoły Miejskiego Gimnazjum. Ciekawostką lekcji tej było to, że uczniowie mający skromne doświadczenia w tej dziedzinie pracowali prawie całkowicie samodzielnie, korzystając tylko z pomocy dostępnej w programie. Podczas studiów magisterskich hospitowałam lekcje techniki prowadzone w jednym z bydgoskich gimnazjów. Nauczyciel starał się pokazać różne formy i metody pracy na lekcjach techniki, były to lekcje zarówno projektowe jak i wytwórcze.
Obserwowane zajęcia ukazały mi w praktyce nowe metody prowadzenia lekcji. Zauważyłam, że stosowanie ich powinno być właściwie dobrane , zróżnicowane i skuteczne, bo tylko wtedy będą motywować one uczniów i rozwijać ich poczucie odpowiedzialności za wykonywaną pracę. Sam proces nauki powinien być realizowany systematycznie i ciągle powinien powracać do najistotniejszych zagadnień dotyczących wiadomości i umiejętności przedmiotowych. Wokół tych kluczowych zagadnień cały czas należy „metodą spirali” rozszerzać materiał nauczania.
Lekcje prowadzone pod nadzorem opiekuna stażu, dyrektora i innych nauczycieli miały na celu „wyłapanie” i poprawienie błędów i nieprawidłowości, jakie popełniam podczas prowadzenia zajęć. Późniejsze ich wspólne omawianie i analizowanie stanowiło pomoc, w planowaniu moich następnych lekcji. Zauważyłam, że aby móc stymulować uczniów nauczyciel musi studiować wykładany przedmiot, przygotowywać się do lekcji, dbać o to, aby zajęcia były zajmujące i atrakcyjne. Należy tak uczyć, aby uczeń widział potrzebę uczenia się i czuł motywację do nauki. Należy zwracać bardziej uwagę na przygotowanie odpowiednich i ciekawych przykładów do realizacji na lekcji oraz wybranie odpowiedniej metody prowadzenia lekcji.
Początkowo miałam trudności w zaplanowaniu czasu, jaki potrzebowali uczniowie do wykonywania zadania. Także występowały kłopoty w dostosowaniu poziomu trudności zadania do możliwości uczniów.
Dzięki podjęciu studiów podyplomowych z informatyki jak również kursów komputerowych wykorzystuje na bieżąco technologię komputerową i informacyjną w mojej pracy. Tematem mojej pracy dyplomowej jest wykorzystanie metody projektów w nauczaniu informatyki z wykorzystaniem programu Publisher. Stworzyłam prezentację multimedialną na temat możliwości wykorzystania programu Publisher do publikowania gazetki szkolnej.. Zdobyte na studiach umiejętności wykorzystuję do podniesienia atrakcyjności i skuteczności zajęć dydaktyczno – wychowawczych. Samodzielnie przygotowuję karty pracy dla uczniów, testy i sprawdziany. Technologię komputerową stosuję do formułowania końcowo-rocznej opinii opisowej w postaci listu do każdego ucznia, przygotowuje wydruki do ocen na koniec każdego miesiąca oraz obliczam średnią. Opracowuje konspekty zajęć i scenariusze, roczne plany pracy i wymagania przedmiotowe. Korzystam z programów edukacyjnych (Berde, encyklopedie multimedialne, OMNIA, Jak to działa, Internetu, pakietu Microsoft Office – Publisher, Power Point).
Staram się nauczać informatyki na przykładach rozwiązujących problemy z innych przedmiotów, rozwijających różne zdolności i obszary osobowości ucznia.
Prowadziłam wraz z opiekunem zajęcia z fizyki nt. „Symulacja (modelowanie) ruchu jednostajnie prostoliniowego” – na lekcji były użyte dwa programy komputerowe Chromo i arkusz kalkulacyjny oraz film video „Ruch jednostajny”.
Zapoznałam się z kilkoma dostępnymi programami nauczania informatyki i techniki i je przeanalizowałam. Następnie po konsultacji z opiekunem stażu i innymi nauczycielami techniki i informatyki wybrałam najbardziej odpowiadający szkolnym realiom program nauczania – „Informatyka 2000” dla szkoły podstawowej i gimnazjum oraz „Technika i wychowanie komunikacyjne” dla szkoły podstawowej i gimnazjum. Programy te po drobnych korektach dostosowujących je do ilości godzin przeznaczonych na lekcje informatyki i techniki oraz wyposażenia pracowni, zostały umieszczone w zestawie szkolnych programów nauczania. Realizowany przeze mnie program nauczania jest zintegrowany z wychowaniem oraz kształceniem kluczowych umiejętności w zakresie komunikowania się, pracy w grupie, docierania do źródeł informacji, rozwiązywania problemów oraz planowania rozwoju uczniów w kierunku zdobywania umiejętności i posługiwania się technologiami informatycznymi. Program jest systematycznie analizowany i na bieżąco modyfikowany pod względem zaawansowania i opanowania materiału dla poszczególnych grup i indywidualnych uczniów. Pracy z uczniem mniej zdolnym, poświęcam w miarę możliwości więcej czasu, przez co uczniowie mają zapewnioną dodatkową pomoc. Jeżeli pomoc ta nie daje właściwych efektów staram się zmienić postępowanie i powtórzyć rzeczy najbardziej istotne w danej partii materiału. Przede wszystkim kieruje się powiedzeniem „Powiedz a zapomnę, pokaż – zapamiętam, pozwól przeżyć a zrozumiem”.
Na podstawie programów nauczania opracowałam przedmiotowy system oceniania z techniki i informatyki. Są to wymagania edukacyjne dla uczniów z podziałem na oceny szkolne. Opracowałam również wymagania edukacyjne dla uczniów ze specyficznymi problemami w nauce z przedmiotu techniki z podziałem na oceny szkolne. Wymagania te w pełni odzwierciedlają umiejętności i wiadomości, jakie powinien posiąść uczeń. Z zasadami wspomnianego wyżej przedmiotowego systemu oceniania zostali zapoznani wszyscy uczniowie. Szczególną wagę przykładam też do motywowania każdej oceny.
Wspólnie z pomocą bardziej doświadczonych nauczycieli opracowałam regulamin szkolnej pracowni komputerowej jak również pracowni zajęć techniki. Uczniowie na pierwszych zajęciach zostali zapoznani z regulaminem, a zawarte w nim zasady staram się cały czas przestrzegać i egzekwować je od swoich podopiecznych. Zapoznałam także uczniów z ogólnymi zasadami ergonomii obowiązującymi przy pracy z komputerem.
Przez okres studiów jak i okres stażu utworzyłam własną biblioteczkę metodyczno – przedmiotową, w której znajdują się pozycje zarówno z dziedziny informatyki jak i techniki i sztuki dekoracyjnej, również przewodniki metodyczne i poradniki. Swoje miejsce mają też pozycje z zagadnień psychologii, dydaktyki oraz profilaktyki.
Wdrażałam na swoich zajęciach opracowane ścieżki edukacyjne: medialną i czytelniczą, ekologiczną, prozdrowotną. Polegało to na korzystaniu z różnych dostępnych źródeł informacji; korzystanie z multimedialnych programów komputerowych, encyklopedii, Internetu, biblioteki. Uczniowie opracowywali różnego rodzaju plansze i prace poszerzając swą wiedzę, które były wywieszane na forum szkoły. Promowanie zdrowego stylu życia to również nieodzowny czynnik tychże ścieżek.
Od lutego 2003 r. prowadzę w gimnazjum ścieżkę regionalną, na której staram się zainteresować i zachęcić uczniów do szukania i poznawania swych korzeni.
Efektem końcowym tej wspólnej pracy będzie album najbliższego środowiska lokalnego. Dotarliśmy do zdjęć i materiałów powojennych. Mam w planie zorganizowanie spotkania absolwentów dawnej Szkoły Podstawowej w Zacharzynie z lat 1950 – 1970. Organizowałam wyjścia do miejsc historycznych (stara szkoła, dworzec, kuźnia), a także wycieczki – autokarowa do Margonina do Muzeum Mazurka Dąbrowskiego oraz wirtualne, (które cieszą się niezwykłym powodzeniem) do Muzeum A. Fiedlera w Puszczykówku i Muzeum na wolnym powietrzu – Skanseny.
W trzecim roku stażu przeprowadziłam zajęcia otwarte dla nauczycieli i uczniów klas I – III nauczania zintegrowanego w Szkole Podstawowej. Pierwsza lekcja w ramach ścieżki europejskiej była zapoznaniem z kulturą państw zachodnich ze świętem Halloween. Były opowieści o czarownicach, chochlikach, krasnalach, wiedźmach i wróżkach. Celem tych zajęć było poznanie znaczenia i pochodzenia słowa Halloween, przedstawienie istoty i tradycji tego święta, kultu pamięci osób zmarłych w innych państwach, bogacenie czynnego słownictwa dziecka, wdrażanie do swobodnego słuchania i wypowiedzi. Lekcja ta miała również przygotować i zachęcić dzieci do aktywnego uczestnictwa w Balu Czarownic.
Kolejnym spotkaniem z nauczycielami nauczania zintegrowanego i ich wychowankami było przedstawienie tradycji Świąt Bożego Narodzenia. Głównym jej celem było pokazanie tradycji staropolskiej wigilii, symboli i wróżb związanych z Bożym Narodzeniem. Wspólnie z uczniami gimnazjum przygotowałam scenki z życia polskiej rodziny w czasie Wigilii Bożonarodzeniowej. Dzieci słuchały z wielkim zainteresowaniem a na koniec wspólnie śpiewaliśmy kolędy znane i mniej znane.
W sierpniu 2001 roku przeprowadziłam pokazowe zajęcia dla nauczycieli – trenerów programu Intel – Nauczanie ku przyszłości, na których musiałam wykazać się umiejętnością przygotowania prawidłowego scenariusza zajęć dla nauczycieli, właściwego planowania przebiegu zajęć, przygotowania prawidłowych materiałów dydaktycznych wspomagających proces uczenia, opracowania i wykorzystania podczas zajęć przykładowych zadań do samodzielnego wykonania przez słuchaczy, właściwego zastosowania aktywnych metod nauczania, krytycznej oceny działań podjętych podczas szkolenia.
W ramach współpracy z nauczycielami w zakresie integracji międzyprzedmiotowej przygotowuję:
- na lekcjach informatyki – prezentacje multimedialne z WOS-u, historii fizyki, języka polskiego, chemii. Przygotowywane są również foldery zachęcające do odwiedzin naszego regionu (geografia), reklamujące gimnazjum dla absolwentów szkół podstawowych (WOS). Dyplomy na zakończenie konkursów przedmiotowych, zaproszenia, podziękowania, życzenia.
- na lekcjach techniki – wszelkiego rodzaju dekoracje do imprez szkolnych i środowiskowych, prace użyteczne na rzecz szkoły,
Służę swoją pomocą w lekcjach prowadzonych w pracowni komputerowej z innych przedmiotów. Brałam udział w radzie szkoleniowej gdzie wspólnie z nauczycielami tworzyliśmy kartę samooceny nauczyciela.
Moje doskonalenie wewnątrzszkolne przebiegało na zasadzie uczestnictwa w prowadzonych przez innych nauczycieli pokazowych lekcjach (lekcja informatyki, lekcje pokazowe dla nauczycieli – trenerów programu Intel – Nauczanie ku przyszłości). Pozwoliło mi to zaobserwować sposoby prowadzenia lekcji przez innych nauczycieli.
Uczestniczyłam w posiedzeniach rady pedagogicznej. Udział w tych zebraniach uświadomił mi zasady, według których funkcjonuje cała szkoła oraz sposoby rozwiązywania przez grono pedagogiczne wszelkich szkolnych problemów. Spostrzegłam także zalety wspólnego analizowania i rozwiązywania problemów organizacyjnych, dydaktycznych i wychowawczych występujących w szkole.
Uczestniczyłam w następujących konferencjach i seminariach metodycznych:
- „Internet w szkole” – seminarium to pozwoliło mi zapoznać się z internetową stroną poświęconą edukacji informatycznej, na której nauczyciele i jej twórcy wymieniają się doświadczeniami.
- „Wykorzystanie programów multimedialnych w pracy nauczyciela” – konferencja była poświęcona programom multimedialnym wykorzystywanym na lekcjach informatyki, awansowi zawodowemu nauczycieli, metodom pracy uczniów na lekcji oraz ich ocenianiu. Konferencja umożliwiła mi także zapoznanie się z nowymi ofertami wydawniczymi dotyczącymi podręczników do informatyki oraz opiniami wyrażanymi na ich temat przez innych.
- „Awans zawodowy nauczycieli” – zorganizowana konferencja pozwoliła zapoznać się z dokumentami dotyczącymi rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty, poszczególnymi etapami planowania rozwoju zawodowego nauczyciela oraz priorytetami, jakie ma do realizowania nauczyciel stażysta na drodze awansu zawodowego. Dało mi to ogólny obraz zadań stojących przede mną w najbliższym okresie pracy.
Analiza swojej dotychczasowej pracy i wyciągnięcie z niej wniosków na przyszłość, umożliwiła mi przeprowadzona ankieta. Przeprowadzenie jej wśród uczniów dało mi informacje zwrotne dotyczące sposobu prowadzenia przeze mnie lekcji i oczekiwań uczniów, co do sposobu prowadzenia tych zajęć.
W drugim roku stażu przygotowywałam uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum do udziału w powiatowym konkursie z zakresu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Konkurs ten polegał na sprawdzeniu wiadomości z zakresu znajomości przepisów i zasad ruchu drogowego oraz umiejętności jazdy na rowerze. Drużynowo szkoła podstawowa zajęła II miejsce a drużyna gimnazjum III miejsce. W tym roku przygotowuję drużyny na Powiatowy Turniej Wiedzy Prewencyjnej. Dzieci i młodzież będą musiały wykazać się nie tylko wiedza z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale także znajomością przepisów i zasad przeciwpożarowych, ratownictwa wodnego, ochrony lasów i środowiska naturalnego oraz zasad ubezpieczeń. Sprawdzane będą również umiejętności ze strzelania z wiatrówki, rzutu do kosza, strzału do bramki i jazdy na rowerze.
W okresie stażu organizowałam szereg konkursów:
- „Biblia dla Ciebie” – konkurs przeprowadzony w ramach rekolekcji wielkopostnych. Obejmował on uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum, miał za zadanie wyłonić najlepszego znawcę Biblii;
- „Generalnie bezpiecznie, ucz się od Policji” – głównym patronatem tego konkursu był GENERALI. Po zgłoszeniu chęci wzięcia udziału firma GENERALI nadesłała materiały i zakres, jaki należało im odesłać. Warunkiem było przeprowadzenie akcji w szkole. Klasy V wraz ze mną podjęły to zadanie. Przeprowadziłam konkurs na scenki dotyczące bezpieczeństwa na drogach, konkurs na plakat oraz album o historii policji. Spośród wszystkich prac została nagrodzona I miejscem jedna praca plastyczna.
- „Najciekawszy model telefonu NOKIA” – konkurs przeprowadziłam w ramach programu „Priorytetem przez Europę” realizowanym w szkole podstawowej;
- „Jajko wielkanocne” – konkurs przeprowadzony w gimnazjum dla klas I – II na najciekawszy model jajka wielkanocnego;
- „Moja skarbonka” – konkurs przeprowadziłam w ramach akcji „Dziś oszczędzam w SKO a jutro w Banku Spółdzielczym”, polegał na zbudowaniu najciekawszego modelu skarbonki zachęcającego do oszczędzania (gimnazjum);
- „Proporzec” – konkurs przeprowadziłam w szkole podstawowej w klasach I – III w ramach obchodów Dnia Patrona;
- „Karykatura H. Sienkiewicza” – konkurs przeprowadziłam w szkole podstawowej w klasach IV – VI w ramach obchodów Dnia Patrona;
- „Sceny miłosne” – konkurs przeprowadziłam w gimnazjum z okazji Dnia św. Walentego;
- „Dziś oszczędzam w SKO, jutro w Banku Spółdzielczym” – konkurs na wykonanie prac technika komputerowa w edytorze grafiki;
- „Promuję zdrowy tryb życia” – konkurs przeprowadzony w świetlicach socjoterapeutycznych przez GKRPA w Chodzieży na tytułową stronę kalendarza, gdzie wychowanka świetlicy w Podaninie zdobyła I miejsce;
- konkurs na „Mistrza sztuki zdobienia metodą wycinankową” – konkurs zorganizowałam w świetlicach środowiskowych. Nagrodziłam wszystkie dzieci biorące w nim udział;
- „Moje Betlejem” – konkurs organizowany przez Młodzieżowy Dom Kultury, sprawowałam nadzór nad pracami, które zostały przesłane do MDK.
Mimo, iż mam już pewne doświadczenie zawodowe, ciągle doskonalę swój warsztat pracy, śledzę literaturę pedagogiczną, samodzielnie przygotowuję wiele pomocy dydaktycznych, opracowuję scenariusze zajęć i imprez klasowych.
Stałym elementem pogłębiania własnej wiedzy, umiejętności i doświadczenia są rozmowy i wymiana doświadczeń z pozostałymi nauczycielami.

IV. Sfera wychowawczo–opiekuńcza rozwoju zawodowego


Zapoznałam się z programem wychowawczym szkoły, i na jego podstawie określiłam zadania nauczyciela-wychowawcy opracowując wspólnie z koleżanką program wychowawczy dla klas I i II gimnazjum.
Program został opracowany z myślą o potrzebach, zainteresowaniach uczniów w porozumieniu z ich rodzicami. W programie uwzględniono wiek rozwojowy uczniów. Obejmuje on też zasady oceniania oraz współpracę wychowawcy udział w życiu szkoły i środowiska, formy życia klasowego, współpracę z Poradnią Psychologiczno Pedagogiczną i świetlicą socjoterapeutyczną, współpracę z rodzicami, wewnątrzklasowy system oceniania z zachowania, tematykę godzin wychowawczych. Zawiera on również kartę zachowań ucznia, wzór osobowy absolwenta Gminnego Gimnazjum w Zacharzynie oraz model nauczyciela wychowawcy „Nauczyciel obejmujący wychowawstwo w gimnazjum ma bardziej złożone zadanie niż wychowawcy szkoły podstawowej. Wyznacza to trudności „materiału” ludzkiego, z jakim ma do czynienia.
Czternastolatków cechuje krytyczna postawa wobec świata dorosłych, są bardzo spontaniczni, uzewnętrzniający swoje emocje, chcą żeby inni wiedzieli, co oni myślą, czują.
Młodzież w tym wieku bardzo często pewnym siebie i niezależnym sposobem bycia pokrywa uczucie zmieszania, niepokoju lub zawstydzenia. W grupie zachowuje się głośno, pragnąc zwracać na siebie uwagę. Cechuje ją nadmierny krytycyzm wobec dorosłych, bunt przeciw różnym formom ograniczeń nakładanych przez dorosłych. (...) Najważniejsze warunki pozwalające na spokojne pokierowanie klasą to:
1. wszechstronna możliwość poznania uczniów,
2. stworzenie pozytywnego układu stosunków w klasie i między uczniami a wychowawcą.
Poznawanie uczniów to stopniowy proces poznawania dziecka jako osoby, a więc nie tylko tej jego części, która uwidacznia się w jego roli ucznia. Próbujemy poznać poza możliwościami umysłowymi i motywacją szkolną także zainteresowania, talenty, umiejętności społeczne, wrażliwość, indywidualne potrzeby, problemy rodzinne. Życzliwa uwaga i zainteresowanie wychowawcy otwiera ucznia, powoduje, że zaczyna on spostrzegać dorosłego jako przyjaciela...”
Opracowany program uczy młodzież udziału w życiu społecznym, kultury osobistej, współżycia w zespole, tolerancji i otwartości. Do realizacji celów wychowawczych ujętych w programie stwarzałam wiele różnego rodzaju sytuacji, w których uczyli się metod rozwiązywania konfliktów, umiejętności radzenia sobie z codziennymi problemami. Jako wychowawca starałam się dobrze zapoznać z sytuacją domową i materialną wychowanków.
Poznanie zespołu, jakim jest klasa, jest jednym z najważniejszych elementów potrzebnych w pracy nauczyciela – wychowawcy. Pedagog poznaje swoja klasę przez obserwację, interwencje i spotkania z rodzicami.
Zawsze dbam o to, by moja współpraca z rodzicami układała się jak najlepiej, aby rodzice byli moimi partnerami w pracy wychowawczej. Spotykaliśmy się nie tylko na zebraniach, ale także na uroczystościach klasowych i wycieczkach. Podczas indywidualnych spotkań zapoznaję rodziców ze sposobami pracy w domu, demonstruję proste, a zarazem ciekawe metody nauki domowej. Aby bliżej poznać swoich wychowanków ankietowałam także rodziców. Pierwsza ankieta, którą skonstruowałam wzorując się na ankiecie koleżanki ..............., dotyczyła ich dzieci, „Jakie jest moje dziecko”. Co zauważyłam: pęd za pieniądzem, problemy materialne odbijają się w relacjach rodzic – dziecko. Często jest tak, że rodzice nie znają swoich dzieci, nie wiedzą o ich bolączkach i problemach, o ich zainteresowaniach i niekiedy osiągnięciach, nie potrafią z nimi rozmawiać. Ta ankieta wskazała brak zainteresowania rodziców sprawami ich dziecka. Często siedzą sami zdani na towarzystwo „telewizji”, a co za tym idzie są słabo motywowani do nauki. Rodzice nie znają ich przyjaciół, nie wiedzą, w jakich obracają się kręgach. Wnioski z tej ankiety nakierowały mnie na problemy, jakie powinnam poruszyć podczas pedagogizacji rodziców.
Następna ankieta, którą ułożyłam samodzielnie na potrzeby klasy, ;dotyczyła głębszego poznania dziecka i jego problemów, które są przyczyną osiągania słabych wyników w nauce. Ankieta miała pomóc w poszukaniu metod zaradczych. W związku, z czym ułożyłam scenariusz opracowany na podstawie fachowej literatury i artykułów z Internetu „Jak podnieść wyniki kształcenia”. Celem tego spotkania było uświadomienie rodzicom faktu, że klasa osiąga niepokojąco coraz niższe wyniki w nauce, wskazanie przykładów różnych sposobów zmiany zaistniałej sytuacji oraz zaproponowanie pomocnej literatury.
Zajęcia odbywały się w grupach, w których próbowali dojść do przyczyn niskich wyników w nauce, porównywaliśmy je z przyczynami podanymi wcześniej przez uczniów i szukaliśmy sposobów rozwiązań. Wnioski z tych spotkań były sukcesywnie wprowadzane w życie i realizowane przez rodziców, uczniów i przez mnie, z mniejszym bądź większym skutkiem.
W maju 2003 r. przeprowadziłam ewaluacje dotyczącą pracy wychowawcy klasowego. Ankietę opracowałam analizując Program Wychowawczy Klasy. Celem jej była weryfikacja jakości oddziaływań wychowawczych w naszej klasie. Wnioski posłużą do usprawnienia pracy w roku przyszłym. Według rodziców wiele zadań z programu wychowawczego klasy zostało zrealizowanych. Dzieci dobrze czują się w swojej klasie, są zaspakajane w pełni potrzeby: bezpieczeństwa, poczucia przynależności, akceptacji i szacunku jak również godności i indywidualnego rozwoju. Na skutek działań wychowawczych udało się wytworzyć postawę koleżeństwa, wzajemnej tolerancji a także poszanowanie dla słabszych członków grupy. Rodzice czują się w pełni związani i odpowiedzialni za naszą klasę, podejmują swoje działania z przekonaniem i zrozumieniem. Wysoko oceniają relacje wychowawca-uczeń, zdecydowanie akceptują wartości wpajane dzieciom, uważają, że potrafię zmobilizować je do pracy i mają szansę zaistnieć w naszej klasie. Rodzice podczas kontaktów ze mną mają poczucie bezpieczeństwa i komfort psychiczny. Odpowiada im forma i charakter spotkań i nie chcą niczego zmieniać. Rolę wychowawcy jako łącznika pomiędzy rodzicami a nauczycielami uczącymi, pomiędzy dzieckiem a nauczycielami uczącymi ocenili na bardzo dobrą.
Systematycznie, zgodnie z założeniami planu prowadziłam pedagogizację rodziców, dotyczyła ona następujących zagadnień: „Jak podnieść wyniki kształcenia” (rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki – szerzej opisałam to zagadnienie w ankietowaniu rodziców), „Jak rozmawiać z dzieckiem” – temat ten był wynikiem pierwszej ankiety, „Jakie jest moje dziecko” (wyniki przedstawiłam w ankietowaniu rodziców). Materiały do tego spotkania zebrałam z artykułów zamieszczonych w Internecie na portalach szkolnych (www.szkola.net, www.profesor.pl, www.endo.pl, www.eduseek.pl, www.literka.pl, www.gimnazjum.pl) jak również z odpowiedniej literatury i własnych przemyśleń, analiz i wniosków z ankiety. Jedno ze spotkań dotyczyło stresu: „Stres – jak z nim walczyć”. Skupiliśmy się głównie na stresie dziecka, jakie przechodzi w szkole, jego etapach, konsekwencjach. Dla rodziców był to temat bardzo ciekawy z pełnym zainteresowaniem włączyli się do dyskusji. Na koniec otrzymali materiały wcześniej przeze mnie przygotowane również na podstawie odpowiedniej literatury i artykułów zamieszczonych w Internecie. „Jak efektywnie planować swój czas” oraz „Telewizja w życiu dziecka” to temat kolejnych spotkań z rodzicami. Dotyczyło uświadomienia jak ważne jest planowanie swojego czasu w ciągu dnia, jak również planowanie kilku dni, jak łatwo to zrobić i jakie przynosi korzyści. Przedstawiłam im również zagrożenia wynikające z niekontrolowanego oglądania telewizji, wpływ na psychikę i rzeczywistość dziecka. Nie zapomniałam o plusach, jakie dają nam programy edukacyjne, przyrodnicze, sportowe, popularno-naukowe. Materiały dla rodziców zebrałam na podstawie fachowej literatury oraz artykułów z Internetu.
Na zebranie poświęcone motywacji dziecka do nauki zaprosiłam Panią psycholog z Poradni Pedagogiczno Psychologicznej.
Rodzicom, jak wynikało z ankiety ewaluacyjnej, bardzo podoba się forma spotkań, sposób i metody ich prowadzenia. Chcą i lubią przychodzić na moje spotkania, uważają je za wartościowe i pomocne w pracy z ich własnym dzieckiem. Maja również możliwość wymiany doświadczeń wychowawczych w kameralnym klimacie, jaki staram się zawsze wytworzyć.
Na początku każdego roku szkolnego przeprowadzam krótką ankietę dotyczącą współpracy na rzecz klasy. Dotyczy ona pomocy w organizacji wycieczek, możliwości sprawowania opieki podczas wycieczek, imprez, w organizacji spotkań, w remontach, dekoracji klasy jak również poznania specjalnych umiejętności do wykorzystania i pomysłów na współpracę. Miała to być wskazówka, kiedy i o co mogę zapytać i ewentualnie prosić.
Aby utwierdzić się w słuszności takiego a nie innego działania i współpracy z rodzicami przeprowadziłam również ankietę „Oceniamy zebrania klasowe”. Rodzice chcą spotkań w takich formach jak dotychczas, czas, jaki im poświęcam jest wystarczający, informacje, jakie otrzymują o wynikach i postępach w nauce – wyczerpujące. Nie chcą wprowadzać żadnych zmian.
Przygotowanie się do działań mających na celu integrację uczniów mojej klasy postanowiłam przeprowadzić na początku roku szkolnego 2001/2002 badanie socjometryczne, aby stwierdzić, jaka jest struktura wewnętrzną klasy. Wyniki badania nie były zbyt optymistyczne. Klasa, na pozór dość zgrana, okazała się być zlepkiem grupek uczniowskich. Wydaje się to dość zrozumiałe, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że w skład zespołu uczniowskiego wchodzą uczniowie dojeżdżający do szkoły z 5 okolicznych wiosek. Zatem uczniowie ci poza pobytem w szkole, mają ze sobą niewielki kontakt.
W celu większego zintegrowania klasy postanowiłam przeprowadzić wspólnie z uczniami kilka imprez pozalekcyjnych i pozaszkolnych pod ogólnym hasłem Poznajmy się bliżej.
Zorganizowane zostały ogniska (jesienne „Święto Pieczonego Ziemniaka”, „Dyniowe żniwa”; zimowe „Kulig”; wiosenne „Powitanie Wiosny”), zabawy Dzień Chłopca, Dzień Kobiet, Andrzejki, Mikołajki, Zajączek, Kolędowanie. Były również imprezy wspólne: Dzień Babci i Dziadka, Sprzątanie Świata.
Aktywnie brali udział w podsumowaniu programu pro europejskiego pod hasłem „Bliżej Unii” – realizując zadania w czasie Eurorajdu rowerowego.
Klasa brała również udział w przygotowaniu imprez szkolnych: pasowanie na gimnazjalistę, akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej, Bal Karnawałowy, Halloween, dyskoteki oraz Walentynki.
Miały miejsce także imprezy z udziałem rodziców: Wigilia oraz Dzień Matki.
Jednym z elementów programu wychowawczego klasy jest pielęgnowanie i szacunek dla pamięci zmarłych, w związku, z czym wspólnie z moimi wychowankami porządkowaliśmy, przed świętem zmarłych groby na cmentarzu w ..............
Niejednokrotnie przy organizacji wyżej wymienionych imprez korzystałam z pomocy i życzliwości Dyrekcji i nauczycieli oraz rodziców.
Staram się zachęcać moich wychowanków do aktywnego spędzania wolnego czasu, do tej pory realizowałam to w formie wycieczek rowerowych do ciekawych miejsc w najbliższej okolicy: tama, plaża w ..............., tereny rekreacyjne nad jeziorem w ............... Do aktywnego spędzania czasu można zaliczyć taniec, którego wspólnie się uczyliśmy a był to walc angielski.
Nieobojętne jest mi także zapewnienie uczniom obcowania z kulturą. Co pewien czas zachęcam uczniów do wyjazdu do kina, jak również do aktywnego poznawania historii naszego państwa i tradycji regionalnych (Skansen w Osieku, Osada w Biskupinie).
Aktywizuje moich uczniów do gromadzenia i pozyskiwania w różnej formie środków finansowych na bieżące i przyszłe potrzeby społeczności klasowej. Są to systematyczne wpłaty, co miesiąc, na książeczkę SKO, zbiórka puszek i makulatury (w roku 2002/2003 zebraliśmy 1008 kg makulatury).
Realizując zadania wychowawczo-opiekuńcze staram się aktywnie uczestniczyć w realizacji dyżurów nauczycielskich w trakcie przerw śródlekcyjnych. Pozwala mi to baczniej obserwować zachowania i działania uczniów jednocześnie czuwając nad ich bezpieczeństwem.
Opiekę sprawowałam również podczas wszelkich imprez realizowanych na terenie szkoły i poza nią, podczas wyjść pozaszkolnych i wycieczek. Zaobserwowałem, jaka powinna być rola nauczyciela opiekuna na takiej wycieczce (organizacja, współpraca z społecznością lokalną – rodzicami i tamtejszą szkołą podstawową, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i dyscypliny).
Byłam także współopiekunem klasy gimnazjalnej (2000/2001) podczas trzydniowego biwaku. Tam przeprowadziłam wraz z koleżanką Heleną Jagodzińską zajęcia integrujące pod nazwą „Ćwierćland” mające na celu zintegrowanie wszystkich uczestników, którzy reprezentowali różne gimnazja Gminy. Zabawa polegała na podzieleni się losowo na cztery państwa: państwo niebieskich, państwo zielonych, państwo żółtych i czerwonych. Losowali zadania, w które musieli włączyć się wszyscy uczestnicy. Było cos dla każdego: układanie jadłospisu – dla smakoszy, transparenty – dla plastyków, pokazy mody – dla kreatorów, poezja – dla poliglotów. Zabawa była przednia. Na koniec wszystkie kolory się wymieszały i stworzyły jedno wielkie państwo. Nagrodą na wytrwałą pracę i świetną zabawę były cukierki, a wieczorem kiełbaski przy ognisku oraz dyskoteka.
Wyjazd umożliwił mi częste przyglądanie się realizacji zadań wychowawczych, jakie wynikały podczas rozmów wychowawcy z uczniami. Nauczyciel-wychowawca cały czas mobilizował uczniów do wypowiedzi i rozmyślań nad różnymi zagadnieniami.
Opiekowałam się młodzieżą i czuwałem nad ich bezpieczeństwem podczas organizowanych przez samorząd i inne klasy dyskotek szkolnych.
Zaobserwowałam, że podobne imprezy powinny być organizowane w miarę możliwości przez samych uczniów. Rola nauczyciela powinna polegać na koordynowaniu działań uczniów – sprawdzaniu i ewentualnym podpowiadaniu czy wszystko jest prawidłowo przygotowane, oraz na czuwaniu nad bezpiecznym przebiegiem wycieczki. Rozwija to wśród młodzieży umiejętności organizacyjne i daje im większą satysfakcję z odbytej wycieczki.
Cele wychowawcze realizowane są przeze mnie również na zajęciach techniki i informatyki. Staram się, aby uczniowie zrozumieli, czym zajmuje się nauczane przeze mnie dziedziny i jaka jest ich funkcja we współczesnym świecie. Rozwijam świadomość możliwości programów komputerowych do rozwiązywania problemów z różnych dziedzin życia zawodowego i społecznego. Uczę samodzielnego myślenia – logicznego w rozwiązywaniu problemów z pomocą komputera. Rozwijam zainteresowania – zastosowanie komputerów i daleko idącego postępu techniki i technologii (dostrzeganie korzyści i zagrożeń związanych z tym rozwojem). Przygotowuję do aktywnego i odpowiedzialnego życia w społeczeństwie. Kształtuje umiejętności współdziałania w zespole. Kształtuje umiejętność porozumiewania się.
Poprzez rozmowę z innymi nauczycielami staram się uzyskiwać podpowiedzi w nurtujących mnie sprawach. Omawiam problemy wychowawcze uczniów z ich wychowawcami oraz innymi nauczycielami.
Staram się podpatrywać relacje pomiędzy doświadczonymi nauczycielami a młodzieżą. Pozwala mi to na stosowanie podpatrzonych sposobów wychowawczych a także poszukiwanie własnych rozwiązań w pracy z uczniami. Zaobserwowane metody dają przeważnie dobre efekty, lecz aby przynosiły jeszcze większy skutek wymagają ode mnie dużego doświadczenia i taktu pedagogicznego oraz autorytetu wśród młodzieży, co też staram się poprzez odpowiednią postawę osobistą osiągnąć. Z niektórymi uczniami, którzy często sprawiają trudności, znalazłam „wspólny język” i nie mam z nimi problemów wychowawczych na swoich lekcjach.
Nieodzownym elementem mojej pracy wychowawczej stała się literatura, aby przeprowadzić badania, ankiety postanowiłam przejrzeć dostępną literaturę pedagogiczną. Przeczytałam więc - klasyczne już pozycje - W. Zaczyńskiego Praca badawcza nauczyciela oraz M. Łobockiego Metody badań pedagogicznych, a także nieco nowszą pozycję pod red. K. Kruszewskiego Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, a w niej A. Janowskiego Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i klasie.
Powyższa literatura dała mi podstawę do sprawnego i w miarę obiektywnego przeprowadzenia badania socjometrycznego mojej klasy.
Z kolei przygotowując się do spotkań z rodzicami i zaplanowanych w ich ramach pogadanek sięgnęłam do bardziej specjalistycznych pozycji: N. Han-Ilgiewicz Potrzeby psychiczne dziecka, Z. Putkiewicza Potrzeba uczuć, Z. Skórzyńska Przyczyny trudności wychowawczych oraz z biblioteczki wychowawcy Współpraca z rodzicami.
Niezależnie od literatury związanej z przygotowaniem się do zaplanowanych działań w trakcie stażu, poznawałam także inne pozycje: H. Sowińska Klasa jako zespół wychowawczy, J. Rudniański O dobrym wychowaniu i kształceniu, M. Gogacz Osoba zadaniem pedagogiki oraz z biblioteczki wychowawcy Nauczyciel – Wychowawcą i wiele innych.

V. Sfera na rzecz rozwoju szkoły

Podstawowym kolegialnym organem szkoły jest rada pedagogiczna. Członkostwo w radzie pedagogicznej jest obligatoryjne, a aktywna praca w trakcie jej posiedzeń jest obowiązkiem każdego nauczyciela. Z obowiązku tego wywiązuję się w sposób rzetelny i na miarę możliwości. Jestem aktywnym członkiem rady, często zabieram głos w dyskusji, biorę także udział w pracach stałych bądź doraźnych komisji rady pedagogicznej. W ciągu mojego stażu przeprowadziłam szkolenie z zakresu obsługi komputera: w październiku 2002 roku nauczycieli Szkoły Podstawowej, w styczniu 2003 roku nauczycieli Gimnazjum.
Aktywnie i systematycznie współpracuje z instytucjami wspierającymi rozwój wychowawczy i dydaktyczny uczniów. Co roku organizowałam zbiórkę żywności i odzieży dla Ośrodka Pomocy Społecznej i Pilskiego Banku Żywności.
Propagowałam tę akcję wśród dzieci i młodzieży angażując ich czynnie do zbiórki. Dzieci roznosiły ulotki zachęcające całą społeczność wsi i okolic do wzięcia udziału. Mottem przewodnim tej akcji było „Nie lękajcie się miłości, która stawia człowiekowi wymagania”. Przygotowane zostały również podziękowania dla każdego z sentencją: „Odrzuć wszelkie zniechęcenie – bo oto masz przed sobą Człowieka”. Akcja przyniosła nieoczekiwane rezultaty. Cała społeczność czynnie zaangażowała się w ta akcję. Ludzie starsi, młodzi, z rodzin bardziej majętnych, samotni przynosili do szkoły ubrania, buty, książki, zabawki. Część z nich dawała dzieciom, które w określonych dniach i godzinie chodziły przez wioski. Znalazły się również ludzie, którzy sponsorowali większą ilość towaru.
Zebrane artykuły oraz ubrania, zabawki i książki zostały rozdane rodzinom najuboższym, dzieciom z rodzin patologicznych i wielodzietnych.
Od trzech lat aktywnie współpracuje z Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przy Gminie .............. Prowadzę zajęcia na świetlicy socjoterapeutycznej. W pierwszym roku stażu zajęcia te obejmowały placówkę w ..............., w drugim roku placówki w ................ i .................., a w trzecim w .............., ............... i ...................
„Współczesna młodzież wobec tak olbrzymiego skoku cywilizacyjnego, wyjątkowo narażona jest na liczne pokusy, przed którymi trudno się jej bronić. Media, dominacja pieniądza, kult wysportowanych sylwetek, drogich „ciuchów” – oto świat wartości młodego człowieka. Niewiele też do zaoferowania swoim dzieciom mają ich rodzice. A zatem kto wychowuje obecnie młodzież? Pytanie to jest retoryczne. Nie należy jednak od problemu uciekać, lecz podjąć działania, by zjawisko nie zakreślało coraz większych kręgów. Przystępując do realizacji tego programu na rezultaty przyjdzie długo poczekać, tym bardziej, że taki młody człowiek jest bardzo nieufny i krytyczny w stosunku do innych lub uważa, iż to on ma jedyną receptę na wszystko”. Takim wstępem zaczęłam Plan pracy świetlicy socjoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży. Wraz z koleżanką założyłyśmy, że poprzez nasze działania będziemy starać się zwrócić uwagę młodzieży, jak istotna jest umiejętność komunikowania się, nawiązywania kontaktu z drugą osobą, która może wysłuchać nas i pomóc zachować właściwą postawę wobec życia. Na tym polega asertywność – zdolność człowieka do szczerego, zrównoważonego i precyzyjnego wyrażania własnych myśli, przekonań, przeżyć i pragnień, w sposób akceptowany społecznie, przyznając jednocześnie innym ludziom prawo do czynienia tego samego. U wielu dzieci tą właśnie umiejętność udało się wypracować i myślę, że jest to duże nasze osiągnięcie, jak również zdobycie ich zaufania, co owocowało w dalszej pracy. Wskazaliśmy, że nie możemy powstrzymywać emocji, ale także musimy uczyć się panowania nad nimi. W tym pomocni okazują się przyjaciele.
Często młodzi ludzie popadają w sidła uzależnień z powodu braku wiary w siebie i niezwykle trudne jest jej odbudowanie. Trzeba wskazać im właściwe wzorce, ale nie te telewizyjne, lecz najbliższe, wręcz z podwórka, – w czym bardzo istotną rolę odegra właśnie rodzina. Na zajęciach buduje się ich świat wartości, uczy wiary i miłości, jak również szacunku do siebie i drugiego człowieka, poszanowania własnej i cudzej godności. Wyrabiamy w nich zdolności radzenia sobie w różnych stresowych sytuacjach, wskazujemy właściwe wzorce do naśladowania, a także rozwijamy ich pozytywne cechy i pracujemy nad usunięciem negatywnych.
Formy, jakie przyjmuje praca z tymi dziećmi bywają różne: odrabiamy lekcje i przygotowujemy się do zajęć (plansze, plakaty, albumy, witraże), edukujemy poprzez zabawę i sztukę (wszyscy mogą malować rysować to, co chcą, bądź są to kierowane zajęcia typu: laurki na Dzień Babci i Dziadka, Dzień Kobiet, Dzień Matki, Walentynki, Zaproszenia na Wigilię, kartki świąteczne, plakaty na Święto Ziemi, plakaty w związku z przystąpieniem Polski do Unii, konkurs na okładkę kalendarza, prace dowolne, organizowanie i zmiana gazetek ściennych). Rozwijamy także zdolności manualne (witraże okienne,konkurs na Mistrza zdobienia metodą wycinankową), malarstwo na ścianie i butelkach, tworzenie obrazków z opakować styropianowych, kompozycji z gałęzi).
Mieliśmy wspólne imprezy: Kulig, wyjście na sanki, Mikołajki, Wigilie, Walentynki, Zajączek, Dzień Matki. Aby uatrakcyjnić te imprezy organizowałam sponsorów na cukierki, ciastka, napoje, chleb. Podczas ferii zimowych zorganizowałam kiełbaski na trzy placówki świetlicowe, które wykorzystałam na Hot-Dogi. Dzieci nauczyły się przyrządzać surówkę wielo- warzywną, sandwitche oraz gofry. Była przy tym niezła zabawa.
Praca z dziećmi z rodzin patologicznych, potrzebujących pomocy przyniosła mi niebagatelne korzyści. Postawiła przede mną nowe wyzwanie głębszego zapoznania się z psychologią i potrzebami dziecka małego i tego dorastającego. Nauczyło mnie taktu oraz rzetelności, a także dyscypliny wewnętrznej. Dzieci te są niesamowicie wdzięczne za każdą chwilkę im poświęconą, każdy uśmiech i przytulenie, wysłuchanie i pomoc. Dowodem są kartki, laurki, obrazki, którymi wraz z koleżanką byłyśmy zasypywane. To jest największe podziękowanie dziecka.
W ramach akcji Bezpieczna Szkoła współpracuje również z takimi instytucjami jak: Policja oraz Straż Pożarna w .............. oraz PZMOT. Korzystam z ich pomocy w przygotowywaniu dzieci i młodzież do konkursów z zakresu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego oraz Turnieju Prewencji.
Od początku stażu przejęłam obowiązki sprawdzania kwalifikacji uczniów ubiegających się o kartę rowerową i motorowerową . Było to zadanie trudne, ale z pomocą koleżanki ............................ nabyłam odpowiednie umiejętności do sprawnego przygotowywania dzieci i przeprowadzania egzaminu, na który zapraszałam policjanta.
Corocznie przed zbliżającymi się Świętami Zmarłych wraz z uczniami przygotowywałam ikebany według własnych pomysłów i fantazji. Prace były trwałe oraz estetyczne – spełniające wymagania rynkowe. Pierwszego roku zorganizowałam giełdę, z której dochód przeznaczony był na wycieczki klasowe. Pomocy w

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie