Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Co można zrobić, aby uczniowie polubili szkołę?

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 10304 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Co można zrobić, aby uczniowie polubili szkołę i jak mówić ,żeby dzieci się uczyły oraz jak zachować się w sytuacjach kryzysowych ?

Wśród około 200 synonimów pojęcia „szkoły” używanych przez uczniów, zebranych w „Słowniku gwary uczniowskiej”(1991r.) kipi od jadu i żądzy krwi.
„Bunkier ,alcatraz, debilówka, getto, kaźnia, kujownia, wytwarzacz nudy, pożeracz czasu , zoo, pańszczyzna, prosektorium” – to tylko nieliczne określenia .Dziwne ,że uczniowie nie podpalają szkół ,lecz po przekroczeniu ich progu przemieniają się w potulne baranki.
A ty nauczycielu ? Nikt nie napisał słownika gwary uczniowskiej. Jak Ty nazywasz szkołę ? Z jakim uczuciem budzisz się co rano ? Jak Ci odpowiada rola „klawisza, piranii, wyżymaczki, mymłona czy drętwiaka”?
A może wolisz być „czarodziejem, kagankiem oświaty, apostołem ,dyrygentem” lub ulubionym „sorkiem”?
Taki obraz szkoły może się komuś wydawać zbyt karykaturalny. I rzeczywiście jak każda skrajność – nie oddaje istoty rzeczy, upraszcza i zniekształca.
A może czasem warto spojrzeć w krzywe zwierciadło, by zobaczyć to , co na codzień umyka naszej uwadze i zadać sobie pytanie : Co można zrobić ,aby uczniowie polubili szkołę ? To ona narzuca rytm ich życia ,określa ramy aktywności .Od atmosfery jaka w niej panuje, często należy poczucie sensu własnej pracy .Nauczycielowi, a w tym bardziej uczniowi trudno jest mieć znaczący wpływ na szkołę jako całość. Łatwiej i skuteczniej można coś zmienić w kręgu klasy szkolnej. W klasie uczeń zdobywa większość swoich szkolnych doświadczeń , a od wychowawcy zależy w dużym stopniu ich jakość.
Głównym zadaniem nauczyciela –wychowawcy jest pomaganie w rozwoju., towarzyszenie uczniom w osiąganiu ich celów i we wzmacnianiu umiejętności radzenia sobie z życiem. Jak nauczyciel może wspomagać rozwój ucznia ?
Przede wszystkim –odpowiadając na potrzeby ,zainteresowania i problemy dzieci .Jak chcemy, aby uczniowie funkcjonowali na miarę swoich możliwości, dobrze czuli się w szkole ,identyfikowali się z jej celami i wartościami, musimy sprawić ,aby było to miejsce ,w którym mogą zaspokoić swoje potrzeby.
Uczeń chce się czuć bezpiecznie. Wiedzieć ,że otaczający go ludzie darzą go sympatią i zaufaniem, że może wobec nich otwarcie mówić o swoich odczuciach i kłopotach, że w razie potrzeby otrzyma konieczne mu wsparcie. Czuć się wartościowym, zdolnym, akceptowanym i uzyskiwać od innych potwierdzające to przekonanie dowody uznania i aprobaty .Osiągać sukcesy i dzielić się radością z innymi.
Uczeń pragnie być z innymi, uczestniczyć we wspólnych działaniach i przeżywać satysfakcję z pełnionych ról.
Czy możliwa jest realizacja tych wszystkich potrzeb ucznia w szkole ? Z pewnością nie. Nawet najlepsza rodzina nie jest w stanie tego dokonać. Co jednak nauczyciel może zrobić, aby życie szkolne kojarzyło się uczniom z uczestnictwem w rzeczach ważnych, pożytecznych, a czasem również przyjemnych? Zdaniem Marioli Chomczyńskiej Miliszkiewicz i Doroty Pankowskiej najlepszą metodą i odpowiedzią na postawione wcześniej pytania są ćwiczenia grupowe. Przynoszą one korzyści klasie jako grupie, poszczególnym uczniom oraz wychowawcy.
Skłaniają do aktywności wszystkich uczniów, ułatwiają wzajemne poznanie , uczą konstruktywnego rozwiązywania konfliktów i problemów, podejmowania decyzji i odpowiedzialności.
Nauczyciel dzięki ćwiczeniom może odkrywać prywatne oblicze dziecka ,zauważyć bogactwo jego osobowości i lepiej zrozumieć trudności, z którymi się boryka. Również sam nauczyciel ma okazję pokazać sobie jako człowieka , odsłonić trochę swojej prywatności, nadając relacjom z uczniami bardziej osobisty wymiar.
Proponowane ćwiczenia zawarte są w dwu grupach pod hasłami :

I Tworzymy grupy II Tworzymy siebie
1. Przełamanie onieśmielenia 1. Samopoznanie
2. Wzajemne poznawanie się 2. Wzmocnienie poczucia własnej
3. Budowanie zaufania wartości
4. Doskonalenie komunikacji 3. Ćwiczenie zachowań asertywnych
5. Rozwijanie empatii i zrozumienia 4. Samodoskonalenie
6. Integracja i rozwój grupy 5. Radzenie sobie ze stresem
6. Rozwijanie twórczości


Oto przykłady niektórych ćwiczeń :

Przełamanie onieśmielenia.

Zabawa „Supły”
Cele : Ćwiczenia przełamujące onieśmielenie ,rozluźnia.

Przebieg:
1. Uczestnicy staja blisko siebie w ciasnych kołach ( po 12-15 osób), zamykają oczy i wyciągają do góry ręce.
2. Każdy jedna ręką chwyta rękę innej osoby. Druga ręką chwyta rękę kogoś innego.
3. .Uczestnicy otwierają oczy i próbują rozwiązać supeł, nie puszczając rąk .

Wzajemne poznawanie się .

„Wierszyki z imionami”
Cele : Pomoc w zapamiętywaniu imion, Stworzenie okazji do nawiązania kontaktu,
Pobudzenie inwencji twórczej.
Materiały :Kartki ,długopisy
Przebieg:
1. Uczniowie dzielą się na kilkuosobowe grupy
2. Każda grupa ma napisać krótki wierszyk , w którym znajdą się imiona wszystkich członków ich grupy.

Radzenie sobie ze stresem.

„Absurdalne porównania”
Cele : Uświadomienie roli humoru w radzeniu sobie ze stresem.
Materiały :Kartki ,długopisy .
Przebieg :
1. Uczniowie chwile zastanawiają się i nazywają swój obecny nastrój czy uczucie (np. jestem zmęczony).Każda wymyśla i zapisuje jak najwięcej porównań swojego stanu, doprowadzając je do absurdu. (np. Jestem zmęczony jak górnik po szychcie; jak dwóch górników ; jak cała trzecia zmiana....)
Uczniowie odczytują kolejno swoje porównania .
Omówienie : Można porozmawiać o korzyściach płynących z patrzenia na siebie z „przymrużeniem oka”

Rozwijanie twórczości .

„Inne bajki”
Cele : Rozwijanie wyobraźni i oryginalności myślenia.
Materiały : Kartki i długopisy
Przebieg:
1. Uczniowie dzielą się na kilkunastoosobowe grupy. Wybierają jakąś znaną bajkę, zmieniają jej przebieg i zakończenie oraz nadają nowy tytuł .
2. Grupa kolejno prezentuje swoje bajki w formie opowiadania lub inscenizacji.


Amerykanki Adele Faber i Elaine Mazlish stwierdzają ,ze nigdy dotąd nie byliśmy świadkami rozwiązywania tak wielu problemów przy pomocy kul i bomb. Nigdy dotąd nie zaistniała tak paląca potrzeba pokazania dzieciom na ich własnym przykładzie ,że nieporozumienia można zażegnać dzięki uczciwej i pełnej szacunku rozmowie.
Ich zdaniem to najlepsza ochrona przed ich agresywnymi zachowaniami .Stworzyły one zbiór zasad „jak mówić ,żeby dzieci uczyły się – w domu i w szkole”.
Oto przykłady sytuacji :

1. Zamiast zaprzeczać uczuciom –nazwij je
Uczeń : Ta czytanka jest głupia .
Nauczyciel: Wcale nie ,jest bardzo ciekawa.

Zdaniem autorek nauczyciel powinien powiedzieć :
Co ci się w niej nie podoba ?
2. Zamiast krytykować lub udzielać rad –potwierdź uczucia słowem lub pomrukiem
(„och”, „Mmm”, „rozumiem”)
3. Zamiast rozsądnie przekonywać i tłumaczyć –daj dziecku w fantazji to ,czego nie może mieć naprawdę .
4. Zamiast ignorować uczucia – zaakceptuj je ,nawet gdy zachowanie jest nie do zaakceptowania.
5. Zamiast oskarżać ,rozkazywać –

a/opisz problem np.

Zamiast : Przestacie hałasować !Marsz do klasy !Ale już !
To: Chłopcy ,słychać was na drugim końcu korytarza .

b/udziel informacji np.
Zamiast : Twoja koszulka śmierdzi ! Nikt ci nie mówił do czego służy mydło i woda ?
To : Koszulki trzeba prać raz w tygodniu ,żeby ładnie pachniały.

c/ zaproponuj wybór np.
Zamiast : Jeszcze nie zacząłeś pisać ? W takim tempie skończysz za 100 lat .
To: Najgorzej zacząć .Chcesz jeszcze pomyśleć ,czy wolisz omówić to ze mną ?

d/wyraź słowem lub gestem np.
Zamiast : Dokąd to bez kurtki? Jest mróz >Chcesz się przeziębić ?
To : Tomasz , twoja kurtka .

e/wyraź to samo na piśmie np.
Uczniowie często nie słuchają tego , co mówią dorośli ; ale kiedy widza to samo na piśmie, łatwiej do nich dociera np.
Kartka została przyczepiona do brudnej klatki królika :
Ratunku! Nie mogę już wytrzymać oddechu .Proszę ,wyczyść moja klatkę!
Dzięki ! Puszek. Królik.

Zdaniem Rudolfa Dreikusa -obecnie rodzice i nauczyciele nie mogą już nakazać dziecku , by dobrze się zachowywało. Rzeczywistość wymaga stosowania nowych metod , które będą zachęcać i motywować dzieci do współpracy. Kary takie jak klapsy, upokarzanie , pozbawianie czegoś są przestarzałymi środkami wychowawczymi , więc zamiast wymierzać kary –zaproponuj wybór i pozwól osobie winnej odczuć konsekwencje własnego zachowania np.
Dziecko : O cholera ! Nie umiem zrobić matematyki!
Dorosły: Powtarzałem ci tyle razy, żebyś nie używał tych plugawych słów.
Teraz muszę cię ukarać !

Zamiast udzielać takiej odpowiedzi :
1. Zaproponuj wybór : „ Możesz przeklinać w myślach albo używać słów, które nikogo nie obrażają”.
2. Wyraź dezaprobatę „ Martwi mnie ,że używasz takich słów”
3. Pozwól dziecku doświadczyć, jakie są konsekwencje jego zachowania:
„Kiedy słyszę takie słowa, nie mam ochoty ci pomagać – ani w momencie, ani w czym innym”

Ważną metodą stosowaną w sytuacjach kryzysowych jest metoda rozwiązywania problemów bójki .
Pierwszym etapem tej metody jest dowiedzenie się, co dzieci naprawdę czują. Można postawić pytanie: „ Co jest dobrego w bójkach ?”Po opracowaniu wspólnie z klasą – takiej listy stawiamy kolejne pytanie „Co jest złego w bójkach?”
Następnie należy znaleźć odpowiedź i zaproponować ewentualne rozwiązania .Finałem tej metody maja być zasady, które będą obowiązywały wszystkich uczniów w klasie np.:
1. Nie wolno przezywać !
2. Nie wolno przeklinać!
3. Nie wolno skarżyć !
4. Nie wolno bić ani niczym rzucać !
5. Zastosuj własne rozwiązania !

Istotna sprawą w postępowaniu nauczyciela wobec uczniów w sytuacjach, gdy nie zachowują się oni zgodnie z przepisami wg. Fontany nauczyciel nie powinien reagować na złe zachowania ucznia, lecz ciągle mówić dobrze o jego poprawnych zachowaniach.
Jednak w sytuacjach bardzo trudnych nauczyciele może stosować techniki kontroli np.:
1. Umowa warunkowa-spisywanie z uczniem przy świadkach (rodzice, członkowie SU, dyrektor, pieczęć szkoły)i określamy warunki obu stron oraz zobowiązanie do ich dotrzymania .
2. Cena reakcji-ustala się cenę za przywileje np.10 punktów, które uczeń traci jeśli zachowuje się źle, lub dodajemy punkty przy pozytywnych zachowaniach.
Warunek : na starcie uczeń posiada punkty kredytowe np.100 punktów i ustala listę za co dodajemy punkty, a za co odejmujemy.
3. Dzienna karta sprawozdań – wspólnie z uczniem ustalamy zachowania niepożądane, ]
które często mu się przydarzają .Następnie nauczyciel codziennie kontroluje i zaznacza na karcie, czy zachowanie takie wystąpiło, czy nie .Akceptuje i potwierdza podpisem rodzica.

4. Samomonitorowanie – uczeń ma obowiązek prowadzenia zapisków np. ile razy
nauczyciel przerwał lekcję w ciągu dnia ,żeby go upomnieć. Wcześniej należy spisać
umowę z uczniem .
5. Trening alternatywnych reakcji- dzieci maja określone nawyki i często wpadają w
pułapki nawykowych reakcji. Nauczyciel musi podpowiedzieć, co może dziecko zrobić w trudnej sytuacji. np.
„Jeśli jesteś zły –wyobraź sobie, że jesteś żółwiem, który chowa się w skorupę”

Podsumowując wcześniejsze rozważania dotyczące szerokiego problemu nurtującego wszystkich nauczycieli, czyli „ co można zrobić, aby uczniowie polubili szkołę i jak mówić ,żeby dzieci się uczyły oraz jak zachować w sytuacjach kryzysowych” należy stwierdzić za amerykaninem Heimem Ginottem, że „każdy nauczyciel powinien przede wszystkim uczyć człowieczeństwa , a dopiero potem swojego przedmiotu”. Innymi słowy musimy stosować takie metody i techniki, które przynoszą pozytywne rezultaty nie niszcząc psychiki dziecka, na które oddziaływujemy.

Literatura:
q R.J.Arends: Uczymy się nauczać. Warszawa 1994.WSiP.
q M. Chomczyńska- Milaszkiewicz: Polubić szkołę. 1995
q A. Faber,E.Mazlish: Jak mówić, żeby dzieci się uczyły .Wydawnictwo Media Rodzina of Poznań .



Opracowała: Alina Harkot- Szkoła Podstawowa nr 1 w Szczebrzeszynie






Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie