Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Agresja Mateusza

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2878 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 1. Identyfikacja problemu.


Analiza opisywanego przypadku dotyczy ucznia klasy 5e, którego jestem wychowawcą od roku szkolnego 2002/2003. Mateusz jest uczniem dość zdolnym, lecz nie ma motywacji do uzyskiwania lepszych ocen. Jest uczniem charakteryzującym się negatywnym stosunkiem do wszelkich działań na rzecz zespołu klasowego i szkoły. Nie angażował się w żadną działalność klasową. Na propozycję wykonania czegoś lub współpracę w jakiejś grupie zawsze odpowiadał negatywnie. Już w klasach I-III Mateusz sprawiał problemy wychowawcze. Od pierwszych dni nauki w klasie czwartej docierały do mnie sygnały dotyczące nieodpowiedniego zachowania Mateusza w stosunku do niektórych kolegów. Nauczyciele uczący w mojej klasie zgłaszali mi jego naganne zachowanie na lekcjach oraz na przerwach. Również uczniowie napastowani przez Mateusza zaczęli przychodzić ze skargami. Zdarzały się również akty agresji po lekcjach.


2. Geneza i dynamika zjawiska.


Pierwsze niepokojące sygnały pojawiły się na początku września 2002r. Nauczyciele uczący Mateusza wielokrotne zwracali mi uwagę na jego złe zachowanie w stosunku do kolegów. Pomimo moich z nim rozmów w dzienniku zaczęły pojawiać się uwagi dotyczące jego zachowania. Agresywne zachowanie dotyczyło jego stosunku do kolegów z klasy i ze szkoły. Mateusz był napastliwy w stosunku do wielu kolegów, była to napastliwość zarówno fizyczna jak i słowna- bójki, kłótnie, groźby, przekleństwa oraz złośliwe obmawianie i niszczenie cudzej własności. Szczególnie upodobał sobie do tych praktyk jednego ze słabszych fizycznie i pochodzącego z niezamożnej rodziny chłopca. Oboje rodzice Mateusza pracują, materialnie dziecku niczego nie brakuje.


3. Znaczenie problemu.


Szkoła nie może zrezygnować z wysiłku wychowywania powierzonych jej dzieci, musi zapewnić uczniom maksimum bezpieczeństwa. Z problemem agresji, szkoły walczą od dawna. Obecnie problem ten jest jednym z priorytetowych elementów programu rozwoju szkoły oraz profilaktycznego programu wychowawczego. Myślę jednak, że przyczyn narastania zjawiska przemocy i agresji powinniśmy szukać przede wszystkim poza szkołą. Jej podłoże można bardzo często znaleźć w domu rodzinnym ucznia. Środowisko, w którym wychowuje się dziecko ma decydujący wpływ na jego funkcjonowanie w społeczeństwie. Zaspokojenie potrzeby miłości i bezpieczeństwa, a także dbanie o zapewnienie minimum socjalnego jest podstawowym obowiązkiem każdej rodziny. Jeśli wychowanie ogranicza się do zaspokajania potrzeb materialnych, nie rozwija więzi i porozumienia między rodzicami a dzieckiem, rolę wychowawcy przejmuje telewizor oraz komputer. Jeżeli „mały” człowiek zostaje pozostawiony sam sobie i nie może liczyć na pomoc najbliższych zaczyna mieć liczne problemy w wypełnianiu swojej roli w społeczeństwie, czyli roli ucznia w szkole. W rezultacie takich relacji w domu może dojść do ukształtowania w dziecku postawy egoistycznej, roszczeniowej. Dzieci, którym poświęca się zbyt mało czasu są zwykle nietolerancyjne i niewrażliwe na krzywdę ludzką, bywają bezwzględne w egzekwowaniu tego co ich zdaniem im się należy. Ważne jest aby dziecko wynosiło z domu poczucie własnej wartości, jeśli czuje się niepewnie, niedowartościowane, wymusza zwrócenie na siebie uwagi co często prowadzi do aktów agresji. Ktoś słabszy zawsze znajdzie się w pobliżu- ktoś, komu można dokuczyć, pobić, popchnąć, zabrać lub zniszczyć własność, aby przypodobać się kolegom.


4. Prognoza


Stwierdziłem konieczność podjęcia działań, ponieważ uczeń w takiej sytuacji pozostawiony bez pomocy będzie skazany na niepowodzenia szkolne, co zaowocuje problemami w zdobyciu wartościowego wykształcenia i zawodu. Stwierdziłem, że należy pomóc rozwiązać ten problem, gdyż tylko w ten sposób Mateusz ma szansę stać się wartościowym człowiekiem, a tymczasem dobrym uczniem i kolegą.

Prognoza pozytywna:
Poprawy zachowania ucznia w szkole, na lekcjach i poza zajęciami. Wprowadzenie pożądanych zachowań ucznia. Nawiązanie poprawnych kontaktów uczeń- uczeń. Poprawa samopoczucia uczniów w klasie. Jeśli zostaną podjęte środki zaradcze, szkoła i klasa stanie się miejscem bezpiecznym, w którym wszystkie dzieci będą czuły się dobrze; konflikty będą rozwiązywane szybko i skutecznie przez wszystkich pracowników szkoły we współpracy z rodzicami.
Prognoza negatywna:
Zjawisko agresji będzie narastać. Agresor może wyrządzać coraz większą krzywdę swoim ofiarom. Zachowanie agresywne będzie sposobem bycia i reagowania w życiu dorosłym. Zachowania agresywne w wieku 10-13 lat korelują wysoko z przestępczością w wieku późniejszym.


5. Propozycje rozwiązań.


Głównym celem mojej działalności było bliższe poznanie środowiska ucznia, poprawa jego zachowania, nawiązanie bardziej otwartych stosunków ze moimi wychowankami, wzmocnienie więzi klasowych, współpraca z rodzicami oraz pedagogiem szkolnym, ścisłe przestrzeganie regulaminu wystawiania ocen z zachowania.
Powyższe cele postanowiłem realizować poprzez następujące działania:
* Prowadzenie indywidualnych rozmów z uczniem celem rozpoznawania przyczyn agresji
* Rozmowy z rodzicami ucznia
* Rozmowy pedagoga z uczniem, założenie indywidualnego zeszytu uwag
* Rozmowy pedagoga z rodzicami
* Prowadzenie na godzinach wychowawczych odpowiednich zajęć
* Zajęcia pedagoga z całą klasą
* Integracja zespołu klasowego poprzez imprezy klasowe.


6. Wdrażanie oddziaływań.


Pierwsze działania, jakie podjąłem w celu rozwiązania zaistniałego problemu polegały na indywidualnych rozmowach z uczniem. Po każdej nowej uwadze w założonym zeszycie uwag na bieżąco rozmawiałem z chłopcem. Chciałem, aby przedstawił swój punkt widzenia zaistniałego problemu, swoje wyjaśnienie. Kłopot polegał na tym, iż uczeń nie widział w swoim zachowaniu niczego nagannego. Zapytałem więc na godzinie wychowawczej jak pozostali uczniowie odbierają zachowanie Mateusza. Klasa okazała się szczera- potwierdziła, że Mateusz zachowuje się niewłaściwie, jest napastliwy i agresywny w stosunku do niektórych kolegów. Jednocześnie Mateusz został uświadomiony przez klasę, że nikomu jego zachowanie nie imponuje. Niestety ani moje rozmowy, ani zajęcia na godzinie wychowawczej nie przyniosły pożądanych efektów. Zaistniały problem przedstawiłem wezwanym do szkoły rodzicom. Efektem tego miała być poprawa zachowania Mateusza oraz ścisła współpraca rodziców ze szkołą, poprzez co tygodniowe wizyty rodziców w szkole oraz kontakt telefoniczny, aż do rozwiązania problemu. Sytuacja nie uległa jednak poprawie. Rodzice nie przestrzegali terminów wizyt, a w zeszycie pojawiły się nowe uwagi. Kolejnym moim krokiem było nawiązanie współpracy z pedagogiem szkolnym. Wspólnie przeprowadziliśmy kolejne indywidualne rozmowy z uczniem oraz z rodzicami. Temat agresji i przemocy wielokrotnie podejmowałem na godzinie wychowawczej. Również pani pedagog przeprowadziła jedną z lekcji wychowawczych na temat przyczyn agresji, sposobów jej przeciwdziałania, sposobów rozładowywania złych emocji. Organizując jakąkolwiek imprezę klasową zapowiadałem, że Mateusz nie będzie w niej uczestniczył jeśli pojawi się jakaś nowa uwaga. Nasze działania i wspólna praca zaowocowały poprawą zachowania ucznia. O tym, iż owoce jego zachowania są bardzo gorzkie dowiedział się uczeń w momencie wystawiania ocen z zachowania za pierwszy semestr nauki. Mając dobre i bardzo dobre oceny z poszczególnych przedmiotów- gdyż jest to uczeń bardzo inteligentny, ocenę z zachowania miał obniżoną. Było to skutkiem bardzo dużej liczby punktów ujemnych, które uczeń „zdobył” w całym semestrze. Pomimo poprawy zachowania ucznia nadal posiadał on indywidualny zeszyt uwag, gdyż uznałem, że musi on czuć ciągłą kontrolę chociażby jako oznakę zainteresowania jego osobą.


7. Efekty oddziaływań.


W drugim semestrze nie było już takich problemów z Mateuszem, chociaż nie można stwierdzić, iż stał się on ideałem. Jednakże po uczynieniu czegoś niewłaściwego potrafił się do tego przyznać, przeanalizować razem ze mną swe zachowanie. Bardzo starał się odnosić poprawnie do kolegów i koleżanek. Włączył się aktywnie w życie klasy, pomagał przy organizowaniu klasowych imprez- między innymi przygotował wraz z kolegą konkursy na zabawę karnawałową. Myślę, że zrozumiał, iż istnieją również inne- dobre sposoby na zwrócenie uwagi na swoja osobę. Jednakże podjęte działania należy kontynuować, pracować z nim nad jego kulturą, zachowaniem w różnych sytuacjach, aby sukces nie okazał się pozorny i krótkotrwały.



Opracował: mgr Krzysztof Goliszek

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie