Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Edukacja ekologiczna dla klas I-III

 

 PROGRAM AUTORSKI
„ Jestem cząstką i przyjacielem przyrody”
edukacja ekologiczna dla klas I-III


Opracowała
mgr Urszula Miądlicka




„Mamy tylko jedną ziemię, a jej przyszłość
zależy od każdego, na pozór niewielkiego,
ludzkiego działania, zależy od każdego z nas”.
Florian Plit

WSTĘP

Szkoła powinna sprzyjać osiąganiu zdrowia i dobrego samopoczucia zarówno fizycznego jak i psychicznego, zadowolenia i sukcesów na miarę możliwości każdego ucznia.
Doświadczenia dydaktyczne ubiegłych lat przekonały mnie, że uczniowie interesują się problemami ekologicznymi najbliższego środowiska i chętnie uczestniczą w zajęciach na rzecz jego ochrony. Specyficzne usytuowanie szkoły ( bliskość terenów zadrzewionych, parków, rzeki, łąki, sąsiedztwo pól uprawnych) umożliwia prowadzenie bezpośrednich obserwacji zjawisk przyrodniczych.
Czynniki te skłoniły mnie do opracowania autorskiego programu edukacji ekologicznej „ Jestem cząstką i przyjacielem przyrody” dla uczniów kl. I-III. Program ten realizowany jest w ramach zajęć zintegrowanych. Uwzględnia on podstawę programową dla pierwszego etapu kształcenia.
Dzieci nie mają jeszcze ukształtowanych stereotypów, dlatego stosując odpowiednie formy i metody pracy można skutecznie i efektywnie kształtować ich postawę zgodną z etyką ekologiczną.
Edukacja ekologiczna w szkole to nie zajęcia w ławkach i wiedza teoretyczna. To nie podanie gotowych rozwiązań na lepsze życie.
Edukacja ekologiczna – to konkretne działanie w środowisku i dla środowiska. To stwarzanie dzieciom takich sytuacji, aby samodzielnie dochodziły do określonych prawd i zasad, aby same umiały wyciągać odpowiednie wnioski, a co za tym idzie , aby umiały perspektywicznie myśleć.

1. Charakterystyka programu

Program edukacji ekologicznej „ Jestem cząstką i przyjacielem przyrody” jest skierowany do dzieci w młodszym wieku szkolnym z kl. I-III. Dotyczy I etapu edukacyjnego szkoły podstawowej bez podziału na kolejne klasy. Treści zawarte w programie mogą być realizowane w dowolnej kolejności i modyfikowane w zależności od potrzeb i możliwości dzieci. Treści nauczania ułożone są w sposób spiralny. Oznacza to, że te same treści będą powtarzać się w kolejnych klasach edukacji wczesnoszkolnej, umożliwiając dziecku poszerzenie, pogłębienie wiadomości i umiejętności zgodnie ze wzrastającymi możliwościami intelektualno – percepcyjnymi. Dobierane one są w taki sposób, aby były ciekawe, pobudzały do myślenia, poszukiwania, a przede wszystkim - do działania. Realizowane zagadnienia łączą teorię z praktyką i dotyczą najbliższego środowiska, a więc domu, podwórka, szkoły, osiedla, miasta , regionu, wreszcie kraju i świata . Na poszczególnych poziomach nauczania program będzie różnił się stopniem trudności, objętością zagadnień i zakresem osiąganych umiejętności . Łączy on w sobie treści z różnych dziedzin edukacji: polonistycznej, matematycznej, plastycznej, technicznej i ruchowej. Istotą programu ekologicznego jest: Bawiąc się – ucz – odkrywaj.
W strukturze realizacyjnej programu przewidziano następujące linie tematyczne:
- Poznawanie przyrody.
- Poznawanie własnego ciała i ochronę zdrowia.
- Ochronę żywych i martwych elementów środowiska.
- Działania ekologiczne.
Program przewiduje wprowadzenie do nauczania szeregu treści dotyczących edukacji ekologicznej, co wymaga zwiększenia tygodniowego wymiaru godzin o jedną godzinę dodatkową.
Realizacja innowacji zakłada ścisłą współpracę z rodzicami, którzy w obecnych czasach mają stać się współtwórcami procesu edukacyjnego. Narzuca to szeroki zakres współpracy szkoły, wychowawcy z domem rodzinnym uczniów:
- kontakty zbiorowe: comiesięczne spotkania z wychowawcą, innymi nauczycielami, pedagogiem szkolnym, pracownikami PPP, pielęgniarką, logopedą, itp. .
- kontakty grupowe: wewnętrzne spotkania Klasowej Rady Rodziców, grup organizujących uroczystości klasowe, wycieczki, itp. .
- kontakty indywidualne: cotygodniowe konsultacje, wizyty domowe, kontakty korespondencyjne, telefoniczne, itp. .
Ponadto pozwoli – przez włączenie osób dorosłych do wielu zadań – kształtować świadomość ekologiczną rodziny w harmonii z rozwojem osobowości, postaw i wrażliwości dziecka. Rodzice uczestniczą w procesie dydaktyczno – wychowawczym klasy poprzez opracowywanie harmonogramu wycieczek, uroczystości, spotkań, akcji organizowanych przez klasę. W miarę możliwości przygotowują środki dydaktyczne, uczestniczą w doposażeniu klasopracowni w sprzęty potrzebne do realizacji zamierzonych celów. Klasa opracowuje swoje zwyczaje, święta, obrzędy np. klasowe urodziny, Mikołajki, Pasowanie na Małego Ekologa, rodzinne pożegnanie roku szkolnego, prowadzenie klasowej kroniki, świętowanie wydania kolejnego numeru gazetki, itp. . Uczniowie tworzą tradycję klasy poprzez akcentowanie „ważnych dni dla przyrody” wynikających z kalendarza ekologicznego i pór roku np. wrzesień Sprzątanie Świata, 4-11październik Tydzień Dobroci dla Zwierząt, 22 kwietnia Dzień Ziemi, powitanie wiosny.
Program klasy ekologicznej jest programem otwartym. W ciągu roku będzie wzbogacony, korygowany i dostosowywany do potrzeb i możliwości.



2. Cele główne kształcenia i wychowania


Podstawowym celem tego programu jest skuteczne i efektywne kształtowanie postaw dzieci zgodnych z etyką ekologiczną. Służy on nie tylko pogłębianiu wiedzy, ale pobudza również aktywność dzieci i ich twórcze myślenie. Uczy współdziałania w zespole, kształtuje właściwe postawy i charakter młodego człowieka. Ten program pomaga ciekawie i pożytecznie spędzić czas wolny, ale także jest sposobem na zintegrowanie życia rodzinnego.
Cele :
- rozbudzenie wrażliwości i potrzeby kontaktu z przyrodą,
- wyrabianie szacunku dla przyrody i jej piękna,
- podejmowanie działań ekologiczno – zdrowotnych w najbliższym otoczeniu i we własnym życiu wykorzystując uzyskane wyniki i wnioski,
- wytworzenie nawyku ładu i porządku, oszczędnego korzystania z materiałów, segregowania odpadów i rozsądnego gospodarowania zasobami naturalnymi,
- umiejętność samodzielnego wyszukiwania informacji na podany temat z różnych źródeł oraz umiejętne wykorzystywanie ich,
- integrowanie zespołu klasowego poprzez wspólne zadania w stosunku do człowieka i środowiska,
- umiejętność współpracy i komunikacji, budowania zaufania i odpowiedzialności za siebie i innych,
- kształtowanie umiejętności dostrzegania zjawisk w ekosystemach,
- naukę poczucia własnej wartości i własnych możliwości,
- projektowanie i przeprowadzanie różnych badań i doświadczeń,
- rozwijanie aktywnych form wypoczynku.


3. Cele szczegółowe

Wiedza i jej rozumienie
Podstawą kształtowania świadomości ekologicznej jest rzetelna wiedza dotycząca zarówno środowiska jaki i czynników, które mają wpływ na jego stan. Najważniejsze jest tu wskazywanie istniejących ekologicznych powiązań, oraz wynikające z nich współzależności. W wyniku realizacji programu uczeń powinien zdobyć podstawowe wiadomości w zakresie:
- elementarnych pojęć w zakresie ekologii i ochrony środowiska,
- poznania reguł i mechanizmów funkcjonujących w przyrodzie,
- wiedzy o wpływie cywilizacji na zdrowie człowieka oraz sposoby ochrony przed jej negatywnymi skutkami,
- ochrony potencjałów przyrody ożywionej i nieożywionej,
- poznania różnych gatunków roślin i zwierząt: hodowla i opieka,
- umiejętności stawiania pytań, formułowania problemów,
- samodzielnego dobierania źródeł informacji, metod i form pracy,
- wiedzy o sposobach przetwarzania odpadów,
- sposobów walki z hałasem,
- źródeł zanieczyszczenia wody, gleby i powietrza,
- poznania różnych środowisk przyrodniczych oraz sposobów poznawania przyrody,
- znajomości gatunków chronionych,
- znajomości korzyści wynikających z racjonalnego i oszczędnego gospodarowania zasobami przyrody.


Umiejętności
Edukacja ekologiczna nie powinna opierać się jedynie na wyposażeniu uczniów w wiedzę. Bardzo ważnym celem jest rozwijanie umiejętności, które umożliwią dzieciom samokształcenie oraz samodzielne rozwijanie. Umiejętności praktyczne są niezbędne do zdobycia wiedzy dotyczącej środowiska przyrodniczego. W trakcie realizacji programu uczeń powinien opanować następujące umiejętności:
- samodzielne korzystanie z różnych źródeł informacji,
- prowadzenie prac pielęgnacyjnych i hodowlanych,
- przeprowadzanie prostych pomiarów, doświadczeń, eksperymentów,
- dokonywanie obserwacji,
- opracowywanie wyników obserwacji, doświadczeń w formie tabel, książeczek,
- gromadzenie materiału w spójną tematyczną całość.
W czasie realizacji programu uczeń, obok umiejętności praktycznych, powinien opanować umiejętności formalne, które umożliwiają zrozumienie zjawisk i powiązań występujących w przyrodzie. Uczniowie powinni:
- dostrzegać związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w środowisku,
- poszukiwać wszelkich możliwych rozwiązań konkretnych problemów,
- przewidywać skutki różnych działań w środowisku,
- dokonywać analizy, syntezy porównywania, klasyfikowania, uzgadniania, wykrywania związków przyczynowo-skutkowych oraz związków czasowych,
- dostrzegać piękno otaczającej przyrody,
- dokonywać formułowania wniosków dotyczących stanu środowiska i jego niekorzystnych przekształceń,
- współdziałać w grupie, doceniać efekty wspólnej pracy.

Postawy
Edukacja ekologiczna ma znaczący udział w kształtowaniu, pozytywnych postaw z wychowawczego punktu widzenia. Oparte one są na uniwersalnych, ponadczasowych wartościach, poglądach i przekonaniach. Kształtowanie postaw proekologicznych powinno opierać się przede wszystkim na włączaniu dzieci do społecznie akceptowanej działalności. Stąd też powinno być ukierunkowane na:
- wskazywanie odpowiednich postaw i przykładów ludzi preferujących ekologiczny tryb życia,
- budzenie odpowiedzialności, poszanowania i troski o każde życie, a przede wszystkim o własne zdrowie,
- samodzielność w myśleniu, działaniu, ocenie,
- odpowiedzialność,
- tolerancję wobec wszystkiego co żyje,
- gotowość do współpracy i współdziałania,
- wrażliwość na krzywdę i niesprawiedliwość,
- kształtowanie kultury zachowania i obcowania z przyrodą w czasie wycieczek i zajęć w terenie,
- pobudzanie zaciekawienia oraz rozwijanie zainteresowań uczniów problematyką ekologiczną,
- rozumienie konieczności zachowania równowagi w przyrodzie.



4. Treści programowe

Edukacja polonistyczna
- Wyszukiwanie treści przyrodniczych i ekologicznych, wprowadzanie pojęć ekologicznych.
- Słuchanie , czytanie i omawianie tekstów literackich o tematyce przyrodniczej.
- Oglądanie filmów edukacyjnych ze zwróceniem uwagi na właściwy stosunek do flory i fauny.
- Wywiady i rozmowy na temat ochrony przyrody, jej zagrożeń i piękna.
- Redagowanie tekstów do gazetki klasowej.
- Prowadzenie kroniki klasy.
- Przygotowywanie broszurek – ulotek ekologicznych prezentujących zdobyte wiadomości ( przestrogi, pouczenia) i ilustrowanie ich.
- Opisy przyrody ożywionej i nieożywionej.
- W zakresie ćwiczeń słownikowych – bogacenie słownictwa ekologicznego zwracanie uwagi na treści przyrodnicze.
- Ćwiczenia gramatyczno – stylistyczne- nacisk na zadania o treściach ekologicznych.
- Ćwiczenia kompozycyjne – również dotyczące treści ekologicznych.
- Ćwiczenia orograficzne – dobór tekstów związanych z przyrodą.
- Fleksja i składnia – dobieranie treści zgodnie z realizowaną tematyką.

Edukacja matematyczna
- Kształtowanie rozumienia pojęcia liczby naturalnej, jako liczby elementów zbioru,jako liczby porządkowej i jako liczby związanej z mierzeniem wielkości ciągłych z wykorzystaniem materiałów przyrodniczych i odpadów.
- Odpady jako materiał pomocniczy do działań praktycznych w zakresie ważenia, porównywania, i mierzenia objętości różnych substancji.
- Badanie stosunków przestrzennych w terenie ( nad, pod, obok, itp.).
- Wyszukiwanie w terenie materiałów o podobnych cechach.
- Umiejętność mierzenia odległości między obiektami, porównywanie wysokości, grubości, objętości, itp.
- Układanie krzyżówek i rebusów matematycznych, do rozwiązania których niezbędna jest wiedza matematyczna i ekologiczna.

Edukacja muzyczna
- Recytowanie rytmicznych tekstów przyrodniczych z zastosowaniem różnych środków wyrazu muzycznego.
- Nagrywanie odgłosów natury, zabawy w naśladowanie ruchów owadów, ptaków, ssaków czy ptaków.
- Umiejętność słuchania muzyki poważnej.
- Dobieranie muzyki do utworów literackich i plastycznych.
- Śpiewanie piosenek o tematyce ekologicznej i przyrodniczej.
- Wykorzystywanie materiałów przyrodniczych i odpadów do konstruowania prostych instrumentów muzycznych.
- Tworzenie swobodnych form złożonych z elementów improwizacji dziecięcej ilustrującej różne zjawiska przyrodnicze.
- Doświadczenia związane z hałasem w klasie, podczas przerw, w pobliżu szkoły.
- Improwizowanie śpiewem odpowiedzi na zadane krótkie pytania ekologiczne.

Edukacja plastyczna
- Zdobywanie umiejętności dostrzegania, odbioru i przeżywania wartości wizualnych środowiska przyrodniczego i kulturowego oraz treści w nich zawartych.
- Materiały przyrodnicze jako artystyczne środki wyrazu.
- Wykorzystywanie odpadów do komponowania prac.
- Wykonywanie plakatów, ulotek o treściach ekologiczno – przyrodniczych.
- Ilustrowanie kroniki klasy i gazetki.
- Organizowanie klasowych i szkolnych wystawek prac plastycznych na temat ochrony przyrody, zagrożeń i jej piękna.
- Uczestniczenie w konkursach, wystawach i prezentacjach ekologicznych.

Edukacja techniczna
- Przygotowanie dzieci do rozwiązywania problemu odpadów w przyszłości poprzez wyrobienie właściwych nawyków ( segregowanie śmieci, recykling, oszczędne gospodarowanie materiałami, zapisywanie zeszytów do końca, wykorzystywanie przeczytanych czasopism ).
- Potraktowanie człowieka jako jednego z ważnych elementów środowiska i zapewnienie mu wiedzy na temat zdrowia ( sposób odżywiania, wypoczynek, sport,zdrowy styl życia).
- Odpady jako tworzywo do zajęć.
- Chemia w kuchni, a umiejętność przygotowywania zdrowych potraw z mleka, warzyw i owoców.
- Kasowy eko - biznes ( sprzedaż zebranych surowców wtórnych, prac wykonanych przez dzieci).
- Energooszczędne urządzenia w szkole i w domu.

Edukacja motoryczno – ruchowa
- Ruch na świeżym powietrzu z wykorzystaniem naturalnych przeszkód terenowych.
- Hartowanie (np. chodzenie boso po sali).
- Materiały przyrodnicze i odpady jako przybory do ćwiczeń.
- Propagowanie gier i zabaw ruchowych, podwórkowych.
- Turystyka odbywająca się w bezpośrednim kontakcie z przyrodą.

Edukacja przyrodniczo – ekologiczna
W klasie i szkole
1. Rośliny ozdobne w klasie i w szkole.
2. Czynniki warunkujące rozwój roślin, światło, powietrze, odpowiednia temperatura, wilgotność.
3. Wpływ roślin na tworzenie mikroklimatu.
4. Każda klasa pierwsza sadzi swoje drzewko w dniu pasowania na ucznia Szkoły Podstawowej nr 8.
5. Wpływ zanieczyszczeń na kondycję ludzi, roślin i zwierząt.
Droga do szkoły
1. Droga dziecka z domu do szkoły - dbanie o zieleń, zbieranie śmieci.
2. Obserwacje ruchu kołowego i pieszego na drogach, badanie natężenia ruchu i hałasu.
3. Propagowanie ekologicznych środków transportu.
4. Zasady przestrzegania przepisów ruchu drogowego.
Życie i praca w domu
1. Propagowanie zdrowego stylu życia.
2. Sposoby na ekologiczne zakupy rozwiązaniem problemu odpadów.
3. Energia – alternatywne źródła; konieczność oszczędzania obecnych zapasów.
4. Odpowiedzialność ludzi za zwierzęta domowe i właściwy do nich stosunek.
5. Woda w domu , sposoby jej oszczędzania.
6. Urządzenia elektryczne w domu.
W ogrodzie szkolnym, parku, wokół domu
1. Znajomość flory i fauny najbliższej okolicy.
2. Troska mieszkańców o wygląd parków, terenów zielonych i ogródków przydomowych.
3. Ochrona przyrody moim obowiązkiem.
4. Opieka nad roślinami wokół szkoły.
5. Całoroczne obserwacje roślin.
Nasza miejscowość
1. „Sprzątanie świata” – hasłem całorocznym.
2. Rośliny chronione w mojej miejscowości.
3. Poznanie zabytków miasta i jego przeszłości.
4. Jak dbać o zdrowie? Wizyta w Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej.
Pory dnia i pory roku; obserwacje przyrody
1. Obserwacje ukierunkowane na określone rośliny i zwierzęta podczas zmian pór roku.
2. Wpływ temperatury, wody, zanieczyszczeń oraz światła na rośliny.
3. Wpływ warunków klimatycznych na życie człowieka.
4. Wędrówki ptaków, zagrożenia.
W gospodarstwie ogrodniczym
1. Jak ekologicznie uprawiać rośliny.
2. Ekologiczny sposób walki ze szkodnikami i chwastami.
3. Czynniki szkodliwe w żywności (konserwanty, trucizny).
4. W sklepie ze zdrową żywnością.
5. Mądre zagospodarowanie odpadów – kompostownik.
W sadzie
1. Prace pielęgnacyjne w sadzie.
2. Sposoby przechowywania i przetwarzania owoców.
3. Wpływ środków chemicznych na jakość owoców.
W lesie
1. Zachowanie w lesie.
2. Ekosystemy leśne.
3. Warunki życia w lesie.
4. Ochrona lasów i ich mieszkańców.
5. Rabunkowe działania człowieka i ich wpływ na środowisko.
6. Gospodarcze, relaksacyjne i zdrowotne znaczenie lasów.
Na łące
1.Ochrona roślin i zwierząt żyjących na łące. Dlaczego nie wolno wypalać traw?
2. Zioła i ich wykorzystanie.
3. Znaczenie łąk ( gospodarcze, rekreacyjne).
W gospodarstwie hodowlanym
1. Ekologiczna hodowla zwierząt.
2. Znaczenie hodowli zwierząt.
3. Środki chemiczne w gospodarstwie człowieka ich wpływ na stan wód.
Najbliższa okolica – elementy krajobrazu
1.Bariery zieleni jako ochrona przed hałasem i spalinami. Ochrona powietrza.
2. Wpływ wysypiska śmieci na wody gruntowe.
3. Zanieczyszczenia przemysłowe i walka z nimi.
3. Zabytki i nowe obiekty w najbliższej okolicy. Przeszłość i perspektywy rozwoju naszego miasta.
4. Turystyka w naszym regionie – osobliwości, piękne miejsca.
5. Najbardziej zdewastowane miejsca w naszej okolicy.
Na polach uprawnych
1. Ekologiczne sposoby uprawy roślin- rodzaje nawożenia.
2. Płody gospodarstw ekologicznych.
3. Ochrona zwierząt żyjących na polach.
4. Naturalne zwalczanie chwastów i szkodników.
Woda. Życie w wodzie
1. Ochrona wód poprzez mniejsze zużycie, praca oczyszczalni.
2. Ochrona zwierząt i roślin żyjących w wodach.
3. Sposoby zanieczyszczania wód.
4. Wykorzystywanie energii wód.
5. Jak możesz walczyć o czystą wodę? Jak robią to inni?
Sposoby podróżowania
1. Bezpieczne dla środowiska środki transportu.
2. Biologiczne skutki motoryzacji.
Nasza Ojczyzna – Polska
1. Najważniejsze zadania w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce – formy ochronyprzyrody.
2. Rejony ekologicznie skażone w Polsce.
3. Obserwacje krajobrazów polskich.
4. Sporządzanie regulaminu ekologicznego turysty.

5. Metody i formy pracy
Do realizacji tego programu niezbędna jest umiejętność aktywizowania ucznia i motywowania go do dalszej pracy zespołowej i indywidualnej. Stąd podstawowymi metodami, odpowiednimi do realizacji programu, są metody aktywnego uczenia się.
1. Z grupy metod podających (informacyjnych)
- opis
- wyjaśnianie
- opowiadanie
2. Z grupy metod poszukujących ( problemowych)
- pogadanka
- elementy dyskusji
- elementy klasycznej metody problemowej
- zabawy i gry dydaktyczne
3. Z grupy metod waloryzacyjnych ( eksponujących)
- metoda ekspresyjna
- metoda impresyjna
- metoda inscenizacji
4. Z grupy metod operatywnych
- metoda ćwiczeń
- metoda praktycznych działań
- niektóre gry i zabawy
Formy organizacyjne aktywności dzieci wg R . Więckowskiego:
1. Aktywność indywidualna:
- indywidualna aktywność jednolita
- indywidualna aktywność zróżnicowana
2. Aktywność zbiorowa:
- zbiorowa aktywność jednolita: aktywność grupowa, aktywność z całą klasą
- zbiorowa aktywność zróżnicowana
Indywidualne formy organizowania pracy ucznia:
- praca z podręcznikiem, książką, czasopismem, planszami, planami, mapami, atlasami, przewodnikami do oznaczania roślin i zwierząt, itp.
- przygotowywanie wywiadów, dyskusji, ogłoszeń, zaproszeń, itp.
- wykonywanie doświadczeń, ćwiczeń, zadań ,rozwiązywanie problemów
- obserwacje, pokazy, wystąpienia



6. Przykładowy plan wycieczek i działań ogólnoszkolnych






















L.p. Miejsce wycieczki Cele wycieczki
1. Najbliższa okolica ( Stargard Szczeciński – osiedle Kluczewo, Lotnisko, Strzyżno, Witkowo) Ćwiczenia w wyróżnianiu elementów krajobrazu naturalnego i stworzonego przez człowieka. Obserwacja zdrowego i zdewastowanego krajobrazu. Poszukiwanie roślin chronionych – przebiśniegów i zawilców. Rozumienie konieczności ochrony gatunkowej. Szukanie odpowiedzi na pytanie: Czy nasza okolica jest ekologiczna?- na bazie kart obserwacji ( spaliny samochodowe, dymy z kominów, wysypiska śmieci, pojemniki do segregacji odpadów).Ocena czystości powietrza – skala porostowa.
2. Teren przyszkolny Wyznaczanie różnymi sposobami kierunków świata. Obserwacja linii widnokręgu. Zimowe krajobrazy: śnieg, szron, szadź. Sprawdzanie czystości śniegu. Obserwacja płatków śniegu. Wypowiedzi na temat : Co się zmieniło w przyrodzie i dlaczego?
3. Ulice miasta Praktyczne wykorzystanie zasad bezpiecznego ruchu drogowego w czasie przechodzenia przez ulicę: na pasach i przy sygnalizacji świetlnej. Prawostronny ruch na chodniku, lewostronny na poboczu drogi poza miastem.
4. Ulica obok szkoły Obserwacja natężenia ruchu drogowego – zapis danych w tabeli. Rozpoznawanie i nazywanie znaków drogowych. Ocena zanieczyszczenia powietrza przez motoryzację. Obserwacja sygnałów drogowych dawanych przez kierowców różnych pojazdów (kierunkowskazy, światła stopu, cofania, awaryjne, wskazanie ręką). Kontrola zdrowotności i troska o drzewa rosnące po obu stronach ulicy Traugutta i drogi do Strzyżna.
5. Ogródek przyszkolny Prowadzenie obserwacji pogody i nazywanie elementów pogody. Rozmieszczenie karmników, rozwieszenie budek lęgowych, obserwacje ornitologiczne. Czyszczenie karmników i budek .
6. Park Dostrzeganie zmian w przyrodzie podczas pór roku. Poznawanie parków miejskich, rozpoznawanie pospolitych drzew i krzewów . Szukanie pomników przyrody. Kryteria zaliczania drzew do pomników przyrody.
7. Zabytki Stargardu – muzeum, Stare Miasto Poznanie historii miasta podczas wizyt w muzeum. Obserwacja i zapoznanie z historią stargardzkich zabytków na staromiejskim szlaku turystycznym „Stargard – klejnot Pomorza” – zwiedzanie z przewodnikiem PTTK.
8. Lecznica dla zwierząt Przeprowadzenie wywiadu z p. weterynarz w oparciu o wcześniej przygotowane pytania. Zapoznanie ze sposobami prawidłowej pielęgnacji zwierząt domowych, rodzajami usług oferowanych przez lecznice dla zwierząt.
9. Oczyszczalnia ścieków lub Stacja Uzdatniania Wody Rozumienie konieczności istnienia oczyszczalni ścieków oraz stacji uzdatniania wody. Obserwacja faz oczyszczania ścieków. Poznanie najważniejszych źródeł ścieków i ich rodzajów.
10. Sad Obserwacja sadu jesienią. Zabiegi pielęgnacyjne, sposoby przechowywania owoców – wywiad z sadownikiem. Obserwacja kwitnącego sadu , przylotu owadów i szkodników drzew owocowych. Ekologiczna walka ze szkodnikami pąków i owoców – rozmowa z sadownikiem. Obserwacja pąków liściowych i kwiatowych, porównywanie, różnych gatunków. Co musi nastąpić w kwiecie, aby powstał z niego owoc, rola wiatru i owadów. Budowa kwiatu. Obserwacja zmian zachodzących w kwiatach, które przekwitły i pozostały na drzewie
11. Las Uczestniczenie w zajęciach organizowanych przez Ośrodek Edukacji Przyrodniczo – Leśnej w Kliniskach. Obserwacje warunków życia w lesie w różnych porach roku. Fauna i flora lasu. Zapoznanie z piętrami lasu. Przykłady dewastacji. Określanie zalet lasu. Co znajduje się pod korą martwych drzew? – obserwacje z lupami.
12. Ogród przyszkolny Wiosenne prace w ogrodzie (klombie): usuwanie okrywy z liści, spulchnianie gleby, odchwaszczanie, sianie, sadzenie sadzonek i kwiatów sezonowych, podlewanie, nawożenie.
13. Ogród Dendrologiczny w Przelewicach Uczestniczenie w zajęciach w Centrum Edukacji Przyrodniczej w Ogrodzie Dendrologicznym Przelewice. Obserwacja różnorodnych gatunków drzew, krzewów i roślin zielnych zgromadzonych w ogrodzie. Rozpoznawanie i nazywanie drzew i krzewów z najbliższego otoczenia. Poznanie Ogrodu Dendrologicznego
14. Wycieczka krajoznawczo - turystyczna na trasie Wolin - – Lubiń - Wapnica - Międzyzdroje Osobliwości przyrodnicze Wolińskiego Parku Narodowego. Rola i znaczenie parków narodowych. Rozumienie konieczności tworzenia parków narodowych. Czytanie regulaminu zachowania się na obszarze parku i na szlaku turystycznym. Wędrówki z przewodnikiem PTTK.
15. Stadnina koni - Żukowo Zalety hipoterapii. Jak należy opiekować się końmi.
16. Gospodarstwo ogrodnicze Obserwacja upraw w szklarniach. Warunki uprawy roślin – wywiad z ogrodnikiem.
17. ZOO Safari - Świerkocin Poznanie zwierząt z różnych stron świata. Rola ogrodów ZOO w ochronie gatunków zagrożonych i ginących. Czytanie regulaminu zachowania się w ZOO.
18. Łąka Obserwacja kwitnącej łąki w „śladzie”. Orientacyjne określanie ilości traw, roślin łąkowych. Poznanie budowy trawy. Obserwowanie zwierząt zamieszkujących łąkę. Dlaczego nie można wypalać traw?
19. Wysypisko śmieci Skutki zaśmiecania środowiska. Uświadomienie potrzeby segregacji odpadów. Właściwe rozumienie pojęcia recykling. Opakowania przyjazne i nieprzyjazne środowisku, czas ich rozkładu.
20. Zielona szkoła – Mielno Unieście Poznanie zasad zachowania się w ośrodku – czytanie regulaminu. Obserwacja flory i fauny Bałtyku. Cechy krajobrazu nadmorskiego. Nabywanie umiejętności dbania o higienę osobistą i czystości otoczenia. Przestrzeganie zasad zdrowego odżywiania. Preferowanie aktywnego wypoczynku. Zapoznanie z dziedzictwem kulturowym regionu morskiego. Jak zdrowo i bezpiecznie wypoczywać nad morzem?
21. Gospodarstwo agroturystyczne Dostrzeganie zmian w otoczeniu spowodowanych rozwojem cywilizacji. Poznanie zwierząt hodowlanych i niektórych, dawnych sprzętów codziennego użytku. Zdrowa żywność. Poznawanie walorów turystycznych wsi jako miejsca wypoczynku.



Propozycje działań ekologicznych , które można podjąć wspólnie w szkole
Klasa ekologiczna będzie się starać wpływać na kształtowanie postaw proekologicznych uczniów własnej szkoły, rodziny i społeczności lokalnej poprzez:
1. Wspólne segregowanie śmieci – zbieranie makulatury do papierowych worków znajdujących się w poszczególnych salach lekcyjnych, baterii do pojemnika ustawionego na korytarzu szkolnym, puszek alu wrzucanych do „Puszkojada” znajdującego się na dolnym korytarzu.
2. Podtrzymywanie tradycji szkoły „Każda klasa pierwsza sadzi swoje drzewko”.
3. Organizowanie jesienno – zimowej akcji dokarmiania ptaków „Karmnik”.
4. Współorganizowanie Tygodnia Ekologicznego w ramach obchodów Dnia Ziemi(22 kwietnia) - wiosenne zbieranie śmieci, organizowanie Wystawy Małych Zwierząt,konkursy, turnieje, warsztaty ekologiczne, pokazy, wycieczki.
5. Przygotowanie na terenie szkoły akcji „Sprzątnie Świata”.
6. Prezentowanie własnej twórczości plastycznej, literackiej inspirowanej kontaktami z przyrodą.
7. Przygotowywanie i prezentacja inscenizacji, przedstawień teatralnych.
8. Nawiązywanie kontaktów z ludźmi zawodowo zajmujących się ochroną środowiska np.: leśnik, weterynarz, pracownik Wydziału Ochrony Środowiska, przewodnik PTTK itp. .
9. Organizowanie zbiórki żywności , koców dla zwierząt ze schroniska przy ul.Broniewskiego w Stargardzie Szczecińskim.
10. Zazielenianie korytarzy szkolnych i terenów wokół szkoły.



7. Osiągnięcia finalne
Zakładam, że po zrealizowaniu tego programu uczeń:
- dostrzega pozytywny i negatywny wpływ człowieka na przyrodę,
- troszczy się o otaczające środowisko,
- potrafi doceniać wpływ przyrody na prawidłowy rozwój człowieka,
- promuje zdrowy styl życia, dba o bezpieczeństwo swoje i innych,
- troszczy się o własny prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny,
- propaguje działania ekologiczne w klasie, rodzinie, szkole i miejscu zamieszkania,
- wykorzystuje wiedzę ekologiczną i dzieli się nią z innymi podczas różnorodnych doświadczeń życiowych, działań ogólnoszkolnych i środowiskowych,
- jest odpowiedzialny za działanie grupy, klasy,
- potrafi zrezygnować z niektórych rzeczy, zachcianek, umie stawiać wobec siebie pewne ograniczenia,
- wie jak zachować się w takich miejscach, jak: park, ogród, muzeum, galeria, teatr, kino, ZOO itp.,
- umie przyznać się do popełnionych błędów, przeprasza i naprawia wyrządzone szkody.


8. Ewaluacja

Bardzo ważnym elementem pracy nauczyciela i ucznia jest ocena, która pozwala stwierdzić, czy zamierzone cele zostały osiągnięte. Dla ucznia ma być ona motywacją do dalszej pracy, a dla nauczyciela – sygnałem skuteczności stosowanych metod i form pracy. Kryterium oceny nie jest stan wiedzy ucznia w danym momencie, ale jego praca, włożony wysiłek, umiejętności, pomysłowość i przejawiane inicjatywy. Dziecko nie może w szkole odczuwać lęku przed niepowodzeniem czy zła oceną. Wszyscy uczymy się na błędach. Uczeń również ma do tego prawo, ale niepowodzenie nie powinno zaprzepaszczać inicjatywy w podejmowaniu dalszych prób. Program zakłada osiąganie przez ucznia umiejętności twórczego wykorzystywania zdobytej wiedzy. Nauczyciel dokonuje obserwacji ciągłej, całościowej i kompleksowej ucznia, przeprowadza z nim rozmowy, ankiety i gromadzi wytwory jego pracy.
Oceny dokonuje się na podstawie:
- obserwacji zachowań w określonych sytuacjach,
- samodzielnie pisanych ulotek – broszurek ekologicznych, wierszy, swobodnych tekstów będących odzwierciedleniem realizowanego cyklu tematycznego,
- przygotowań i udziału w przedsięwzięciach ekologicznych , w trakcie których wykorzystuje się zdobytą wiedzę i umiejętności,
- konkretnej działalności dzieci w środowisku,
- udziału i zaangażowania we wszelkich akcjach proekologicznych,
- przeprowadzonej wśród uczniów i rodziców ankiety, która dotyczy wpływu programu na zachowania ekologiczne dzieci w ich codziennym życiu,
- wywiadów, rozmów z rodzicami, widzami, dorosłymi uczestnikami programu,
- umiejętności samodzielnego zdobywania informacji i prezentowania jej,
- właściwego opiekowania się hodowanymi w klasie roślinami i zwierzętami,
- udziału w wystawach i różnorodnych konkursach,
- umiejętności pracy w grupie.
Realizacja programu w dużej mierze będzie zależała od zaangażowania samego nauczyciela. Wspólna praca powinna dawać satysfakcję obu stronom: uczniowi i nauczycielowi. Efektem innowacji powinno być ukształtowanie takiego człowieka, który wobec przyrody nie będzie bezmyślny, samolubny i konsumpcyjny.

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:57:18
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:57:18) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie