Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Błędy wychowawcze rodziców jako skutek zaburzeń rozwoju dziecka

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3173 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Trudniejsze do wychowawczego prowadzenia bywają zazwyczaj:

- dzieci poważnie chore lub niedomagające somatycznie
- dzieci z układem nerwowym uszkodzonym w różny sposób
i w różnym stopniu
- dzieci, które wykazują silnie zaznaczające się właściwości
indywidualne i których zachowanie odbiega od przeciętnego obrazu.

Choroby somatyczne i związane z nimi złe samopoczucie wpływają niekorzystnie na rozwój psychiczny dziecka w każdym okresie jego życia i dezorganizują bardzo często proces wychowawczy. Wychowawcze oddziaływanie na takie dzieci wymaga od rodziców szczególnie dużych umiejętności, wyczucia sytuacji, wewnętrznej dyscypliny. Naturalny i zrozumiały lęk rodziców, zwłaszcza matek o zdrowie i życie takiego dziecka stanowi często przeszkodę, która uniemożliwia właściwe ukierunkowanie procesu wychowawczego, stając się w wielu przypadkach przyczyną poważnych błędów wychowawczych. Łatwo w takich sytuacjach stracić umiar w chronieniu dziecka przed zagrażającym jego zdrowiu niebezpieczeństwem. Z tych właśnie powodów znaczna część dzieci niedomagających somatycznie w pierwszych latach swego życia sprawia w latach późniejszych poważne trudności wychowawcze.
Dzieci z mikrouszkodzeniami układu nerwowego, wykazujące zaburzenia w zakresie tempa i rytmu rozwoju oraz dynamiki procesów nerwowych, stwarzają inne problemy wychowawcze. Wielu rodziców nie rozumie istoty trudności sprawianych przez dziecko o rozwoju zaburzonym i traktuje je zbyt rygorystycznie lub też przeciwnie – nadmiernie liberalnie, najczęściej zaś niekonsekwentnie rezultacie takiego stanu rzeczy do pierwotnie niewielkich nawet odchyleń od normy zarówno w rozwoju, jak i zachowaniu dziecka, dołączają się zaburzenia wtórne, o znacznie szerszym zakresie i większym nasileniu. Dziecko z mikrodefektami rozwojowymi ma zarówno w rodzinie, jak i w szkole warunki o wiele gorsze pod względem wychowawczym i dydaktycznym niż jego rówieśnicy. Zamiast oddziaływania terapeutycznego, które mogłoby wyrównać istniejące niedomogi, dziecko takie narażone jest dodatkowo na szkodliwy wpływ patogennych czynników środowiskowo – wychowawczych, wtórnych w stosunku do zaburzenia. Mimo woli i nieświadomie, rodzice często wytwarzają sytuację swoistej dyskryminacji takiego dziecka w rodzinie. Ich zaburzenia rozwojowe pogłębiają się szybko i w końcu narastają trudności wychowawcze. Szczególnie nasilenie błędów wychowawczych popełnianych w odniesieniu do dzieci o zaburzonym rozwoju obserwuje się z chwilą rozpoczęcia przez te dzieci nauki szkolnej. W niektórych wypadkach objawy tych zaburzeń wyrażają się w formie trudności dziecka w nauce czy też trudności w jego przystosowaniu się do regulaminu szkoły, wywołują szereg błędnych posunięć w rodzinie.

Pierwsze trudności w nauce bywają niejednokrotnie przez rodziców lekceważone. Lekceważenie to może być skutkiem ogólnie obojętnej postawy wobec dziecka, lecz może także wypływać z trudności obiektywnej oceny jego osiągnięć i możliwości. Brak zainteresowania sprawami szkolnymi dziecka, a więc także jego trudnościami, bywają spowodowane różnymi przyczynami: ciężka sytuacja materialna rodziców, zapracowanie rodziców lub samotnej matki, panujące w rodzinie przekonanie, że nauka nie jest w życiu potrzebna. W rezultacie dziecko idzie do szkoły osamotnione, jego wysiłkom nie tylko nie towarzyszy zachęta, lecz nawet najbardziej elementarne zainteresowanie najbliższych osób.
Nieco inna jest sytuacja dzieci, których rodzice interesują się w zasadzie nauką dziecka, ale bagatelizują jego pierwsze trudności. Postawę te spotyka się często w stosunku do dzieci ogólnie ocenianych przez otoczenie jako inteligentne, zdolniejsze od rodzeństwa, których powodzenia rodzice są nadmiernie pewni.
Jeszcze częściej postawę lekceważenia trudności dziecka spotykać można u rodziców nadmiernie pobłażliwych, mało wymagających, skłonnych do bezkrytycznego, przesadnego entuzjazmu w stosunku do wszystkiego, co dziecko robi. Wymagania tych rodziców są nieproporcjonalnie małe w stosunku do wymagań szkoły, a słabe oceny są łatwo wybaczane dziecku i przypisywane raczej nadmiernym wymaganiom wychowawcy niż faktycznie mniejszym możliwościom dziecka. Te dzieci są wprawdzie ogólnie przez rodziców zachęcane do nauki, ale ich trudności są bagatelizowane.
W praktyce spotyka się najczęściej trzy rodzaje nieprawidłowych postaw rodziców wobec trudności szkolnych dziecka, a mianowicie:
- postawę lękową
- postawę agresywną
- postawę bagatelizującą
Rodzice odznaczający się generalną postawą lękową i perfekcjonistyczną mają silne tendencje do reakcji typu ,, katastroficznego ’’. Łatwo wpadają w panikę, manifestując swój lęk o dalszą karierę szkolną dziecka, przekazując mu swoje lękowe nastawienie.
Są dzieci, które przejmując od rodziców postawę perfekcjonistyczną przepisują wielokrotnie domowe zadania ,,na czysto ”. Ciągle niepewne efektów swoje pracy, skłonne są ustawicznie szukać oparcia i pomocy w osobach starszych, rodzeństwie i lepiej uczących się kolegach.
Rodzice z tendencją do reakcji agresywnych mogą w sytuacji trudności szkolnych dziecka kierować się agresją na szkołę i szkolne władze. Tutaj należy zaliczyć przypadki, kiedy w domu podważany bywa w obecności dziecka autorytet szkoły i nauczyciela. Bardzo często agresja rodziców skierowana jest na dziecko, które w domu bywa za złą ocenę karane biciem lub obrzucaniem wyzwiskami. Nierzadkie są sytuacja łącznego występowania obydwu rodzajów reakcji agresywnych : rodzice karzą dziecko surowo w domu, następnego dnia przychodzą do szkoły i wykłócają się z nauczycielem o niewłaściwe potraktowanie ich dziecka. Dzieci wychowywane w takich rodzinach nie uznają ani autorytetu, ani też nauczycieli.
Nieco odrębnie trzeba potraktować jednak rodziców, których postawę można określić jako beztroską. Postawa ta łączy się z ogólnym brakiem odpowiedzialności życiowej rodziców, manifestowanym nie tylko na terenie rodziny, lecz często również w miejscu pracy. Rodzice ogólnie nieodpowiedzialni działają na zasadzie ,, jakoś to będzie”. Oczekują, że dziecko samo zmądrzeje i samo poradzi sobie z trudnościami.
Naszkicowane wyżej typy nieprawidłowych reakcji rodziców na niepowodzenia szkolne dzieci są tymi, które najłatwiej dają się dostrzec. Nie znaczy to jednak, że wyczerpują one całokształt wszelkich możliwości spotykanych w życiu ani też, że w praktyce są tak czyste, jednorodne i konsekwentne. Uproszczony ich opis, który sprowadziłam do ram schematu, ma na celu pokazanie, że :

- niepowodzenia w nauce nie tylko są źródłem ujemnych przeżyć emocjonalno-uczuciowych dziecka na terenie szkoły, lecz również stanowią źródło różnorakich przeżyć ich rodziców
- reakcje rodziców na niepowodzenia szkolne ich dzieci są zazwyczaj powiązane z osobowością rodziców i ogólniejszym typem ich życiowych postaw
- nieprawidłowe reakcje rodziców na trudności i niepowodzenia szkolne są ich wtórnym czynnikiem patogennym zaburzającym dalszy rozwój dziecka i jego stosunek do szkoły.


mgr Elżbieta Kosmatka
nauczyciel SP Smogulec

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie