Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Twórcza aktywność uczniów

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3436 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Pojęcie twórczości posiada dość szeroki zakres i wiele znaczeń. Może być rozumiane jako dzieło (wytwór), proces lub zespół zdolności czy cech osobowościowych człowieka.


TWÓRCZA AKTYWNOŚĆ UCZNIÓW

     Pojęcie twórczości posiada dość szeroki zakres i wiele znaczeń. Może być rozumiane jako dzieło (wytwór), proces lub zespół zdolności czy cech osobowościowych człowieka.
Według wielu wybitnych przedstawicieli psychologii humanistycznej twórczość dziecka ujmowana jest jako wartość nadająca życiu ludzkiemu sens, w sposób podmiotowy tj. poprzez sam sposób tworzenia i jego znaczenie dla rozwoju twórcy, nie zaś poprzez wytwór procesu i jego znaczenie dla społeczeństwa. Według tych teorii twórczość jest głęboko zakorzeniona w naturze ludzkiej i jako taka przysługuje wszystkim ludziom bez względu na rodzaj ich działalności. Aktywność twórcza odnosi się wówczas nie tylko do sfery poznawczej, lecz także sposobów przeżywania i działania, kontaktów międzyludzkich, czy w ogóle myślenia twórczego.
     W psychologii i pedagogice twórczości najbardziej znana jest teoria amerykańskiego psychologa Joy'a P. Guilforda, który stworzył koncepcję myślenia i zdolności twórczych oraz ich pomiaru. Do najważniejszych czynników twórczości zalicza: zdolność myślenia konwergencyjnego, jako rozwiązywanie problemów zawierających jedną poprawną odpowiedź, oraz operacje myślenia dywergencyjnego z wieloma rozwiązaniami danego problemu.

Do najważniejszych czynników myślenia kreatywnego należą:
Płynność myślenia, która jest zdolnością do wytwarzania w krótkim czasie wielu słów, sentencji, idei, pomysłów itp. Wskaźnikiem płynności myślenia jest ilość wytworzonych pomysłów. Wyróżnia się kilka rodzajów płynności:
  • płynność słowną, ułatwiającą wytwarzanie wielu słów;
  • płynność skojarzeniową, umożliwiającą dobór słów;
  • płynność ideacyjną, dzięki której wymyślamy tematy;
  • płynność ekspresyjną, ułatwiającą formułowanie myśli.
Giętkość myślenia, jako zdolność wytwarzania jakościowo różnych wytworów, zdolność do częstych zmian kierunku myślenia. Przeciwieństwem giętkości jest sztywność myślenia, schematycznego nastawienia umysłowego, bądź schematu postępowania.
     Oryginalność myślenia, czyli zdolność wychodzenia poza stereotypowe rozwiązania. Pozwala ona nie tylko zmieniać kierunek myślenia, ale umożliwia dostrzeganie nowych, niezwykłych aspektów sytuacji.
     Wrażliwość na problemy, tj. zdolność wykrywania luk, błędów i braków występujących w różnych sytuacjach, planach i pomysłach, przewidywanie następstw różnych zjawisk itp.
     Ważnym zadaniem nauczycieli jest stwarzanie sytuacji i warunków sprzyjających wyrazistości, płynności i giętkości języka dziecka, a jednocześnie zwracanie uwagi, aby zbyt wielkie wymagania dotyczące poprawności wypowiedzi nie hamowały swobody i ekspresji mowy dziecka.
     E. P. Torrance dostrzega pięć powodów, dla których szkoła powinna rozwijać myślenie twórcze:
  • Twórczość jest nieodłącznym składnikiem zdrowia psychicznego.
  • Stanowi ona jeden ze sposobów samorealizacji, pomaga rozwijać tkwiące w jednostce możliwości twórcze
  • Twórczość jest warunkiem sukcesów zawodowych nawet w najprostszych zawodach.
  • Twórczość odgrywa wielką rolę w rozwoju społeczno - gospodarczym
     Zdaniem znawców problemu, wszyscy nauczyciele są nauczycielami kreatywności, bez względu na to, jakiego przedmiotu nauczają, tak jak wszyscy nauczyciele są nauczycielami języka. Ważne jest, czy nauczyciel zachęca i stwarza warunki do stosowania kreatywności. Natomiast nasz system nauczania uzna – je i nagradza głównie odpowiedzi „dobre”, a karze za „złe”, natomiast nie lubi i nie uznaje odpowiedzi dziwnych lub nowych.
     Twórcza aktywność językowa powinna wyrażać się w:
  • zdolności do czerpania z bogactw wyobraźni twórczej jako tworzywa językowego i dokonywania operacji twórczych w mowie zewnętrznej;
  • pragnieniu zaspokojenia własnej, uwewnętrznionej potrzeby poprzez ekspresję werbalną;
  • zdolności do wysuwania nowych pomysłów, projektów oraz różnorodnych sposobów rozwiązań problemów i zadań językowych w związku z realizacją pewnych celów (np. poznawczych, ekspresyjnych);
  • chętnym, spontanicznym lub celowym podejmowaniu aktywności językowej w postaci wypowiedzeń lub dłuższych wypowiedzi o zróżnicowanej formie stylistycznej i w zdolności do świadomego formułowania nowych, dotąd nie istniejących wypowiedzeń i wypowiedzi;
  • umiejętności wartościowania swych wypowiedzi oraz w zdolności ich korygowania.
     Na rozwój języka dziecka wywiera wpływ wiele czynników, spośród których najczęściej wymienia się środowisko rodzinne, wychowawcze i kulturowe, inteligencję, zdrowie oraz własną aktywność dziecka. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć środowisko rodzinne, w którym dziecko wzrasta i przebywa najczęściej. Badania wielu pedagogów wykazały, że dzieci z rodzin o wyższej kulturze umysłowej wykazują także wyższy stopień rozwoju mowy. Chętniej wypowiadają się (popełniając przy tym mniej błędów) oraz posiadają większy zasób słownictwa. W dużej mierze zależy to od dobrego wzoru mowy dorosłych i dostarczenia okazji do jej rozwijania.
     Aby jednak twórcza aktywność mogła się w pełni rozwijać, muszą być spełnione pewne warunki wynikające z jej cech oraz związane z organizacją działalności dziecka:
  1. Pierwsze kontakty dziecka z nowymi sposobami działania muszą być pozytywne. Im młodsze dziecko, tym mniej powinno spotkać takich sytuacji, w których ucząc się czegoś nowego doznaje niepowodzeń.
  2. Dziecko powinno mieć zapewnioną swobodę co do sposobu realizacji danego zadania.
  3. Należy unikać stawiania dziecku za wzór określonego sposobu realizacji zadania.
  4. Nie należy przywiązywać nadmiernej wagi do takich cech jak staranność i czystość pracy, poprawność i dokładność w szczegółach, wierność wobec oryginału (szczególnie u młodszych dzieci).
  5. Należy przyznawać dziecku prawo do błędów, poprawiania tego co robi, nawet zniszczenia tego co robi, czas na szukanie, eksperymentowanie, próbowanie.
  6. Koniecznie rozmawiać o tym, co dziecko zrobiło, robi i zamierza robić.
  7. Unikać oceniania, szczególnie prac plastycznych czy innych twórczych na stopień, nie oceniać dzieci przez porównywanie ich między sobą. Istotą tego warunku jest nie ocenianie dziecka jako osoby, tylko wytworu..
     Podstawę dla rozwoju tak rozumianej twórczej aktywności dzieci stanowią przede wszystkim zabawy ekspresyjne, które znajdują swoje źródło w geście, słowie, rysunku.
     Twórczą aktywnością uczniów stosunkowo najlepiej kieruje twórczy nauczyciel, zwłaszcza gdy jest przekonany o kreatywnych możliwościach każdego dziecka oraz posiada niezbędne umiejętności metodyczne. Rola nauczyciela w rozwijaniu twórczej aktywności uczniów klas początkowych polega przede wszystkim na:
  • Stworzeniu warunków sprzyjających ośmieleniu i werbalnemu „otwarciu się” uczniów, zwłaszcza poprzez zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa i wolności.
  • Ukazaniu uczniom możliwości różnorodnych sposobów twórczej ekspresji językowej, które dadzą im szansę poznania i sprawdzenia się w każdej z nich.
  • Rozpoznawaniu potrzeb dzieci oraz ich możliwości emocjonalno – motywacyjnych.
  • Stymulowaniu i intensyfikowaniu tych możliwości poprzez odpowiednie planowanie i organizowanie stosownych sytuacji.
  • Umożliwianiu uczniom zaspokajania potrzeby komunikacji językowej, tj. doskonaleniu sprawności językowej, wzbogacaniu słownictwa i związków wyrazowych oraz kształtowaniu umiejętności wypowiadania się w formie opowiadania, opisu itp.
  • Stwarzaniu sytuacji umożliwiających zdobywanie doświadczeń językowych poprzez doświadczenia wywiady, wycieczki itp.
  • Dostarczaniu satysfakcji z rozwiązywania problemów, jak i osiąganych wyników.
     Nauczyciel klas początkowych, pragnący wychować młodych twórców powinien nie tylko znać warunki sprzyjające stymulacji i uprawianiu twórczej aktywności, ale winien je także respektować i organizować. Jeżeli nauczyciel rozumie potrzebę i docenia znaczenie wszystkich typów aktywności, to tak planuje i organizuje warunki twórczej edukacji, żeby umożliwiać dzieciom przejawianie zarówno aktywności kierowanej przez nauczyciela, jak i spontanicznej. Chociaż nauczyciel klas początkowych ma obowiązek realizowania celów i treści obowiązującego programu, to jednak bardziej powinien koncentrować się na potrzebach i możliwościach uczniów niż na samym programie. Integrując zadania wynikające z programu nauczania z potrzebami dzieci i ich środowiska, nauczyciel może spowodować, że program szkolny stanie się programem jego uczniów.

Literatura
    D. Czelakowska, Twórczość a kształcenie języka dzieci w wieku wczesnoszkolnym, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 1996.
    J. Kujawiński (red.), Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych, WSiP, Warszawa 1990.
    Z. Pietrasiński, Myślenie twórcze, PZWS, Warszawa 1969.
    T. Kłosińska, Droga do twórczości, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000.
    H. Cybulska, Sposoby aktywizowania uczniów na lekcjach języka polskiego, „Życie Szkoły” nr 10/ 1995.
Opracowały
Elżbieta Cyganek
Honorata Malc

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie