Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz wieczoru wigilijnego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 7417 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Cele:

  • przeżywanie w gronie najbliższych tradycji narodowych, ludowych i rodzinnych

  • pogłębianie stosunku uczuciowego do osób bliskich oraz przyzwyczajanie do okazywania miłości przy każdej nadarzającej się okazji

  • kształtowanie postawy współuczestnictwa

  • integracja klasy

  • pogłębianie współpracy na płaszczyźnie wychowawca- rodzice-dzieci.


Pomoce:

Józef Marek Śnieciński-„Słowa jak kwiaty”

Ryszard Przymus-Inscenizacje pełne radości dla klas I-III

Biuletyn Nauczania Początkowego 1989/90 Nr6


Wieczór odbywa się przy zapalonych świecach, pięknie udekorowanej choince.


Przebieg uroczystości:

1. Przywitanie przybyłych rodziców przez nauczyciela i dzieci.

Oczekujący na występ słuchają kolęd. Gdy są już wszyscy zaproszeni goście gasną światła, zapalają się żarówki na choince.


2. Recytacje wierszy i śpiewanie kolęd przygotowanych przez dzieci.


Dziecko I Są święta w naszym kalendarzu

najdroższe i najbliższe,

bo wywołują falę marzeń

najczulszych i najmilszych.(…)

Ten nastrój wszystkim się udziela,

ogarnia serca, dusze

radością szczęścia i wesela

I czystych, wielkich wzruszeń


(K.Chojecka)


Narrator I

Zbliżają się tak ulubione przez wszystkich Święta Bożego Narodzenia…

Z Bożym Narodzeniem wiąże się szereg pięknych zwyczajów.

Posłuchajmy kolęd, przypomnijmy niektóre zwyczaje polskiego Bożego Narodzenia.


Dzieci recytują wiersz pt. „Wieczór wigilijny”

Dziecko II

Biały obrus lśni na stole

pod obrusem siano.

Płoną świeczki na choince

co tu przyszła na noc.

Na talerzu kluski z makiem

karp jak księżyc srebrny.

Zasiadają wokół stołu

dziadek z babcią, krewni.

Dziecko III

Już się z sobą podzielili

opłatkiem rodzice.

Już złożyli wszyscy wszystkim

moc serdecznych życzeń.

Kiedy mama się dzieliła

ze mną tym opłatkiem,

miała w oczach łzy,

widziałem, otarła ukradkiem.

Dziecko IV

Nie wiem co też mama chciała

szepnąć mi do ucha:

bym na drzewach spodni nie darł,

pani w szkole słuchał…

Niedojrzałych jabłek nie jadł,

butów też nie brudził…

Nagle słyszę mama szepce:

-Bądź dobry dla ludzi.


(T.Kubiak)

Narrator II

Trudno sobie dzisiaj wyobrazić Święta Bożego Narodzenia bez choinki ozdobionej bombkami, oświetlonej kolorowymi lampkami. A czy wiecie, że choinka i bombki przywędrowały do nas dopiero 100 lat temu?


Scenka przedstawiająca ubieranie choinki.


Tata wnosi choinkę Dzieci z radością podbiegają do niej. Wspólnie ubierają choinkę. Mama w tym czasie przygotowuje stół.


Tata: Patrzcie, dzieci, co przyniosłem!

Dziecko I: Jaka piękna!

Dziecko II: A jak pachnie lasem i żywicą.

Dziecko III: Ustroimy ją bombkami, zabawkami, łańcuchami. Zaczynają ubierać choinkę, jednocześnie rozmawiają

Dziecko IV: A na czubku powiesimy gwiazdę.

Dziecko I: (wzdychając patrzy przez okno) Żeby tylko śnieg zaczął prószyć…

Dziecko III: Żebym dostał narty pod choinkę…

Tata: Najważniejsze żeby w naszych sercach zagościły miłość i dobro.

Dziecko II: A właściwie, dlaczego na Boże Narodzenie ubiera się choinkę?

Tata: Jest ona symbolem „drzewka rajskiego”, a ponieważ jest zielona i żywa nawet w zimie, oznacza także Pana Jezusa, który jest dla nas „drzewem życia”

Dziecko III: A dlaczego zapalamy lampki na choince?

Tata: Przypominają nam przyjście na świat Jezusa Chrystusa-„Światłość świata…”

Jedno z dzieci zawiesza łańcuch.

Dziecko IV: A bombki, cukierki i wszystkie te świecidełka?

Tata: Te wszystkie ozdoby są symbolem łask i darów Bożych, które przyniósł na ziemię Pan Jezus.

Dziecko I: Chyba domyślam się, co oznacza łańcuch, wijący się wokół choinki…

Dziecko II: Ja też wiem tatusiu. To na pewno wąż kusiciel, który namówił Adama i Ewę w raju do tego, by nie posłuchali Pana Boga!

Tata: Masz rację. Przez niego ludzie utracili raj. Pan Jezus przyszedł na ziemię, aby ten raj nam przywrócić.

Dziecko III podaje gwiazdę tacie, który ją zawiesza. Na czubku choinki obowiązkowo musi lśnić gwiazda-na pamiątkę gwiazdy betlejemskiej, która prowadziła Trzech Mędrców do Pana Jezusa. Dziecko IV przynosi żłóbek i stawia go pod choinką.

Dziecko I: A pani na religii powiedziała nam, że najpiękniejszą szopkę musimy urządzić w naszych sercach…Tatusiu, co to znaczy?

Tata: To znaczy, że trzeba być dobrym, pomagać rodzicom i z nikim się nie kłócić. Wtedy i w twoim sercu narodzi się Pan Jezus.


Dzieci śpiewają kolędę „Gwiazda gore Jezusowi”


Na środku siedzi dziewczynka-Matka Boska z Dzieciątkiem na rękach. Obok Józef, Maria, Trzej Królowie i pasterze. Nad nimi wisi gwiazda. Dzieci otaczają ich półkolem i radośnie śpiewają:


I

Gore gwiazda Jezusowi w obłoku

Józef z Marią asystują przy boku.

Ref.

Hejże ino, dyna-dyna

narodził się Bóg dziecina

w Betlejem, w Betlejem

II

Wół i osioł w chwale służą

przy żłobie. Huczą, buczą

delikatnie o sobie.

Ref.

Hejże ino…

III

Pastuszkowie z podarunki

przybiegli. Wkoło szopę

o północy obiegli.

Ref.

Hejże ino…

IV

Anioł Pański sam ogłosił

te dziwy, których oni

nie słyszeli jak żywi.

Ref.

Hejże ino…

V

Anioł Pański kuranciki wycina

to pociecha dla człowieka jedyna

Ref.

Hejże ino…

VI

Już Maryja Jezusieńka powiła,

a nam radość i pociecha zstąpiła.


Narrator I

W ten uroczysty wieczór wybaczamy sobie wzajemnie wszelkie urazy i przewinienia (…).Jest to chwila wzruszająca, jak żadna inna w roku, wywołująca wiele wspomnień. Starodawna Wigilia zaczynała się o świcie. Wierzono, że…

(każdą z ciekawostek czyta lub mówi inne dziecko)


Dziecko V

Kto w wigilijny ranek zerwie się dziarsko z łóżka, ten potem nie będzie miał kłopotów zewstawaniem. (…)

Dziecko VI

Dobrze było ochlapać nogi wodą ze strumyka, żeby później chodziło się zdrowo (…)

Dziecko VII

Obserwowano też niebo. Jeśli były na nim gwiazdy, zwiastowało to, że kury dobrze się będą nosiły. Jeżeli chmury-krowy miały dużo mleka w roku dawać.

Dziecko VIII

(…) Panny chyłkiem psa z zagrody wyciągały i na górkę biegły (…) Patrzyły przy tym, w którą stronę szczeka, bo z tej kawaler miał nadejść.(…)

Dziecko IX

Liczba zasiadających przy stole musiała być parzysta (…)

Dziecko X

Przy stole jedno miejsce pozostawało wolne dla strudzonego wędrowca (…)

Dziecko XI

(…) Powszechnym zwyczajem (…) było kładzenie siana pod obrus, którym nakrywano stół wigilijny. (…)

Dziecko XII

W noc nie zapominano o zwierzętach. Zwyczaj nakazywał zanieść im opłatek (…)

Dziecko XIII

Panowało powszechne przekonanie, że tej nocy zwierzęta przemawiają ludzkim głosem. (…) Do dziś przetrwał zwyczaj śpiewania kolęd.

(wspólny śpiew kolędy)

Dziecko XIV

(…)

Kolędo polska, zamknięta

W najprostszych nutach i słowach,

Królujesz w domach we święta,

By ludzi wzruszać od nowa.

Dziecko XV

(…)

Tak wiele się teraz dzieje

I wokół tyle jest złego.

Kolędo, daj nam nadzieję

Doczekać jutra lepszego.

(K.Chojecka)


Narrator III

(…) Ten piękny pełen dziwów i czarów wieczór kończy się do dziś dla wielu pójściem na pasterkę.


Na tle wyciszonej kolędy.


Dziecko XVI

Miasta, wioski zaśnieżone,

wszystko białe dookoła.

Na Pasterkę biją dzwony,

zapraszają do kościoła.

(…)

Dziecko XVII

Nabożeństwo jest radosne

i organy długo grają

i kolędy śliczne, proste

ludzie z głębi serc śpiewają.

(…)

Dziecko XVIII

Rozgrzewają ludzie serca,

rozpalają blaskiem oczy,

a do domów po Pasterce

wrócą dosyć późno w nocy. (…)


(K.Chojecka)



(na tle ściszonej melodii kolędy „Lulajże Jezuniu”)


Dziecko XIX

(…)

Jak to dobrze, że są święta,

które godzą wszystkich,

kiedy ludzie i zwierzęta

są nam drodzy, bliscy,

winy sobie przebaczają.

Miłość ludzi łączy

i łzy szczęścia napływają,

wilgotnieją oczy.

(K.Chojecka)



(wszystkie dzieci podają sobie ręce)


Dziecko XX

W grudniową, cudną noc

staniemy przy stajence.

W grudniową cudną noc

złączymy nasze ręce. (…)

Dziecko XXI

W grudniową dziwną noc

gwiazdami niebo świeci.

W grudniową dziwną noc

przybyło Boże Dziecię.

Dziecko XXII

Graj duszo Panu, graj,

głoś szczęście i pogodę.

Daj świecie ludziom, daj

prawdziwą Miłość, Zgodę.

(K.Chojecka)


Dziecko XXIII bardzo wolno mówi słowa kolędy „Bóg się rodzi” na tle muzyki. Ostatnią zwrotkę wszyscy uczestnicy i goście śpiewają stojąc.


3.Po chwili ciszy jedno z dzieci bierze talerzyk z opłatkami i zwraca się do wszystkich:

Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,

przy wzejściu pierwszej gwiazdy na niebie

ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny,

najtkliwsze przekazują uczucia w tym chlebie…


4.Podzielenie się opłatkiem, składanie sobie życzeń (w tle słychać kolędy)


5.Wspólne śpiewanie kolęd i pastorałek.


Opracowała

Mirosława Oniszk

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie