Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaMapaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiUczniowie
Studium Pracowników Medycznych
i Społecznych

ul. Grójecka 93, 02-101 Warszawa
tel. 510-036-706, 501 763 807
www:   http://www.szkolymedyczne.eu
Studium Pracowników Medycznych i Społecznych na Facebooku
e-mail:   warszawa@oswiatalingwista.eu
Liczba odwiedzin od 01.01.2015: 33277 razy
dzięki wykupionej wizytówce w serwisie szkolnictwo.pl
(wysokie pozycjonowanie płatnej wizytówki =
= duża popularność
Twojej jednostki!)
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie

KURSY

- nowoczesne technologie CAD/CAM
- implanty
- porcelana tłoczona PRESS

- wykonywanie protez metodą wlewową
- masaż limfatyczny

- masaż bańką chińską
- masaż kamieniami
- masaż stemplami

- masaż modelujący
- masaż klasyczny
- masaż leczniczy

- masaż czekoladą
- masaż miodem
- masaż kręgosłupa

- masaż limfatyczny
- masaż antycellulitowy
- masaż twarzy

- wykonywanie protez metodą wtryskową
- termoformowanie w technice
  i w ortodoncji

- wybielanie zębów
- intensywne kursy medycznego języka
  angielskiego i niemieckiego
- pedicure SPA i zdrowotny

- woskowanie ciała
- przedłużanie rzęs
- zagęszczanie rzęs

- przedłużanie paznokci
- protezy szkieletowe z zastosowaniem
  elementów precyzyjnych

- pedicure leczniczy z podologią
 

KIERUNKI KSZTAŁCENIA
Słuchaczom poszczególnych kierunków,
  w zależności od zawodu, umożliwiamy udział
  w dodatkowych kursach, szkoleniach
  i seminariach prowadzonych przez renomowane podmioty medyczne w następującym


NASZE ODDZIAŁY

Jesteśmy jedną z pierwszych w Polsce niepublicznych policealnych szkół medycznych o prawach publicznych. Zajęcia praktyczne realizujemy we własnych, profesjonalnych pracowniach i specjalistycznych gabinetach lekarskich oraz szpitalach.

Wykłady i ćwiczenia prowadzą doświadczeni, wysoko wyspecjalizowani wykładowcy, nauczyciele akademiccy, lekarze i profesjonaliści w dziedzinie stomatologii, ortopedii, kosmetyki, masażu, ortoptyki, audiologii, opieki społecznej, elektroniki i informatyki medycznej.

Absolwenci szkoły osiągają wysokie wyniki na egzaminach państwowych potwierdzających kwalifikacje w zawodzie.

Absolwent Studium Pracowników Medycznych i Społecznych uzyskuje tytuł technika w swoim zawodzie, dyplom Europass uznawany w całej Unii Europejskiej oraz ma możliwość podniesienia kwalifikacji, a tym samym swojej konkurencyjności na rynku pracy, korzystając z oferty dodatkowej kursów i szkoleń organizowanych przez szkołę. Otrzymuje on dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie wraz z suplementem w języku polskim i angielskim zgodnym z Europass.

Asystentka stomatologiczna

Zawód asystentki stomatologicznej w Polsce istnieje od 1992 roku, wtedy powstała pierwsza szkoła medyczna kształcąca dyplomowane asystentki stomatologiczne na podbudowie szkoły średniej. Absolwentki od początku znajdowały zatrudnienie w placówkach państwowych i prywatnych. W pierwszych latach kończyło szkoły ok 100-120 asystentek rocznie. Dopiero przez ostatnie 5 lat obserwujemy wzrost zainteresowania kształceniem w tym zawodzie, głównie przez osoby pracujące jako pomoce stomatologiczne. Powodem tego jest zapowiedź przez Ministerstwo Zdrowia regulacji prawnej wykonywania tego zawodu. Asystentkami stomatologicznymi w Polsce są kobiety w różnym wieku, (średnia wieku około 30 lat). Czas kształcenia to jeden rok, a uzyskanie dyplomu jest uwarunkowane zdaniem zewnętrznego egzaminu państwowego. Kształci się obecnie asystentki w formie stacjonarnej (dziennej), weekendowej, wieczorowej głownie dla pracujących w gabinetach pomocy dentystycznych przyuczonych do pracy na stanowisku. Asystentka stomatologiczna jest nieodzownym członkiem zespołu stomatologicznego.

Zadania zawodowe asystentki w Polsce dotyczą głównie: asystowania lekarzowi dentyście podczas wykonywania zabiegów profilaktycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, przygotowywania materiałów i leków stomatologicznych zgodnie z procedurami, obsługiwania, konserwowania instrumentarium i sprzętu zgodnie z procedurami. A ponadto asystentka porządkuje stanowiska pracy lekarza dentysty i asystentki w trakcie i po zabiegu stomatologicznym. Segreguje odpady zgodnie z przepisami prawa. Przygotowuje pacjenta do zabiegu stomatologicznego oraz przekazuje zalecenia przedzabiegowe i pozabiegowe w formie ustnej i pisemnej. Obserwuje parametry życiowe pacjenta w trakcie i po zabiegu. Współpracuje z lekarzem dentystą w czasie udzielania pierwszej pomocy. Sporządza dokumentację pacjenta na zlecenie lekarza dentysty, w trakcie i po zabiegu. Stosuje przepisy prawa dotyczące dostępu do dokumentacji medycznej. Posługuje się programem do obsługi gabinetu dentystycznego. Sporządza terminarz przyjęć pacjentów i rejestruje zabiegi stomatologiczne. Współpracuje ze stacją sanitarno-epidemiologiczną i pracownią techników dentystycznych. Bezpośrednim współpracownikiem asystentki jest lekarz dentysta i zazwyczaj jest też pracodawcą.

Higienistka stomatologiczna

Zawód higienistki stomatologicznej oficjalnie w Polsce istnieje od 1975 roku. Absolwentki kierunku od początku znajdowały zatrudnienie w placówkach państwowych i prywatnych. Zawód higienistki zawsze związany był szczególnie ze specjalnością periodontologiczną w stomatologii oraz z profilaktyką indywidualną i grupową szczególnie w przedszkolach i szkołach. Higienistka stomatologiczna dzisiaj współpracuje głównie bezpośrednio z lekarzem dentystą w zakresie, wykonywania zabiegów profilaktyczno-leczniczych, które wykonuje samodzielnie na zlecenie i pod nadzorem lekarza dentysty, w szczególności: wykonuje wstępne badania diagnostyczne, higienizację pacjentów w różnym wieku, dobiera środki do prawidłowego utrzymania zdrowia jamy ustnej, prowadzi porady dietetyczne, a także wykonuje zabiegi takie jak: piaskowanie, polerowanie, skalingi nad i poddziąsłowe, lakierowanie i lakowanie uzębienia w zakresie profilaktyki kariologicznej, impregnacje zębów mlecznych u dzieci, dopasowywanie wypełnień do zgryzu, wykańczanie i polerowanie wypełnień amalgamatowych.

W swojej pracy wykorzystuje nowoczesny sprzęt stomatologiczny spełniający najnowsze wymagania. Przygotowuje pacjenta do zabiegu stomatologicznego oraz przekazuje zalecenia przedzabiegowe i pozabiegowe w formie ustnej i pisemnej. Obserwuje parametry życiowe pacjenta w trakcie i po zabiegu. Współpracuje z lekarzem dentystą w czasie udzielania pierwszej pomocy. Sporządza dokumentację pacjenta na zlecenie lekarza dentysty, w trakcie i po zabiegu. Stosuje przepisy prawa dotyczące realizacji zadań zawodowych. Ponadto współpracuje m.in. ze stacją sanitarno – epidemiologiczną, pracownią techniki dentystycznej i poradnią radiologiczną. Absolwent w zawodzie higienistka stomatologiczna zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami przygotowany jest także do wykonywania czynności administracyjnych i prowadzenia dokumentacji związanej z funkcjonowaniem gabinetu stomatologicznego, wykorzystując techniki komputerowe oraz obsługując specjalistyczne programy stomatologiczne.

Higienistka stomatologiczna posiada przygotowanie do pracy w gabinetach różnych specjalności stomatologicznych. Zawód wymaga wysokiej kultury osobistej, sprawności manualnej, spostrzegawczości, dokładności i samodzielności w realizacji zadań zawodowych. Higienistka stomatologiczna może podejmować pracę w gabinetach dentystycznych oraz gabinetach profilaktyki prozdrowotnej i pomocy przedlekarskiej w przedszkolach i szkołach. Stosuje przepisy prawa dotyczące dostępu do dokumentacji medycznej. Sporządza dokumentację elektroniczną wykonanych badań radiologicznych w gabinecie dentystycznym oraz sporządza terminarz przyjęć pacjentów. Kompetencje zawodowe higienistek stomatologicznych w wielu krajach są porównywalne z Polską.

Technik ortopeda

Technik ortopeda zajmuje się projektowaniem, wykonywaniem oraz sprzedażą sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego w zakładach przemysłowych i rzemieślniczych. Realizuje indywidualne zamówienia na przedmioty ortopedyczne, dostosowuje przedmioty ortopedyczne do potrzeb użytkownika. Prowadzi instruktaż posługiwania się przedmiotami ortopedycznymi, wykonuje montaż i demontaż oraz obróbkę wykończeniową przedmiotów ortopedycznych, dobiera i stosuje metody przetwarzania i obróbki surowców oraz materiałów wykorzystywanych w technice ortopedycznej, pobiera miary, wykonuje pozytywy gipsowe, dobiera elementy i półfabrykaty do wykonywania przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, dokonuje okresowych przeglądów i napraw przedmiotów ortopedycznych.

Ortoptystka

Ortoptystka to osoba zajmująca się badaniem i leczeniem specjalistycznym zeza, niedowidzenia, zaburzeń wzroku oraz rehabilitacją pacjentów po operacjach zeza i urazów w obrębie oczodołu. Ortoptystki asystują w wielu badaniach okulistycznych dotyczących utraty widzenia takich jak: niedowidzenie, zaburzenia gałkoruchowe: zez, oczopląs. Biorą udział w czynnościach związanych z diagnozą chorób narządu wzroku takich jak jaskra, zaćma oraz związanych z korekcją wady, uczestniczą w doborze okularów i soczewek kontaktowych. Niezbędne badania układu wzroku wykonują za pomocą odpowiednich urządzeń i tablic testowych. Do zadań ortoptysty należy ocena stanu widzenia pacjenta, opracowanie indywidualnych zestawów ćwiczeń optycznych oraz prowadzenie pełnej rehabilitacji narządu wzroku. Ortoptystki przygotowują również pacjentów do zabiegów operacyjnych oraz odpowiadają za prowadzenie właściwych treningów, mających na celu zatrzymanie dalszego postępowania wady wzroku. Miejscem pracy ortoptystki są gabinety okulistyczne, gabinety optyczne, poradnie leczenia zeza, poradnie neurookulistyczne oraz szpitalne oddziały okulistyczne. Ortoptystka może również prowadzić własną działalność gospodarczą dotyczącą świadczenia usług medycznych w zakresie optyki.

Nieodzownym aspektem pracy ortoptystki jest współpraca interdyscyplinarna z lekarzem okulistą zajmującym się diagnozowaniem problemów ocznych, optometrystą, odpowiedzialnym za przeprowadzanie pomiarów parametrów układu wzrokowego oraz optykiem dbającym o prawidłowy dobór środków korygujących. Wspólnym obszarem zainteresowań tych zawodów jest troska o narząd wzroku.

Praca ortoptystki / ortoptysty wymaga odpowiedzialności oraz umiejętności nawiązywania kontaktów interpersonalnych w różnych grupach wiekowych. Pacjentami ortoptystów bardzo najczęściej są dzieci, dlatego też od osób pracujących w tym zawodzie wymagane są wysoko rozwinięte umiejętności interpersonalne. Jest to zajęcie dla osób otwartych, łagodnych i cierpliwych.

Technik optyk

Absolwent kierunku technik optyk potrafi dobrać, wykonać i dopasować okulary oraz inne pomoce wzrokowe stosownie do zidentyfikowanych wad refrakcji, umie wykonywać pomiary oftalmiczne, naprawiać i przeprowadzać konserwacje wszystkich typów okularów i pomocy wzrokowych, a także potrafi udzielać porad dotyczących doboru, używania, konserwowania okularów, soczewek kontaktowych i innych pomocy wzrokowych. Poza tym technik optyk umie naprawiać, konserwować i justować przyrządy optyczne. Technicy optycy mogą znaleźć zatrudnienie zarówno na stanowiskach produkcyjnych, jak i stanowiskach nadzoru technicznego procesów wytwarzania elementów i układów optyczno-mechanicznych i optoelektronicznych.

Protetyk słuchu

Praca protetyka słuchu polega na przeprowadzaniu audiometrycznych badań słuchu pozwalających na zdiagnozowanie jego ubytku, wykonywaniu podstawowych napraw elementów aparatów słuchowych oraz wyborze i dopasowaniu konkretnego aparatu. W razie zaistnienia potrzeby protezowania protetyk musi dokonać odpowiedniego wyboru i dopasowania aparatu słuchowego do potrzeb pacjenta, jak również jego możliwości manualnych, które są bardzo ważne w obsłudze takiego urządzenia. Następnie pobiera odlew ucha, według którego produkuje się wkładkę uszną do aparatu zausznego lub obudowę do aparatu wewnątrz usznego. Pacjent po zaprotezowaniu zostaje pod opieką protetyka, który powinien zapewnić mu komfort psychiczny i ułatwić asymilację ze społeczeństwem. Protetycy dopasowują również osobom, u których stwierdzono ubytek słuchu, wkładki uszne różnego typu: zauszne, wewnętrzne, wewnątrzkanałowe oraz sprawują opiekę akustyczną nad pacjentami z aparatami słuchowymi.

Protetycy słuchu mogą poszukiwać zatrudnienia w dużych firmach i przedsiębiorstwach zajmujących się projektowaniem i wytwarzaniem aparatów słuchowych, systemów komunikacji scenicznej oraz wielu innych branżach. Mogą być również zatrudnieni w specjalistycznych placówkach leczenia niedosłuchu, poradniach, gabinetach, pracowniach otoplastycznych, czy też serwisach napraw aparatów słuchowych.

Technik elektroradiolog

Technik elektroradiolog świadczy usługi medyczne w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii. Technicy elektroradiolodzy pracują w zakładach opieki zdrowotnej. W swojej pracy korzystają z wiedzy na temat metod diagnostycznych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie, promieniowanie gamma, protonowe i neutronowe, a także pole magnetyczne i ultradźwięki. Znajdują zatrudnienie przy wykonywaniu badań z zakresu diagnostyki elektromedycznej, wykorzystującej odbiór i przekazywanie sygnałów bioelektrycznych, przy wykonywaniu badań i terapii z użyciem promieniowania jonizującego oraz w zakładach radioterapii, gdzie stosują wiedzę na temat metod i technik radioterapii. Stąd też kandydaci do kształcenia w zawodzie technik elektroradiolog powinni korzystać z wiedzy z zakresu fizyki, posiadać wyobraźnię przestrzenną, dobrą sprawność fizyczną, dobry wzrok, zdrowie. Powinni charakteryzować się postawą humanitaryzmu, odpowiedzialnością, spostrzegawczością i refleksem.

Do
zadań zawodowych technika elektroradiologa należy obsługa aparatury elektromedycznej, wykonywanie określonych badań i zabiegów z zakresu diagnostyki obrazowej (rentgenografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, mammografia, radiologia naczyniowa, diagnostyka izotopowa, ultrasonografia), jak i elektromedycznej (elektrokardiografia, elektroencefalografia, elektromiografia, audiometria, spirometria), współdziałanie w procesie archiwizacji otrzymanych danych diagnostycznych i ich obróbce, a także prowadzenie zlecanej przez lekarza radioterapii, a przede wszystkim troska o pacjenta i jego bezpieczeństwo. Dlatego też w wykonywaniu tych zadań musi się stosować zasady ochrony radiologicznej i systemu zapewnienia jakości.

Technik elektroradiolog wykonuje prace w warunkach szkodliwych, w narażeniu na promieniowanie jonizujące i stres. Jest osobą bardzo często współpracującą w zespole (np. podczas radioterapii), z lekarzem (diagnostyka obrazowa), czy też pracującą samodzielnie podczas wykonywania zleceń lekarskich (radiodiagnostyka, diagnostyka elektromedyczna). Powinien się wykazywać umiejętnością pracy w zespole, a ze względu na ciągły postęp w elektroradiologii – gotowością ustawicznego doskonalenia zawodowego.

Technik masażysta

Masażysta stosuje wszystkie metody i techniki masażu oraz zabiegi, które usprawniają leczenie i rehabilitację ludzi chorych, a także relaksują i odmładzają zdrowych. Technik masażysta to średni personel medyczny, wykonuje masaż medyczny, sportowy, kosmetyczny i profilaktyczny. Technik masażysta musi posiadać biegłą znajomość podstaw teoretycznych i sprawność manualną. Wykonuje podstawowe ćwiczenia lecznicze, uwzględniając aktualny stan zdrowia, potrzeby i możliwości pacjenta. Technik masażysta może pracować jako członek zespołu rehabilitacyjnego bądź świadczyć usługi indywidualnie. Najpopularniejsze miejsca pracy dla masażystów to: szpitale, przychodnie rehabilitacyjne, gabinety fizjoterapeutyczne, sanatoria, hotele i gabinety odnowy biologicznej, ośrodki SPA, prywatne gabinety masażu lub jako masażysta drużyny sportowej.

Technik usług kosmetycznych

Technik usług kosmetycznych przeprowadza diagnozę kosmetyczną oraz wykonuje zabiegi z zakresu kosmetyki pielęgnacyjnej (zachowawczej), leczniczej i upiększającej w obrębie twarzy i całego ciała oraz zabiegi fizykoterapeutyczne. Udziela porad z zakresu kosmetyki zachowawczej i zdobniczej. Organizuje i prowadzi gabinet kosmetyczny. Sporządza i stosuje środki niezbędne do wykonywania zabiegów kosmetycznych. Przeprowadza pielęgnację i upiększanie oczu, różnych rodzajów cery oraz całego ciała. Wykonuje manicure i pedicure. Prowadzi pielęgnację skóry głowy i włosów. Specyfika tego zawodu polegająca na kontakcie z ludźmi wymaga szczególnych cech charakteru, predyspozycji psychofizycznych oraz wysokiej kultury osobistej. Kosmetyczka prowadząca własną działalność jako przedsiębiorca, musi wykazać się umiejętnościami zarządzania salonem kosmetycznym oraz zarządzania personelem.

Opiekun medyczny

Opiekun medyczny to zawód, który jest na mapie edukacyjnej w Polsce od lipca 2007 roku. To zawód, który powstał dzięki ogromnemu wysiłkowi Ministerstwa Zdrowia i Ministerstwa Edukacji Narodowej. Opiekun medyczny to osoba, która w sposób profesjonalny pomaga osobie chorej i niesamodzielnej zaspokoić jej podstawowe potrzeby życiowe. Opiekun medyczny rozpoznaje i rozwiązuje problemy opiekuńcze osoby chorej i niesamodzielnej w różnym stopniu zaawansowania choroby i w różnym wieku. Jest to osoba, która pomaga swoim podopiecznym zaspokajać potrzeby bio–psycho-społeczne. Asystując personelowi medycznemu podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, pomaga mu i jednocześnie wspiera osobę chorą i niesamodzielną. Podczas świadczenia usług z zakresu opieki medycznej nad osobą chorą i niesamodzielną podejmuje współpracę z zespołem opiekuńczym i terapeutycznym. Opiekun medyczny to zawód zaufania publicznego, dlatego niezbędne są u niego kompetencje personalne i społeczne. Powinien posiadać bardzo dobre zdolności komunikacyjne, umiejętność pracy w zespole oraz empatię, tak ważną w kontakcie z drugim człowiekiem. Opiekun medyczny pracując z osobą chorą i niesamodzielną ponosi odpowiedzialność za skutki swoich działań. Poprzez swoją postawę zawodową popularyzuje zachowania prozdrowotne. Kwalifikacje zawodowe otrzymuje po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe.

Terapeuta zajęciowy

Terapeuta zajęciowy aktywizuje chorych poprzez zastosowanie różnych metod, form oraz technik terapii zajęciowej w procesie kompleksowej rehabilitacji w celu poprawy funkcjonowania bio – psycho – społecznego pacjenta. Zawód terapeuty zajęciowego należy do grupy zawodów medycznych, które są coraz częściej poszukiwane na dzisiejszym rynku pracy, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Terapeuta zajęciowy jest osobą prowadzącą różne formy i techniki terapii zajęciowej, polegającej na aktywizowaniu osób wykluczonych (chorych, niepełnosprawnych, starszych i zaniedbanych) w życiu społecznym.

Terapia zajęciowa ma na celu pomoc w procesie leczenia i rehabilitacji chorych oraz przeciwdziałanie powstawaniu przewlekłego stanu chorobowego lub kalectwa. Terapeuta zajęciowy zapewnia swoim podopiecznym celowe zajęcia, które mają dla nich dużą wartość zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Dzięki prowadzonej przez niego terapii, osoby chore i niesamodzielne mogą na nowo nauczyć się funkcjonowania w społeczeństwie i dostają szansę na usamodzielnienie. Terapeuta zajęciowy poprzez swoje zachowanie dba o dobro pacjenta, dając mu oprócz ćwiczeń również wsparcie psychiczne.

Technik administracji

Technik administracji zajmuje się pracami związanymi z gromadzeniem oraz obiegiem dokumentacji i informacji zgodnie z instrukcją kancelaryjną w urzędach administracji publicznej i w przedsiębiorstwach, w tym informacji o charakterze ekonomicznym i statystycznym. Sporządza sprawozdania i protokoły posiedzeń i zebrań. Ważnymi zadaniami technika administracji są: opracowywanie projektów aktów administracyjnych, prowadzenie postępowania kończącego się wydaniem decyzji administracyjnej a także przygotowywanie projektów umów cywilnoprawnych. Technik administracji zajmuje się również planowaniem i organizowaniem narad, zebrań, konferencji i sesji. Prowadzi podstawową dokumentację księgową, planuje koszty i przychody, gospodaruje majątkiem oraz nadzoruje innych pracowników.

Technik dentystyczny

Zakres kompetencji zawodowych technika dentystycznego obejmuje samodzielnie laboratoryjne wykonawstwo uzupełnień protetycznych, szczękowoortopedycznych i twarzowo-szczękowych, zleconych przez lekarza dentystę. Wykonywane prace wytwarzane są z akrylu, silikonu, kompozytu, ceramiki i metalu. Jest to zawód specyficzny. Wymaga szczególnych predyspozycji, talentu i uzdolnień manualnych, cierpliwości i precyzji, konsekwencji i rzetelności, podzielności uwagi i umiejętności pracy w zespole. Dynamiczny rozwój nowych technologii protetycznych, obliguje technika dentystycznego do permanentnego dokształcania się i doskonalenia umiejętności zawodowych.
Absolwent szkoły – technik dentystyczny, może być zatrudniony w państwowych i prywatnych pracowniach protetycznych i ortodontycznych oraz może prowadzić własne laboratorium w ramach działalności gospodarczej.

Technik farmaceutyczny

Technik farmaceutyczny zajmuje się sporządzaniem i wytwarzaniem produktów leczniczych oraz prowadzeniem obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece na podstawie przepisów prawa. Technicy farmaceutyczni znajdują zatrudnienie w aptekach ogólnodostępnych i szpitalnych, punktach aptecznych, placówkach obrotu poza aptecznego, hurtowniach farmaceutycznych oraz zakładach przemysłu farmaceutycznego, zakładach przetwórstwa zielarskiego, laboratoriach naukowo-badawczych i innych laboratoriach kontrolnych. Warunki pracy technika farmaceutycznego zależą od miejsca zatrudnienia.

Podstawowym miejscem zatrudnienia technika w przemyśle jest dział technologii wytwarzania postaci leku. Zatrudniony w laboratorium analizy chemicznej leku technik, pod nadzorem osoby uprawnionej, przeprowadza analizę jakościową i ilościową poszczególnych składników w gotowym produkcie leczniczym.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie