"Uczymy miłości do przyrody, uczymy spostrzegać jej piękno cieszyć się nim, podziwiać je a jednocześnie przestrzegamy dzieci by tego piękna nie zniszczyły."
Hanna Zdzitowiecka
Edukacyjna działalność nauczycieli placówek przedszkolnych z małymi dziećmi ma ogromny wpływ na ukształtowanie ich osobowości.
Nadrzędnym celem wychowania przedszkolnego jest wspomaganie i ukierunkowanie rozwoju dziecka stosownie do jego wrodzonego potencjału i możliwości rozwojowych w relacjach ze środowiskiem społeczno-kulturowym i przyrodniczym.
Mając świadomość, że wychowanie przez przyrodę zawiera ważne aspekty moralne, uczymy dzieci już od najmłodszych lat dbałości o środowisko na miarę ich sił.
Aby ukształtować ich pozytywny stosunek do przyrody, prowadzimy w naszym przedszkolu szereg akcji, mających na celu jak największe zaangażowanie dzieci, a przez nie i ich rodziców, w podejmowaniu działań na rzecz przyrody. Dotyczyły one m.in. zbierania surowców wtórnych: plastikowych butelek typu PET.
Szczególnie zaś dużym zainteresowaniem cieszy się akcja zbierania aluminiowych puszek. Akcje takie mają za zadanie uświadomić problem narastającej ilości odpadów oraz możliwości ich przetworzenia, wzmacniają proekologiczne postawy dzieci, łączą proces dydaktyczny z oczekiwanym przez środowisko programem jego ochrony.
Akcja "Złota Puszka" nadal trwa!
Opakowanie, które są dla innych śmieciem, wykorzystujemy do zajęć i przekształcamy je w coś innego, przydatnego w zabawach tematycznych.
Nasze działania na rzecz edukacji ekologicznej to nie tylko gromadzenie surowców wtórnych, ale również organizowanie sytuacji obcowania dzieci z przyrodą i uwrażliwienie ich na jej ochronę.
Poznawanie przyrody i wykształcenie właściwej do niej postawy zaczęłyśmy od działań może mało widowiskowych i spektakularnych, bo od poznawania najbliższego środowiska przyrodniczego. Chciałyśmy jednak w ten sposób rozpocząć drogę do poznawania świata poprzez naturalny, bliski kontakt z przyrodą.
Biorąc pod uwagę specyficzne warunki pracy w grupach integracyjnych, do których uczęszczają dzieci o specjalnych potrzebach psychofizycznych, kładziemy szczególny nacisk na zapewnienie dzieciom optymalnych warunków do poznania środowiska przyrodniczego, dlatego też staramy się, by obcowanie z przyroda miało różna formę a dzieci odebrały ją jak największą ilością zmysłów.
Stwarzamy sytuacje edukacyjne, w których dzieci prowadzą proste doświadczenia, obserwacje, zabawy badawcze i odkrywcze, które pozwalają zrozumieć dziecku pewne przyczyny i zależności zjawisk występujących w przyrodzie.
Ich naturalną ciekawość i chęć do działania wykorzystujemy do prac w kącikach przyrody. Zawsze z wielkim zainteresowaniem i zaangażowaniem zakładają hodowle np. szczypiorku, rzeżuchy czy fasoli, chętnie pełnią również role dyżurnego dbającego o rośliny w klasie. Do tych prac ze szczególnym zapałem przystępują również dzieci szczególnej troski.
Nie bez znaczenia są też spacery i wycieczki poza teren przedszkola.
Dzieci obserwują wtedy przyrodę w jej naturalnym środowisku. Obserwują również ingerencję człowieka w jej przekształcanie. Same dokonują oceny: co jest dobre a co złe.
Zauważają "góry śmieci" w miejscach użyteczności publicznej, zdemolowane place zabaw. Same dochodzą do wniosku , że to ludzie są przyczyną wielu negatywnych zjawisk. Jednak spacery i wycieczki miały również na celu obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie w poszczególnych porach roku. Widząc ile radości sprawia dzieciom dbałość o rośliny w klasie i jak przejmują się swoimi obowiązkami, zainicjowałyśmy zasadzenie drzewka w ogrodzie przedszkolnym, którym dzieci będą mogły się w sposób szczególny opiekować-bo będzie to ich drzewo. Pomysł spodobał się. Jednak najpierw odbyły się zajęcia poszerzające wiedzę dzieci na temat budowy drzewa i warunków jakie trzeba spełnić, aby prawidłowo rosło.
Uporządkowaliśmy także teren ogródka przedszkolnego; zebraliśmy śmieci, zgrabiliśmy zeschnięte liście, usunęliśmy połamane gałązki drzew i krzewów.
Od dnia, w którym posadziliśmy jarzębinę dzieci odwiedzały ja, bawiły się wokół niej, śpiewały jej piosenki-żeby lepiej rosła i stały na straży jej bezpieczeństwa.
Kontynuacją tego zajęcia było wyjście w plener, by obejrzeć "dorosła jarzębinę". Dzieci dowiedziały się ile czasu musi minąć, aby małe drzewko stało się dużym, zdrowym drzewem. W trakcie spotkania z jarzębiną przytulaliśmy się do niej, dotykaliśmy korę dłońmi, policzkiem, określaliśmy doznane wrażenia. Wyzwoliło to u dzieci duża aktywność ruchową, muzyczną i plastyczną, której były inicjatorami.
Aby utrwalić w dziecięcym umyśle pozytywny obraz otaczającego nas środowiska przyrodniczego, planujemy wycieczki do ośrodków zieleni. Będziemy kontynuować też naszą pracę w tym kierunku, choćby po to, żeby patrzeć na to z jaką radością i entuzjazmem dzieci podchodzą do problemu ochrony przyrody; z jakim przekonaniem i oburzeniem reagują na przejawy wandalizmu i niszczenia przyrody.
Warto poświęcić uwagę zagadnieniom ekologii w edukacji przedszkolnej, bo "czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał".
(...)
Małgorzata Gumińska
Przedszkole Publiczne Nr 2
w Dąbrowie Tarnowskiej | 
