Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że wśród różnorodnych zjawisk istniejących na świecie dziecko i jego rozwój należy do najbardziej fascynujących. Dlatego jest to stale w centrum uwagi i obserwacji dorosłych.
Z doświadczeń i badań wynika, że wychowanie człowieka zaczyna się z chwilą jego urodzenia, stworzenie więc dziecku od wczesnego dzieciństwa właściwych warunków i zaspokojenie nie tylko jego potrzeb biologicznych, ale i psychospołecznych, jest szczególnie istotne. Błędy popełnione przez rodziców i opiekunów w tym okresie życia są z reguły nie do naprawienia. Rodzice są w istocie pierwszymi pedagogami i chociaż na ogół o tym zapominają lub nie bardzo tego pragną muszą się do tej roli odpowiednio przygotować.
Dziecko od momentu poczęcia rozwija się, rośnie, dojrzewa i dorasta w określonym środowisku biologicznym, a później społecznym, w którym, szczególnie w wieku najmłodszym, najistotniejsze znaczenie ma dom rodzinny oraz właściwe przygotowanie rodziców do pełnienia ról rodzicielskich. Intensywne tempo i specyfika współczesnego życia nakładają na rodziców szczególne obowiązki, do których, mimo dużego emocjonalnego zaangażowania i miłości do dziecka, nie zawsze są należycie przygotowani. Należy zdać sobie sprawę, że szczęście rodzin przyszłego pokolenia zależeć będzie w dużej mierze od tego jak będziemy dbać o rozwój i wychowanie dzisiejszego dziecka. Zapewnienie warunków dla prawidłowego i wszechstronnego rozwoju młodego organizmu wiąże się z koniecznością zdobycia głębokiej wiedzy o jego odrębnych potrzebach, zmieniających się w czasie wzrastania i dojrzewania. Każde dziecko wzrasta, dorasta i rozwija się inaczej, każde jest jednostką niepowtarzalną i ma pełne prawo nie tylko do miłości i szacunku, ale w równej mierze do dobrych, to znaczy odpowiedzialnych rodziców.
Książka "Wychowanie udręka czy przyjemność?" Bruno i Yvonne Schwengeler jest doskonałą "receptą" dla tych, którzy borykają się z problemami wychowania.
Autorzy w oparciu o własne doświadczenia dzielą się przemyśleniami sięgając do źródła - Biblii. Odkrywają wzór dobrego wychowania. Wzorzec ten nie pochodzi jednak od człowieka, ale tak naprawdę każdy powinien do niego dążyć.
"Jak trudno jest wychować dzieci we właściwy sposób i z miłością, zwłaszcza w dzisiejszych czasach" wie każdy, komu dobro dziecka naprawdę leży na sercu.
Wielu rodziców zatroskanych o dobre wychowanie swoich dzieci poszukuje wzorców, recept, instrukcji, jak rozwiązywać problemy, kształtować charakter dziecka, dobrze przygotować go do życia. Jest znaczna część rodziców, którzy uważają, że w dziedzinie wychowania radzą sobie doskonale. Warto jednak sprawdzić własne metody wychowawcze. Istnieją rodzice, którzy są bezradni, nie wyposażeni w minimum wiedzy wychowawczej, bagatelizujący problemy, uciekający od rozwiązywania trudnych sytuacji życiowych.
Powyższa książka jest zaproszeniem do skontrolowania samych siebie w świetle wychowania naszych dzieci. Zachęca do refleksji, pozwala skonfrontować własne poglądy na wychowanie. Jest napisana językiem prostym, przystępnym, zrozumiałym dla każdego. Krótkie i komunikatywne rozdziały zachęcają do skupienia i zastanowienia się oraz wyciągnięcia wniosków z własnych doświadczeń. To doskonały "elementarz" dla wszystkich, którzy posiadają własne dzieci, jak i dla tych, którzy w przyszłości mają zamiar je mieć.
Wielu pedagogów i psychologów bije na alarm. Coraz częściej różnego rodzaju zaburzenia emocjonalne u dzieci są wynikiem nieprawidłowych postaw rodzicielskich i błędów wychowawczych. W dużym stopniu obserwuje się zaburzenia: nadmiernej ruchliwości, niepokoju ruchowego, kłopoty z kontrolą własnej impulsywności. Często u dzieci w różnym wieku pedagodzy dostrzegają kłopoty z koncentracją uwagi. Trzeba podkreślić, że większość tych problemów ma przyczynę w kłopotach rodzinnych i małżeńskich.
Wciąż wzrastająca agresja i przestępczość wśród młodzieży i dzieci przerażają swoją brutalnością. Brak szacunku dla rodziców, nauczycieli, osób starszych coraz bardziej staje się codziennością. By uniknąć tego typu problemów trzeba zastanowić się jak przygotować młodych ludzi do podjęcia roli rodziców, by byli świadomi odpowiedzialności i podjęcia gotowości właściwego prowadzenia dziecka oraz wychowania go w prawdziwej miłości.
To właśnie ta książka "Wychowanie udręka czy przyjemność" udziela odpowiednich rad i wskazówek. Zwraca uwagę, jak ważna jest w życiu dziecka rodzina. Jest to miejsce, gdzie rodzice i dzieci wspólnie się uczą jak pokonywać problemy. Rodzice są jak otwarta księga, z której dzieci potrafią wszystko wyczytać. To, co zaobserwują u swoich rodziców naśladują i przekazują we własnym życiu.
Autorzy swoje rozważania i porady rozpoczynają od stwierdzenia, iż: "szczęśliwe, dobrze funkcjonujące małżeństwo jest najważniejszą przesłanką dobrego, pełnego sukcesów wychowania dzieci!" Tylko wtedy, gdy dzieci postrzegają swojego ojca i matkę jako harmonijny organizm rodzi się u nich poczucie bezpieczeństwa i pewności. Taka atmosfera pomaga im rozwijać się prawidłowo i swobodnie, zgodnie ze swoja osobowością. Książka porusza, także temat temperamentu, posłuszeństwa i karności, znaczenia wiary w procesie wychowania, problemy lęków u dzieci oraz zawiera odpowiedzi na pytania rodziców. W związku z narastającymi trudnościami w wychowaniu warto skorzystać z "ABC dobrego wychowania" podanego przez autorów w formie "złotych reguł wychowania" jak i pytań do ojców i matek.
W dzisiejszych czasach, gdy rodzina przechodzi kryzys, boryka się z wieloma trudnościami należy zastanowić się, co jest jej fundamentem i jak budować ją zdrową, silną i szczęśliwą. Bruno i Yvonne Schwengeler zwracają uwagę na różne aspekty życia człowieka, takie jak miłość, wiara, posłuszeństwo, dyscyplina, koleżeństwo, rozwój biologiczny itp. Podpowiadają gotowe rozwiązania kłopotliwych sytuacji. Uświadamiają rodzicom jak wielką odpowiedzialność ponoszą przed Bogiem i przypominają, że: "dzieci są nam dane tylko na krótki czas. Nie należą do nich, lecz do Boga."
Jesteśmy po to, by dziecku pomóc odnaleźć jego właściwą drogę. Wszyscy rodzice wiedzą, że czasami nie starcza cierpliwości, ręce opadają, sił brakuje, ale taki jest trud wychowania każdego dziecka. Nawet Churchill - jak przytaczają autorzy miał kiedyś powiedzieć: "Łatwiej jest rządzić narodem niż wychowywać czwórkę dzieci."
O wychowaniu dzieci napisano tysiące książek. Wymyślono wiele metod wspomagających skuteczność działań wychowawczych. Samych definicji wychowania można by przytoczyć dziesiątki. Znanych jest wiele systemów wychowawczych. Zalecenia ich bywają często sprzeczne. Wyrazistym przykładem może być stosunek do kar cielesnych stosowanych w wychowaniu.
Jedni twierdzą, że absolutnie nie wolno ich stosować, bo naruszają godność dziecka jako osoby, drudzy twierdzą, że są niezbędne i bardzo potrzebne samemu dziecku. Państwo Schwengeler dochodzą do wniosku, iż: "dzieci, kochane przez swoich rodziców, odczuwają ulgę, gdy za nieposłuszeństwo zostanie im wymierzona sprawiedliwa kara." Zanim dziecko zostanie pociągnięte do odpowiedzialności musi się dowiedzieć co mu wolno, a co nie. Ważne jest, by wcześniej zakreślić dzieciom wyraźne granice. Szerzej problem posłuszeństwa i karności znajduje wyjaśnienie w rozdziałach: "Posłuszeństwo" oraz "Dyscyplina - gdy dzieci są nieposłuszne".
Wychowanie w rodzinie jest jednym z najistotniejszych czynników kształtujących osobowość człowieka. Rodzina jest naturalnym środowiskiem, miejscem, w którym dziecko musi przećwiczyć podstawowe techniki ludzkiego współżycia. Nie wystarczy jednak być czułym i kochającym, ważne, aby być opiekunem mądrym, uważnie śledzącym rozwój dziecka. Ono, gdy się rodzi, nie wie, co jest dla niego dobre. Wiedzą to rodzice, przynajmniej powinni to wiedzieć. Zbyt małe znaczenie przywiązuje się do pedagogicznej dojrzałości młodych małżonków. Realizowanie po raz pierwszy funkcji ojcowskich i macierzyńskich nie jest łatwe. W imię dobra dziecka przyszli rodzice powinni przygotować się do roli wychowawców zdobywając wiedzę w tym zakresie.
Bruno i Yvonne Schwengeler "Wychowanie - udręka czy przyjemność ?" Wydawnictwo Ewangeliczne Poznań 1990
Beata Szostak |
