Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz programu poświęconego F. Chopinowi w rocznicę śmierci kompozytora

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1594 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Przedstawiam tekst prelekcji połączonej z prezentacją multimedialną wygłoszonej w ramach obchodów rocznicy śmierci Fryderyka Chopina "Historia Międzynarodowych Konkursów Chopinowskich  - wybitni laureaci w repertuarze chopinowskim"

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina jest jednym z najstarszych konkursów muzycznych na świecie, imprezą o wielkim prestiżu i światowej renomie. Myśl
o zorganizowaniu w Warszawie konkursu rzucił w pierwszych latach 20-tych Aleksander Michałkowski, profesor Warszawskiego Instytutu Muzycznego, a także pianista koncertujący
w kraju i za granicą.

Chopin - Walc cis-moll op. 64 nr 2
Gra Aleksander Michałkowski (1924)
Walce Chopina osiągały szczyty popularności.
Napisał ich 19. Jedni traktowali je jako arcydzieła,
inni zarzucali, że to utwory salonowe.
Walc cis-moll op. 64 nr 2 to walc
sentymentalno -- liryczny,
dedykowany baronowej Katarzynie Brenickiej.

Pomysł zrealizował uczeń Michałkowskiego, Jerzy Żuralew (1887- 1980) profesor Konserwatorium Warszawskiego, wybitny polski pianista, pedagog a nawet kompozytor. Tak pisze o nim Zbigniew Drzewiecki: „Żurawlew zabłysnął na koncertach dyplomowych jako wirtuoz wysokiej klasy. Miał nie tak wszechstronny repertuar, lecz za to dar dużej komunikatywności swych produkcji artystycznych. Należy bardzo żałować, iż pewna nerwowość odstręczała go
w ostatnich latach od występów publicznych”.


Chopin - Etiuda a-moll op. 10 nr 2
Gra Jerzy Żuralew (1926)
Etiudy Chopina -jak mawiał Schumann są bardziej
poematami niż etiudami ale też

nieprawdopodobnym popisem wirtuozowskim.
U Chopina występują 2 cykle etiud:
etiudy opus 10 i opus 25.
Wysłuchamy etiudy a -moll op. 10 nr 2.

Pierwszy konkurs odbył się w dniach od 23 - 30 stycznia 1927 roku w sali Filharmonii Warszawskiej. Zgłosiło się 26 kandydatów, w tym 16 Polaków. Pierwsze miejsce zdobył 19-to letni Lew Oborin pianista radziecki absolwent Konserwatorium w Moskwie, który wzbudził sensację zarówno poziomem sztuki, jak i gigantycznym na owe czasy programem.
Chopin - Etiuda f-moll op. 25 nr 2
Gra Lew Oborin (1927)
W doznaniu artystycznym każda z etiud stanowi „utwór pełen dramatycznej i namiętnej lub lirycznej poezji”
pokazuje co potrafi „uskrzydlona ręka
wynieść z instrumentu”

W 1932 roku kolejny drugi Konkurs przyniósł zwycięstwo Alexandra Unińskiego pianisty rodem z Kijowa, który jednak reprezentował Francję. Tam ukończył Konserwatorium Paryskie i otrzymał obywatelstwo.


Chopin - Mazurek cis-moll op. 63 nr 3
Gra Alexander Uniński (1932)
Mazurki są w twórczości Chopina utworami
najbardziej zaskakującymi: podchwycone gdzieś na
chłopskim weselu, czy dożynkach w karczmie,
przepuszczone przez filtr talentu i obróbki kompozytora
stały się ową kwintesencje polskości. Przemawiają do
słuchaczy i wykonawców pod różnymi szerokościami
geograficznymi. To one sprawiły, że Chopina uznano w
świecie za największego narodowego kompozytora.
Oczywiście kompozytora polskiego.
Wysłuchajmy zatem Mazurka cis-moll op. 63 nr 3.
Jest on czystą stylizacją kujawiaka.

W 5 lat później w 1937 roku urodzony w Odessie Jakov Zak uczeń niezapomnianego Henryka Neukausa zdobył pierwszą nagrodę, a jury podkreśliło wyjątkowo harmonijne połączenie nieskazitelnej techniki i niezwykłą wrażliwością, subtelnością i wyczuciem stylu chopinowskiego.


F. Chopin - Walc h - moll Op. 69 nr 2
Ponownie walc sentymentalny. Walc h-moll op. 69 nr 2.
Wszystkie walce Chopina to utwory błyskotliwe i wytworne,
wymagające od wykonawcy dużego kunsztu i wirtuozerii.


Wojna przerwała 5-cio letni cykl konkursowy. Fortepian Chopina zamilkł, lecz w sercach pianistów i melomanów na trwałe zagnieździła się konkursowa tradycja. Kazała ona na nowo wskrzesić rywalizacje młodzieży pianistycznej. W 1949 roku pierwszy powojenny konkurs przyniósł zwycięstwo pianistom:
Belli Dawidowicz z ZSRR i Halinie Czerny-Stefańskiej. Świetnie przygotowana polska pianistka, będąca przy tym w doskonałej kondycji została pierwszą pianistką polską, która uzyskała tak wysoką nagrodę w historii Konkursów Chopinowskich.


Chopin - Mazurek D-dur op. 33 nr 2
Gra Halina Czerny-Stefańska
Nazwa Mazurek w twórczości Chopina ma szerokie znaczenie.
W kompozycjach o tym tytule można
odnaleźć cechy typowe dla 3 polskich tańców i pieśni
regionu kujawsko-mazowieckiego.
Wysłuchamy teraz Mazurka D-dur op. 33 nr 2,
który jest przykładem czystej stylizacji oberka.

Kolejny konkurs w 1955 roku to kolejny sukces polskiego pianisty. Uczeń prof. Zbigniewa Drzewieckiego, Adam Harasiewicz ujawnił swój nieprzeciętny talent pianistyczny, który umiejętnie kultywowany dał mu pierwsze miejsce w Konkursie.
Szczególnego blasku Konkursowi dał przyjazd Królowej Elżbiety Belgijskiej, która z loży honorowej przysłuchiwała się rozgrywkom finału. Był to ze strony Jej Królewskiej Mości ostatni dowód pamięci złożony cieniom przyjaciela Ignacego Jana Paderewskiego. Muzykalną Królową i wielkiego pianistę łączyła przyjaźń długoletnia i tak głęboka, że gdy mąż Elżbiety, król-bohater I wojny światowej Albert zginął w roku 1934 podczas wyprawy w Alpy, zamknięta w swej żałobie królowa-wdowa nie przyjmowała nikogo, z wyjątkiem Paderewskiego, którego gra wpływała na nią kojąco.
Chopin - Impromptu Ges-dur op. 51
Gra Adam Harasiewicz (1955)
Impromptu - gatunek ten przejął Chopin zapewne od Schuberta. Kompozycje te były zawsze o charakterze impresji chwili”
Impromptu Ges - dur op. 51 pochodzi z roku 1842.

VI konkurs w 1960 roku przyniósł zwycięstwo pianiście z kręgu kultury łacińskiej. Włoch Maurizo Pollini fascynował wielkim temperamentem, starannym przygotowaniem technicznym i jak pisze Jan Weber, nieporównywalnym z żadnym innym uczestnikiem - gatunkiem tonu.
Dla muzyki polskiej był to rok szczególny, na który przypadała 150 rocznica urodzin Fryderyka Chopina. ONZ ogłosiła go rokiem Chopinowskim.


Chopin - Polonez fis-moll op. 44
Gra Maurizio Polloni (1960)
Polonezy są w twórczości Chopina dziełami najbardziej
reprezentatywnymi. Chopin -pisał polonezy, -jeśli tak
można powiedzieć - zawsze. Polonez fis-moll op. 44
zaliczany jest do tzw. polonezów wielkich. Większość
polonezów Chopina jest w tonacjach molowych.
Smutek tych utworów nie jest jednoznaczny z beznadziejnością.
Wręcz przeciwnie - we wszystkich słuchacz odkryje
jakąś trudną do sprecyzowania siłę, hart ducha,
- nieprawdopodobne

5 lat później - na VII Konkursie - triumfuje Martha Argerich, pianistka rodem z Buenos Aires. Jej palce, które niektórzy przyrównują do absolutnie giętkiej stali, są w stanie spełnić każdy zamysł artystyczny - pisze Jan Weber.


Chopin - Etiuda C-dur op. 10 nr 1
Gra Martha Argerich (1965)
„Już sam pomysł etiud - pisze Kisielewski - był
genialny: połączyć ćwiczenia z inspiracją, i to
inspiracją specjalnego, bachowskiego rodzaju,
wysnuwającą z jednego, nieraz na pozór monotonnego

rytmicznie, czy wręcz niemal mechanicznego motywu,
cały mieniący się niezwykłym bogactwem odcieni
modulujących przebieg narracyjny utworu - to
koncepcja znakomita „. A ileż w nich pomysłów
technicznych, ileż inwencji w wyszukiwaniu trudności.


W konkursie VIII w 1970 roku zwyciężył Garrick Ohlsson (USA).

Nasze myśli biegną jednakże dalej do IX Konkursu z 1975 roku, w którym współczesny pianista polski odniósł tak wielki sukces. Bezkonkurencyjne zwycięstwo 18 letniego absolwenta Liceum Muzycznego w Katowicach Krystiana Zimermana. Pierwszy raz zdarzyło się, że jeden kandydat Konkursu zdobył wszystkie czołowe laury: Grand Prix i Złoty Medal, oraz nagrody za najlepsze wykonanie Mazurków, Polonezów i Sonaty.


Chopin - Walc As-dur op. 34 nr 1
Gra Krystian Zimerman (1975)
Przy opisie walców Chopina pojawiają się określenia:
lotność, eteryczność, wzmożenie ruchu, pęd, wir,
brillance, „arystokratyczność od pierwszej do ostatniej
nuty, wprowadzenie w
inny świat”
Walc As-dur op. 34 nr1 to walc wirtuozowski.

Od 1975 roku do imprez towarzyszących Konkursom Chopinowskim należą również obchody rocznicy śmierci kompozytora. 17 października jest dniem hołdu składanego Chopinowi. W tym dniu, w kościele Św. Krzyża w Warszawie, gdzie wmurowane jest serce kompozytora, wykonywane jest Requiem Mozarta - dzieło, którym żegnano Fryderyka Chopina podczas uroczystości pogrzebowych w paryskim kościele Św. Magdaleny w październiku 1849 r

Pamiętny rok 1980 - X Konkurs zgromadził aż 149 uczestników z 37 krajów. I pamiętny zwycięzca z Wietnamu Dang Thai Son.

XI Konkurs rozegrany w dniach 1-20 października 1985 przyniósł zwycięstwo Stanisławowi Buninowi (ZSRR). Reprezentujący Polskę Krzysztof Jabłoński zdobył III miejsce
Chopin - Mazurek C-dur Op. 24 nr 2
„Nigdy się nie łudził - pisał o mazurkach Sanisław
Moniuszko
- skromnym nazwaniem mazurka danym
głębokiej myśli poematu zaklętego w kilka taktów
muzyki” Nie mylił się również Schumann mówiąc,
że są to „armaty ukryte wśród kwiatów”
W XII Konkursie, który miał miejsce w 1990r. nie przyznano I nagrody; laureatem II nagrody został Kevin Kenner (USA)


Także w XIII Konkursie (1995) nie przyznano I nagrody; II zdobyli ex aequo: Philippe Giusiano (Francja) i Aleksiej Sułtanow (Rosja)

17 października 1999 roku obchodziliśmy 150 rocznicę śmierci naszego największego kompozytora, dlatego też rok 1999 ogłoszony został MIĘDZYNARODOWYM ROKIEM CHOPINOWSKIM
W XIV Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w roku 2000 brało udział 94 pianistów, głównie z Chin, Japonii, Tajwanu, Hongkongu i Korei Południowej. W gronie tym było dwunastu Polaków. Konkurs wygrał młody, osiemnastoletni Chińczyk Li Yundi, jeden z najmłodszych uczestników konkursu.
Zwycięzcą XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Im. Fryderyka Chopina w roku 2005 został Rafał Blechacz, który otrzymał również nagrody specjalne: Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków, Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza, Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu. Jest zdobywcą ufundowanej przez Krystiana Zimermana nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie sonaty

Przedstawiłem Państwu sylwetki zwycięzców, ale byli też laureaci 2, 3, 4, 5 i 6 miejsca. Im również konkurs dał sławę i pozwolił na trwałe wpisać się w dzieje światowej pianistyki.
Przypomnieliśmy także historię Warszawskich Konkursów, przywołaliśmy z zapomnienia sylwetki wielkich pianistów, którzy dzięki idei profesora Żuralewa przenoszą przez pokolenia niczym sztafeta duch Chopinowskiej muzyki odświeżając ją własną młodością, zapałem i chęcią rywalizacji o szlachetne i twórcze pierwszeństwo.


Opracował mgr Zenon Skrzypek


Źródła:

Jerzy Waldorff- Wielka Gra
Miesięcznik - Muzyka nr 21
Zbigniew Drzewiecki - Komentarz do płyty Polskie Nagrania XL0157-0160
Jan Weber - komentarz do płyty Polskie Nagrania XL0654-0655
www.nifc.pl/chopin
www.konkurs.chopin.pl

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie