Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Dyscyplina na lekcji. Praktyczne wskazówki dla nauczycieli

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 46052 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Źródła braku dyscypliny na lekcji możemy podzielić na dwie grupy: te, które nauczyciel może kontrolować i te, na które nie ma wpływu. Świadoma dyscyplina jest to przestrzeganie przez jednostkę lub grupę społeczną zasad postępowania, których wartość bezspornie uznaje. Przeciwieństwem świadomej dyscypliny jest dyscyplina oparta na zmuszaniu do przestrzegania norm, które jednostka lub grupa uznaje za niesłuszne czy niesprawiedliwe. Szanse wprowadzenia świadomej dyscypliny są większe w takiej szkole, w której między systemami wartości reprezentowanymi przez nauczycieli i uczniów nie ma większych rozbieżności.

Świadoma dyscyplina jest to przestrzeganie przez jednostkę lub grupę społeczną zasad postępowania, których wartość bezspornie uznaje. Przeciwieństwem świadomej dyscypliny jest dyscyplina oparta na zmuszaniu do przestrzegania norm, które jednostka lub grupa uznaje za niesłuszne czy niesprawiedliwe. Szanse wprowadzenia świadomej dyscypliny są większe w takiej szkole, w której między systemami wartości reprezentowanymi przez nauczycieli i uczniów nie ma większych rozbieżności. Podstawą wprowadzenia świadomej dyscypliny jest proces wychowawczy, polegający na odpowiednim traktowaniu dzieci i młodzieży, którym należy okazywać szacunek, ale jednocześnie stawiać odpowiadające ich możliwościom wymagania. Terminy związane z dyscypliną to: kontrola, zgoda, respekt, normy, posłuszeństwo, kontakt, reguły, odpowiedzialność, kary, autorytet. Natomiast określenia uczniów sprawiających problemy wychowawcze mogą być następujące: hałaśliwi, mówią bez pozwolenia, nie potrafią siedzieć przez dłuższy czas, nie słuchają nauczyciela, śmieją się, są niepunktualni, nie potrafią się skoncentrować, ich pytania nie są związane z tematem lekcji, nie przestrzegają zasad.

Źródła braku dyscypliny na lekcji możemy podzielić na dwie grupy: te, które nauczyciel może kontrolować i te, na które nie ma wpływu. Do pierwszej grupy należą: źle zaplanowana lekcja, nudne ćwiczenia, brak środków dydaktycznych, czy osobowość nauczyciela (nauczyciel zbyt statyczny lub tzw. „dobry kumpel”, nauczyciel z autorytetem lub bez). Do drugiej grupy należą m.in.: problemy ucznia w domu, wpływ kolegów (uczenie się nie jest modne), warunki atmosferyczne, hałasy dobiegające z zewnątrz, liczebność klas.

W dyskusjach o wychowaniu często zakłada się, że jedynym sposobem, by nauczycieli osiągnęli dyscyplinę, jest rygorystyczne dyscyplinowanie dzieci, tzn. ich kontrolowanie, napominanie i karanie. Jednak dyscyplinowanie dzieci jest najmniej skutecznym sposobem, by zaprowadzić dyscyplinę w szkole. Dyscyplinowanie dzieci wymaga posługiwania się władzą, zwykle w postaci kar i gróźb karania. Dzieci zwykle bronią się przeciw takiej karzącej sile buntując się, stosując odwet albo kłamiąc – wszystko, żeby uniknąć przymusu ograniczenia wolności czy kontroli. Karanie wywołuje w dzieciach agresję i przemoc. A przecież istnieją liczne, skuteczne sposoby pozwalające uniknąć karzącej dyscypliny, a znacznie wzmacniające ogólną skuteczność działania wobec źle zachowujących się i przeszkadzających dzieci. Podstawą dobrej dyscypliny jest pełna troski relacja nauczyciel – uczeń. Uczniowie powinni wykazać chęć spełniania oczekiwań nauczycieli, jakie są w nich pokładane. Celem ostatecznym w tym procesie jest wypracowanie w uczniu samodyscypliny opartej na jego wewnętrznej motywacji.

Dyscyplina jako środek powinna doprowadzić ucznia do sukcesu. Sukces jest więc dla niego celem, dyscyplina środkiem. Utrzymywanie dyscypliny w klasie to czuwanie nad tym, co robią uczniowie – obserwowanie ich zachowania, wpływanie na nich tak, by nie zakłócali przebiegu lekcji. Radzenie sobie z uczniami sprawiającymi trudności nie wymaga od nauczyciela specjalnych kwalifikacji i nie musi odbywać się kosztem jakości pracy nauczyciela lub kosztem nauczania innych obecnych w klasie uczniów. Warunkiem skutecznego radzenia sobie z dyscypliną jest oprócz poprawnych relacji nauczyciela z uczniami jego rzetelna, uporządkowana, dobrze zaplanowana praca dydaktyczna.

Nauczyciele radzący sobie z problemami dyscypliny, starają się nie dopuścić do tego, by wskutek zbyt szybkiego tempa lekcji część uczniów nie nadążała za tokiem wydarzeń. Uczniowie nie nadążający za nauczycielem i kolegami tracą zainteresowanie tym, co się dzieje w klasie, wyłączają się i podejmują działania niewiele mające z nią wspólnego. Czyli tempo lekcji nie powinno być zbyt szybkie, ale nie może też się wlec. A oto kilka innych wskazówek w formie haseł na zaprowadzenie i utrzymanie dyscypliny w klasie:
  • Zacznij lekcję poważnie, zrelaksować możesz się później,
  • Uczniowie muszą się wyciszyć zanim zaczniesz do nich mówić,
  • Używaj imion,
  • Dobrze przygotuj się do zajęć,
  • Kontroluj przebieg lekcji, musisz mieć czas na wyjaśnienie pracy domowej,
  • Mów wyraźnie, upewnij się, że twoje polecenia są zrozumiałe,
  • Przygotuj dodatkowy materiał dla zdolniejszych uczniów,
  • Utrzymuj kontakt wzrokowy z uczniami,
  • Różnicuj metody pracy,
  • Sprecyzuj reguły: co jest dozwolone, a co zabronione,
  • Traktuj uczniów z respektem, pamiętaj, że każdy ma inny styl uczenia się oraz specyficzne dla siebie mocne i słabe strony,
  • Udzielaj pochwał uczniom, którzy stosują się do zasad,
  • Nie obawiaj się okazywać poczucia humoru,
  • Miej odwagę przyznać się do błędu,
  • Wysyłaj do domu nie tylko złe wiadomości, ale i pochwały,
  • Zauważaj nawet najmniejsze oznaki dobrego zachowania i zachęcaj do dalszych starań.
Nauczyciel wychowawca powinien opracować wspólnie z uczniami klasowy regulamin zachowania zgodny z regulaminem szkoły, przeprowadzić cykl lekcji wychowawczych, których celem będzie integracja klasy oraz wyrabiać u uczniów nawyk umiejętności współdziałania, rozwiązywania konfliktów i zawierania kompromisów. Ważne również jest poznanie każdego dziecka i jego środowiska domowego oraz zjednanie sobie rodziców jako sprzymierzeńców.

A na koniec kilka ciekawostek. W większości krajów rozwiniętych stosowania kar cielesnych w szkołach zabraniają odpowiednie prawa. Polska zabroniła kar cielesnych w szkołach już w 1783r. W Chinach nauczyciele, którzy stracą panowanie nad sobą i uderzą ucznia, sami podlegają karze. O przyzwalającym stosunku społeczeństwa tureckiego do stosowania dyscypliny wobec dzieci świadczy przysłowie: „Kiedy nauczyciel uderzy, to róża kwitnie”. W afrykańskiej Kenii kara cielesna trzciną jest dozwolona w przypadku wyjątkowych przewinień, ale każdorazowe jej zastosowanie musi być zapisane w księdze z podaniem liczby uderzeń.

Karena Markowska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie