Program uroczystości został opracowany i przygotowany z okazji Dnia Nauczyciela w roku szkolnym 2004/2005. Uroczystość przedstawiono nauczycielom i zaproszonym gościom w auli Publicznego Gimnazjum im. M. Skłodowskiej-Curie w Pyrzycach. Scenariusz został ułozony na podstawie scenariuszy wyszukanych w Internecie.
Elżbieta Król
Publiczne Gimnazjum im . M Skłodowskiej-Curie
w Pyrzycach
SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI ŚWIĘTA EDUKACJI NARODOWEJ
1. Prowadząca: Olga Kamińska – III h
2. Występujący
- Roksana Herman – III e
- Agata Sykuła, Marta Tujek, Kasia Sobczyk – II b
- Kinga Kuźmińska, Dominika Bulanowska, Ania Mazan – II d
- Paulina Łukomska, Justyna Kubiak, Paweł Mayko – II h
- Natalia Ludwiczak, Patrycja Juchniewicz, Ola Sadowska – I g
- zespół wokalno – instrumentalny: Adrian, Eryk, Maciek – klasy II-gie
- zespół wokalny dziewcząt – klasy I-sze.
3. Czas trwania: około 45 minut.
4. Przebieg uroczystości:
* Powitanie gości – prowadząca:
W imieniu uczniów i rodziców mam niezwykłą przyjemność powitać państwa na dzisiejszym spotkaniu z okazji święta nauczycieli, pedagogów, pracowników szkoły. Wszystkich gości serdecznie witamy i mamy nadzieję, że wspólnie spędzone chwile będą stanowić dla państwa miły upominek.
* Zarys „ O szkole ” – Natalia:
O szkole powiedziano już tak wiele.... Już w czasach renesansu wielki reformator, pisarz i polityk Andrzej Frycz – Modrzewski w dziele „ O poprawie Rzeczpospolitej ” odwoływał się do tematu szkolnictwa i wyrażał szacunek dla pracy nauczyciela. W czasach oświecenia uchwałą sejmową 14 października 1773 roku ustanowiono i powołano Komisję Edukacji Narodowej powierzając jej całokształt prac związanych z organizacją szkolnictwa.
Dziś szkoła jest nowoczesna, choć boryka się z wieloma problemami, ulega przekształceniom, ale ma też swoje osiągnięcia, radości.... Jest ogromną częścią naszego życia, naszą codziennością. Bywa kochana lub znienawidzona. A jednak ... „ Miarą kultury społeczeństwa jest szacunek okazywany stanowi nauczycielskiemu ” – myśl tę wypowiedziała Eliza Orzeszkowa, a że jest ona jak najbardziej aktualna, zasługuje dziś na przypomnienie.
Wszystkim tym, którzy świętują dziś Dzień Edukacji Narodowej dziękujemy za to, co jest dla nas tajemnicą i za to, co zdołaliśmy już odkryć i poznać. Przyjmijcie Drodzy Nauczyciele garść płynących z serca życzeń.
* Piosenka pt. „ Ciągle pada ” – zespół wokalny dziewcząt.
* Podziękowania (przedmiotami) – prowadząca:
Chcielibyśmy dziś powiedzieć i wyrazić wszystko, ale...
Powiedzieć wszystko?
Nie, to niemożliwe.
Zawsze zostaje to
Co najważniejsze
I co się nie da okupić
Powiedzeniem.
Pozwólcie więc, że nasze myśli i uczucia przekażemy słowami poetów, bo oni potrafią pięknie je wyrażać. Dziękujemy nauczycielom języka polskiego, którzy tak pięknie mówią o poezji:
- Agata:
Poezja to jest noc księżycowa,
wielkie uspokojenie,
kiedy poziomki słodkie są w parowach
i słodsze cienie...
- prowadząca:
Dziękujemy nauczycielom biologii, którzy z takim zapałem uczą nas kochać przyrodę, dzięki którym:
- Marta:
Kiedy na leśnej ścieżce
spotykam żuka, który gramoli się
na kopiec piasku
podchodzę
szastam nogami
i mówię:
- dzień dobry panie profesorze
pozwoli pan, że panu pomogę -
przenoszę go delikatnie
i długo za nim patrzę
aż ginie
w ciemnym pokoju profesorskim
na końcu korytarza liści...
- prowadząca:
Pamiętamy słowa nauczycieli od chemii, które tak cierpliwie wprowadzają nas w świat niezwykłych syntez, analiz, reakcji:
- Ola:
Wy wiecie co to jest chemia? Wy myślicie:
pierwiastki, syntezy. Nie! A ona śpiewa, gra jak
kryształ. Cała dusza tonie w dźwięcznym, przejrzystym krysztale.
- prowadząca:
Nauczyciele historii nie tylko potrafią ciekawie mówić o dawnych wiekach, ale i nas wychowują:
- Agata:
Nie tylko przyszłość wieczna jest – nie tylko!...
I przeszłość, owszem, wieczności jest dobą:
Co stało się, nie odstanie chwilką...
Wróci Ideą, nie powróci sobą.
O! Miło jest patrzeć i dumać o świecie,
gdy cisza za oknem szeleści taktami,
a powiew historii, jak anioł skrzydłami,
ciekawych wydarzeń nagarnia obficie.
(Melodia „ Gdzie się podziały tamte prywatki? ”)
- prowadząca:
Paniom od geografii dedykujemy te słowa:
- Marta:
Jutro popłyniemy daleko,
jeszcze dalej niż te obłoki,
pokłonimy się nowym brzegom,
odkryjemy nowe zatoki;
Starym borom nowe damy imię,
nowe ptaki znajdziemy i wody,
posłuchamy, jak bije olbrzymie
zielone serce przyrody.
- prowadząca:
Pamiętać zawsze będziemy o naszych nauczycielach fizyki, którzy tyle energii włożyli by nas nauczyć logicznego myślenia, którzy powołując się na słowa Euklidesa powtarzali:
„ W naukach ścisłych nie ma drogi specjalnie dla królów ”.
- Ola:
Matematyko!
Jedyna prawdy opoko,
celne z wieczności Oko,
patrzące na mnie bezkresem!
Liczbo zbawicielko!
Wyniknij. Stań się. Wskaż mi!
Nieubłaganym Wzorem
ujmij, przemianuj, ujarzmij!
- prowadząca:
Dziękujemy naszym wuefistom, dzięki którym z radością ćwiczymy nasze zmęczone ciała.... Dziękujemy nauczycielom języków obcych i informatyki. To właśnie oni otwierają nam drzwi do Europy. Nie zapominamy także o naszych paniach w świetlicy, o katechetach, dzięki wysiłkowi których z dnia na dzień stajemy się lepsi.... Nie zapominamy o pracownikach szkoły, którzy dbają o to, aby w szkole było bezpiecznie, czysto, po prostu jak w niebie.
(Melodia pt. „ Bal wszystkich świętych ”).
Szczególnie gorące podziękowania za trud, wytrwałość i opiekę składamy naszym kochanym wychowawcom!
* Piosenka pt. „ Pan dyrektor Marian ” – zespół wokalny dziewcząt.
* Prowadząca:
Wszystkim nauczycielom z pewnością powinniśmy życzyć zdrowia, a także poczucia humoru. Oto przed nami kilka uczennic zdradzających nam swoje marzenia, sny i problemy ze szkołą.
* Wiersz pt. „ Marzenia ” – Ola:
Lekcja ledwo się zaczęła,
a ja marzę już o przerwie.
Wrzesień jeszcze się nie skończył,
a mnie śni się piękny czerwiec.
O, ja zmieniłabym kalendarz,
każdy przyznałby mi rację:
„ Zamiast lekcji, od dziś będą
same przerwy i wakacje ”.
* Wiersz pt. „ Sen ” – prowadząca:
Co Ty mówisz? Same przerwy i wakacje? Zanudziłabyś się.... Ale ze mną jest jeszcze gorzej!
Przyśniło mi się raz wieczorem,
że byłam... panem profesorem
i że uczyłam naszą klasę.
Idę do naszej klasy i marzę:
„ no ja im dopiero pokażę! ”
Takich jak ja nauczycieli
to oni wcale nie widzieli!
Pędzę do klasy jak na skrzydłach,
a moja klasa jak mnie wita?
Zamiast kredy – kawałek mydła!
Gąbka za szafą ukryta,
stół atramentem zachlapany,
fruwają papierowe kule –
i wszyscy wyją jak pawiany!
Wstyd przyznać...
Stchórzyłam... Co tu gadać wiele?
Nawet schowałam się do szatni,
wołając: „ Była nauczycielem
pierwszy raz... i ostatni ”.
* Taniec – Kinga, Dominika, Ania.
* Scenka pt. „ Kłopoty ze szkołą ” – Agata, Marta, Kasia:
- narrator:
Mają z nami kłopoty nauczyciele, ale także i nasi rodzice. Tak było w zeszłym roku z Martą.
Przed ojcem i przed mamą
wciąż w domu się chwaliła.
- mama:
Pytano Cię w szkole?
- córka:
A jakże! Pytali.
- mama:
Jak odpowiadałaś?
- córka:
Poszło mi niezgorzej.
- narrator:
Znów po pewnym czasie spytała ją matka:
- mama:
Co tam słychać w szkole?
- córka:
Idzie mi jak z płatka.
- narrator:
Minął jeszcze jeden tydzień, mama ją zagadnie:
- mama:
Jak ci w szkole idzie?
- córka:
Dobrze. Bardzo ładnie.
- narrator:
Lecz kiedy na okres
wystawiano stopnie,
posmutniała mama,
zdziwiona okropnie.
- mama:
Skąd się wzięły dwóje?
Przecież zawsze miałaś
dobre odpowiedzi.
Z czego cię pytano?
- narrator:
Marta na to odparła z płaczem prawie.
- córka:
Mnie pytano ciągle,
kiedy się poprawię!
* Piosenka pt. „ Czerwony jak cegła ” – zespół wokalno – instrumentalny.
* Prowadząca:
Niewyczerpanym źródłem humoru są zeszyty szkolne. Oto niektóre z zaskakujących sformułowań.
* Humory z zeszytów szkolnych – Natalia, Patrycja:
- Patrycja:
Kopernik zajmował się różnymi ciałami.
- Natalia:
Śmierci Aleksandra Wielkiego życzyła sobie cała Azja, ale dopiero wtedy, kiedy umarł.
- Patrycja:
Kręgosłup jest kostropatą kością, która sięga od góry do dołu. Na górnym końcu siedzi głowa, na dolnym ja.
- Natalia:
Nad brzegiem stawu siedziała Ania i doiła krowę. W stawie odbijało się to odwrotnie.
- Patrycja:
Król mógł się uratować, ale leżało to w rękach konia.
- Natalia:
Odziedziczył po matce poważną chorobę, którą bardzo kochał.
- Patrycja:
Skowronek wylatuje na wiosnę wspólnie z oraczem albo z traktorem.
- Natalia:
Dzieci karmione rozwijają się lepiej niż dzieci z butelki.
- Patrycja:
Obserwując żabę z tyłu, od ogona zauważamy, że żadnego nie ma.
- Natalia:
Prawo Archimedesa. Ciało zanurzone w cieczy, jeśli nie wypłynie na powierzchnię w ciągu pół godziny, może być uważane za stracone.
- Patrycja:
Krowa nie je dużo, ale za to co zje, przeżuwa dwa razy i w ten sposób ma dosyć.
- Natalia:
Pasteur jest wielkim uczonym, który wymyślił ospę, wściekliznę i dużą ilość innych chorób.
* Prowadząca:
....I po tym wszystkim amerykański humorysta Dany Kaye twierdzi, że „ Specjalistami są ludzie, którzy coraz więcej wiedzą o coraz mniejszej ilości rzeczy. Natomiast uczniami są ludzie, którzy coraz mniej wiedzą o coraz większej ilości rzeczy ”. A teraz! Mini pleybeack show!
* Mini pleybeack show – Paweł, Paulina, Justyna.
* Tekst pt. „ Geniusze w szkole ” – Natalia:
Nie każdemu uczniowi udaje się zostać tylko anonimowym twórcą zeszytów szkolnych. Niektórzy zostają geniuszami i wtedy wymienia się ich po nazwisku. Albert Einstein, twórca teorii względności, rozwijał się źle: później niż przeciętne dziecko nauczył się mówić, rodzice już się obawiali, czy jest normalny. Szkołę traktował jako niewolę. Lepiej go głowy wchodziła mu literatura i matematyka niż języki obce i historia.
George Gershwin, amerykański kompozytor uczył się źle i mając piętnaście lat zakończył swoją edukację zmuszony zarabiać na życie grą na fortepianie.
Fatalnie uczył się twórca „ Niedokończonej Symfonii ” Franciszek Schubert.
Henry Kissinger, były sekretarz stanu USA i laureat pokojowej Nagrody Nobla, uczył się średnio. Interesowała go przede wszystkim piłka nożna.
Szkołę jako „ szarą plamę ” w swoim życiu wspominał Bernard Shaw.
Niechętni byli w szkole: Honore de Balzac, Tomasz Mann i jego starszy brat Henryk, Bertolt Brecht i filozof Karl Jaspers.
Natomiast dobrze się uczyli i dobrze o szkole mówili: Karol Darwin, Mahatma Ganghi, Karol May. Ten ostatni uczył się tak dobrze, że miał zostać nauczycielem. Egzamin w seminarium nauczycielskim poszedł mu doskonale, w związku z czym miał otrzymać stypendium.
Niestety! Karol May wpadł w złe towarzystwo i posądzony o kradzież i fałszerstwo zamiast w seminarium, spędził cztery lata w więzieniu.
Geniuszami już w szkole byli: Voltaire, Robespierre, Hegel, Strauss, bracia Grimm, Napoleon, Flaubert, Hemingway, Sartre, a także Erich Kastner, Niels Bohr, Max Planc a także patronka naszej szkoły Maria Skłodowska – Curie. Lista jest otwarta. Kto następny?
* Piosenka pt. „ Jak malowany ptak ” – zespół wokalno – instrumentalny.
* Prowadząca:
Nasi koledzy z warszawskich szkół ogólnokształcących podjęli się próby klasyfikacji nauczycieli według ich relacji z uczniami.
* Humorystyczna klasyfikacja nauczycieli – Natalia, Patrycja:
- Nauczyciel – Filozof: Wiem, że nic nie wiesz...
- Nauczyciel – Roentgen: Widzę, że nic nie wiesz!
- Nauczyciel – Prognostyk: Do niczego się nie nadajecie. Zobaczycie skończycie na bruku!
- Nauczyciel – Pesymista: I tak się tego nie nauczysz.
- Nauczyciel – Inkwizytor: No widzisz, a jednak nie umiesz! Złapałem cię!
- Nauczyciel – Generalizator: Twój brat był kiepski z historii, więc ty też nie dasz sobie rady.
- Nauczyciel– Encyklopedysta: Zmieniasz kolejność wyrazów. Przeczytaj jeszcze raz
tę definicję.
- Nauczyciel – Esteta: Człowiek, który tak wygląda w ogóle nie powinien zabierać głosu.
- Nauczyciel – Niewierzący w cuda: Kaktus mi tu wyrośnie, jak zdasz u mnie na czwórkę.
- Nauczyciel – Wielbiciel Krzywej Gaussa: Nie mogę postawić tylu dobrych ocen, to będzie podejrzanie wyglądać...
- Nauczyciel – Czuciowiec: Aż mi się źle robi, kiedy patrzę na wasze prace.
- Nauczyciel – Hamlet: Więc wiesz, czy nie wiesz?
- Nauczyciel – Perfekcjonista: Dobrze, ale mogło być lepiej.
- Nauczyciel – Wielbiciel Teorii Względności: Bardzo dobrze.... Trzy z plusem.
- Nauczyciel – Wierzący w cuda: Praca kiepska. Popraw styl, formę, ortografię i interpunkcję.
- Nauczyciel – Katastrofista: Dzieli nas przepaść.
- Nauczyciel – Strażnik Wielkiej Tajemnicy i Wielbiciel Cenzury Informacji: Jaką dostałeś ocenę? A to już tylko moja sprawa!
- Nauczyciel – Profilaktyk: Wszystkim stawiam pały, nauczy was to odpowiedzialności na przyszłość.
- Nauczyciel – Humanista: No może będzie z ciebie człowiek!
* Taniec – Kinga, Dominika, Ania.
* Prowadząca:
Zdajemy sobie sprawę z tego, że mimo ogromnego wysiłku jaki nauczyciele wkładają w swoją pracę, jedno co pozwala im wytrwać to nadzieja, że jednak przyswoimy sobie wartości, które chcą nam przekazać. Jesteśmy im za to wdzięczni.
* Wiersz finałowy pt. „ Nadzieja ” – Patrycja:
Myślisz o nas..
Czy będą prawi? I czy zawsze
swą wiedzą będą innym służyć?
Czy będą prosto w oczy patrzeć
i nie odwracać się od ludzi?
I masz nadzieję, że tak będzie,
i twarz w uśmiechu Ci młodnieje...
Jakbyś już teraz jasno wiedział,
że się spełniają Twe nadzieje.
* Pożegnanie gości – prowadząca:
Jeszcze raz w imieniu całej młodzieży szkolnej, wszystkim tym którzy świętują Dzień Nauczyciela składamy wiele serdecznych życzeń: pomyślności, spokoju, cierpliwości i uśmiechu. Na ręce dyrektora składamy życzenia dla całej Rady Pedagogicznej.
(Wręczenie róży, wszyscy występujący stoją na scenie, w tle muzyka).
* Koniec.
Scenariusz został opracowany na podstawie scenariuszy wyszukanych w Internecie.
Opracowanie scenariusza:
- Elżbieta Król
Przygotowanie uroczystości:
- Elżbieta Król
- Klaudiusz Kaźmierczak
- pomoc: nauczyciele świetlicy
