Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Jan Paweł II - orędownik prawdy

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2460 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Scenariusz powstał na obchody V Dnia Papieskiego. Opisuje drogę powołania, jaką kroczył Karol Wojtyła do momentu wyboru na Stolicę Piotrową i wybrane wydarzenia z źycia Wielkiego Papieza. Zakończony jest akcentem oddania czci Ojcu Świętemu w I rocznicę Jego śmierci.

Scenariusz poetycki poświęcony osobie Jana Pawła II.  
PIEŚŃ: “Barka” (może być zastąpiona grą na skrzypcach).

Recytator I: Nie mam odwagi, żeby mówić o Ojcu Świętym.

Zbyt wielkim był,

aby dotykać Go słowem.

Recytator II: Kimże był ten Biały Prorok?
Zmęczony, zbolały, cierpiący, okaleczony człowiek.

Nie wstydził się cierpienia, chlubił się ze słabości.

Recytator I: Znam Piotra.

Widziałem Go,

,przyodzianego w potęgę ducha.
Słyszałem, jak głosem proroka poruszył ogromy Kościoła.


WIERSZ Ojcze Święty, nasz Rodaku, nasz Papieżu,
który miłość swą rozsiewasz wokół nas,

chcemy Tobie dziś pieśń tę zaśpiewać
by hołd nasz oddać, serce w darze dac.

ac. Naucz nas zawsze trwać przy Chrystusie,
strzec Kościoła, bronić prawdy i nią żyć.

Tyś Pielgrzymem, Apostołem jest Chrystusa,

Tyś opoką, twierdzą, skałą nieba wrót.

Recytator I: Widziałem Piotra.

Otwórzcie drzwi! – wołał Piotr...

Tak to się zaczęło.

Recytator III: Wadowice. Miasteczko niewielkie, prowincjonalne.

W niewielkim mieszkaniu przy ul. Kościelnej, przyszedł na świat 18 maja 1920r

Karol Wojtyła. Był drugim synem Emilii i Karola Wojtyłów.

PIOSENKA “To jest moje miasto Wadowice” (płyta)

Recytator IV: Już gdy był mały, matka często powtarzała: “mój Lolek zostanie wielkim

człowiekiem”. Nie dane jej było doczekać tych dni, gdy sprawdziły się jej

słowa. Umarła, gdy Karol miał zaledwie 9 lat.

Recytator V: Trzy lata później zmarł jego starszy brat Edmund. Został tylko ojciec – od tej

chwili najlepszy przyjaciel Karola i najważniejszy dla niego człowiek. Wzór we

r we
wszystkim.

Recytator V: Karol od młodych lat dzielił czas między modlitwę, naukę i odpoczynek.
Różaniec Go uspokajał. Gdy w Anioł Pański stawał, aby zwrócić się do

Boga, pokazywali go palcami: “ten Wojtyła będzie z pewnością księdzem”.

Recytator IV: Po maturze w 1938 r. Karol Wojtyła przeniósł się wraz z ojcem do Krakowa

i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Pisał wiersze, grał w teatrze. Ale już wówczas przeczuwał, że to nie jego

droga...

WIERSZ Wśród Twoich ścieżyn kwitnących biegałem jak pasterze,
ziemio moja rodzinna – i łączyłem z Bogiem

drożyny Twe pagórne i pleniłem chwasty
i umiatałem szlaki Idącemu.

Z ciebie jest wiosna tęsknot, wiosenne przeczucie

i chęć, żeby w objęcia wysokiemu Niebu

rzucić ciało swe młode – od małości uciec.

Recytator I: Profesorowie i koledzy uważali go za wybitnie inteligentnego. On jednak

nie chciał błyszczeć. Wręcz przeciwnie, był pod każdym względem skromny.

.
Ludzie garnęli się do niego, był tak zwaną duszą towarzystwa. Zachwycano się

jego sposobem mówienia, piękną polszczyzną i precyzją wyrażania myśli.

Recytator II: Wybuchła wojna. W Polsce rozpoczął się hitlerowski terror. We wrześniu Karol

Wojtyła podjął pracę w kamieniołomach, potem w oczyszczalni wody przy
kotłowni. Mimo wojny nie zaniechał nauki i działalności teatralnej. Czuł jednak

jednak
w sobie głos, który nie pozwalał mu żyć w spokoju.

Recytator III: Mając 21 lat Karol stracił ojca. Właśnie wtedy podjął ostateczną decyzję, że
zostanie księdzem. Rozpoczął studia w tajnym seminarium duchownym.

WIERSZ Jest we mnie kraina przezroczysta
w blasku jeziora Genezaret

i łódź... i rybacza przystań,

oparta o ciche fale...

I tłumy, tłumy serc,

zagarnięte przez jedno Serce,

przez jedno serce najprostsze,

przez najłagodniejsze.


Recytator IV: Został księdzem. Kontynuował studia w Rzymie, był pracownikiem

naukowym, ale również jako zwykły wikary. Dla wszystkich miał czas:

uczył religii, odprawiał Msze Św., odwiedzał chorych. Młodzież go kochała.

Uważali go za swego ojca duchownego, godzinami prowadzili rozmowy o

życiu i wierze, różnych problemach. Został biskupem, potem kardynałem.

Nigdy jednak nie stracił prostoty, życzliwości, uśmiechu.

Recytator IV: Od najmłodszych lat był poliglotą. Nauka języków obcych nie sprawiała mu

trudności. Łacinę, grekę i niemiecki zgłębił jeszcze w szkole. Sam się nauczył

hiszpańskiego i włoskiego, potem francuskiego i angielskiego.

Recytator I: 29 września 1978 r. umarł nagle papież Jan Paweł I. Karol Wojtyła wraz z

10 dniach żałoby wziąć udział w konklawe. Kardynałowie w ścisłej tajemnicy

rozstrzygali o trudnym wyborze, aż do poniedziałku. 16 października – godz.

18.00. Biały dym. Kwadrans przed siódmą na balkonie bazyliki w światłach

reflektorów ukazał się kardynał Felici:

“Zwiastuję wam radość wielką – Habemus Papam – Najdostojniejszego

i Najprzewielebniejszego Pana Św. Kościoła Rzymskiego, Kardynała

Karola Wojtyłę, który przybrał imię Jan Paweł II”.

Recytator II: Nagle pojawia się papież, papież – nie Włoch, ów Zbawca, którego
zapowiedział przed 133 laty ukochany poeta Karola Wojtyły Juliusz Słowacki:

“Pośród niesnasków Pan uderza

w ogromny dzwon

dla słowiańskiego oto Papieża, otwarty tron”.

Świat szaleje ze szczęścia.

Recytator III: W następne dni po wyborze Jana Pawła II, prasa z całego świata donosiła

o sensacji z Watykanu. Polak, Wojtyła, “z dalekiego kraju” został Papieżem!


WIERSZ pt. “Polak na Watykanie”


Dzięki Ci Matko, żeś taka dobra
żeś taka polska i taka nasza.

Dzięki Ci Matko, bo z Twej przyczyny

cały świat Polsce radość ogłasza.

Radość tak wielką, że nasze serca
wyrazić szczęścia nie są dziś w stanie.

Radość, że Polak będzie prowadził

Owczarnię Bożą na Watykanie.
Chciałaś Maryjo umocnić wiarę,

która dziś w świecie jest zagrożona.

Chciałaś przypomnieć, że przecież z Bogiem

wszystkie trudności człowiek pokona.
Więc wyprosiłaś polskiego Piotra

by z Watykanu, gdy przyjdzie trwoga

pomagał światu odnaleźć prawdę,
pomagał światu odnaleźć Boga.


Recytator I: Świat coraz bardziej poznawał i akceptował prostotę i serdeczność nowego

papieża. Wciąż uśmiechnięty, życzliwy, spotykał się z ludźmi. To On jako

pierwszy spośród papieży odrzucił lektykę. “Zszedł w lud”, płacąc za to zresztą

w dramatycznych godzinach zamachu na swoje życie, wysoką cenę.

Recytator II: By nieść światu Dobrą Nowinę miłości, braterstwa i pokoju, papież –

Pielgrzym, odbył ponad 100 zagranicznych podróży. Niestrudzenie

nawracał wątpiących, napominał do opamiętania, nawoływał do

sprawiedliwości, respektowania praw człowieka.

Był wszędzie tam, gdzie Go potrzebowali, oczekiwany i witany jak mąż

opatrznościowy.





WIERSZ Ojcze Święty,
Orędowniku pokoju na ziemi,

Pasterzu białych, czarnych i żółtych,

Tych co na wschodzie i na zachodzie,

Bierzesz w ramiona miłości wszystkich.

Tam, gdzie staniesz na ziemi,

Wiara, nadzieja, miłość.

A TY stoisz pośrodku i zwiastujesz pokój,

U boku Czarnej Madonny orzesz świat

I siejesz ziarno Bożej miłości,

Łączysz rozdarte serca,

Otwierasz nieczułe sumienia,

Jednoczysz zbłąkane owce

A wszystko po to, by człowiek dla człowieka był bratem.

Recytator III: Kiedy umierał Jan Paweł II świat uczył się jak życ. Znamienne są słowa jakie

wypowiedział do młodych 2 kwietnia 2005 roku na kilka godzin przed

śmiercią: “Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie”.

My tu jesteśmy i zawsze będziemy, pamiętamy…

Recytator I: Polska pożegnała Wielkiego Polaka Ojca Świętego Jana Pawła II, który przez

26 lat posługiwania na Tronie Piotrowym prowadził nas po drogach

doczesności ku Bogu. Wierzymy i jesteśmy przekonani, że będzie czynił to

nadal.

WIERSZ O, obejmij Ojcze Święty
swym wzrokiem tę ziemię,

z której przed laty wyszedłeś, jak wszyscy obecni.

Ojcze, ileż wielkiej mocy

w narodzie Twym drzemie.

Doradź, jak mamy postąpic, by kraj był bezpieczny.

Podnieś ręce, pobłogosław,

tym wioskom i miastom

spracowanym ojcom, mężom, strudzonym niewiastom.

I tym dzieciom, które jeszcze beztrosko się śmieją

Ojcze Święty, napełnij nas otuchą, nadzieją.

PIEŚŃ: “Ojcu Świętemu śpiewajmy”




OPRACOWAŁA:

:
KLAUDIA KUŚMIERCZYK

nauczyciel katecheta

Szkoły Podstawowej nr 6

w Starachowicach.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie