Ślubowanie to uroczystość, która pozostaje w pamięci uczniów, rodziców i nauczycieli. Szczególnie wtedy, gdy po zakończeniu uroczystości wspólnie sadzimy drzewko, które obserwujemy, jak rośnie razem z nami
Scenariusz Ślubowania klasy I
opracowała Ludmiła Barbara Błażewicz
Szkoła Podstawowa w Kwiecewie gmina Świątki
Powitanie gości, nauczycieli, rodziców i uczniów przez wychowawczynię.
Uczennica I z samorządu: Hej, dzieciaki, przedszkolaki, co robicie dzisiaj tu?
Wszystkie pierwszaki: Nie jesteśmy przedszkolaki lecz pierwszaki.
Dzisiaj ważny dla nas dzień – Ślubowanie.
Cała szkoła tutaj przyszła, mili goście przyjechali,
Więc witamy ich serdecznie, na występy zapraszamy.
Wszystkie pierwszaki: piosenka: „Idą dawne przedszkolaki”
( MC Mój Świat kl. I nr1 )
Refren: Już skończyły się wakacje,
Z drzew opada żółty liść,
Jesień zmienia dekoracje,
Bo do szkoły czas już iść .
1. Idą dawne przedszkolaki,
Nie starszaki, a uczniaki
Każdy ma tornister nowy,
A w nim papier kolorowy
I kartonów cały blok
Już się zaczął szkolny rok.
2. Każdy może dziś policzyć
Ile kartek jest w zeszycie?
Ile kredek jest w piórniku ?
Ile piątek ma w dzienniku?
Kto rachunki dobrze zna ,
Ten podniesie palce dwa.
Kilku pierwszaków: Wiersz „Do szkoły” Edward Szymański
Przez pierwszy dzień,
przez drugi dzień,
kiedy wakacje nastały –
każdy, kto nawet nie był leń,
lenił się przez dzień cały.
Bo od tego wakacje są przecie,
żeby sobie odpocząć w lecie.
Przeminął tydzień jeden, drugi
bez szkoły, bez książek, w słońcu.
Lecz odpoczynek, gdy jest długi,
każdego zmęczy w końcu.
Więc żywo! Czymś się trzeba zająć!
Ale nie tak jak w szkole.
Kto mógł, uganiał się jak zając
przez sad, przez las, przez pole.
Kto mógł wybierał się do rzeki
miłej kąpieli użyć,
korzystał ze słonecznej spieki,
opalał się jak Murzyn.
Kto nie miał lasu, rzeki, łąki,
na bój wyruszał z trudem;
Nabijał guzy, zbijał bąki,
zabijał czas i nudę.
I niewiadomo kiedy, jak,
niespodziewanie zgoła,
jednemu tak, drugiemu siak
przychodzi na myśl szkoła.
Prawda, że bez niej dobrze było:
w lecie tak pięknie wszędzie...
Ale i w szkole także miło...
Kiedyż ten wrzesień będzie?
I właśnie przyszedł taki dzień
nie wcześniej, niż należy.
I każdy, chociaż trochę leń,
do szkoły chętnie bieży.
Czekamy ciebie, droga szkoło!
Sprzykrzył się nam czas wolny.
Ze śmiechem zacznie się, wesoło
nasz nowy rok, rok szkolny...
Uczennica II z samorządu: Dobrze, dobrze, ale czy wy wiecie jak należy zachowywać się w szkole? Czy nie ma u was w klasie takiego ucznia jak w tym wierszu?
Pierwszak: Wiersz „Uczeń” Anna KamieńskaTornister ma postrzępiony,
w środku zeszyt – zatłuszczony.
Wszystkie kredki - połamane,
wszystkie książki zabazgrane.
Palce całe w atramencie,
dziura w spodniach i na pięcie.
Czy to uczeń z pierwszej „B”?
Nie, to niechluj z pierwszej „Fe”!
Pierwszak: My jesteśmy porządni uczniowie,
mamy ład na ławce i w głowie.
Wszyscy: (Z podręcznika „Mój świat – nowa edycja” kl. I cz. 1)
Dbaj, by twoja szkolna ława
zawsze posprzątana była,
bo bałaganiarza sława
wcale w klasie nie jest miła.
Uczennica I z samorządu: A kredeczki czy leżą równiutko,
czy połamane płaczą cichutko?
Wszyscy: Piosenka „ Kolorowe kredki” (Mój Świat nr 3)
Słowa: Wiera Badalska
Muzyka:Marian Sawa
1. Kolorowe kredki w pudełeczku noszę,
kolorowe kredki bardzo lubią mnie.
Kolorowe kredki, kiedy je poproszę,
namalują wszystko, to co chcę.
Namalują domek i na płocie kota
i wesołe słonko na pochmurne dni.
A gdy w kosmos lecieć przyjdzie mi ochota
prawdziwą rakietę namalują mi.
2. Kolorowe kredki w pudełeczku noszę,
kolorowe kredki bardzo lubią mnie.
Kolorowe kredki, kiedy je poproszę,
namalują wszystko, to co chcę.
Kiedy jestem smutny zawsze mnie pocieszą,
siadamy przy stole i one i ja.
Malują cudaki, małpkę taką śmieszną,
słonia na huśtawce i w rakiecie lwa.
Uczennica II z samorządu: Widzę, że wiecie, jak ma wyglądać ład
w tornistrze i w klasie,
Czy zasady uprzejmości również znacie?
Wszyscy: (Z podręcznika „Mój świat – nowa edycja” kl. I cz. 1)
Gdy moja pani albo kolega
upuści jakąś rzecz na podłogę,
zasad grzeczności pilnie przestrzegam
i rzecz tę chętnie podnieść pomogę.
Twoja gumka jest dość spora
i nie zniknie jak kamfora,
jeśli ją pożyczysz Gosi ,
gdy cię Gosia o to prosi.
Uczennica I z samorządu: Jacy uprzejmi wszyscy uczniowie,
a czy o zdrowiu ktoś nam coś powie?
Wszyscy - wiersz: „Na zdrowie” Barbara Lewandowska
Doktor Rybka niech nam powie,
Jak należy dbać o zdrowie!
Kto chce prosty być jak trzcina,
Gimnastyką dzień zaczyna!
Całe ciało myje co dzień
Pod prysznicem, w czystej wodzie!
Wie, że zęby białe czyste
Lubią szczotkę i dentystę!
Pije mleko. Wie, że zdrowo
Chrupać marchew na surowo!
Kiedy kicha, czysta chustka
Dobrze mu zasłania usta!
Chcesz, to zobacz na obrazku,
Jak jeść jabłka bez zarazków!
Rób tak samo, bo chcesz chyba
Taki zdrowy być jak ryba!
Uczennica II z samorządu: Dużo umiecie i dużo wiecie
lecz bardzo ważne jest na tym świecie
by mieć przyjaciół, dobrych kolegów.
Ta prawda znana jest dla każdego.
Pierwszak: Wiersz: „Koledzy” Mieczysława Buczkówna
W jednej parze stoimy,
siedzimy w jednej ławce.
Ja mam Janek na imię.
A mój kolega- Jacek
Zrobiliśmy wyścigi:
Kto szybciej z nas biega.
Upadłem, stłukłem kolano,
gdy inni biegli on stanął.
Pomógł mi wstać kolega,
dobry kolega.
Raz wylałem atrament
na ławkę, na podłogę.
Pomógł mi wytrzeć plamę.
(Ja też mu kiedyś pomogę).
Raz Jacka ząb rozbolał,
bał się pójść do dentysty.
Więc poszedłem z nim razem
i zaraz przestał bać się.
Czekałem w poczekalni.
A kiedy wyszedł Jacek,
Pan doktor go zapytał:
To pewno twój przyjaciel?
Pierwszak: Wiersz: „ Moja Koleżanka” Anna Przemyska
Oczy – grochy zielone,
wesołe.
Nos – kartofelek,
w policzku dołek.
A usta?
Usta od ucha do ucha
i czy kto słucha,
wciąż grucha,
grucha, grucha:
Że szkoła jest ładna,
a nie brzydka,
że w klasie mieszka hałas,
a nie cisza,
że gumka chociaż myszka,
nie mysza,
że rybki, te z akwarium, to żaby,
że dzieci z II klasy są gapy,
że gapy mają w głowach pstro.
I tak przez całą lekcję:
-Gru, gru i gro, gro i gro, gro...
Mówię dziś: - Sza, bądź cicho lepiej!
A ona trzepie, trzepie i trzepie.
Proszę ją: Cii... pani się patrzy –
A ona gada i gada... za trzy.
Wszyscy : Piosenka „Podajmy sobie ręce” (Moje 6 lat cz. 2 nr 26)
Słowa: Dorota Gellner
Muzyka: Krystyna Kwiatkowska
1. Chociaż świat dokoła
dziwny jest i wielki,
a my tacy mali,
mali jak kropelki –
Ref. Podajmy sobie ręce
w zabawie i w piosence,
w ogródku przed domem,
na łące znajomej.
Podajmy sobie ręceprzez burze i przez tęczę,
pod gwiazdą daleką,
nad rzeczką i rzeką.
2. Kiedy nagle z bajki
zniknie dobra wróżka,
kiedy szary smutek
wpadnie do fartuszka –
3. Choć nas czasem dzielą
nieprzebyte góry,
nieskończone drogi,
nachmurzone chmury - Kilku pierwszaków: wiersz: „Do szkoły” Edward Szymański
Ulicą, ścieżką polną,
w sandałach czy też boso,
do szkoły wybielonej dzieci swe serca niosą.
Niosą serca zdyszane
i niespokojne głowy
jak to będzie, co będzie w tym roku szkolnym nowym?
Czy będzie więcej zabaw
i więcej takich nowin,
od których dech zapiera małemu człowiekowi?
Może pan nauczyciel
po cichu nam objaśni,
co robić, by na świecie działo się tak jak w baśni...
Żeby tak zaczarować,
takie zaklęcie znaleźć,
aby nie było sierot, kopciuszków ani kalek...
Żeby mamusia miała
tak uśmiechnięte oczy,
jak słońce, co się nad rankiem po gładkim niebie toczy...
Żeby srebrzyste jabłka
rosły wzdłuż każdej drogi,
żeby tatuś nie chodził po jakieś zapomogi...
Hej, może powie szkoła,
a może w książkach będzie,
czemu świat taki piękny i taki straszny wszędzie.
Może pan od rachunków,
pani od geografii
na wszystkie dziwne rzeczy odpowiedzieć potrafi?
Bo dwa i dwa jest cztery,
a sto i sto jest dwieście.
A ile będzie ludzi w całej wsi, w całym mieście?
I może wszyscy ludzie
na całej wielkiej ziemi
nie wiedzą, nie umieją życia na lepsze zmienić?
Hej, szkoło, biała szkoło!
ty nas za rękę prowadź,
po tęczach i po gwiazdach naucz nas maszerować.
Po wsiach i miastach świata,
od końca aż do końca,
niech nikomu nie zbraknie chleba, kwiatów i słońca.
Uczennica I z samorządu: Szkoła odpowie na wiele waszych pytań,
Lecz, czy wiecie, gdzie sami możecie znaleźć Odpowiedzi na pytania?
Wszyscy: W książkach!
Wszyscy: Piosenka „ Książeczka” MC „Piosenki Domowego Przedszkola s.B)
Słowa: Krystyna Pac- Gajewska
Muzyka: Jerzy Wasowski
W książeczce płynie rzeczka,
w książeczce szumi las.
W prześlicznych twych książeczkach
tysiące przygód masz.
Książeczka cię powiedzie
na strome szczyty skal.
Z niej możesz się dowiedzieć,
gdzie niedźwiedź zimą spał.
Jak świerszczyk grał na skrzypcach,
jak morzem płynął śledź,
i co zrobiła Wikcia,
by same piątki mieć.
Lecz chroń i szanuj książki
i kartek nie rwij też,
wpierw dobrze umyj rączki,
a potem książkę bierz.
Uczennica II z samorządu: Szkoła to wasze okno na świat,
świat, który na was czeka.
A wy jesteście go ciekawi,
chcecie do niego biec ,
wiedza , którą zdobędziecie w szkole
będzie kluczem do wszystkich okien,
drzwi, i bram, które napotkacie w życiu.
Wszyscy: Piosenka „Witaj szkoło” ( CD Moje 6 lat cz. 1 nr 38)
Na melodię piosenki „Hej przedszkole ukochane”
Słowa: Danuta Wycech
Muzyka: K. Bożek- Gowik
I Gdy nadszedł wrzesień zakwitły wrzosy,
ja już zacząłem swe siedem lat.
I wprogu szkoły stanąłem raźno,
aby po wiedzę ruszyć w świat.
Ref: Szkoło, szkoło ukochana
dziś w twe progi wchodzę ja.
Plecak nowy już gotowy,
bo nauki czas.
II Znam już literki, cyferki również
wiem ile to jest dwa dodać dwa.
Lecz jeszcze długa droga przede mną
abym magistrem został ja.
III Głowa do góry, będzie wspaniale
nauczycieli tu super mam.
Mi psoty, figle nie w głowie dzisiaj
ja dobry przykład wszystkim dam.
Literatura:
1. Edward Szymański: ,,Świat oczom ciekawym otwarty”; Nasza Księgarnia; Warszawa 1982
CD „Moje 6 lat” MAC edukacja cz I Podkład muzyczny do piosenki „Hej przedszkole ukochane” wersja instrumentalna Nr dopuszczenia DKW-4013-03/01 |
